เมื่อผมตาย... แล้วกลายเป็นยมทูต
ร้
ดด... โค
งที่ทำให้มอเตอร์ไซค์คันหนึ่งหักหลบมัน จนพุ่งชนรถเข็นขายลูกชิ้นเต็มแรง ลูกชิ้นหมู ลูกชิ้นปลา ปูอัด และไส้กร
ยงานกับเครื่องบันทึกภาพรูปลูกตาอีกครั้ง ก่อนที่คู่หูของเธอจะเลื้อยออกจากแขน
ร้ความรับผิดชอบและความ
ลแล้วจะดวงดี หมดเคราะห์หมดโศกไง" เจ้าของชื่อนา
ว เขาเป็นชายหนุ่มผิวขาว ผมหยักศก สวมแว่นดำ หมวกดำ สูทดำ และมีง
ื่อเหมือนกันเหรอ?" นับเงิน
ักพเยิดหน้าไปทางแม่ค้าขายลูกชิ้นที่นอนสลบไสลไม
นับเงินพยักหน้าเนือยๆ "คิวว่างทั้
์ไปเหมามาเรียกวิญญาณ แต่ดันเป็นของปลอมทุกคน ฮ่าๆๆๆๆ" เจ้าของชื่อไมเคิลหั
๋นไปเลย อย่าให้เสียเที่ยว" นับเงินยิ้มมุมป
หัวเราะ เปลี่ยนเป็นยิ้มเหี้ยม ราวกับไม่ได้มีแ
อบกระซิบถามรุ่นพี่สาว ตาชำเลืองมองบุคคลผู้ถูกกล่าว
อนนะ คิววันนี้แน่นเลย" นับเงินกร
บลงไปที่ยมโลกอีกครั้ง เพื่อนำส่งดวงวิญญาณเจ้าของชื่อมงคลที่หมอดูการัน
นลายมือ หรือเปลี่ยนลายเซ็น ก็ช่วยอะไรไม่ได้" นับเงินพูดขึ้นลอยๆ ระหว่างท
งสัยที่สั่งสมมานาน เหตุใดเขาจึงได้รับเลือกให้เป็นยมทูต ทั้งที่ตอนเป็น
?" นับเงินเอียงคอมองยมทูตหน
มด้วยมั้งครับ" ดาวเหน
ผู้คุมฝึกว่ายังไงล่ะ?" นับเงินไม่ได้ตอบในสิ่งที
ันนึงนั่นน่ะหรือครับ?" ดาวเหนือแค่นหัวเราะให้กับโชคชะตาของตัว
่นคือด่านแรกของ
ไปนิดนึง อ้อ... แสดงว่าเป็นเขาสิน
ยาก แต่จะให้ไปเสวยสุขบนสวรรค์
นือ ทำให้นับเ
ตมนุษย์แล้ว เพราะแบบนี้อายุของการเป็นยมทูตจึงเทียบกับอายุของคนบนโลกมนุษย์ ไม่ได้เทีย
ปีมนุษย์สินะครับ" ดาวเหนือพ
้ เคยใช้กรรมในนรกมาก่อนตามระยะเวลาไม่เกินจากที่ท่านยมกำหนด ไม่เคยต้องโทษหนักในขุมนรก จำพวกกรรมที่ก่อกับบุพการี ผู้มีพระคุณ และเหล่าสาวก
นทำเอาดาวเหนือ
ระตุกตุบๆ ขึ้นมาทันทีที่นึกถึงผลการตอบรับข้อเสนอในการเข้าสอบเป็นยมทูตของตัวเอง ซึ่งทำ
ุดสูทแดงพาเข้าไปในห้องมืดๆ แคบๆ อับๆ ที่มีเพียงแค่โซฟาหนัง
สวบ..
ฉึก..
ฉับ..
ทย อเมริกา ญี่ปุ่น เกาหลี เปล่าเลย... พวกเขาไม่ได้จับดาวเหนือมาเป็นเหยื่อ ห
อาการตัวแข็ง เขาอยากจะหนีออกไปจากห้องนี้ซะให้รู้แล้วรู้รอด แต่ขาของเขา
ทำไม่ได้แม้แต่จะขยับเท้าหนี รวมทั้งไม่อาจเบนสายตาหนีภาพการฆาตกรรมตรงหน้าได้แม้สักเสี้ยววินาที ทุกนาทีที่ผ่านไปอย่างเชื่องช้า เต็มไปด้ว
ดสอบแรก ออกม
มฝึกคนเดิมก็เปิดประตูเข้ามาเรี
?" ดาวเหนือถามตะกุกตะกัก โดยที่ขาสองข้างอันไร้เรี่ย
มื่อผ่านการทดสอบทั
่เขาตอบรับการทดสอบเข้าเป็นยมทูตฝึกหัดเสียเหลือเกิน และเขา
ืดๆ แคบๆ อับๆ ที่มีเพียงแค่โซฟาหนังเล็กๆ สำหรับคนคนเดียว เข้ามาภาย
าตกรรมแบบไหนอ
นที่ประตูห้องจะปิดสนิทลงพร้อมการจากไปของผู้คุมฝึก ทิ้งไว้
่อก็แก่มากแล้ว เมื่อเดือนก่อนน้องชายของผมก็มาพิการไปอีกคน ได้โ
กับที่มือสั่นๆ ของใครบางคนเอื้อมมาจับ
... ขอร้อ
น เนื้อตัวเปรอะเปื้อนคราบเลือด ศีรษะแตกเป็นแผลเปิดจากการประสบอุบัติเหตุ ดูเหมือนค
มวดคิ้วคิดหาคำตอบ ทว่
ช่วยด้วย... ช
หนือหันขวับไปมองเจ้าของมือเล็กๆ ซึ่งเล็บทั้งสิบเริ่มเปล
ผิวขาวซีดไร้เลือดฝาด พูดกับดาวเหนือ "ขอหนูเจอแ
จะตอบคนทั้งคู่ว่ายังไงดี ไม่ทันไรมือปริศนามากมายก็เอื้อมมาฉ
กวันนึง แ
ม่ได้เด็ดขาด ถ้าฉันตา
มีแค่ท่านที่จะ
ักหน่วยเป็นหลักสิบ และหลักสิบเป็นหลักร้อย เอื้อมคว้าแขนขา ไล่ขึ้นมา
ินโทษ ไปขอร้องกับท่านยมเถอะ ผมไม่เกี่ยว!!" ดาวเหนือหลับตาละล่ำละลัก
. ว่า
ุกดาวเหนือให้ตื่นจากภวังค์ความค
40 ปี หรือก็คืออดีตชายไร้ขาที่เคยพบเจอก่อนหน้านี้ ช่ว
ง่ดี ตายังคงจับจ้องอยู่ที่ชายขอทานขาดี ระหว่างที่นึกย้อนพิจารณาถึงเส
มม..
ั้งแขน ขา และใบหน้าล้วนกระแทกกับขอบปูนหักพังไม่ได้รูป จนผิวดำขะมุกขะมอมบังเกิดบาดแผลไปทั่ว รวมไปถึงแผลใหญ่ที่ทำให้เขาสูญเสียลมหาย
บดวงวิญญาณตรงปากท่อ และแม้ว่าตัวเธอจะไม่มีทางตกท่อระบายน้ำตามเหยื่อเคราะห์ร้ายลงไ
ิดขึ้นได้ใน... ไ
ยขอทานคนนั้นยังคร่ำครวญไม่หยุด แม้จะถูกเจ้าน
าห์นั่งทำเป็นค
กปากชายขอทานขาดี ไขข้อข้อ
... เฮ้อออออ!" ดาวเหนือส่ายห
่ในสภาพน่าสงสารขนาดไหน พวกนี้ก็คือคนที่ต้องลงมารับโทษ" นับเงินบ
หนือนึกย้อนกลับไปถึงการทดสอบ
ข้าทดสอบด่า
วกับไม่เคยมีพวกเขาอยู่ตรงนั้น เอ่อ... คงเป็นเพราะคำตอบที่เขาตะโกนออกไปนั่นสินะ นี
่อตายเนี่ย" ดาวเหนือพูดขึ้นระหว่างที่เข
ี้แสดงว่าลืมกา
เอาดาวเหนือหันขวั
่ำละลักถาม เพราะเข้าใจว่ามีเพียงยมทูตผู้ไปรับด
องอายหรอกน่า ประเทศนี้น่ะ ใครก็ตายพิสดารได้ทั้งน
ห้ใครฟังล่ะ ผมขอ จะให้ผมทำอะไรก็ได้ แค
ำเอานับเงินยิ้มกริ่
รอ?" เธ
รับ อย่างให้ไปเป็นแฟนกับรุ่นพี่ไรงี้" ดาว
้วล่ะ เตรียมฟิตร่างกายให้พร้อม พรุ่งนี้มี
ดาวเหนือเลิกคิ้วจ้องห
ปเปอร์ ไม่ก็สตาลินซะอีก" ดาวเหนือหัวเราะพลางไล่นึกรายชื่อบรรดาคนชั่วในไทยที่นรกต้
นย้อนถามยิ้มๆ แน่นอน... นั่นก
กว่าครับ ไม
ทำให้นับเงินถึงก
... พี่ไปล่ะ พรุ่งนี้เจอกันที่เดิม" เธอพูดจบก็วาร์ปหายไป ทิ้งยมทูตฝึกหัดดาวเหนือให้ยืนร่างโปร่งแสงอ
ไรกิน แต่ยมทูตไม่ต้องกินอะไร งั้นก็..." ดา
่อยดีกว่า" เขาพึมพำกับตัวเอง ก่อ