icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon

เจ้าพ่อวิวาห์เถื่อน

บทที่ 7 7

จำนวนคำ:1313    |    อัปเดตเมื่อ:25/02/2022

คนที่เธอวิ่งชนนั้นเป็นผู้หญิงวัยกลางคน ผมย้อมจนดำขล

ย ที่นี่ไม่ใช่ส

ะล่ำระลัก รีบลุกมาประคอง

อเป็นใคร” สาวใหญ่ตวาดลั่น ก่อนจ

ื่อครู่หายไป กลายเป็นชายหนุ่มผู้เงียบขรึมและเฉยชาต

ม่” เธอยกมือไห

่ามาเรียกฉันว่าแม่

ก็ได้ ยินดีที่ได

เธอท่าทางจัดจ้านนี่ ทั้งลักษณะการแต่งตัวและคำพูด มองดูก็รู้ว่าไพร่

็นหลานสะใภ้ แล้วขวัญไม่ใช่ไพร่

ินเดือนครูคงแค่พอกินพอใช้ไปวันๆ ไม่มีอะไรเทียบแกได้สั

มันอะไรกัน... ทำไมเธอต้องมาทนยืน

นนี้ละคะ อยู่สูงสักแค่ไหนกัน

น แต่คุณค่า

ยนไม่ได้สอ

จำเรียงกระ

ไม่เคยสอนเหรอว่าเวลาอยู่ต่อ

ศก้อง “ตารัญชน์ ผู้หญิงคนนี้แม่

สียงอ่อนอกอ่อนใจ “คุณย่า

สะบัดหน้ามาทางหญิงสาวอย่างเคืองขุ่น “จำไว้นะปลอบขวัญ ฉัน

ลย” เสียงชายหนุ่มเหมือ

ดีมาก็ดีกลับ ใครร

ุณ เหมือนคุณสร้

่ของคุณก็น่ารักดีออก ไม่ชอบฉันก็ประกาศเป็นศัตรูแบบเปิดเผยไปเลย

า “คุณพูดแบบนี้ได้ก็เพราะยังไม่

ดวกสบาย มีเครื่องปรับอากาศ เครื่องเรือนหรูหราจัดวางอย่างเป็นระเบียบ เตียงนอนสีฟ้าลวดลายกระจุ๋มกระจิ

่มีเสื

ห้แล้ว อยู่ในตู้ เลือ

ับไปนอนที่

ื่นปากมากดแนบหน้าผากมน ยังไม่ทันที่เธอจะโวยวาย เขา

งง เดินลากขาไปทิ้งตัวลงนั่งบนเตียงนุ่มติดสปริง

ในนิยายเสียอีก... เวอร์จ

ให้เธอแต่งงานกับคนที่ไม่ได้รั

อจนบางนาทีเธอแอบหวั่นไหวไปบ้าง แต่เธอไม่ใช่ค

ี้ เธอจะต้องทำให

ือกหยิบชุดที่ดูเรียบง่ายที่สุด... เสื้อกล้ามกับกระโปรงสั้นแค่เข่าสีครีม เดินเข้าห้องน้ำ ไม่ถึงสิ

รื่องค่ำคืนนี้ที่ประสบมา คิดวนเ

งคาตู้... อากาศแตกออกแหวกเป็นช่อง เสียงดังเปรี๊ยะคล้ายไฟช็อตอยู่พักหนึ่งก

เปิดรับโบนัส

เปิด