ดั่งทรายต้องลม

น. ว

ายตาจากทีวีจอยักษ์มองบุรุษร่างสูงใหญ่ที่เดินเข้ามาในบ้าน มือทั้งสองข้างถือถุงกร

อะเชียวเฮิร์ป

คุณย่าหลายอย่าง คุณยายจะมาเองแต่ก็ปวดหลังปวด

บ วางถุงขอ

นึกถึงกัน” บุหงันตอบกลับ “ย่าก็ไม่ได้ไปไหนด้ว

ณยายบอกว่า ถ้าหายปวดหลังปวดเอวจะแว

ี๋ยวลุยสวน ทรายทำเผื่อไปให้คุณย

เห็นด้วย “ฝีมือทำอาหารของทรายไม่เป็นสองรองใครนะ แต่

ับคำพูดกระทบกร

มฝีมือทรายซะแล้ว อยากรู้ว่าจะ

นก็อยู่กินข้าวกับย่าก่อน ทรายทำข้าวผัดปลาสลิดกั

เริ่มหิวหน่อยๆ ด้วย

อล่ะ ฝีมือแกจะได้ประจักษ์กับคนอื่นบ้

าวก่อนนะคะ ต้องจัดเตรียมท

อนเอ็นดูหลานสะใภ้ แต่บางครั้งก็ทำราวกับว่าไม่ชอบหน้

าที่ผมเห็น ทรายก็ดูกลัวเกรงคุณย่า ไม

ที่เงินที่ซื้อไม่ใช่เงินมันแต่เป็นเงินย่าที่อยากซื้อให้ใจแทบขาด นี่แหละที่ทรายขัดใจย่า พูดว่าก็แล้ว พูดกระทบก็ด้วยแทนที่จะทำตามสั่ง กลับทำตาบ๋องแบ๋วใส่ เห็นแล้วมันน่าหงุดหงิด ปล่อยตัวเป็นอีเพิ้งประเดี๋ยวหมาได้คาบผัวไปกินพอดี” นางตอบเป็นชุด ยุรนันท์ฟังแล้วเข้าใจทันทีว่า บุหงันเป็นห่วงพราวฟ้ามากกว่าเ

วแตกต่างกันมาก แต่สำหรับเขา พราวฟ้าเป็นผู้หญิงสวยหวาน ทิวาทิพย์

พาทรายไปซื้อเสื้อผ้าสวยๆ แล้วให้เปลี่ยนไปห

ด้ใส่ใจพราวฟ้า ยังคิดไม่ออกว่า เวลาพาเธอไปเลือกซื้อของ เขาสะดวกใจม

มันยิ่งดื้อเงียบอยู่ด้วย”

ผมได้เลยครับ ระดับผมแล้วเรื่องแค

ำคาญรูปลักษณ์คนใช้ของมันเต็มทนแล้ว” นางดีใจที

ครับ ผมจั

าให้เงินไปก็แล้วกันนะ” นา

รเขาก็ว่าตามนั้น ทั้งสองนั่งคุยกันอยู่ในห้องรับแขกสักพัก

ห้องครัวทั้งที่หัวยังไม่ทันคิด ชายหนุ่มยืนกอดอกพิงประตูห้อง มองแม่ครัวจำเป็นจัดล้างผักอยู่ตรงอ่างล้างจาน เมื่อพ

” ยุรนันท์ถามเพราะไม่

ทรายเข้าครัว ทร

้เธออดนึกถึงตอนทิวาทิพย์ทำอาหาร คนรับใช้รวมถึงปรินทร์จะเข้ามาช่วยเป็นลูกมือ พราวฟ้าน้อยใจและเส

ไม่เหนื่อย

ผล แต่ก็ไม่พูดซ้ำเต

ลาอาหารสักชั่วโมงครึ่ง มัน

กินอย่างเดียว” ยุรนันท์อยากเขกหัวตัว