บ่วงวิวาห์จำยอม (The Unwilling Wedding)

มฉันจะเข้าไปไม่ได้ หรือฉันมันไม่มีศักดิ์ศรีพอที่จะเข้าห้องเธอ

ห้องเธอจนสุดที่เธอจะห้ามปรามได้อีกต่อไป จึงต้องปล่อยเลยตามเลย เธอเดินกลับมาหาเขาซึ่งยืนอยู่กลางห

ประต

ิดจะห้วนๆ จน

์มีอะไรก็รีบๆ พูดดีกว่า

แต่ก็รู้ว่าเธอคงไม่ยอมทำตามอีกเช่นเดิม จึงต้องเดินตรงไปยังประตูและกระชากปิดอย่างแรงด้วยความโมโห หญิงสาวมีอาการสะดุ้งด้วยความตกใ

่อย

ดจากการเกาะกุมอย่างรุนแรงของเขา แ

นักหรอกนะ แต่เราต้องค

พูดมาสิคะ ฉันอ

ะไรกับท่

่ปารวีกล่าวถึง “อ๋อ! คุณลุงน่ะเหรอ?

ดว่าฉันจะ

็แล้วแ

องเธอล่ะก็ อย่าหวังว่าเธอจะทำสำเร็จ เพราะฉันจะไม่มีวันย

ห้เป็นจุณ หากมันเปลี่ยนเป็นเปลวไฟได้จริงๆ แต่เธอก็ยา

ม่ว่า แต่นี่คุณกำลังดูถูกพ่อคุณอยู่นะ ถึงแม้คุณกับท่านจะไม่ได้สนิทกันเห

่างหาก แต่เมื่อครู่นี้เธอกับพ่อฉันคงยังไม่มีอะไรกันหรอกมั้ง เพราะเท่าที่ฟังก็ไม่ได้ยินเสียงอะไรนอกจากเสียงหัวเราะของพ่อฉัน แต่อย่างว่าล่ะนะ เธอคงเป็นมืออาชีพพอ ที่จะไม่รีบร้อนในเรื่

อยู่ในชุดเสื้อกล้ามกับกางเกงขาสั้นครึ่งขาอ่อนอย่างนี้ เ

ด้เป็นตุเป็นตะดี ถามจริงเถอะดูละครมากไปรึเปล่า? อย่าคิดว่าคนอื่นเขาจะมี

กล้าสั่งสอนหรือตำหนิเขาเช่นนี้มาก่อน แล้วยาย

หนกัน เธอเองก็ไม่ต่างกับ

จ้าของ บริษัทฯ ยักษ์ใหญ่จะมีความคิดต่ำช้าเช่นนี้ และไม่เคยคิดเลยว่าเขาจะมีอคติกับเธอมา

้ยะ

องฝ่ามือปล่อยออกมาสุดแรงเกิด หญิงสาวมองฝ่ามือตนเองอย่างตกใจ ไม่คิดว่าตนจะขาดสติจนทำเช่นนั้นลงไป ก่อนเงยหน้าสบตาชายหนุ่มที

สุดแรง ก่อนกระชากร่างบางเข้ามาเกือบชิดกับร่าง

นไม่ใช่ท่านประธานที่จะยอมให้เธอแผลงฤทธิ์ใส่ โดยไม่เอาเรื่อ