รัชทายาทไร้ใจ กับ นางในแสนงาม ชุด ทัณฑ์ทราย
นร้อนระอุ สิ่งก่อสร้างที่อลังการสวยงามข
หน้าอย่างเหมาะเจาะราวกับเทพเจ้าทรงปั้นแต่ง แต่จามีลไม่ได้มีดีแค่ที่ใบหน้าหล่อเหลาเท่านั้น แต่เรือนร่างของเขายังสูงสง่าใหญ่โต และเต็มไปด้วยมัดกล้ามเนื้อสวยงาม ผลพวงมาจากการที่เ
ลมโตหวานซึ้งจับจ้องมองไปที่เรือนกายทรงพลังสง่างา
งกิริยา มารยาท และชาติตระกูล ซึ่งควรคู่กับเจ้าชายผู้สูงศักดิ์อย่างจามีลเป็นที่สุด
วามรักของจามีลกับมัสรานีได้
งๆ เพื่อเรียกสติให้กับตัวเอง ดวงตากลมโตกะพริบถี่
องค์รัชทายาทแล้ว หล่อนก็เป็นแค่เพียงนางในต่ำต้
่จะเดินผ่านไป แล้วสายตาคมกริบประดุจดั่งคมมีดขอ
ียงขององค์รัชทายาทกระด้างเสมอย
ะนำพระกระยาหารไปถวา
ปสิ อย่ามาโ
ันทรยศ เมื่อมันสะดุดกันเองจนหล่อนเซถลาล้มคว่ำ เสียงถาดทองเหลืองกระทบลงกับพื้นดังสนั่นหวั่นไห
่มซ
ผลเลือดซึม รีบละล่ำละลักขอโทษองค์รัช
อประทานอภัยเพค
องมองมาอย่างเกรี้ยวกราดเดือดดาลและแน่นอนว่าเขาจะต้
ั้งใจหรอกเพคะ
ิงสาวแค่เปรอะเปื้อนเศษอาหารเพียงเล็กน้อยเท่านั้น ตรงกันข้ามกั
็นอะไรห
วันที่องค์รัชทายาทจามีลพบหล่อนกับฟีรัสผู้เป็นพี่ชายที่สวน สายตาของชายสูงศักดิ์
ไม่ได้เป็
ยวกราดลงเล็กน้อย เขาละสายตาจากนางในดวงใจ มาจับจ้องมองหล่อนท
บร้อย แล้วอย่ามาให้
าทจามีลดุดันจนชมพูนุช
.. เ
มัสรานี ก่อนจะพากันเดินจากไป ทิ้งให้หล่อนนั่
ทธิ์ได้อยู่ในสายตาของจามีล แม
าของชมพูนุชเอ่ยถามลูกสาวด้วยความเป็นห่วง เมื
ม่ แต่ไม่เป็น
งลงบนเก้าอี้ใกล้ๆ กับมารดา ซ่
าไหนเข้าล่ะ ถ
พราะไม่ต้องการให้มารดาเป็นกังวลใ
ยๆ มองลูกสาวเพียงคน
ีเลยนะชมพูนุช ทุกข์ใจอะไรหร
กยิ้มกว้าง แม้ว่าภายในลึก
อกมาอย่างโล่งใจ และดึงม
ข้องใจ ต้องบอ
จะบอกแม่ทุก
ล้วนี่เห็นพี่ชายขอ
ึงฟีรัส หล่อนก็อดท
สยังไม่กลับ
กก็ถามหาอยู่เ
่กลับเข้าบ้าน เขาจะไปทำอะไร ซึ่ง
านะคะแม่” ร่างอ
ะไปไหนเหร
รัสสักหน่อยน่ะจ
ขัดข้อง “บอกพี่ฟีรัสด้
ตัวหันหลังก้าวลงบันได รอยยิ้มบนใบหน้าก็จางหา
าหากันแน่น และก็ภาวนาให้ฟีรัสยอมฟังคำตักเตื
นอกกำแพงพระราชวังซาเรียไม่มาก แต่น้อยคนนักที
ีบเร่ง หล่อนพยายามที่จะเร้นกายออกไปจากพระราชวังใหญ่ให้เงียบ
เข้าอ
ตเบิกกว้างด้วยความตื่นตกใจ และก็รีบก้มหน้ามองพื้นอิฐ
ไม่ได้ ยิ่งเขาขยับเข้ามาใกล้
บหน้าเจ้าสอ
ห้หล่อนต้องก้มหน้าต่ำลงไปมากยิ่งข
ให้เราเห็นเจ้าวัน
งยหน้าขึ้นมองอย่างลืมตัว และละล่ำละลักปฏ
้าอย่างจัง เมื่อหล่อนไม่อาจจะละสายตาจากใบหน้า
กิน จนหัวใจของหล่อนเจ็บปวดรวดร้าว เพราะไม่อาจจะแต
ญหรอก สำหรับผู้ห
ูดเหมือนรู้อะไรมาสักอย่
อมฉั
ถูกต้อง
้องหน้าเขาด้วยสายตาตื่นตระหนกเท่านั้น และนั่นก็ยิ
เห็นเจ้าอยู่ในสายตา ไม่ว่า
. ทรงตรัสถึงเรื
ยของตนเอง ความเดือดดาลในดว
พูดถึงเรื่องอะไร
อมฉั
จะไม่บังเอิญเ
อนเอาไว้ ก่อนจะหมุนเรือนกายใหญ่โตแสนสง่างามเดินจา
ความว่ายังไง
ะกัดฟันหยุดคิดเรื่องของตนเอง และร