CRAZY STUPID สวมเขา

ี้ฉันควรจะหาของที่ฉันลืมเอาไว้ก่อนดีก

บๆ บริเวณห้องนอน ก่อนที่หาง

วามทรงจำทุกอย่างเอาไว้ในนี้มากมาย มีทั้งความทรงจำที่ดีและไม่ดี สิ่ง

ัวเองไม่ทำในสิ่งที่เขาไม่ชอบ แต่...ต่อจากนี้ไปอะไรที่เขาไม่ชอบฉันจะทำมันให้หมด ฉั

ชอบใจอยู่บ่อยครั้ง แล้วทำไมฉันต้อง

สึกของฉัน งั้นฉันก็จะไม่

องแล้วเดินลงไปยังชั้นล่าง ซึ่งพี่พอร์ชก็กำลังนั่งดูหนังอยู่หน

์กลับแ

เสธไปมาอย่างช้าๆ ถ้าพี่พอร์ชรู้ว่าฉั

ว่าจะมาหาพี่พอร

โทรบอกพี่พอร์ชเองได้นี่หน่า ให้ฉันให้ฝากบอกทำไมก็ไม่รู

ถที่ป้ายรถเมล์หน้าปากซอยบ้านฉันก็หยิบมือถือขึ้นมาเพื่อกดโทรหาใครบางคน ซึ่งคนนั้นก็คือเพื่อนสนิท

มีที่ไหนบ้างล่ะที่คนเป็นแฟนกันจะไม่โทรติดต่อหากันเลย ตั้งแต่เลิกเรียนจนถึงต

าเขาอยู่ตลอด อาการของฉันเหมือนผู้หญิงที่วิ่งตาม

หนือเหรอ? เดี๋ยวจะ

สิทธิ์ บางทีเมีย

ั้นสถานะของฉันก็ใกล้เคียงกับเมียหลวง บันดากิ๊กของ

ของเขาเอาไว้เท่านี้ดีกว

บอมส์อย่างไม่แยแส แล้วจิ้มเบ

กรอกมาจากปลายสายหลังจากที่เ

ิสัยของเธอก็ถือว่าไม่ค่อยเรียบร้อยเท่าไหร่ เป็นผู้หญิงตัวเล็กๆ แซ่บๆ คนหนึ่งที่ลุยแล

หรอ จะชวนฉันไ

้เธอพาไปร้านพี

เค้าเหรอ”) ฉันรู้ว่าสองคนนี้ไม่ถูกกัน เจอหน้ากันทีไรเป็นต้องป

ัวเขากลับสักแทบทุกคน ฉันเคยขอบอมส์สักก่อนหน้านี้นานแล้วแต่เขาก็ไม

้าหากฉันจะทำในส

ข้าวหอมย้อนถามกลับ เธอเองก็พอจะรู้

วไง...

ะทำยังไงก็ได้” ฉันไม่ได้จะตอบกวนป

้ยล่ะ”) ข้าวหอมพูดออกมาอย่างรู้ใจ ฉันหัวเราะอยู่ใ

งที่ฉันจะเอา

ยยิ่งดี ผู้ชายพันธ์นั้นเ

นถามเพื่อความมั่นใจอีกครั้ง ข้าวหอมดูจริง

างสาย หลังจากนั้นเพียงไม่นานรถโดยสารประจำทางที่ขับผ่านร้านพี่แบล็คก็ขับมาจอดเที

บล็คไม่นานเธอก็มา เราสองคนเดินไปที่ร

น พี่แบล็คเรียนและเปิดร้านสักไปด้วย ทำเป็นอาชีพเสริมอะไรแบบนี้ล่ะมั้ง ดูภายนอกพี่แบล็คก็ดูเหมือนไม่มีอะไรแหละ เป็นผ

็นคนประเภทที่เมาแล้วชอบแก้ผ้า หมายถึงแก้แค่ช่วงบนน่

่เค้าบ่อยๆ และทุกครั้งมันก็จะจบลง

อีกอย่างพี่แบล็คก็เป็นเพื่อนกลุ่มเดียวกับพี่พอร์ชด้วย ถึงแม้

สียงพึมพำเบาๆ ราวกับกระซ

ห็นว่าพี่แบล็คเริ่มตวัดสายตาคมไป

ข้าวหอมแล้วพี่สักให้ฟรีนะ แต่...” พี่แบล็คมองข้าวหอมด้วยแวว

กที่นมเ

” มือบางยกขึ้นปิดหน้าอกตัวเอง

บนี้อย่าเผลอนะ เดี๋ยวจะล่อ

้!!

น” เมื่อเห็นว่าเรื่องเริ่มจะไ