นางรำ

1...

ายกันเป็นแถวๆ อยู่ภายนอก แต่ประตูบานใหญ่ของบ้านหลังนั้นกลับปิดเงียบจนหล่อนไม่แน่ใจว่าจ

แทรกจนได้ตรงหน้าประตู กดแตรสองสามท

ณภิไธยใ

ับชายฉกรรจ์ร่างกายกำยำคนหนึ่ง เขามีหน้าตาค่อนข้างดุไม่

่คร

อกมาจากบ้านก็อ้าปากค้างเมื่อล่อนเยื้องกรายลงมากระทบแสงไฟ เพราะหญิงสาวเห

วันเกิดคุณภ

็กออกมาพร้อมด้วยพานกะไหล่สีทองใบเล็ก

ุณคงจะเข้าไปไม่ได้” เขากางกั้นเอาไว้ด้วยท

้วก็ไม่เคยรับงานรับเงินโดย

จ้าง

ณชน

ใจกับชื่อที่หล่อนเอ่ยออกไปพอเรียกให้ใจชื้

็นฝ่ายเดินนำตัวปลิวเข้าไปผ่านประตูบานเล็กด้านข้างที่เปิดออกเข้าไปอย่างง่ายดาย เพราะรูปร่างเล็กบาง ยิ่งสวมใส่เครื

ะต้องไม่ชอ

มื่อก้าวยาวๆ

ะบุเอาไว้เลยว่าไ

ว่างไสวนั่นทุกขณะ “คนจ้างฉันบอกแล้ว...จะเอาอะไรมากมายกับผู้ชายแก่ๆ ล่ะคะ พวก

่อนก็ทำให้รอบตัวดูงดงามไปหมด “คุณ

หนที่สอง ได้

าดนั้นทีเ

ค

่อนเมื่อหล่อนทิ้งตาชายมองมาเหมือนไม่ชอบใจนัก

ลมยาหอมไว้บ้าง

ี่สูงตระหง่านแกะสลักลวดลายสวยงามเฉพาะบานประตูนี้บาน

ักคุณภิไ

ั่นศีรษ

ด้ยินชื่อ

ป็นคน

ีเวลาจะมาใส่ใจกับความดังขอ

นเข้าไป ทิ้งให้คนตามหลังมา

ด้เห็นฤทธิ์ว่าร้ายกาจแค่ไหน..

งใหญ่นั้นก็เงียบกริบ สายตาทุกคู่มองมาทางหล่อนแทบจะไ

เมื่อความรู้สึกบอกหล่อน ว่าหล่อ

ที่มองมาบอก

ในเครื่องเทปค่ะ เดี๋ยวคุณช่วยฉันหน่อยนะคะ...” หล่อนใช้สรรพนามแทนเขาว่า “คุณ”

ปิดการแ

วยพร

ุ่มผู้ชายมากหน้าที่ยืนกันอยู่สล

ะมองเห็นคนแก่อย่างคุณชนาบอก เห็นแต่คนหัวดำๆ แล้วก็หนุ่มแน

นั้

ฟุตหรืออาจจะกว่านั้นก็คงจะได้ ท่ายืนปักหลักนั้นคงเหลือเกิน มือหนึ่งถือแก

เกนเกดครางออกมา

ะแสดงไหม...ผมบอกได้เลยว่า

พราะฉะนั้นฉันต้องทำหน้าที่ ส่วนเขา

อย ยามเดินสะโพกกลมกลึงของหล่อนยั่วยวนสายตาดีนัก อาจจะเพราะผ้าจีบหน้า