เมียเก็บจำเป็น
ห
กที เขาไม่อยากโทรตามหญิงสาว เดี๋ยวได้ใจคิดว่าเขาอยากเห็นหน้าใจแทบขาด ผ่านไปราวครึ่ง
างสนใจ เธอชอบตอนเขาผ่อนคลาย ไม่ได้วางมาดเป็นเจ้าของบริษัทแบบนี้ แพขนตาเขางอนกว่าของเธอเสียอีก เส้
เธอตกใจ ตวัดแขนรวบเอวเธอ ยกขึ้
วาน มาแอบลักหลับผมใช่ไหม” ธี
ญิงสาวเอี้ยวหน้าหลบปากกับจมูก ที่พร
ียบ ๆ แอบมอง
ด้วยคะหวานนึกว่ารอนานจนหลับไปเสียอีก” ชลธาร
กที่ว่ามาผมรอนาน” ธีร์เสียงแข็งนิด ๆ ตรงคำว่ารอนาน ตั้งใจ
โทษที่ต้องให้รอนานนะคะ” ชลธา
อนธีร์เพิ่งนึกได้ว่า เขาล
ธีร์ ใคร ๆ ก็นั่ง
ถเม
ต้องนั่งรถเมล์เท่านั้น” หญิงสาวพูดแล้วยิ้มไปด้วย ธีร์คงไม
ปนั่งแท็ก
ิดเหมือนกันนั่น
อย อีกอย่างผมไม่อยากต้องมานั่งรอคุณนาน ๆ แบบนี้รู้ไหม เห
ไม่รู้” คนไม่อยากขึ้น
่าไ
ตอบรับเขาไปก่อน รายได้ตอนนี้ของเธอคงไม
ซ้ปลายจมูกไปตามใบหน้าสวย ลามเลียไปถึงใบหูและซอกคอหอมกรุ่น จนชลธารต้องย่
อกห่าง แล้วยิ้มแบบกล้า ๆ กลัว ๆ ให้เขา ทำหน้าเหมือนมี
์เห็นแล้วหงุดหงิดขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูก เขาวาด
มีเรื่องรบกวน
ับชักสีหน้าเข้าใส
รงพยาบาลแล้วค่ะ” ชลธารประสานมือกันแน่นบนตัก รู้สึก
ียงดุหน้าดุตามไปด้วย ชลธาร
ยืมเงินคุณธีร์
กแล้วใช่ไหมว่าห้ามขอเงินเพิ่ม เว้นแต่ผมจะให้เอง แต่นี่อะไร” เข
้เงินนี่คะคุณธีร์”
้เขาก็จำเป็นต้องใช้เงินทั้งนั้นแหละหวาน แต่
าเขาพูดถูก ใช่เธอกำลังแหกกฎที่เขาตั้งขึ้นจริง ๆ ก้มหน้านิ่งเหมือนคนพูดไม่
รวดขึ้นจากโซฟา เบนปล
่นี่เหรอคะ” หญิงสา
เจ้าของร่างสูงก้า
ขึ้นปิดหน้าสะอื้นไห้ออกมาจนสุดเสียง เรื่องนี้ธีร์ไม่ผิดหรอก
ั่ง เปิดแอร์เย็น ๆ แล้วเปิดเพลงเสียงดัง ๆ ก่อนจะโขกศีรษะกับพนักเบาะแรง ๆ เขาต้องการมาหาชลธาร เพื่อปล
กลายเป็นปลิงดูดเลือดเขาไปในที่สุด ธีร์จำเป็นต้องทำเป็นใจแข็ง เก็บความต้
คู่ต่างช่วยกันคิดหาทางออก แต่ไม่ว่าจะคิดหาอย่างไร
ระหว่างที่นั่งพักอยู่ ตรงห้องพักผ่อนของแผนก ห้องที่ธ
ม่ได้อีก หรือว่าเขาจะรวยปลอม ๆ” พราวฟ้านึกเจ็บ
ว เขาตั้งกฎไว้แล้ว หวานผิด
่นา ไม่จำเป็นจริง
รเสียงอ่อยตามเคย คนเป็นเพื่อนได้
หวานเอ๊ยหวาน ออดอ้อนเขาไม่เป็นด้วยสิ ใช่ไหม มารยาหญิงน่ะ อ่อยเ
รมจร
ใครจะไปออดอ้อนหรือไปอ่อยเขาเป็
นดี น่าจะไม่เกินอาทิตย์นี้ใช่ไ
พลอยบอก
้วหวาน” จู่ ๆ พราวฟ
ชลธารก็พลอยตื
วมาว่าพี่แกเพิ่งถูกสลากออมสินห
นเหรอพราว” เอ่ยถึงหนุ่มหล่อของแผ
ได้ หวานขาดอีกแค่แสนเดียวเองไม่ใช่เหรอ จะได้พาแม่ออกจากโรงพยา
ริง ๆ แต่ว่าตอนนั้นหวานปฏิเสธไ
คนเคยถูกใจกันมาก่อนหน้า ต้อ
รเลยอดหวังตามไม่ได้ ไม่ได้เสียหายอะไรเลย แค่หน้าด้านไป
มีเรื่องสำคัญจะคุยด้วย ซึ่งอีกฝ่ายก็ยอมรับนัดแต่โด
ทัตเทพหนุ่มหล่อวัยยี่สิบแปดปี เอ่ยทักทายอย่างอารม
อนไหมคะพี่ทัตเทพ” ห
ายการแป๊บเดียว ก็ยกมือกวักเรีย
าน ธุระสำคัญที่ว่าคืออะไร น้ำเ
นแผนกต่างก็รู้หมดนั่นแหละ เพราะเธอลางานบ่อย แต่ก็ไม่มีใครยื่นมือมาช่วยเหลือสักค
เทพเองก็เหมือนจะรู้แล้ว ว่าคนตรงหน้าต้
อยืมเงินพี่ทั
งง ๆ ผู้หญิงที่ปฏิเสธเขา กลับมาขอยืมเงิ
ช่ค
าไหร่
นหนึ
นั้น ใครเขาจะให้ยืมกันง่าย ๆ แล้วถ้