ท่านประธานอย่ารักฉันมากนักเลย
จและแปลกใจกับสิ่งที่ปรากฏอยู่ตรงหน้าเธอ
วอย่างเจ็บปวด เขากรีดร้อง
ูรองเท้าไปกับพรมข้างเลขาหลี่เพื่อเช็ดเลือดของเขาออก สีหน้าของเ
งใจที่ถิงเจว๋ไ
ม่เกรงกลัวกับการต้องเผชิญกับสถานการณ์เหล่านี้ แต่เธอเป็นแค่คนธรรมดาไม่ได้มีฐา
ต่อไป เธอกลับได้ยินเสียงฝีเท้าดังมาจ
ยงผิดปกติก็เลยเดินมาตรว
งเจว๋ที่ยืนอยู่ที่นั่นอย่างไร้ความรู้สึก
้องของคุณเสี่ยเหมียน โยว่หงยังคงสุมไฟโกรธให้กับกู้หนานต่อว่า “พี่หนาน ฉันไม่คิดว่าเราควรตำหนิเสี่ยเหมียนหรอกค่ะ เธอเลิกกับพี่ไปแล้ว
่างหยาบคายและผลักมือเธอออกไป ขณะที
ห้องด้วยสีหน้าว่างเปล่า ที่เท้าของเธอมี
้น ใบหน้าของเขาเขร่งขรึมพลางถามว่า
ับเลขาหลี่? แล้วทำไมเลขาหลี่ถึงได้นอนอยู่บนพื้น แถมสภาพย
แสดงว่าเธอนั้นไร้เดียงสาและโง่จนเกินจะบรรยาย แต่โชคดีที่เธอไม่ได้เป็นแบบนั้น ถ้า
ัวหน้าใหญ่ที่อยู่ในห้องนี้ให้ความร่วมมือก
จะค้นหาชู้รักของเธอให้เจอ เธอไม่อยากจะคิดว่าจะเกิ
งเย็นชา จากนั้นเธอก็ขึ้นเสียง “ผู้ชายคนนี้พยายามจะข่
ไปแบบนั้น แต่ลึกลงไปแล้
ะพยายามมองดูรอบ ๆ ว่าเกิดอะไรขึ้น แต่ทุกอย่างมันช่า
าขนาดนั้น ทำไมเ
ต่อสู้กับโยว่หงเธอยังเอาชนะได้ยากเลย เธอสามารถเอาชนะผู้ชายที่
ัน พวกเขาต้องการเข้าไปค้นดูในห้อง
ับคนรักของคุณล่ะ?” เสี่ยเหมียนพูดแหน็บแนม “โยว่หง
เสียงอันแผ่วเบาว่า “เสี่ยเหมียน เธอพูดแบบนี้ได้ย
งจริงนะ! เธอควรได้รับรางวั
ทำอะไรลงไป!” กู้หนานเริ่มหมดความอดทนและพยายามระงับความโกรธของเ
เสี่ยเหมียนรู้สึกหงุดหงิด เธอไม่รู้ว่าควรจะทำยังไง
ะทุด้วยความโกรธและคำรามออกมาว่า “เสี่ยเ
ขา “อะไรที่ทำให้คุณคิดว่าคุณสามารถเข้าออกห้องของฉันได้ตามใจชอบแบบนี้?”
ุ้นความสงสัยของกู้หนาน “เธออยากให้ฉันออกไปม
้หนานเจอผู้ชายในห้องของเสี่ยเหมียน เธอจ
วามสามารถที่จะขัดขวางเขา แ
กเปิดออกอย่างแรง
รังเกียจ ขณะที่เธอพูดกับเขาอย่างเย็นชาว่า “กู้หนาน คุ
กดูหมิ่นโดยคำพูดของเสี่ยเหมียน แต่เขาโต้กลับว่า “ฉ
ด้ยินสิ่งที่กู้หนานพูด ทำให้เลือดของเธอเดือดพล่านจากข้างใน เธอยิ้มอย่างประชดประชัน “สกปร
ิดและพูด พลางเน้นแต่ละพยางค์ช้า ๆ “เสี่ยเห
ที่พวกเขามาจากครอบครัวเดียวกัน พวกเขาเก
นะ โยว่หงจำไว้ว่าขยะของผู้ชายคนนึงก็สามารถเป็นสมบ
เรื่องตลก! ความทุกข์ของเธอ
คงควบคุมอารมณ์เอาไว้ อย
นความสนใจโดยผู้หญิงพวกนี้ ตอนนี้เขา
ซี้น่ารำคาญขึ้นมาทันที และเขาจะไม่หยุดถ้าเขายังไม่เจอชู้รักที่ซ่อนอยู่
วิตของเธอตอนนี้ถูกแขวนอยู่บนเส้นด้าย แต่จู่ ๆ
ละก็พบว่าเป็นเสียงของผู
ุณ ถิงเจว๋มีเรื่อง