ลูกอนุ (Boy Love)
ที
้องไห้กระซิกๆ เลือดอาบ หน้าตาเลอะเทอะ จนบ่าว
คุณชายแย่แล้วขอรับท่านอ๋อง” อาเฟยส
ห้ออกไปให้พ้นหน้าประตูตำหนักใหญ่ แต่
ดว่า ”ถ้าไม่หยุดส่งเสียง
องเสียงก็เดินอย่างรวดเร็วเข้ามาใกล้ “เอะอะโวยวาย
คุณชายๆ” อาเ
้าจนกลายเป็น
ฟยส่ายหน้า แต่
ขัดขึ้น “หรือคุ
” อาเฟยส่
ไอ้นี่ก็ไม่ใช่…เ
สียงว่า “คุณชายถูกคน
ขะ ข้าจะรีบไปรายงานท่านอ๋อง” แ
หลิวกงกงก็ถูกหวังกงก
งสำคัญมาก
าก จะว่าสำคัญไม่มากก็ไม
ิ่งรบกวนท่านอ๋องจะดีกว่า” หวัง
นมา นางจะจงเกลียดจงชังทุกคนที่ไท่ชินอ๋องเรียกมาปรนนิบัติบนเตียง อี๋เหนียงคนใ
นอ๋องก็เงยหน้าจากกอง
ลิว
หลิวกงกงน
อ๋องสั่งพลางยกยิ้มมุมปาก “นอน
กงตัดสินใจไม่ถูกว่า
อย่ามัวอ้ำอึ้ง” ไท่
ยถูกคนของพระชา
ท่ชินอ๋องเย
จ้าไม่ร
งหมิงซินอย่างรวดเร็ว โดยมีองครักษ์ซ้าย
กพระชายาฟ
แรงสองคนจับแขนกดกับพื้น และชายฉก
ชายฉกรรจ์ที่ทำหน้าที่โบยตีรายงานพระชายาฟางหม
ลือสาดให้ฟื้น แล้
ขอ
นเนื้อตัวที่เต็มไปด้วยบาดแผลของหลี
ิงซินที่ฟังคล้ายเสียงมัจจุราช
และแสบแผลสุดทานทนทำให้เขาอ
สิ้นหวัง…เสียง
หย
ฉกรรจ์ที่ทำร้ายหลี่ชิงทั้งสี่กระเด็นออกไป…แล้วยอบกายลงตรวจดูลมหายใจของร่
ยกิริยาอ่อนช้อย ไม่ทันยืดกายขึ้น ก็ถูกฝ่ามือใหญ่ตบ
องจริง…ก็นางเคยจัดการกับอนุชายาน
นในตำหนักใหญ่เล่า ขนาดนางเอง…ไท่ชินอ๋องเคยมาหาแค่สองสามครั้งเมื
องมัน ทำให้อดคิดไม่ได้ว่า จะมีรอยเช
ามสุขนัก ก็ตีมั
งขบกราม “ไม่คิดเลยว่าเจ
าไท่ชินอ๋อง แก้ตัวว่า “ในตอนแรก…ข้าน้อยแค่เชิญหลี่…ชิง มาพบปะสนทนาถาม
มือน
ก็ซ้าย ไปขวาก็ขวา…ข้าน้อยทนไม
เขาหายจากบาดเจ็บ ข้าจะถามเขาเอง แต
อีกฝ่ายอย่างตกใจอย่างมาก…เพราะนางรู้จัก