อัญมณีอสูร [ My treasure ]

ึงหญิงวัยกลางคนที่เธอเรียกว่าแม่ หลบตุ๊กตาไม้ข

อ้อ

หัวออกไปจากบ้าน

หาบุตรชายของตน เพี๊ยะ!!ฝ่ามือหนาฟาดใส่ห

หน้าหัน ตะโกน

นพ่อ ก็ควรจะเคารพความเป

้ว แต่ผมไม่ยอมให้ผู้ห

กเป็นลูกผู้

ูดเลือดสองตัวนี้” ควับ! อิฐพูดจบพร้อมจะจ

ยวนี้ ไม่ใช่คำขอร้

าเลือดผมออกก็ได้ครับผมยินดี แต่ผมขออย่างเดียวถ้าคุณพ่อทำไป

แม่ม้ายลูกติด เวลาที่ผ่านไปไม่ได้ทำให้เรื่องราวดีขึ้น ในทางตรงข้ามทุกอย่างเลวร้ายลงไป

ยกว่า กอแก้วผู้หญิงม้ายลูกติดเข้าอกเข้าใจหัวใจคนเป็นม้ายเหมือนกัน เมื่อเขาได้รู้จักกับเธอความเหงาก็ถูกกำจัดไปจนหมดสิ้น เขาไม่ได้จดทะเบียนสมรสใหม่กับกอแก้ว แต่อ้อนวอนให้เธอมาอยู่ด้วยกัน มาเป็นเพื่อนในยามแก่เฒ่าไปด้วยกัน และในเมื่อเธอมีบุตรสาวที่

ะฉันขอเตือนถ้าแกทำร้ายร่างกายพวกเขาแม้แต่ปลายผม ฉ

ุณพ

ิญ แต่อย่าบังอาจข้ามเขตไปยังพื้นที่ของพวกเขาเด็ดขาด!!” ประกาศิตจากประ

กันมาบ้างแล้วเมื่อหลายเดือนก่อน ผู้ชายคนนี้เลวมาก มากเสียจนเธออ

ข้าไปแอบลอบมอง ครอบครัวหรรษา...สัตว์ดูดเลือดสองตัวกับพ่อเขาบน

ม่รู้ คนที่นั่งร่วมโต๊ะไม่ทันเห็นแต่เมื่อมันมาปรากฎตรงหน้ากลางโต๊ะอาหารที่ทำให้อาหาร

มื่อเธอลืมตาไม่ได้ คงจะโดน

แก้วร้องและปรี่เข้าห

จากไปด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยรอยยิ้มกระจ

ว แต่ก็ไม่ดีขึ้นอัฐจึงสั่งให้คนรถเอารถออกพาแก้วตาไป โรงพยาบาลในทันท

อิฐเอ่ยเย้ยหยันในอีกสัปดาห์ต่อ

ียงตอบกลับทำให้ขา

บหลังหันเดินมาดักหน้าแก้ว

้วตาอย่างเอาเรื่อง เมื่อเธอกล้าเน้นย

ึงใคร” แก้

้าตัวเมียแล้

ายออกไป เพราะเธอไม่มีอะไรที่ต้องเสียหรือต้องไปแลกกับเขา ก็ตอนนี้แค่เธอไม่ก่อปัญหาเธอก็มีกินมีใช้อย่างสบายรวมถึงแม่

าลำบากลำบนสร้างขึ้นมา เขาเสียใจยิ่งนักเมื่อทุกอย่างมันลงตัวและดีขึ้นแม่เขาก็ดันมาตายไป หลังจากสิ่งที่ท่านได้สร้างมาอย่างยากลำบากเจริญรุ่งเรือง ท่า

ด้มากกว่าแค่ด่าทอ และดูเหมือนคำด่าทอก็ไร้ประโ

มื่อเธอกำลังจะเดินเข้าห้องนอนของตน แ

ที่จะดึงแขนของตัวเองออกมาจากการเกาะกุมที่ใช้แรงมากเกินความจ

น จะไปที

แก้วตาแสดงให้อิฐเห็นว่

ต้องกลัว” แก้วตาเม้มปากแน่น ข้อ