เจ็ดปีแห่งการหลอกลวง การกลับมาล้างแค้น
/0/29264/coverbig.jpg?v=c29ec01181b18e8e4bdf42b649c848dc&imageMogr2/format/webp)
ความตายเพื่อรักษาชีวิตลูกชายของฉัน ในที่สุดฉันก็หาเงินเก้าล้านบาทมาได้สำเ
ไม่ใช่เรื่องการรักษา แต่มันคือ “การทดลองทางสังคม” การทดสอบเจ็ดปีเต็มเพื่อ
้วย เธอกำลังหัวเราะอย่างสนุกสนาน
กลับมา ผมอยากได้น้าเจ
ความสะอาดสติไม่ดี ลูกชายของฉันชี้หน้าฉันแล้วบอกทุกคนว่าเขาไม่รู้จัก
ของฉันไม่ใช่การเสียสละ มันเป็นแค่การแสดง พวกเขาหันลูกข
าไม่รู้ว่าเขาคือ ภากร ยอดมณเฑียร ทายาทของตระกูลมหาเศรษฐีห
พท์ขึ้นมาแล้
ะกลับ
ที
น P
กการทำความสะอาดความตาย คือเงิ
ัน เหมือนรอยสักที่ไม่มีวันลบเลือน ฉันทำงานจนมือด้านแตก จนแผ่นหลังปวดร้าวไปทั้งแถบ ทั้งหมดก็เพื่อตัวเลขบนหน้าจอ และในวั
อพาร์ตเมนต์ใจกลางกรุงเทพฯ เป็นจุดจบอันเงียบเหงาที่ทิ้งรสขมไว้ในปาก แต่มันไม่สำคัญอีกแล้ว มันจบแล้
กี่ยวกับอวกาศ ฉันจินตนาการถึงใบหน้าของเขาที่สว่างวาบขึ้นมา มือเล็กๆ ของเขาค่อยๆ ประกอบชิ้นส่วนพลาสติกเข้าด้วยกัน อีกไม่นาน เราจะมีเวลาเหลือเฟือสำหรับ
ะผมของฉันก็ถูกรวบตึงเป็นหางม้าอย่างไม่ใยดี ตัวฉันมีกลิ่นน้ำยาทำความสะอาดของโรงงานจางๆ เป็นกลิ่นที่ฉันไม่เคยล้าง
ยงข้างฉันมาตลอด คงจะอยู่ในห้องรับรองส่วนตัวของโรงพยาบาลที่จัดไว้สำหรับผ
ก็ได้ยินเสียงลอดออกมาจากประตูที่แง้มอยู่เล็กน้อย ฉันชะลอฝี
ของน้องต้นกล้า “ข้อมูลจากการทดลองยาหลอกสรุปผลได้แล้วครับคุณท่าน ดอกเตอร์เอванส์ยืนยันแล้ว
็นเฉียบ คุณท่าน
อดเยี่ยมมาก มันเป็นการทดลองทางสังคมที่น่าทึ่งจริงๆ ภากร
ูเข้าไปใกล้ประตูมากขึ้น หัวใจเต้นรัวเ
งจับคนรวย เธอทำงานที่คนส่วนใหญ่แค่นึกถึงก็อยากจะอ้วกเพื่อเก็บเงิ
สียงของเธอสดใสขี้เล่น “งั้นการทดสอบก็จบแล้วสิ?
อหุ้มปอดของฉันไว้ นี่ต้องเป็นเรื่องเข
น เพื่อให้แน่ใจจริงๆ ว่านิสัยของเธอใช้ได้ เมื่อเธอส่งเช็คใบสุดท้ายนั่นให้เราแล้ว เรา
นเจือไปด้วยความตื่นเต้น “ภัท
กชายของฉัน เสียงของน้อ
ผมไม่อยากให้แม่เหม็นๆ กลับมาเลย แม
ฉันแรงกว่าการถู
พูดอย่างเอ็นดู “เรา
เสียงงอแง “ผมอยากได้น้าเจน น้าเจนตัวหอมเหมือนคุกก
อนลงเป็นเสียงหวานหยดย้อย “น้าเจนจะอยู่ก
ี่กำลังปิดดีล “แล้วการทดสอบก็จะสมบูรณ์ เราจะได้รู้กันว่า
ยชื่อนั้นมาหลายปีแล้ว สำหรับเขา ส
้งเหมือนก้อนอิฐ ฉันถอยหลังโซเซออกจากประตู มือยกขึ้น
็ด
พื่อการรักษา แต่มันคือการทดสอบ การทดสอบความภักดี เกมที่โหดร้ายและซับซ้อนซึ่งควบคุ
และน้ำตา ไม่ใช่เพื่อการรักษาที่ช่วยชีวิต แต่มันคือค่าผ่านปร
กเขา มันเป็นแค่ข้อมูล การเสียสละขอ
ำหรับเด็กผู้ชายที่ไม่ต้องการฉัน ส
ของฉันคือ
นห้อง ภาพครอบครัวเล็กๆ ที่มีความสุข ดังก้องอยู่ในโถง
ฉันเดินผ่านถังขยะสีเทาใบใหญ่ข้างลิฟต์ โดยไม่ลังเล ฉันยกฝ
นกรีดร้องเงียบๆ อยู่ในใจ
พอแ
-