ลุ้นรักรุ่นพี่ปากร้าย

รมารบกวนเวลาการนอนอันมีค่าของกูไม่ได้นะคะอากาศยิ่งดีๆอยู่"เป็นวันที่เช้านี้ฝนตกอากาศน่านอนที่สุดค่ะ "อีดอก มึงต้องตื่นอาบน้ำเดี๋ยวนี้ มึงลืมหรอว่าวันนี้ต้องไปมอ แล้วมีกิจกรรมรับน้องที่คณะ พี่ว้ากยิ่งโ

อกว่าไงดีล่ะตื่นสายหรอ บอกไปจะตายมั้ยล่ะเนี่ย "อ้ำๆอึ้งๆอยู่ได้ ตอบ!!"หัวใจจะวายอกอีแป้นจะแตกออกเป็นเสี่ยงๆ ใครจะก็ได้ปั๊มหัวใจให้ที "คือหนูลืมค่ะว่าวันนี้มีรับน้อง เลยเผลอตื่นสายเพราะไม่ได้ตั้งนาฬิกาปลุก" ฉันกลั้นใจตอบออกไป อย่างน้อยก็พูดความจริงสวรรค์คงเข้าข้างฉันบ้าง รุ่นพี่คงไม่ลงโทษฉันหรอกใช่มั้ย หรือจะลงโทษนิดเดียว เข้าข้างตัวเองไปอีกนะ "นี่คือตัวอย่างของคนไม่มีความรับผิดชอบ ขนาดเรื่องแค่นี้คุณยังขาดวินัย ต่อไปจะเป็นผู้ใหญ่ที่ดีได้ยังไง ชั้นปีต่อๆไปคุณจะกลายมาเป็นรุ่นพี่ แล้วคุณคิดว่าใครจะมาเคารพคนไม่มีความรับผิดชอบแบบคุณกันล่ะ"ร่ายมาซะยาวเยียดเลย ฉันผิดมากใช่มั้ยเนี่ย แต่ว่าปากรุ่นพี่คนนี้นี่ร้ายจริงๆ "หนูขอโทษค่ะ แต่ว่าครั้งนี้หนูทำผิดครั้งแรก ให้อภัยหนูเถอะค่ะ"ฉันพูดพรางทำสีหน้าท่าทางอ้อนวอนสุดฤทธิ์ ก้มหน้ามองพื้นสีหน้าท่าทางน่าสงสาร "เฮ้อ...เอาล่ะ ผมจะให้เพื่อนของคุณเป็นคนตัดสินและคิดบทลงโทษให้แล้วกัน แต่ถ้ารุ่นพี่ไม่เห็นสมควรว่าบทลงโทษนี่ไม่แรงพอที่จะดัดนิสัยคุณ เพื่อนคุณทั้งชั้นปี จะต้องรับผิดแทนคุณโอเคมั้ย"ตายแล้วไม่ได้สิ ถ้าเกิดรุ่นพี่ลงมติแกล้งฉันล่ะ เพื่อนไม่เกลียดฉันแย่เลยหรอ "ไม่เอาค่ะ หนูจะสถาปนาบทลงโทษให้ตัวเอง" เอาวะดีกว่าให้เพื่อนเกลียด "วิ่งรอบสนามค่ะ" "กี่รอบครับ" "10รอบค่ะ" "วิ่งไปตะโกน