เอาคืน
งคนร้องโยกเขย่าจนหัวสั่นหัวคลอน
าธารไม่ตอบโต้หรือปัดป้องเขาปล่อยให้คนเสียใจทุบตีแต่โดยดี กระทั่งกำปั้นทั้งสองของเพชรนราค่อยๆ ลดต่ำลงข้างลำตัว เข
ไม่ได้สนใจเวลา เขาทำอยู่แบบนั้น จนกระทั่งคนในอ้อมกอดนิ่งเงียบไป ชายหนุ่มดันตัวของเพชรนราออกเล็กน้อย ก็พบว่าเจ้าตัวคอพับคออ่อนลงไปแล้ว เขาค่อยๆ เอ
อกย้ำว่าเธอได้ผ่านค่ำคืนอันโหดร้ายมาหนักหนาแค่ไหน เสียงอาบน้ำแสดงให้รู้ว่าเขาอยู่ในนั้น ห
บ้
อื่นหลับนอนกับสามีของเธอ บ้านที่เขาเอาไว้พาชู้รักมาพลอดรักล
จะทำอย่างไรดีกับชีวิตในตอนนี้ คงต้องกลับบ้าน กลับไปหาแม่ที่ต่างจังหว
รำคาญใจ เขาโยนผ้าขนหนูผืนเล็กพาดไว้บนราว จากนั้นก็เปิดประตูตู้หาเสื้อผ้ามาสวมใส่ เหล
" ชายหนุ่มเอ่ยลอยๆ และรอค
ม่ทำ" คำตอบไม่ผิดคาดไปเลย
ด้วยความตกใจ ก่อนจะคลายความสงสัยลงเพราะว่าเมื
ไร" หญิงสาวถามเ
กน้อย เพราะแววตาของเพชรนรา บอกว่าไม่ได
ญิงสาวยกมือกอดอกตัวเองไว้
่ะ ถูกผมข่มขืน
ได้สมยอม" หญิงสา
ณจะต่อต้านอะไรเลย กลับนอนนิ่งๆ ให้ผมเอาเส
เพชรนราเหมือนจะนึกได้ว่าเปล่าประโยชน์ หญิงสาวได้แต่ถอนลมหา
ณธารก็ได้แล้วแต่นะ ตามสะดวกเลย ว
" อีกคนตอ
อาบน้ำเร็วใส่เสื้อผ้าผมก่อนได้เลย
ะ" เพชรนราม
คนได้ยินนึกสยองขึ้นมาอย่างบอกไ
ไหม แล้วคุณก็ไม่มีสิทธิ์มาบังคับให้ฉัน
รา ผมไม่ให้เมีย
งที่อยู่ในรูปนั้น!" เพชรนราชี้นิ้วไปที
คร
เศษกระจกแตกกระจายเต็มพื้นห้องนอน แววตาของอ
เจ็บตัว" เขาชี้นิ้วใส่รูปของไอรดา ที่ถ
ันเสียงแข็ง รู้สึกกลัวเขาขึ้
นเลยไหม ผมทำได้นะ หรือไม่ก็ทำตัวดีๆ ว่านอนสอนง่ายเป็นเมียที่ดีของผม
ดีๆ ที่ไหนเขาจ
แหละสา
ฉัน และฉันก็จะไ
กะเม็ดกระดุมเสื้อโปโลที่สวมใส่อยู่ออกทีละเม็ด เพชรนราตาโตขึ้นด้วยความตกใจมองกระดุมแต
วยการกระโจนลงจากเตียงนอนไปพร้อมกับผ้าห่ม ข่มความอาย สลัดผ้าห