ลูกหนี้ตีตรา

นท

้มครองหลานสุดที่รักของนาง และชายหนุ่ม

การก็ไม่ยอมทำ ดีแต่คอยเกาะหนูและพ่อแม่ นี่ย่าก็ได้ข่าวมาว่าธุรกิจกำลังประสบป

อีกฝ่ายเข้าขั้นวิกฤต การวางแผนและทำงานที่ผิดพลาด ทำให้ขาดทุนอย่างหนักติดต่อกันม

ณเป็นไปได้ด้วยดี นี่พ่อของตฤณก็ยังได้ร่วมทุนกับนักธุ

าะงานนี้ทำให้ตฤณต้องห่างหายหน้าไปจากเธอเกือบจะครึ่งเดือนแล้ว ชายหนุ่มถูกบิดาบังคับให

่ใช่ว่าจะโง่เสียหน่อย แต่ทำไมถึงได้หลงในคำพู

งรู้หรอกนะต้นหลิว รู้เพียงแค่ว่าเดื

ไม่ยอม” พรรณธรปฏิเสธเสียงแข็ง ถึงแม้การพูดจาแข็งขืนแบบนี้จะทำให้

นมือไปจับแขนเล็กและบีบเบาๆ น้ำเอ่อล้นค

วป้ายไปที่ลูกตานิดหน่อย เพื่อให้มันระคายเคือง จะได้ขับน้ำ

จริงๆ หรือคะ คุณย่าไม่รักต้นหลิวแล้วใช่ไ

ิวให้สุขสบายทั้งกายและใจ ถ้าไม่รัก ย่าไม่บังคับให้หลานแต่งงานกับคมน์หรอกลูก” รู้ว่าการ

ณไม่ขาด ถ้ายังปล่อยให้คบกันต่อไป ชายหนุ่มขอสิ่งใดพรรณธรจะต้องให้ เงินทองเสียไปยังหาใหม่ได้ แต่ถ้

่จะบังคับให้แต่งงานกับใครก็ไม่รู้สิคะ” พรรณธรพูดอย่างงอนๆ ด้วยน้อยใจ ใบหน้านว

าตอนเด็กๆ หนูวิ่งตามพี่เขาทุกวัน ร้องไห้ตามทุกครั้ง

กับพูดจ๋อยๆ อ้อนขอโน่นขอนี่ บ้างก็สั่ง เมื่อไม่ได้ดังใจก็จะงอนให้ต

ผู้ชายตัวสูงใหญ่ใบหน้าที่มีแต่รอยยิ้มระรื่นคอยกลั่นแกล้งทำใ

นที่ทำให้ตัวเองร้องไห

จะทำยังไงถึงจะทำให้ย่าเลิกคิดบังคับให้

างมองไปรอบๆ ห้องที่นั่งอยู่

งคนแต่งงานกันนักคะ ความจริงต้นหลิวก็ไม่อยากจะพูดหรอกนะคะ แต่หน้าตาอย่างนายพี่คมน์คงจะมีผู้หญิงล้อมหน้าล้อมหลังอยู่

าวได้ไม่ยากเลย “ไม่หรอกต้นหลิว พี่คมน์มัวทำแต่งานจนไม่มีเวลามองผู้หญิงคนไหนเ

ที่พรรณธรเกิดความเสียดาย ถ้าคมน์จะเป็นอย่างที่เอ่ยถึง เธอสงสารบิดาและมารดาของชายหนุ่มที่มีลูกชายเพียงคนเดีย

าระอาใจ พรรณธรสรรหาทุกเหตุผลเพื

อนหน้าพี่คมน์จะมาที่นี่ แล้วเราก็จะได้จดทะเบียนสมรสกันเสียให้เรียบร้อย” กมลพรรณพูดเสียงนุ่มนวลแต่กลับแฝง

คล้อเบ้าด้วยความน้อยใจที่ย่าผลักไสไล่ส่งให้ไปแต่งงานกับคนที่รังแกเธอมาตั้งแต่เด็กเสียได้ ขืนให้แต

์วัดแจ้งแบบนั้น แตะแต่ละครั้ง เธอจะไม่ช้ำตายเสียก่อนหรือไง เพียงแ

ื่อคุยกันดีๆ แล้วคุณย่าไม่ยอม ถ้าเธอเลือกที่จะทำอะไรไม

มีดนั่นแน่ เดี๋ยวจะต้องคิดหาทางยก

ังไม่ทำงาน คิดจนเริ่มจะมึนศีรษะแล้วก็ยังไม่มีทีท่

ก ก่อนรอยยิ้มจะผุดขึ้นตรงมุมปาก