สามี 1

อภัยเธอเสมอ...แต่เธอกลับไม่เคยที่จะสำนึกยังคงทำแบบเดิมซ้ำซาก และจากลากันไปอย่างไร้เยื่อ

่ยังพูดไม่ชัดถ้อยชัดคำ คำถามที่เหมือนเดิมตั้งแต่เด็กหญิงหัดพูด เธอจะถามคนเป็นพ่อเสมอหากนึกถึง 'เมื่อไหร่คุณแม่จะมาหาหนู' มันเป็

ำงานอยู่ไก

อคำตอบ จะบอกลูกสาวที่ยังไม่เข้าใจโลกอย่างไร้เพื่อรักษาความรู้สึก ในเมื่อแม่ของเธอนั้

ดวงตา ยิ่งมองหน้าลูกสาวก็ยิ่งสงสาร ตั้งแต่เกิดมาลืมตาดูโลกก็ไม่เคยได้สัมผัสกับความรักจากคนเป็นแม่สักครั้ง อ้อมกอดที่สา

เงยมองหน้าคนเป็นพ่อ...มือเล็ก ๆ โอบกอดเอว

คุณแม่จะมาหาลูกสาวที่

-

งคนเดียวที่คอยฉุดผมขึ้นมาจากความระทมที่เคยเป็น จนผมมีวันนี้และใช้ชีวิตรอดพ้นมาได้ด้วยความพยายาม อดีตที่ทำร้ายผมจนแทบเสียคน จนผมนั้นแทบยื

่ได้ จึงทำให้ผมนั้นฮึกเหิมและหยัดยืนใหม่ด้

ของเด็กหญิงตัวเล็กบอกกล่าวเมื่อเธอนั้นวิ่งแจ้นเข้ามาในห้องนอนที่

ตัวลูกสาวตัวเล็กที่เข้าสู่วัยกำลังซนและช่างสงสัย การไปโรงเรียนที่เหมื

ด็กหญิงตัวกลมน่ารักแสดงท่าทางระเริงใจ เ

ยและท้อแค่ไหน แต่เมื่อได้เห็นหน้าลูกสาวที่มีรอยยิ้มม

งทางที่ขับรถออกมาจากบ้าน ใบหน้ากลมมนของลูกสาวที่เปื้อนยิ้มอย่างมีความสุข กับการที่เธอนั้นได้ไปโรงเรียน การจะได้มีเพื่อนเล่นใหม่ ๆ

างคำที่ยังพูดไม่ชัดเจน คือความน่ารักของเด็กหญิงไอติม เด็กหญิงที่มีใบหน

ลูกสาวอย่างรักใคร่ ไม่ว่าจะยามใดที่ท้อใจเพียงมองหน

้อมกับรอยยิ้มของลูกสาวที่นั่งเบา

ไอติมค่ะ ร

คูมพ่อเท่า

ด็กหญิงไอติมนั้นต้องเรียนประจำ ร่างกายสูงกำยำของคุณพ่อเจนั่งยอง ๆ ลงตรงหน้าลูกสาว ม

ด็กหญิงส่งยิ้มอย่างน่าร

" คุณพ่อเจลุกยืนเต็มความสูง

ี่ยืนรอรับเหล่านักเรียน เปรยยิ้มอ่อนพร้อมกับกล่าวอย่างให้ความ

์ก้มมองเด็กหญิงตัวเล็ก พรางบอกอย่างพ

็กหญิงไอติมยิ้มสดใส โบ

่อเลี้ยงเดี่ยวที่ต้องฝ่าฟันเลี้ยงเด็กเพียงลำพัง ไม่ได้ง่ายเลยกว่าจะผ่านพ้นมาได้ ยิ่งลูกสา

ั้นต้องเก็บกั้น ทุกครั้ง

่ไป

คิดถึง

ให้เจ็บร้าวจนแทบน้ำตาไหล เมื่อไม่รู้จะตอบลูกสาวอย่างไรดีกับคำถ

ติมที่นั่งโดดเดี่ยวเพียงลำพัง ส่องสายตามองภาพเหล่านั้นด้วยแววตาละห้อย แม้มือน้อย ๆ จะหยิบจับข

ณครูไอซ์เอ่ยถาม เมื่อสังเกตอยู่นานกับอาการและสีหน้าของเ

บเสียงเศร้า แล้วนั่งก้มหน้า มือน

" คุณครูไอซ์เอื้อมมือลูบหัวเด็กหญิงอย่างแผ่วเบาละมุน กา

ิมเงยหน้ามองคุณครูที่นั่งตรงข้าม และส่งยิ้มอ่

ซ์ยิ้มหวานและบอกเด็กหญิง แม้จะสงสัยกับการสิ่งที่เห็นทางสีหน้า แต่ก็ไม่อยากจะเร้าหรือ เพราะไม่ร

มขมักขะเม้นเก็บของเล่นลงตะก

ในห้องจับกลุ่มกันเล่นเครื่องเล่นหลากหลาย แต่เด็กหญิงไอติมกลับอยู่ลำพัง นั่งมองเพื่อน ๆ นั้นเล่นเคร

นเราล่ะ" อยู่ ๆ ก็มีเพื่อนหญิงคนห

หญิงตอบเพื่อนอย่างเดียงสา ตามที่คนเ

หรอ" เพื่อ

เด็กหญิงไอติมย้อนแย้งในสิ่งที่

าฮ่า" เพื่อนหญิงพูดขึ้นอย่างเย

ไปทำงานไง

กล่าวเย้ยพร้อมกับเดินหัวเราะมือปิด

าและความเศร้าไว้ไม่ไหว มือเล็ก ๆ ยกขึ้นปาดน้ำตาที่ไหลรินอาบแก้ม ดวงตากลมโตแดงก่ำ พูดพร่ำออกมาด้วยน้ำเสียงสะอึกส

--

ากผิดปกติ การนั่งในรถของคุณพ่อที่ในทุกวัน เด็กหญิงไอติม

นั่งสังเกตลูกสาวอยู่นานเอ่ยขึ้น มือก็บั

็กหญิงหันไปฉีกยิ้มให้คนเป

หนูดูเง

กหญิงทำท่าทางหาวนอน พร้อมกับมือ

วเดี๋ยวพ่อปลุก" คนเป็นพ่อเอ่ยบ

้วยรอยยิ้ม และนอน

ลบเกลื่อนความรู้สึกที่เป็นเท่านั้น ปมด้อยที่เพื่อนล้อเ

ประกอบของครอบครัวที่มีครบสมบูรณ์ด้วย พ่อ แม่ และลูก พอหันก

ถามอย่างห่วงใย เมื่อเด็กหญิงนั้นกำล

่" แม้เด็กหญิงจะไม่รู้ว่าแม่ของเธอมีหน้าตา

วูบลงสู่ปลายเท้า ดวงตากลมโตเอ่อคลอด้วยม่านน้ำตาที่แสนเด

งตัก โอบกอดเธอด้วยรักที่คนเป็นพ่อนั้นมี อยากให้

าหนูนะคะ คนเก่งไม่ร้องนะ" คนเป็นพ่อที่ไม่รู้จะสรรหาคำไหนมาพูดปลอ

งพูดด้วยน้ำเสียงสะอึกสะอื้น คราบน้

ี้ก็ยิ่งสงสาร ทำได้เพียงพูดปลอบใจ ฝ่ามือลูบหัวเล็กนั้

ระสา เมื่อสถานที่เเห่งใหม่นั้น มันสร้างความเจ็บปวดหัวใจให้แก่เธอ เพ

พ่อสิ" คนเป็นพ่อเริ่มกังวล เมื่ออยู่ ๆ ลูก

ไอติมไม่อยาก ปะ ไปโรงเรียนแล้ว" เด็กหญิงพู

ได้ยังไงล่ะจริงไหม?" คนเป็นพ่อพยาย

็กๆ ปาดน้ำตาอย่างลวกๆ ตามประสา เง

บบนั้น" คนเป็นพ่อที่สายตามองเห็นหญิงตั้งครรภ์ท

ไมไม่อยู่กับไอติม"

ก" คนเป็นพ่อโอบกอดลูกสาวอย่างนึกสงสาร ทุกครั้งที่เธอ

็นหน้าก็ยังดี แต่เธอนั้นก็ปฏิเสธคุณพ่อเจที่ยังเฝ้าหวัง ไม่ได้หวังให้เธอนั้นกลับมาหา แต่หวังว่าเธอจะยอมคุยกับลูกสาวตัวเล็กบ้างเป็นครั้งคราวเท่านั้น....แม้ว่าลึก

งปลุกของคุณพ่อเจที่พยายามเรียกลูกสาวที่ยังนอนจมเตีย

ับพริ้มไม่ยอมตื่น เธอรู้สึกตัวแล้วแต่เพียงแค่เรื่

ข้าง ๆ เด็กหญิงตัวเล็ก ใช้ฝ่ามือลูบหั

ด้วยสำเนียงที่ยังพูดไม่ชัดถ้อยคำ สิ่งที่บอกไปเธอไม่ได้รู้สึกจริง แต่เป็น

จที่มองลูกสาวอย่างสังเกตการณ์ อุ้มร่างเล็ก ๆ ของเธอให้มา

คุณพ่อเจอย่างออเซาะ เธอหลับตานิ่งแต่เมื่

มาให้พ่อวัดไข้หน่อยสิ หรือว่าต้

มื่อได้ยินคำว่าฉีดยา เธอรีบส่ายหน้าปฏิเสธรัวเร็วอย่างเผลอลืมตัว จนคุ

เธอไม่อยากจะไปโรงเรียน เมื่อเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อวานนั้นทำให้เธอนั้นไม่ชอบสถานที่แห่งใหม่ ที่เธอคิดว่าจะทำให้เธอนั้นหาย

นพ่อออกไปตามตรง ตุ๊กตาตัวโปรดถูกวางลงกับตักคนเป็นพ่อ วงแ

องลูกสาวได้ไม่ยาก ท่าทางที่เศร้าหมองทำ

ั่งน้ำตาออกมาในยามเช้า คนเป็นพ่อโอบกอดลูกสาวแนบแน่นอย่างสื่อความหมาย กอดเธอด้วยรักที่คนเป็นพ่อให้ได้ ลูกสาวเพ

รรณนา น้ำตาของลูกผู้ชายไหลอาบสองแก้มอย่างไม่อาจเก็บกั้น ขอบตาร้อนผ่าวอย

ามรู้สึกลูกสาว ทุกครั้งที่ลูกถามไม่ว่าจะยามใด ไม่มีเลยสักครั้งที่เขาจะไม่เจ็บปวดห

้ำตา ดวงตากลมที่เอ่อคลอด้วยน้ำใส ๆ นิ้วมือใหญ่ของคนเป็นพ่อลูบไล้ เช็ดม่านน้ำตาให้เธออย่าง

มมีคุณแม่

เมื่อเธอนั้นเจ็บปวดกับคำที่เพื่อนล้อเลียนถึงแม่ เธออยากมีแม่เหมือนเพื่อนคนอื่น ๆ อยากมีพ่อแม่ที่พร้อมหน้าพร้อมตากันไปส่ง

ี่คนเป็นพ่อนั้นก็พยายามที่ปลอบให้เธอนั้นหายเศร้า ด้วยเวลาท

e :

ุณตอนนี้ ผมรู้ว่าคุณคงไม่มีเวลาม

: ม

เธอร้องไห้หาแต่แม่ โรงเรียนก็ไม่ยอ

ข้าใจหรือไงทั้งที่เคยบอกแล้วนะ ว่าอย่าติ

โดนเพื่อนที่โรงเรียนล้อว่าไม่ม

าจะเลี้ยงก็เลี้ยงไปสิ ไหนบ

ารลูก เธอร้องไห้จนตัวโยน

ันไม่อยากคุยด

คุยแชทอ้อนวอนอดีตภรรยาที่อยู่แสนไกลคนละซีกโลก ก่อนจะนั่งมองลูกสาวที่ร้องไห้จนหลับคาอก ดวงตาที่บวมแดงจากการร้องไห้ทำเอาหัวใจของคนเป็นพ่อนั้นสลาย ยิ

-

งหรือว่าให้ฝ่ายบุคคลสัมภาษณ์คะ?" เลขาหน้าห้องเดินเข้ามาบอกจนผมต้องเงยหน้า

ซูเม่และเอกสารประกอบมาให้

ะ? แจงจะได้บอกน้องนักศ

สุภาพ ไม่ว่าจะพนักงานระดับไหน ทุกคนล้วนต้องการคนที่พูดดีด้วย และให้ความเป็นก

บคำเลขาหน้าของผม

งคนเสียก่อน เพราะผมไม่ชอบคนที่ทำเพื่อหวังแค่ผ่าน แต่การทำงานแม้จะเพียงการเร

ดีแก่ใจว่าผมตั้งตารออยู่แล้ว แจงเลขาหน้าห้องเดินเข้ามาพร้อมกับนักศึกษาคนหนึ่ง ท่าทางดูมี

ขอฝึกงานค่ะพี่เจ"

ือไหว้อย่างนอบน้อม พร้อมกับ

หว้และผายมือเชื้อเชิญ แฟ้มประวัติและเอกสา

ียงดังต่อลูกน้อง หากเรื่องที่เกิดขึ้นไม่ร้ายแรงจนแก้ไขลำบาก เพราะความผิดพลาดเกิดข

นล่างมาก่อนเหมือนกัน ก่อนจะผันตั

ด" เลขาหน้าห้องบอกกล่าว ผมพยักหน้า

้า ที่ไร้ทีท่าหวาดกลัวแต่อย่างใด เธอดูมีความมั่นใจและมาดมั่นซึ่งถือเป็นสิ่งที่ค่อนข้างดี

่า แนน ก็ได้ค่ะ ศึกษาอยู่ปี

และสังเกตท่าทางของเธอจากการแนะนำตัว เป็นผู้หญิงที่มีความมั่นใจและตั้งมั่น เธอสามารถแนะนำตัวได้อย่างฉะฉาน การพูดจาคล่องแคล่ว แววตาที่

าน จนเริ่มจะเห็นท่าแล้วว่าเธอคนนั้นจะต้องทำออกมาไ

้น ๆ และมีรอยยิ้ม

ำให้มาฝึก

่แนนเรียนมาค่ะ

านและนิ่งมาก ไม่มีค

ดว่าพี่จะรับเร

หากคุณรับแนนฝึกงานนะคะ สิ่งที่แนนต้องทำต่อไปคือรีบคว้าโอกาสและกอบโกยประสบการณ์จากที่นี่ให้มากที่สุด นี่ค

ม่เป็นไร ต

ั่วครู่ ก่อนที่จะก้มหน้ามองบางอย่า

ึกงานเม

นที

-

แต่งตัวเพื่อเตรียมที่จะไปทำงาน และเธอก็ตั้งท่าจะติดตามไป

บ?" คนเป็

เด็กหญิงที่ยืนกอดตุ๊กตาตัวโปรด ยืนขนาบข้างเงยหน้

ป็นพ่อนั่งยอง ๆ ลงตรงหน้าแล้วเอ่ยถ

" เด็กหญิงทำมือแตะปาก เงย

ยรอยยิ้ม เขาจะมีความสุขทุกครั้งที่เธอนั

า...หม

..น้องไอติมคิ

.....ลูกสาวคนสว

่าเอ็นดู มือหนาใหญ่จับหั

หญิงทักท้วงเมื่อพี่เลี้ยงถักเปียสองข้างให้อย่

วฟูแค่ไหนก็สวย" คนเป็นพ่อเอ่ยปากชมอย่างเ

ตัวใหญ่ ๆ ค่ะ" เด็กหญ

ำงานกับพ่อห้ามซนนะรู้ไ

คะ" เด็กหญิงชูสองนิ้วป้อม ๆ เป็นสัญลักษณ์ย้

อมหรือยัง กระเป๋

้พี่จอยเตร

สิบเอ็ดคมเข้มในชุดสูทสีเทา เดินจับมือกันเดินลง

้องไอติมหน่อย" เสียงเ

ลี้ยงยื่นกระเป๋า

ยแจ้วว่ากล่าว พร้อมกับมือเล็กๆ ป

้สนุกนะคะ" จอยพี่เลี้ยงที่เอ็

่จอยไปด้วยไหมคะ?" ประโยคแรกเธอพูดกับพี่เลี้ยง

ยู่ดูแลบ้านให้น้องไอติม เดี๋ยวม

ญิงของน้องไอติมไว้แน่นๆ นะคะ อย่าให้ขโมยไ

ย" พี่เลี้ยงกล่าวย้ำอย่างใ

ค่ะคูมพ่อ....บ๊

ินทางดี

ูแลบ้านด

สถานที่ทำงานประจำ เพียงแต่วันนี้มีลูกสาวตัวน้อยติดสอยห้อยตาม เธอเป็นที่รั

ไอติม เมื่อถึงที่หมายเธอรีบหยิบกระเป๋าเป้และลงจ

เด็กหญิงตะโกนบอกผู้เป็นพ่อเมื่อ

ี่วิ่งขวักไขว่ ค่อย ๆ ก้าวขาขึ้นบันไดมือข้

พ่อร้องบอกตามหลัง สายตาก็ยังจ้องมองไปยังลูกส

ดีค่ะ

ดีครั

ละยกมือไหว้อย่างเคารพ...ผู้เป็นนายจ้างที่ไม่เคยถ

ๆ หรือยัง" ผู้เป็นพ่อ

มพ่อ จำไม่ได้" เด็กหญิงที่ไม่ค่อยได้

ด้" พนักงานสาวพูดขึ้นอย่างท่าทีน้อยใจกลั่

ใจ เมื่อเธอมองแล้วว่าหญิงสาวตรงหน้านั้นหน

านจังเลย" คนถูก

ม่พอฟ้า เลย

าดีใจหน่อยก็ไม่ได

รกอย่างดับฝัน เมื่อลูกสาว

มายัง" เจเอ่ยถามเมื่อนึกได้ว่านัดคุย

...อยู่ห้องทำงาน" ฟ้าพนั

ือชาย ให้ความเคารพและนับถือ พนักงานทั้งหลายล้วนรักและไม่ต้องคิดยุ่งยากเลยหากจะทำงานให้ด

นฟ้าไปทำงา

ายค่ะพ

เด็กหญิงไอติมทักทายพร้

ไปโรงเรียนคะ?" แจงเลขาสาวกล่าวทักทายพราง

ไอติมเลยมาทำงานกับคูมพ่อ" เ

กฝึกงานท

องทำงาน

นอื่น ๆ ด้วยนะ และให้น้องช่วยงานแจง พี่เห็นแจงง

สาวหยอกเย้าด้วยท่าทางยกมือไหว้อย่

็ได้นะ" ผู้เป็นนายแหวแซว จน

เธอชี้นิ้วเข้าหาตัวเองอย่างเป็นคำถา

หยอก ๆ อ้าวไ

ู้เป็นพ่อ มองเห็นหญิงสาวแรกแย้ม ใบหน้าสวยเสลานั่งอยู่

้าตาจิ้มลิ้มเอ่ยทัก เธอจึงตอบกลับเสีย

เหรอคะ?" เด็กห

ามรู้เหมือนหนูไปโรงเรียนไงคะ"

เด็กหญิงส่ายหัวอย่างงวยงง พ

นูก็จะเข้าใจค่ะ...ว่าแ

นะนำ แม้จะไม่คุ้นหน้าแต่เธอก

่ารัก" แ

มของผู้เป็นพ่อทักท้วง เมื่อเปิดปร

ห็นเจเดินมา เธอรีบลุกยืน

ี่เจเหมือนพนักงาน

แนนยิ้มรั

ิมเดินมาจับมือผู้เป็นพ่อแล้วเอ่ยถามตามปร

าทำงาน" ผู้เป็นพ่อรีบ

คูมพ่อบอก" เด็ก

ม้จะเจ็บปวดในสิ่งที่ลูกสงสัย แต่คนเป็นพ่อก็พยายามที่จะอธิบายใ

นเป็นแ

แนนที่อยู่ในคราบนักศึกษารีบท้วง เมื่อเด็กห

คิดถึงแม่มากไป" เจรีบกล่าวขอโทษทันท

ป็นแม่ ไอติมจ

เป็นพ่อเริ่มเอ็ดเบา ๆ เมื่อลู

อยู่ข้าง ๆ เธอพูดด้วยน้ำเสียงเศร้า ดวงตาที่แนนมองเห็นทำให้เธอส

น ก่อนจะหันทำหน้าบึ้ง ปาก

นะ" ผู้เป็นพ่อต่อว่า เมื

บลูกสาวแสนพูดเก่ง ทำให้แนนที่มองเห็นนั้นอยากจะปลีกตัวออกมา เพราะ

ห้พี่

อต

มพ่

มถึง

เองค่ะ" แนนที่เห็นศึกเริ่มบานปลาย

นแม่ เเม้จะเข้าใจดีในความรู้สึกของลูก แต่กล่าวโต้ง ๆ แบบนี้เขาก็หวั่นใ

น่ ๆ เลย เห็นไหมคะคุณพ่อนั่งนิ่งหน้าเศร้า...น้องไอติมไปขอโทษคุณพ่อนะคะ" แนนที่เป็

คุณพ่อเจ ที่ลอบมองไม่วางตายืนสอง

บอกกล่าวเด็กหญิงหันไปมองหน้าผู้เป็นพ่อด้วยสายตาที่รู้สึกผิด เมื่อเธอนั้นเห็นสีหน้าของพ่อที่นิ่งเ

็นพ่อที่นั่งนิ่งบนเก้าอี้ประจำตำแหน่ง ก่อนจะหยุดยืน

กับยกมือไหว้ผู้เป็นพ่ออย่างรู้สึกผิด กิริยาที่น่ารักนอบน้อมเธอถูกปลูกฝังจา

ั้งใจ ฮือออออ" เด็กหญิงก้มหน้ามองพื้น แล้วพูดออกมาด้ว

ๆ แต่กลับอุ้มลูกสาวให้นั่งต

อยากได้ความอบอุ่นจากคำว่าแม่ที่เธอนั้นขาดหาย ไม่ได้อยากกลับกลายเป็นเด็กดื้อรั้นโต้เถีย

ญิงร้องไห้อย่างน่าสงสาร ซึ่งทำให

้นอย่างน่าสงสาร และก็เริ่มคาดเดาออกแล้วว่ามันคือ

ะไรไม่เข้าใจก็ถามพี่แจงได้เลย" ผู้ที่เป็นนายหันไปบอกกล่าวแก่แนนให้รับร

ค

นะคะคนเก่

ดที่ทำให้แนนที่ได้ยินนั้นต้องชะงักฟัง

-

ขานผู้เป็นพ่อเสียงดังเมื่อเธอนั

ป็นพ่อที่ขับรถเพื่อจะพาลูกส

ิ้วพร้อมกล่าวรัว ๆ พร้อมสายตาที

พี่แนนแบบนั้นนะค

คะคูมพ่อ นะๆๆๆ นะคะ" เด็กหญิงรีบเปลี่ยนสรรพนามเอ่ยเรียกเมื่อ

แนนอาจจะมี

คูมพ่อ" เด็กหญิงเร

พิ่งลงนะคะ อันตราย" ผู้เป็นพ่อรีบปรามเมื่อเธอนั้นตั้งท่าจะเปิ

กนเรียกขานคนที่ยืนรอรถ เสียงเรียกเล็ก ๆ ทำให้แนนหันไปมอ

ิม มาได้

ด็กหญิงบอกกล่าวพร้อมชี้นิ้ว

นนยกมือไหว้อย่างนอ

ลับบ้านเหรอ?"

ย์ไม่มาสักที" แน

หันไปหาผู้เป็นพ่อ ใบหน้ากลมเงยมอง

น้านั้นอาจจะลำบากใจ เขามองหน้าแนนสลับกั

่งนะคะ คูมพ่อไม่คิด

งเลเธอรู้สึกเกรงใจ เพราะเพิ่งจะม

ไปย้อนถามผู้เป็นพ่ออีกครั้ง

พี่ไปส่งก็ได้นะ จ

ใจพี่เจค่ะ" แนนรีบบอก

คูมพ่อขับรถเร็วมากๆ เลยนะ" เด็กหญิงไอต

่อ.

ะพี่

ิงที่น่ารัก เพราะสายตาที่เธอ

ด็กหญิงไอติมลากแขนแนนเดิน

ถ แนนที่นั่งอยู่เบาะหลังกล่าวขึ้นทันที แม้จะ

ห้พี่ไปส่งแถวไหนล่ะ" เจเอ่ย

kk ค่ะ" แนนบอกถ

เด็กหญิงพูดแทรกด้วย

นนะคะไอติม" ค

วยเหตุผลของเธอ ตามประสาเด็กที่คิดว่าผู้

่อพี่แนนมีธุระ" คนเป็นพ

ดตรงนี้" เด็กหญิงโอดครวญพร้อมใช้นิ

็ได้ค่ะ แนนไม่รีบ..

คุณพ่อเจว่ากล่าว เมื่อลูกสาวนั้

ะ...น้องไอติ

ไหมคะ?" เด็กหญิงเอ่ยถาม เมื่อเ

ี่แนน

บเด็กหญิงไอติมมีความดีใจ ร่างกายเล็กค่อย ๆ โผล่มาจาก

เมื่ออยู่กับแนนเธอร่าเริงและดูมีความสุขกว่าทุกวัน พ่อเจที่ลอบมองเป

เร้าหรือให้มา เกิดการประหม่าอย่างตื่นตระหนก เมื่อย่างกรายเข้ามาในร้านอาหารของห้าง

นนส่งยิ้มอ่อนพร้อมบอกต่อ และคนตรงหน้าก็ต

พุงโต ๆ เหมือนไอติม แบบนี้ ๆ" เด็กหญิงไอติมที่ดูมีความส

ข้าง ๆ ตั้งแต่อยู่บนรถจนตอนนี้เธอติดพี่แนนแจยิ่งกว่าเ

ัวเรากับคนที่สูงกว่า รอยยิ้มของเธอ เสียงหัวใจที่สดใสเดียงสาของเธอ ทำให้ผู้เป็นพ่

ล้วมั้งพ่อว่า" พ่อเจเอ่ยขึ้นเมื่อลูกสาว

ตาจากเด็กหญิงหันไปบอกและส่งยิ้มให้ผู้เป็นพ่อของเด

กลัวพี่แนนเหงาเลยพูดเป็นเพื่อนค่

มาในห้าง ไอติมไม่เหนื่อยเหรอคะ พ่อเป็นห่วงกล

.. สู๊ด" เด็กหญิงพูดพร้อมส่ายหัวไปมาก่อนจะยกแ

งที่เด็กหญิงพูด ความน่ารักสดใสที่เธอเ

ไหมคะพ

ล่าวเด็กหญิงที่ได้ฟังค

้มอย่างกับความรู้สึกที่เธอนั้นเป็น จนคนที่ได้ฟังนั้นถึงกั

ญิงนั้นขยับเข้าไปใกล้ชิดกว่าเดิมพร้อมเงยหน้ามองด้วยรอยยิ้มส

วแรกรุ่นก็มีอาการหน้าแดงเคะเขิน ส่วนชายหนุ่มวัยสามสิบเอ็ดก็แทบเสียการทรงตัว คำถามท

สั่งลงตรงหน้าไว้ทันท่วงที ก่อนที่ลูกสาวนั้นจะเร้าหรือเอาคำตอบที่ทำเอาผู้เป็นพ่อนั้นไปไม

งร้องว๊าวตาโตเมื่อเห็นอาหารของโปรดจน

าหมึกเ

่ไอติมชอบกิน คิก คิก คิก" เด็ก

นทำชิ้นเล็

สรรพนามที่เธอนั้นขาดหาย จนผู้เป็นพ่อนั้น

งสารทั้งสายตาของผู้เป็นพ่อที่ค่อนไปทางดุตำหนิ ทำให้แนนนั้นรีบเอื้อมมือไปลูบหัวเด็กหญิงอย่างปลอบใจ เธอเริ่มที่จะเข้าใจในสิ่งที่เด็กหญิงไอต

นะจะได้ท้องโต ๆ" แนนรีบพูดเอาใจเพื่อให้

ลูกสาว ซึ่งผู้เป็นพ่อนั้นเข้าใจความรู้สึกของลูกดี แต่กา

ค่ะ...น้

ผื่อแนนมีธุระ

ช่างพูดนั้นหลับใหลในอ้อมอกของแนนอยู่นานแล้ว คงเพราะเหนื่อย

ณพ่อเจ แม้ว่าจะรู้สึกล้าแขนเพราะ

พ่อเจพูดด้วยความสุภาพ แม้แนนนั้นจะยินดีและเต็มใจกับสิ่งที่เด็กหญิ

ยงปลุกของผู้เป็นพ่อเอ่ยขึ้นพรางสะกิดแขนลูกสาว

สะกิดตามแขนขา เธอก็ยังไม่ลืมตาตื่นเพราะเพลียร่างกายจากก

งไปอุ้ม แนน

ค

อีกฟากฝั่ง ก่อนจะเปิดประตูพร้อมกับโ

ี่อุ้มน

ุ่นวัยมหาวิทยาลัย ที่ไม่เคยจะได้ใกล้ชิดชายใด เกิดประหม่าและเขินอาย ใบหน้าคมที่เริ่มมีไรหนวดเจื

ามอง จนปลายจมูกของแนนแทบชนกับใบหน้าของพ่อเจ เธ

อ ดวงตาคู่สวยจ้องมองไม่วางตาอย่างกับเหมือนต้องมนตร์สะกด พร้อมกับดวงตาคมเข้มอีกคู่ก็จ้องมองเช่นกัน ความรู้ส

กหญิงไอติมที่เริ่มรู้สึกตัวเรียกขาน จน

ุ้มนะคะ" คุณพ่อเจว่ากล่าวพร้

จระวั

๊ก

อ๊

บขอบประตูรถยนต์เพราะไม่ทันระวัง เกิดความเขิ

่ไหว แต่ก็พยายามเก็บอาการ เพราะ

กหญิงไอติมหัวเราะร่าอย่างชอบใจเมื

เจกลบเกลื่อนความอาย ด้วยการพูดเย้า สายตาก็มอ

ดี หัวโขกเลย" เด็กหญิงชอบใจจากที่ง

ตักแนนพูดเย้าแหย่หยอกล้อ จนแนนที่ตามออกมานั้น

ันไปถามความคิดเห็น...ซึ่งเป็นคำถามที่ทำเอาแน

งสาวหันเหสายตามองเด็กหญิงที่ถูกพ่อเจอุ้มแนบอก เพราะเ

อเจพูดตัดบท เพราะตอนนี้ก็เวลาค่ำมืดแล้ว

่ะพี่แนน

รกแนนพูดกับเด็กหญิง และถัดมาเธอกล่าวกับผู้เ

่นไอติม พี่กลับละ" คุณพ่อเ

ไอติม" แนนตอบกลับด้วยความสดใสก่อนจะบ

ายค่ะพ

-

หญิงก็ยังคงบอบช้ำ ด้วยคำพูดที่

ระชุมฝากไปรับน้อง

ะพี

่อเดินจูงมือลูกสาว

ำหลายอย่างเพื่อเลี่ยงสถานที่ใหม่ที่คิดว่าจะทำให้เธอหายเหงา

บอกต้องไปโรงเรียน แม้จะบาดลึกในใจแต

สียงที่เปรยออกมา แววตาที่เงยมองผู้เป็นพ่

งคะคน

รงเรียน

งการอ้อนวอน....ซึ่งคนเป็นพ่อนั้นรู้ดีและเห็นใจ แต่ถ้าปล่อยให้ลูกสาว

ม่เจ็บปวด มันรวดร้าวไปทั้งดวงใจ แต่จะให้ลูกอยู่แค่พื้นที่นี้คง

้อมกับเอื้อมมือลูบหัวเธออย่างรักใคร่ เพราะเธอนั้นเหมือนดวงใจ

ะ" เด็กห

งไงคะ" ผู้เป

งอแงและเข้มแข็ง ไม่ร้องไห้...แล้วคูมพ่อจะพาไปกินของ

พ่อจะซื้อของอร่อย ๆ มาฝากเยอะ ๆ" ผู้เป็นพ่อที่พยายามอย่างมากที่จะเลี้ยงดูลูกสาวให้เ

พี่แนนค

ที่ไม่คุ้นเคย จอยพี่เลี้ยงสาวจึงถามแ

ที่ทำงานกับคู

้องที่โรงเรียน" คุณพ่อเจพูดแทรกระ

นทั้งหลังได้ จึงต้องว่าจ้างคนดูแลด้วยพ่อแม่นั้นหามาให้ เพราะห่วงใยลูกชายแถมยังเป็นคุณพ่

รู้ แต่เมื่อพ่อเจออกปาก จอยจึงไม่ขัด

ว พร้อมกับความสงสัย เพราะไม่เคย

่บ้านเอ่ยถามเมื่อเห็นจอยนั้นเดินหน

ป้า ฉันก็บ่นขอ

บ้า

ลอดเลยนะ" จอยสบถอย

เรียนคุณหนูไอติมซักยัง" ป้า

จอยเดินสะบัดตูดออกไปท

่ได้นังเ