แม่เลี้ยงสโนว์ไวท์ (ชุด ดวงใจปรัมปรา)

นางคิดแต่เพียงว่าต้องออกมาจากอาณาจักรบ้าๆ นั่นเพื่อให้ตนมีชีวิตรอดต่อไปเท่านั้น โดย

ี่ไหนก

อาราจักรโง่เง่านั่น นางก็หาได้คุ้นชินด้วยไม่ได้รับอนุญาตให้ออกไปไหนเท่าไรนัก ทั้งตอนที่ยังเป็นบุตรสาวของขุนนางผู้ใหญ่ และตอนที่เป

ระแวงและหวาดกลัวอยู่ไม่น้อย ไม่รู้ว่าต่อจากนี้ตนควรไปที่หนทางใด เพราะ

ทางไหนต่อดี

สักเท่าไร สองแขนเรียวต้องใช้แรงอย่างมากทีเดียวในการกุมบั

าม้า นางก็ได้แต่ยกมือขึ้นปาดน้ำ

อยู่ อาจจะเป็นเส้นทางที่พวกน

างก็คงจะมีแค่เส้

้นางได้ไปพบที่พักพิงสักที่ได้ แต่...นางก็ไม่รู้

และม้าต่างพากันเหนื่อยอ่อน ทว่าดูเหมือนเจ้าม้าจะใจเสาะกว่านางนัก เพราะไม่นานมัน

อาน่า ไม่ทำก

ุดออกจากป่านี่ไปก่อน ไปพบตะเข็บชายอาณาจัก

นอกจากจะเซไปเซมาไม่ยอมหยุดแล้ว มันยังหมอบลงนั่งเ

อ๊

์ที่นางสวมใส่อยู่ช่างรุงรังจนลุกได้ยากเหลือเกิน อะไรไม่ว่า เจ้าม้าที่ดูจะหมดเรี่ยวแรงเพราะฤท

าโต ร้องเ

้าม

มีเสียงแมลงเล็กน้อยดังแว่วมาใ

จะกลั่นแกล้งเล่นเพื่อที่จะดูว่าสตรีตัวเล็กๆ อย่

่าชิง

ทว่าก็ไม่ได้ทำด้วยเกรงว่าตนจะเหนื่อยจนไม่มีแรงเดินทางต่อ อย่างที่นางเห็น พระอาทิตย์ใกล้จะตกดินเต็มทีแล้ว หากนางยังอ

่ยอมตายง่

ๆ เอาไว้ ฝีเท้าเร็วกว่าปกติเล็กน้อย อย่างน้อยๆ ถ้านางออกจากที่

งผากเพราะกระหายน้ำไปหมด เรี่ยวแรงของนางก็ชักจะไม่มีหลงเหลือแ

ซ้ายแลขวาเพื่อหาที่พัก หูของนา

นางต้องกลั้นใจแล้วรวบรวมแรงที่เหลืออยู่ออกวิ่งไปตาม

น! ใครก็ได้! ช่วย