icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon

ร้ายรัก กลซาตาน

บทที่ 7 ความลับ

จำนวนคำ:1427    |    อัปเดตเมื่อ:09/05/2022

เขาถามทั้งที่

ส่ายหน้าไปมา “พี่ลวิ

โยกศีรษะของกาสะลอง

ระตูเข้ามา เด็กสาวร่างเล็กตัดผมสั้น

ะลองอยู

รับแล้วก็ทำหน้าตื่นเต้

็มตัว “หนูชื่อฟ้าใสค่ะ คุณแม่เพ

้องสาว กาสะลองเดินไปจับมื

งฟ้าใสค่ะ น้องฟ้าใสได้ทุนมาเรียนที่กรุงเทพฯ แล้วขอ

อเห็นน้องสาวพยักหน้าก็ถอนหายใจเบาๆ “

ายของพี่จ๊ะ” กาสะลองแ

งพี่ปีปอยู่ใกล้มหาวิทยาลัยที่ฟ้าใสเรียนอยู่

จะไหวเหรอ” ลวิตรเอ่

ูกสอนมาให้สู้ชีวิตอยู่แล้ว”ฟ้าใสยิ

ะ แต่เช้านี้แม่เพลินตาไม่อยู่

ไม่ต้องเกรงใจเลยค่ะ” ฟ้าใสกุล

บมองแล้วไม่ค่อยชอบใจเท่าไหร่นัก เขารู้สึกว่าในแววตาของเ

บอกแล้วหมุนตัวเดินเข้าไปในครัว แต่เธอกลับหน

็นอะไรหร

น ไม่ใช่แววตาอ่อนโยนของกาสะลอง แม้ว่าคนที่อยู่ในอ้อมแขนของลวิตรคือกาสะ

กค่ะ ฉันจะดูแลป

่างแรงด้วยความตกใจฟ้าใสอ้าปากค้าง

หรือเปล่า

ับกับลวิตรไปมาแล้วยกมือขึ้นก

มืดไปค่ะ” ฟ

งให้ลุกขึ้น “โทษทีพี่ตกใจไ

แล้ว” กาสะลองยิ้มแหย “

้าใสด้วยท่าทีปกติไม่เหมือนเมื่

ยังเป็นความลับไ

.

ห้ผู้สวมใส่ กำลังก้าวเข้ามาในร้านอาหารเล็กๆ แต่มีสไตล์ด้วยใบหน้าฉาบรอยย

งนี

้อยๆ แล้วนั่งลงที่เก้าอี้ที่ชายหนุ่มเจ้าของชื่อ ‘ตุลย์

ับคนทีไปเรียนปริญญาโทที่อังกฤษใช้เว

ลย์คนนี้หน่อย” ชายหนุ่มผมสั้นเกรียน ใบหน้ามีแ

ื่อหน้าจะแย่อยู่แล้ว” ดุจดาราหัวเร

คนอื่นสำคัญกว่า

้องที่อายุห่างกันถึง 11 ปี ดุจดาราอายุครบ25ในปีนี้เพิ่งเรียนจบปริญญาโทการบร

ม เลอ บัวใช่ไหมครับ” อคินชวนคุยเรื

าหัวเราะร่วน “สมกับที่เป็น

ำไมพี่ไม่เห็นรู้เรื่องเลย”

ู้ร้ายด้วยเหรอคะ” ดุจดาราอดแขวะพี่ชายตัวเองไม่ได้ “แบบ

กับว่าไอ้อคินด้วยนะ

ื่อนสนิท เขารู้จักตั้

สาวๆ วิ่งหนี” ดุจดาราหันไปยิ้มอายๆ ให้อคิน-ชายหนุ่มที่เธอแอบปลื้มอย

ร์หรอก” ตุลย์ยังเถียงต่อแม

่อร่อย” อคินตักกับข้าวใส่จานให้ดุจดารา

เปิดรับโบนัส

เปิด
1 บทที่ 1 บทนำ2 บทที่ 2 ฝันร้าย 3 บทที่ 3 มีลูกชายก็เหมือนไม่มี4 บทที่ 4 เจ้าของสถาบันการเงิน5 บทที่ 5 ชื่อดาหลาค่ะ6 บทที่ 6 รู้แล้วน่า7 บทที่ 7 ความลับ8 บทที่ 8 รู้ใจ9 บทที่ 9 น้องสาวเท่านั้น10 บทที่ 10 การเดิมพันครั้งนี้11 บทที่ 11 ในความทรงจำ12 บทที่ 12 นี่ใคร ดาหลาหรือปีป13 บทที่ 13 ผมไม่ได้หมายความแบบนั้น14 บทที่ 14 อย่าปล่อยให้พี่รอเก้อนะครับ15 บทที่ 15 จะดีหรือคะ16 บทที่ 16 ช่วยฉัน 17 บทที่ 17 คุณเป็นตำรวจงี่เง่าที่สุดที่ฉันรู้จักมาเลย!18 บทที่ 18 วูบหนึ่งของความรู้สึก19 บทที่ 19 มันเกิดขึ้นอีกแล้ว 20 บทที่ 20 เราสองคนไม่ได้เป็นพี่น้องทางสายเลือด21 บทที่ 21 ดอกไม้เล็กๆ สีขาวๆ22 บทที่ 22 วันเกิดปีปก็วันเกิดฉันด้วยนะ23 บทที่ 23 สิบปีที่แล้ว 24 บทที่ 24 โรคสองบุคลิก25 บทที่ 25 ลูกค้าV.I.P26 บทที่ 26 มาทำอะไรที่นี่27 บทที่ 27 ผมจะไปส่ง28 บทที่ 28 ‘เป็นพี่เป็นน้อง...’29 บทที่ 29 ได้ยินว่าตอนนี้คั่วกับตำรวจอยู่นี่30 บทที่ 30 อย่าไปโรงพยาบาล!31 บทที่ 31 ใบหน้าร้อนผ่าว 32 บทที่ 32 ไม่รู้จริงๆ 33 บทที่ 33 คุณช่วยผมนี่ 34 บทที่ 34 ผมเป่าให้จะได้ไม่เจ็บ35 บทที่ 35 แล้วต้องให้ผมทำยังไง36 บทที่ 36 เรื่องอดีตของเรา37 บทที่ 37 ริมฝีปากที่เผยอขึ้น38 บทที่ 38 ระวังตัวด้วย 39 บทที่ 39 นังตัวแสบ40 บทที่ 40 เด็กฝาแฝดคนนั้น 41 บทที่ 41 คุณเลือกใคร 42 บทที่ 42 ผมต้องการคำอธิบาย43 บทที่ 43 คืนนั้น 44 บทที่ 44 เราไม่เคยจากกันไปไหนหรอก45 บทที่ 45 ยิ้มเจ้าเล่ห์ 46 บทที่ 46 จบ