เจ้าพ่อวิวาห์เถื่อน

ด้แล้ว ตามผมมาให้เ

้งๆ ที่อากาศหนาวเยือก ดวงตาที่ตกแต่งไว้จนหวานฉ่ำเริ่มเหล่ซ้ายที ขวาที

้นสูงเหวี่ยงทิ้ง แล้ววิ่งหนีเอาตัวร

ินเอาไว้ทั่ว ทำให้เธอวิ่งถนัด ก้าวขายาวจนกระโปรงส่วนที่ผ่าข้างฉีกดั

อยขึ้นพาดบนบ่าแข็งกำยำของใครคนหนึ่ง เธออ้า

ุบอก ขาปัดป่าย แต่เขาดูจะไม่เจ็บปวดอะไรเลยสักน

ว่าพี่รั

สนิทกับคุณ

ยเราต้องสนิ

่เคยนึกอยากสนิทกับคน

วันไหนได้ผมเป็นผัวขึ้นมา คุณจะได้ไม

ณออกจากร่าง นิ่งไปครู่หนึ่งก็แว้ดใส่ข้างหูคนที่แบกพ

ปจดทะเบียนสมรสกัน

อบขวัญโวยลั่น แล

อยู่ได้ หูผม

ณ ได้ยินไหม” เธอไม่ลดระดับความดังลงเลยแม้แต่น้

ดูดเลือดใครมา แล้วไอ้เปลือกตาสีฟ้าๆ นั่น มองแล้วหลอนเป็นบ้า ยิ่งคิ้วที่เขียนไว้หนาพอๆ กับปลิงทะเล เห็น

าใจจะขาด แต่ตบไม่ได้ จึงทำได้เพ

้เลยว่าผู้ชายทุกคนหนีคุณหมดแน่ ผม

ก็ลักพาตัวฉันมาแล้วจะให้ฉันแต่

ัน แค่คิดว่าต้องเป็นผัว

ยเดี๋ยวนี้นะ ไม่งั้น

ถึงตัวบ้าน เขาได้ชี้มือไปทางซ้าย เธอเหลียวมองตาม เห็นเวลาทีขนาดใหญ่ตั้งเป็นเงาตะคุ่มเย้ยแสงจันทร์

นเลี้ยง

องเราสองคนไงละ อยากเห็

คุณพูดอะไร ฉั

ใครคนหนึ่ง แล

ส่งเสียงเรียก “คุณย่า

าเข้ามาสิ อยากเห็นหน้าแย่แล้ว” เสียงแก่แหบเครือแว่วกลับมา

สีม่วง กลางห้องคือเตียงกว้างที่มีร่างผอมบางของหญ

สึกยำเกรงหญิงชราผู้นี้อย่าง

ตะปบลงที่บั้นท้ายเธอ พร้

ยหนุ่มเอนตัวหลบอย่างรู้แกว แล้วจับขาเธอไว้ เท่ากับว่า