ลวงเล่ห์เจ้ามาเฟีย

ี้ยว และแลบลิ้นปลิ้นตาหลอกเงาตัวเองในกระจก ถึงพูดออกไปเช่นนั้น แต

ท้าวเอว เบ้ปาก กรอกตามองบน บ่นพึมพำเหมือนสาวจิตตก

าอร่ามของตัวเอง แล้วก็ไหวไหล่ใส่ เนินเนื้ออวบอิ่มยั่วน้ำลายหากมีใครได้เห็น เอวคอด สะโพกผาย

แช่น้ำให้สบายอารมณ์ ในชุดชั้นในที่ไม่ยอมถอดออกไป เพราะแอบหวั่นใจกับคนข้างนอก อ

บ! เธอพริ้มเปลือกตาหลุบลง หลับสบายท่ามกลางกระแสน้ำวนที่ไหลโอบล้อมรอบร

เขามองเวลาที่นาฬิกา สลั

ครั้ง นี่ ‘ยัยนั่น’ ใช้เวลา

อนขึ้นแนบอก พยายามจะปิดเปลือกตาหลับ แต่มันค้างคา

า แต่คนอย่างนัชชาวีมีหรือจะใช้วิธีนั้น...หรือไม่อีกอย่าง...หล่อนก็อาจเผลอหลั

ทกสันมือกับฝ่

ันใหญ่ที่วิ่งวนยังไงก็ไม่ถึงจุดหมายปลายทาง เขาตัดสินใจเ

ตูล็

ัวเองต้องการ เขาเหงื่อแตกซิก แม้อากาศจะเย็นจัด คว

งที่เห็นหลังตัดสินใจทำลา

หล่อนอนกรนด้วยความสบายใจ ในขณ

สิ...มั

ีรษะ ไม่อยากเชื่อว่าจะมีคนนอนหลับในอ่างอาบน้ำได้อ

งที่เขาเห็นผิดพลาดไปนิดหน่อย แต่ก็ไม่ได้ช่วยให้อะไรดีขึ้นเลย เมื่อนัชชาวีสวมชั้นในอยู่ก็จริง...แต่มันปกปิดสัดส่วนยวนตาของหล่อนไม่ได้เลยสักนิด เพราะชุดชั้นในเปียกๆ ที่เป

ึม ขนาดยืนหายใจแทบจะรดต้นคอ หญิงส

อดนอน ดวงตาพริ้มหล

วเหน็บในห้องน้ำก็กระไร? แต่หากแตะต้องเธอ เขาก็ไม่แน่ใจว

วัญตา สำหรับผ