ทะเลเถื่อน

ก เงยหน้ามองณคุณ ชายหน้ายักษ์ที่แย

าไม่พอ เธอยังกลัวคำพูดเขาอีกด้วย “ทั้งที่ฉันอยากฆ่าเธอให้ตายตามเดือนและลูกแก้ว ให้ครอบครัวเธอได้ร

เสียงและใบหน้าเข้มขึงของณคุณน่ากลัวมาก ราวกับซาตานหล

นยังไง คุณถึงพอใจ

นฟ้าผ่าลงมากลางใจ เป็นเรื่องไม่คาดฝันไม่ทันตั้งตัว ความโกรธแค้นในตัวคนกระทำย่อมเกิดขึ้

นคิดว่า เธอยอมทำตามทุก

ม่เคยนอนหลับสนิทเลยสักคืน ฉันทำบุญทุกวัน หวังว่าบุญจะทำให้ฉันปลงและปล่อยวาง แต่ไม่เลย มันกลับแน่นอยู่ในใจฉัน ถ้าการที

ันได้ในสิ่งที่ต้องการ” น

มทำทุกอย่าง เธออยากจบเรื่องนี้ ต้องการกลับไป

เมื่อไหร่ ฉันจะปล่อยเธอให้เป็นอิสะ ความโกรธแค้นที่ฉันมีต่อเธอเป็นอันจบ” ลงโทษอย่างแรกพิมรดาไม่ตกใจเท่าอย่างหลัง เธอมองหน้าเขา

ที่คุณเกลียดและแค้น คุ

ที่ฉันเกลียดเข้ากระดูกดำก็ตาม” ณคุณตอบชัดเจน “เธอไม่มีทางเลือกพิมรดา ยอมไม่ยอมเธอก็ต้องทำตามคำสั่งฉัน ทุกอย่างฉันเป็นคนกำหนด

ุณควรลงโทษคือฉัน ฉันยอมทุกอย่าง คุณเอาความโกรธ ความเกลียดมาลง

ธอพยักหน้าช้าๆ “งานแรกที่เธอทำคือ ทำความสะอาดบ้าน ทรายที่ติดตามตัวเธอทำบ้านฉันสกปรก เธอต้องจั

์ทำความสะอาด

ช่วยอะไรหรอก ต่อให้ร้องไห้เป็นสายเลือด ฉันก็ไม่มีวันยกโทษให้เธอ” เสียงเขาเข้มห้วน ใบหน้าดุดัน พิมรดาไม่กล้าสบตามอ

ูกขนาดสามฟุตครึ่งเปล่าๆ ไร้ผ้าปูที่นอน พัดลมขนาดสิบสี่นิ้วกลางเก่ากลางใหม่วางอยู่ปลายฟูก ชั้นไม้สามชั้น

ง เขาวางมันลงใกล้ๆ ร่างเจ้านายสาวที่รู้ดีว่า นิสัยดีแค่ไหน ทว่าเ

ำถามแปะอยู่ “ผมเป็นคนของนายหัวที่ถูกส่งเข้าไปในบ้านคุณพิม คอยดูความเคลื่อนไหวแล้วรายงานให้น

ฉลยให้พ

นใต้