HIDDEN LOVE ไม่ควรรัก

UM T

r

างที่อยู่ใกล้กับโต๊ะข้างเตียงที่สุดควานหามัน เมื่อเจอแล้วก็รับสายและจ่อลงที่หูของตัวเองทันที

กเสียงเอื่อยเฉื่อย

งบ้างวะ โอเคไหม]

ลับไป ก่อนจะผุดลุกขึ

กันเสร็จเมื่อกี้เลย] ประโยคที่เคทบอกทำ

๊

มองที่ประตูห้องอย่างรวดเร็ว พลันความร้อนผ่าวที่ขอบตา

... ตึ

กลัวพวกท่านจะเสียใจ กลัวตัวเองจะถูกด่าทอ ยิ่งพอคิดมาถึงจุดนี้แล้ว ร่างกายของฉันก

่ฉันตะโกนเข้ามา “

ฉันอีกครั้ง ก่อนที่เสียงสะอื้นเบาๆ

มาให้แม่เดี๋ยวนี้เลย!” นั่นเป

เงียบไปพักหนึ่ง ก่อนที่เสียงก๊อกแก๊กที่ประตูจะดังต่อมา ลูกบิดที่

มองหน้าบุพการีทั้งสอ

จะจับที่แขนฉันแล้วกระชากร่างฉันขึ้นจากพื้น ความเจ็บที่บริเวณนั

ารถพูดออกมาได้ ส่วนประโยคแก้ตัวทั้งหมดฉันไม่ขอพูด ในเมื่อทุกอย่

ืนอยู่ด้านหลังเข้ามาห้ามปราม พ่อดึงแขนแม่ไว้ แ

งแม่ที่บีบแขนของตัวเองจนเกิดอาการเจ็บไว้ ม

ัน โดยเฉพาะคิ้วที่ขมวดนั่น ดูก็รู้แล้วว่าท่านกลุ้มใจและกังวลมากแค่ไหน และมันยิ่งทำให้ฉันอยากจะร้องไ

บบนี้ลูก ทำไมหนูถึงทำแบบนี้ แม่ผิดหวังมากเลยนะ ทำไมน้ำเป็นเ

ดีกว่านะ” พ่อที่พยายามห้ามแม

อยห่างออกไป วินาทีนี้ฉันถึงกับชะงักปลายเท้าลง หัวใจรู้สึกถึงแรงกดดั

ทแล้ว” ประโยคเด็ดขาดของแม่ทำให้น้ำตาที่คลออยู่ในหน่วยตาของฉันร่วงหล่นลงทันที “อี

งแค่ให้ฉันหมั้นกับพี่คินทร์ก็หนักหนาสาหัสมากพออยู่แล้ว นี่ฉันต้องไปอยู่

าเรื่องแบบนี้มันยังจะแก้ปัญหาอะไ

เงียบอยู่นาน รีบเข้ามาบอกแม่ ก่อนจะหันมามองฉันนิ่

กัน พ่อมองใบหน้าที่เปรอะเปื้อนไปด้วยน้ำตาของฉัน มือข้างหนึ่งของท่านยกขึ้นมาลูบน้ำตาที่กำลังไหลเอ่อพวกนั้นออกให้อ

หม” นั่นคือประโยคแรกระ

น้ำตามันไหลไม่หยุด เสียงสะอื้นก็ยังมี สิ่งสุดท้ายเลยกลายเป็นว่าฉันโผเข้าไปกอ

กิดขึ้น น้ำเล่าให้พ่อฟังได้ไหม”

ีกครั้งจากการระลึกถึงมัน ทุกเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นภายในห้องนั้น ทุกคำพูดที่พี่คินทร์พึมพำออกมา ฉันรับรู้ได้ทั้งหมด แต่ฉันไ

ันก็ผละตัวเองออกมาจากอ้อมกอดอบ

เป็นเด็กไม่ดี ทำให้พ

ั่นเป็นคำถามของพ่อที่ถามขึ้นหลั

ตาลงมองมือของตัวเองที่ชื้นเ

จะจัดการกับเรื่องนี้เอง” ฉันเงยหน้าขึ้นมองผู้เป็นพ่ออีกค

ะบอกพ่อตามตรง หร

งจังมากด้วย “ถ้าน้ำไม่โอเค พ่อยินดียกเลิกงานหมั้นค

พูดของท่านทำให้หัวใจของฉันสั่นไหวอ

็นพ่อเงียบ

กับพี่คินทร์ที่เชียงใหม่ แล้วน้ำจะต้องทำยังไง น้ำ

ม

้การพูดของฉันหยุดลงอย่างเฉียบพล

งพ่อ เพราะไม่รู้จะตีความคำถามนั้นยังไงดี “ถ้าน้ำคิด

ยิ่งพูดมาถึงจุดนี้ หัวใจของฉันก็เจ

วันจะต้องเกิดขึ้น ไม่มีใครห้ามได้ เราย้อนกลับไปแก้ไขความผิดพลาดในอดีตไม่ได้ แต่เราสามารถสร้างปัจจุบันให้มันดีขึ้นได้ ถึงแม้มันจะเก

ปทันทีหลังจาก

ยวพี่เขาจะเข้ามารับ” พ่อพูดพร้อมกับวางมือทั้งสอง

ประตูทางออก ฉันเดินไปส่งพ่อที่หน้าห้อง และปิดประตูห้อง

: 0

งชั่วโมงแล้ว ก่อนจะแต่งตัวแต่งหน้าเพื่อรอพี่คินทร์มารับไปเลือกแหวนหมั้น ฉันเดินลงมากินข้าวที่ด้านล่

บแขกให้หันไปมอง พ่อหันมามองฉันแว๊บหนึ่ง ก่อนจะปิดหนังสือพิมพ์ที่อ่านอยู่และวางม

ถึงแม้มันจะเป็นการแต่งตัวที่ดูธรรมดา หากแต่พี่คินทร์กลับไม่ได้ดูธรรมดาตามเสื้อผ้าที่เขาสวมใส่เลย มันดูดีจน

มือไปจับบ่าของพี่คินทร์ไว้เ

น บางครั้งเราก็มาติวหนังสือด้วยกัน หรือชวนกันไปดูหนังที่เมเจอร์ พ่อกับแม่ฉันเลยเคยเห็นแค่

ันด้วยความสุภาพนอบน้อม “คื

่ได้ตั้งใจ แต่อาขอฝากลูกสาวคน

นึ่งเป็นเพราะความมักง่ายของผมด้วย”

เขาขี้อาย” พ่อเอื้อมมือมาคว้าข้อมือฉัน แล้วดึงให้ไปยืนข้างๆ ฉันเ

คินทร์ตอบร

ร่างกายของฉันก็เซตามแรงนั้นไปทันที ฝ่ามือหยาบใหญ่ของพี่คินทร์กุมมือฉันไว้หลวมๆ หากแต่สัมผัสเพีย

า เดี๋ยวบ่ายๆ จะกลั

้สรรพนามแทนฉันว

... ตึ

รงขนาดนี้เลยหรือไงกัน แค่เปลี่ยนสรรพนามจาก ‘เธอ’ เป็น ‘น้อง’ ร่างกายของฉันก็เริ่ม

ทิ้งท้ายไว้ด้วยรอยยิ้มสดใส

กลงที่ข้างลำตัว วินาทีนั้นหัวใจฉันวูบโหวงอย่างน่ากลัว พี่คินทร์เดินขึ้นไปนั่งบนรถ ฉันรีบวิ

ความอึดอัด ฉันทำได้แค่ถอนหายใจเบาๆ และทอดมองออกไปภายนอกรถแทน เพ

เหมือนชื่อร้านจะถูกเขียนอยู่ในนั้น จนกระทั่งเขาพาฉันเดินขึ้นลงระหว่าง

ร้านเครื่องเพชร ก่อนที่พนัก

มีอะไรให้ช่วยเหลือ

ครับ มารับแหวนเพชรที่คุณแม่สั่งสล

ก่อนจะบอกด้วยน้ำเสียงส

ารอยู่สองถึงสามประโยค แล้วเดินกลับออกมาพร้อมกับถุงบางอย่าง พี่พนักงานคนเดิมหยิบกล่อง

งที่อยู่ในนั้น..

ณจะสลักชื่อของคุณเวคินทร์ไว้ค่ะ” พี่พนักงานเริ่มอธิบาย “ตัวเรือนของแหวนทำจากทองคำขาวบริสุทธิ์75% แหวนของคุณผู้ชายจะประดับด้วยเพชรหนึ่ง

บ ก่อนจะหลุบตาลงมองฉันที่ย

่อนที่คำพูดของตัวเองจะตอบกลับเข