มนตร์สวาทนางจิ้งจอก

ำชั่วได้แล้วนางปี

ดิน แม้แต่ดอกเหมยที่กำลังบานสะพรั่ง

มามอง ดวงตาเล็กเรียวชี้ขึ้น จมูกเชิดสูง ปากกว้างเต็มไปด้วยเขี้ยวขาวซึ่งเปรอะเปื้

อซึ่งเป็นชายหาฟืนลงกับพื้น คอชายผู้นั้นเป็นแผลเหวอะห

ลม หาทำให้ร่างใหญ่ของเทพชิงกวงอ๊วง ซึ่งเ

จสั่งข้าผู้เป็นใหญ

รามลั่น จนใบดอกเหมยร่วงกราวลงพื้นและมันพุ

ว

พลังสีแดงพุ่งกระจายรอบทิศ นางปีศาจจิ้งจอกหลิงเวยจิตพรั่นพรึง

สำนึกความผิดที่กระทำแล้ว เจ้ายังโง

ถึงใช้พลังฝ่ามือกักกั้นข้

ุญ นังปีศาจจิ้งจอกผู้ต่ำตม ข้าคือเท

ดอสุนีฟาดเปรี้ยงลงที่ร่างนางปีศ

วงตาเหลือกโพลงและร้อ

ข้าเจ็บ ข้า ข้าท

ยงเบื้องต้นเท่านั้นนา

า ข้าผิดไปแล้ว จงดับไฟอส

ว่าสำนึกผิด ข้ารู้ความชั่วช้าสามานย์ของเจ้ามันฝังหยั่งรากลึก

ู้ว่าจะต้องไปรับโทษทัณฑ์หนักกว่าโดยสายอส

ทุกประการ ท่า

ิญญาณเจ้าไว้ในโพรงไม้ตลอดไป

งกวงอ๊วง โปรด

นอกจากยกมือขวาขึ้นสูงระดับอกแล

ชิงกวงอ๊วงดันฝ่ามือออกไปสุดแรง ร่างนางปีศ

วับเข้าไปในโพรงไม้ ดวงวิญญาณชั่ว

บ เพียงชั่วครู่ผ้ายันต์สูญสลายไปกับอากาศ ทั้งที่ความจริงแล้

ยู่ในโพรงไม้ด้วยความทุกข์ทรมานเพราะ

ดนเมือ

ออกล่าสัตว์กับตงฟางโจวซึ่งเป็นพี่เลี้ยง กระต่ายตัวใหญ่สีขาวขนปุกปุยวิ

ู้ว่าภัยกำลังมาถึงตัว ตงฟางโจววิ่งอ้อมไปอีกด้าน เข

กระต่ายวิ่งไ

ห็นไหมเล่ากระต่ายมันต