icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon

ทะเลเถื่อน

บทที่ 8 8

จำนวนคำ:1390    |    อัปเดตเมื่อ:08/05/2022

เกาะนพเ

ปรี้ยง หากนักท่องเที่ยวต้องการดำน้ำ ถือว่าอากาศเป็นใจมาก แสงแดดจัดผ่านผืนน้ำท

มีฟ้าคะนองเป็นช่วงๆ ลมกรรโชกแรงเป็นสัญญาณว่า จะมีฝนตกหนักอีกรอบ แล้วอ

โดยมีผ้าห่มกลางเก่ากลางใหม่ทว่าถูกซักอย่างสะอาดคลุมกา

ว่าไม่มาคุมเธอด้วยตัวเองแต่ก็มี

รกก็สงสัยว่าบนเกาะแห่งนี้ปลูกผักได้หรือ เธอเคยดูสารคดีเกี่ยวกับเกาะรังนกซึ่งส่วนใหญ่จะมีแต่หินที่เป็นถ้ำไว

ลยครับ แต่นายหัวไม่ทำอย่างหลังเพราะอาจรบกวนนกนางแอ่น ส่วนเรื่องน้ำไฟไม่ต้องห่วงครับ นายหัวลงทุนสร้างโรงงานผลิตน้ำ ปันน้ำทะเลมาเป็นน้ำจืดไว้ใช้ ไฟก็มีเครื่องปั่นไฟข

เธอปรับหน้าดินสำหรับการปลูกผัก บนเนื้อที่กว่าห้าสิบตารางวา แบ่งเป็นบ็อกหน้ากว้างห

น้ำหวานมาให้ดื่ม ทำให้เธอสดชื่นขึ้นมาบ้าง และทำงานจนกว่าจะถึงเวลาสี่โมงเย็น เธอจึงได้พักและกินมื้อเย็นตอนห้าโมงเย็น อิ่มท้องก็ต้องล้างภาชนะ

แตกและบวม ตามประสาคนไม่เคยจับจอมจับเสียม ขุดดินเป็นชั่วโมงท่ามกลางแสงอาทิตย์ที่ไม่ปรานีพิมรดาเลย บวกกับต้องล้างจานกองโต ไม่แปลกที่มือเธอเป็นเช่นนี้ คว

เนื่องจากระหว่างทางมา ตัวเขาเปียกฝน นายหัวผู้โศกเศร้าเดินออกจากห้องน้ำด

ก กรอกสุราลงคอ ราวกับกำลังดื่มย้อมใจเพราะเรื่องที

มีทั้งความแค้น ความโกรธและพายุไฟ ณคุณเปลี่ยนทิศทางการมองไปยังรูปภาพภรรยากับลูกสาวที่ติดบนฝาผนัง นัยน์ตา

เป็นต้องทำ พี่ต้องทำให้พิม

ต่อจากนี้คือการทรยศรัตน์ชนก ตั้งแต่เธอจากโลกนี้ไ

มีความสุขง่ายๆ แน่ ทุกครั้งจะเต็มไปด้วยความเจ็บปวดจนอยากร้องขอชีวิต หากวันใดที่พิมรดาต

ให้เขารู้นิสัยใจคอเธอระดับหนึ่ง แล้วรู้ว่าเชลยสาวเป็นคนรักเด็ก มีใจโอบอ้อมอารี เนื้อแท้ในจิตใจพิม

ก ความผูกพัน หกลูกน้อยถูกพรากในวันที่ลืมตาดูโลก พิมรดาคงเสียใจไม่น้อย

เปิดรับโบนัส

เปิด