ลูกอนุ (Boy Love)
ี่
จะเรียกแม่สามีว่าท่านย่า ตามอย่างที่ลูกๆ ของตนเองเรียก) แล
ม่ค่อยพูดค่อยจากัน?” ฟูเหรินผู้เฒ่าเอ่ยเหมือนตำหน
ยประคองมารดามานั่งที่เก้าอี้ข้างโต๊ะน้ำชา
ท่าทางเคร่งเครียดอย่างนี้?
ี้ครอบครัวของพวกเราจะอยู่หรือจะตายล
เช่นนั้น?” ฟู
ง…ไท่ชินอ๋องประกาศแต่งตั้
น “เมื่อวานมิใช่แต่งตั้งเ
่านแม่” อำม
” สีหน้าฟูเหรินผู้เฒ่าก็เปลี่ยนเป็นไม่ด
” อำมาตย์หล
ยาฟางเป็นพระญาติของไทเฮานี่นา”
หลี่ไฉส่
้วยเรื่องอะไร?” ฟูเหริน
นอ๋อง… ท่านแม่คิดดู พวกเรามีคนละกี่ช
วด้วยสายตาตำหนิ…นี่หากมิใช่ว่าทรัพย์สมบัติเกินครึ่งข
ะที่ไม่มีผู้ใดได้ยิน” ฟู
ประตูมีช่อง เข้าหูผู้อื่นไป พวกเราทุกคนจะเดือดร้อน” ฟูเหรินผู้เฒ่าตำหนิหลา
ถังไปอยู่เรือนต
่าเอ่ยถามถึงหลานสาวคนโตที่เป็น
เหนือ พี่สาวน้องสาวอยู่ด้วยกันสองคน เรือนออก
ะให้ดีละก้อ อาไฉเจ้ารีบจัดการแต่งไห่ถังเป็นภรรยารองเส
นสะใภ้โพล่งขึ้นอย่
ใหญ่ของจวน
็ใช้ตะเกียบทองคำคีบสาลี่ที่ปอกเปลือกและหั่นพอคำใส่ปากนุ่ม แล้วเอานิ้วเขี่ยแก้มนุ่มๆ ที่ขย
่อยข
หน้าตาบานเข้ามา “คุณชายขอรับ…มีคนส่
อาเฟยเบาๆ “บอกกี่ครั้งแล้วเจ้าเด็กคนนี้
องอย่างเขินๆ “กุ้ยหวางเฟยขอรับ ท่านจะให
ิ้นหนึ่งก็ถูกไท่ชินอ๋องส่งเข้าป
งชิง แล้วจัดห้องในตำหนักนี้เก็บข้าวของให้เรียบร้อย
มคำนับรับคำสั่งแล้วไ
้เตรียมตำหนักกุ้ยหวางเฟยที่ตำหนักไหนดี…ท
ไท่ชินอ๋องเอ่ย พลางลู
งตำหนักใหม
๋องเอ่ย “อยู่ที่ตำหนั
หวังกงกงไ
้าพบขอรับ” องครักษ์ที่เฝ้าอยู่
หวังกงกงก็ส่งเสียงว่า “ท่านอ๋
ทางสุภาพอย่างบัณฑิตผู้หนึ่ง เดินเข้ามาหยุดอยู่ในที่อันสมควรแ
กพิธี” ไท่
เหรินในวันพรุ่งนี้” แล้วพ่อบ้านเจาก
บมาส่งมอบให
ม่ว่าข้ามอบอะไรให้ท่า
่ข้าหรือ?”
ไท่ชินอ
กรู้ข
่ชิงดูรายการสิ่งของที่ล้วนแล้วแต่
ล้วส่งเสียงสะอื้นเบา
ทำไม?” ไท
าน้อ
ส่งของไปให้ท่านแม่ของเจ้าก่อน รอเจ้าหายจากบ