เพียงรัก
็นแม่พร้อมกับวิ่งโผลเข้ากอดจนผู้เป็นแม่เกือบจะหงายหลัง
ื่อยถามสาวน้อยแก้มซาลาเปาตรงหน้า พร้อมกับยื่นหน้าเ
อนที่ดื้อ" เจ้าตัวแสบรีบ
ร่างบางเอ่ยถามลูกน้อยในอ้อมกอดของตน ใ
ืนยันอย่างนักแน่นว่าตนเอ
จริง
ต้องหิวทุกที นี่แหละเด็กกำลังโต "งั้นเราเข้าบ้านไปหาคุณยายกันดีกว่า
งเอาขนมที่เพิ่งอบเสร็จใหม่ๆ ก็สะบัดมือของตนออกจากมือขอ
เสร็จ หนูไปนั่งรอยายที
พร้อมกับทำท่าตะเบ๊ะก่อนจะว
ก็ล้มหรอก" ร่างบางว่าก่
ร่างบางเดินขึ้นชั้นบนเพื่อไปอาบน้ำเตรียมตัวออกไปทำงาน ส่วนแม่ของตนก็เอาขนมไปให้หลานสาวสุด
ายนะรู้ไหม" ร่างบางยังไม่วายสั่งเจ้
มเมื่อแม่พูดเหมือนตัวเองเป็นเด็กที่ดื้อมาก "จ้า ไม่ดื้อก็ไม่
แล้วน
แต่ก็พออยู่พอกิน และแน่นอนว่าการทำงานกลางคืนย่อมต้อมมีข้อเสียมากกว่าข้อดี ข้อแรกเลยก็คือ คนส่วนมากจะมองพวกเขาเป็นเ
้ไปรับลูกเหรอ?" ก้อง เพื่อนสาวประเภท
ดโซนที่ตัวเองรับผิดชอบ ร่างบางใช้เวลาทำความสะอาดโซนของตัวเองไม่นานก็เสร็จเรียบร้อยแล้วจึงมานั้งพัก ร้านเหล้าแห่งนี้ถึงแม้ว่าจะไม่ใช่ร้านใหญ่โตอะไร แต่ก็มีสวัสดิการให้กับลูกจ้างเหมือนกับร้
ป่ะ" เป็นก้องนั่นเองที่
ับเบาๆ ก่อนจะลุกเ
้จักการร้าน 1 คน พีอาร์ 2 คน เด็กเสิร์ฟ 5 คน แม่ครัว 3 คน และคนรับรถอีก 2 คน และพวกเขาทั้งหมดคือเพื่อนสมัยเรียนมัธยมของร่างบาง ยกเว้นผู้จัดการกับพีอาร์ดท่านั้นที่ไม่ใช่เพื่อนและตนไม่สนิทด้วย แต่คนที่ร่างบางสนิทด้วยที่สุดก็จะเป็นก้อง เจน และภูมิ นอกนั้นก็จะทั
ังจากที่เก็บกวาดทำความสะอาดร้านเรียบร้อยแล้ว มือหนึ่งถือขวดน้ำอีกมือสางผมที่ยุ่งเหยิงของตน "แกจะบ่นทำ
้นอย่างเห็นด้วย ขนาดตนที่เป็นแค
งสาวผู้บอบบางอย่างฉัน" เจนโอดครว
ด้เรื่องไอ่ภูมิ" "พาลนี่หว่า" ภูมิพูดด้
พาลเนาะภ
ไม่เหนื่อยกันรึไง" ร่างบางพูดขึ้นห
เจน ก้อง และภูมิพูดออกมาอย่
ชัด
ทั้งสา
" เพื่อนร่วมงานคนนี้เป็นพีอาร์ของร้าน ค
พวกเธอไปกันเถอะ" ก
้ทิปเยอะ เดี๋ยวเลี้ยงข้าว ไปเถ
ู้ว่าเพื่อนไม่ชอบพีอาร์ทั้งสองคนนี้ตนจึงพูดปฏิเสธไป
จากทีาพีอาร์ทั้งสองจากไป ก้องและเจนก็หันไปทำตาขวางใส่ร่างบางทันที "ญา แกไปพูดแบบนั้น
งว่าสองคนนั้นมันสตอ
นอย่างเหนื่อยๆ เมื่อเห็นเพื่อนทำท่าเหนื่
้นหลังจากที่เงียบอยู่นาน "ถ้
ใช้เวลาเดินไม่ถึง 20 นาทีก็ถึงบ้าน เมื่อกลับมาถึงบ้านร่างบางก็ไมาได้นอนทันที เขาจะต้องช่วยแม
เมื่อเห็นว่าลูกนั่งหาวนางจึงบอกให้ลูกไปนอ
เอง" ร่างบางบอกแม่ก่อนจะเก็บก
เสร็จ
ล้ว ทำงานมาเหนื่อยๆ
างบางทำท่าเบ่งกล้ามให้แม่ดูว่าตัวเอ
รียมของทำอาหารเช้าให้ลูกสาวตัวน้อยของตน เมื่อทำเสร็จก็เป็นเวลาเดียวกันกับที่ตัวแสบตื่
ก็วิ่งไปหาคุณครูที่รออยู่ทันที ก่อนรถจะ
าบ้านและตรงขึ้นชั้นบนทันที เมื่อเข้ามาถึงในห้องก็ล้มตัวลงนอนแล
ูมีความสุขดีนะ ว่าไหม?" ชายคนหนึ่งเอ่ยขึ
เหมือนว่าอีคนจะไม่
งคิดถึงเขารึเปล่า" น้ำเสียงที่เปร่งอ
อีกครั้งที่ทำพ
่สนใจคำพูดของตน ต
็นว่าอีกฝ่ายยังคงพูดถากถางตนอย
่เขาเดินจากมามึงพูดว่าไง แล้วทำไมทีตอนนี้บอกว่าคิดถึงเขา รักเขา" เขาพูดดึงสติอีกคนด้วยการพู
่ไง" "เรื่องของมึงเถอะ กูไม่ขอยุ่ง" ตนพูดตัด
ต่อให้ต้องแลกกับอะไรพี่ก็ยอม" พูดจบก็เดิน