เมียเก็บจำเป็น
จนะหวาน ทำไม
ุดท้ายไปหน่อย เล
” เขาหรี่ตาลงเล็กน้อย จ
งไม่เข้าใจคำพูดท
วาน !” ธีร์ชี้นิ้วใส่หน้าหญิงสาว ส
” หญิงสาวชูสามนิ้วขึ้นต่อหน้าเขา แววตาไหวระริกเหมือนคน
ๆ เลยน
อย่างนี้มาก่อนน
้าง ธีร์รู้ว่าเขาไม่ควรโกรธหญิงสาว คนไม่เคยเป็นเมียเก็บใครมาก่อน คงไม่เข้าใจสถาน
พิ่มชื่อคุณในคอนโดแล้ว คืนนี้
ัวเองกำลังถูกขังไว้ในห้องนี้ ไปตลอดหนึ่งปีเต็ม โดยไม่รู้
ว พร้อมกับจูบหน้าผาก ไล่ลงมาตรงปลายจมูก แล้
ว่าจุมพิต
ใช้หลังนิ้วแตะพวงแก้มนุ่มเบา ๆ แล้วเด
าประการเห
หงนหน้าขึ้นด้านบน แล้วปล่อยออกมาจนหมดลม
รดาที่โรงพยาบาล อาการของท่านดีขึ้นเรื่อย ๆ ทว่ายังพ
คนบนเตียงคนไข้ ยิ้มนิ
าเยี่ยมใหม่” คนเป็นลูกก้มไปหอมหน้าผากม
มาพักใหญ่ ๆ หากวันไหนเขาขายออก คงต้องขยับขยายหาหลังใหม่อยู่ ซึ่งตอนนี้หายังไงก็ยังไม่เจอ ดูเหมือนขยับตัวไปทางไหนก็มีแต่รายจ่าย
้ว นั่นต่างหากล่ะ ที่ต้องหาคำตอบให้ท่าน ว่
เพราะกลัวคนอื่นจะมาเห็นและรู้เรื่องเข้า แล้วทำให้เธอ
พราวฟ้าเพื่อนร่วมงาน คนที่แนะน
กลัวน่
ลัว
แหละ” คนพูดมองซ้าย
ดร้อนจริง ๆ เธอคงไม่แนะนำงานนี้ให้ชลธาร แต่ก็ไม่คิดว่าหญิงสาวจะไปตกปากรับคำ
ศรษฐีคนนั้นจะหน้าตาหล่อเหลาแค่ไหน ถึง
ทำเหรอ โชคดีแค่ไหนที่เจอเขา อย่างน้อยก็ได้เงินม
น ถ้ามีเงินให้ยืมนะคงไม่แนะนำแบบนี้หรอก โอย หวานพราวขอโทษ" พรา
ห้เขาแค่คนเดียว ไม่ต้องมารู้สึกผิดหรอก
จะได้ช่วยดูให้ ว่าเขาโอเคไหม เผื่อเจอพวกชอบความ
รื่องจะแดงขึ้นมา แล้วเขาเรียกเก็บเงินคืน ถ้าถึงวันนั้นหวานจะหาที่ไหนไปคืนเขา จ่ายค่าผ่าตัดไปหมดแล้วนี่” ชลธ
าสักหน่อย จะมารู้เห็นเรื่องที่นี่ได้ยังไง กังวลเกินเหตุไปแล้วนะห
าวฟ้าไม่รู้เรื่องของธีร์นี่นา เธอเกือบเผยความจริงออกไปแล้ว แม้
นหัวใจเต้นแรงขึ้นมา รีบหันไปมองธีร์ด้วยความประหลาดใจ เขายิ้มทักทายทุกคน ด้านหลังมีหัวหน้า
้วยเอาไงดี ๆ” พราวฟ้าท
ต๊ะทำงานของเธอกับพราวฟ้า อยู่มุมสุดของแผนกเลยก็
้งใจ ชลธารตัวแข็งทื่อพร้อมกับกลืนน้ำลายลงคอเบา
ยกมือขึ้นไหว้อย่างอ่อนช้อย แล้
มือขึ้นไหว้เขาตามคนเป็นเพื่อน
นก แต่สายตามองที่โต๊ะของชลธารอยู่ แต่
รับ
่ว่างตรงกระจก ที่อยู่ติดกับโต๊ะทำงานของชลธาร ซึ่งถู
เอกสารน่ะครับ” เอกวัฒน์ตอบแล้วก็โบกมือไล่
ตัวลงบนเก้าอี้ ทั้งที่หัวใจเต้นแรงระรัว จนแทบกระเด็นออกมาอยู่นอกอก
ย่อนสะโพกพิงขอบโต๊ะทำงานของหญิงสาว เจ้าตัวก็ตาเหลือกขึ้นในท
ม่มีห้องพักผ่อนเหมือนแผนกอื่นเขา เลยว่าจะให้เขาต่อเติมตรงนี้ให
็ก ๆ เลยไม่มีห้องพักส่วนตัว ถ้าได้ตรงนี้เป็นที่น
ผมให้คนมาออก
นเก็บอาการไม่อยู่ หันหลังให้
ห้คนที่นั่งทำตัวลีบอยู่หน้าคอมพิวเตอร์ ก่อนลุกขึ้นแล้วเดินกลับไปยังชั้
ทางเดิน ก่อนจะพลิกแผ่นก
นี้ผม
มาทำให้เธอใจหายใจคว่ำทำไม น
ฉีกกระดาษในมือเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย ก่อนโปรยลงถังขยะส่วนตัวข้างโต๊ะท