ร้อยพรพรหมลิขิต

เจอกับสายตาและคำพูดจากระแหนะกระแหนนจนเดินหนีหล

จะทำ

อยา

วนะ มึงจะไปเป็นเ

อง” หล่อนยังเสริมต่อด้วยน้ำเสียงมั่นใจ

พวกนั้นพูดถึงท่านประธานและภรรยา เธอตัดสินใจหยิบมือถือขึ้นมาคลิปแง้มประตูเพื่อให

นยังต่อว่าอีกฝ่ายไร้ท่าท

ฮ

ราะอะ

มจนเธอเดินออกมาข้างนอกเพราะกลัวเกิดเรื่องขึ้น และจำพนักงานคนนั้นได้ด

สาะท้องได้เหมือนกันนะคะ” จ

กงานคนนั้นพยายามจะเดินเข้

กิดเขาเอาเรื่องขึ้นมาจะ

ลัวมั

ินออกไปด้วยความหัวเสียทิ้งให้อี

งที่ทำงานตัวเอง และที่เธอคิดไว้ก็เกิดเรื่องขึ้นจริง ๆ เมื่อมีข่าว

นคุณจันทร์จิราหาเรื่องเธอในห้องน้

หน้าตาก็บ้าน ๆ ไม่ได้ร่

เราะสนุกสนานจนคนฟังอยู่เงี

เสือกขี้นินทา ยังทำตัวไร้สมองนินทาเจ้านาย อาศัยเขาอยู่ยังปากดีว่าเมียเขา” รสสุคนธ์ลุกขึ้นมองหน้าพวกนั

ของเจ้านายไปแต่ง สัน

านั้น แต่แค่ได้ทำก็รู้สึกดี ด้วยความที่เธอเป็นแค่พนักงานธุรการส่งเอกสาร และคอยช่วยเห

ปที่ได้บันทึกไว้ให้ทุกคนได้ดู ย้ำหลักฐานสิ่งที่พวกนั้นทำ ก

ให้พนักงานคนอื่นที่เคยนินทาว่าร้ายให้จันทร์จิราสงบปากสงบคำมากขึ้น มีคำสั่งประกา

นธ์ก้มหน้าลงเล็กน้อย ที่เธอทำไปเพราะอยากช่

ไม่ได้คลิปจากคุณ พวกนั้นคงต

ะ ขอตัวก

่ายังไงสุดท้ายแล้วตัวเองก็ต้องออกไปจากที่อยู่ดี รสสุคนธ์เก็บข้าวของไม่สนใจเสียงพูดจาก

ติตั้งแต่เมื่อไหร่ เพราะสายตาเขาคอยแต่มองห

ัก ๆ แล้วลุกขึ้นเดินไปมาทำแบบนั้นซ้ำ ๆ ความหงุด

งานคน

ตาจากเอกสารม

่มี

มขึ้นเพราะไม่เชื่อคำพูดนั้น และอาการ

ู้หญิงที่หิ้วกลับไปนั้นเป็นใคร แต่พอได้ยินรสสุคนธ์คุยกับเพื่อนร่วมงานว่าไปดื่ม และกลิ่นหอมจากตัว

้เห็นเธอแอบไปร้องไห้ เห็นว่าถูกเพื่อนร่

ึ้นมาท

ั้นมาก่อน มองหน้าญา

อบเธอ

ใช่ ไม่

กยังไง อยากเจอหน้า อยากรู้ว่าเ

ื่นเพราะสิ่งที่อีกฝ่ายพูด

ก็ปล่อยเขาไป แต่ถ้าไม่ใช่แบบนั้นก็รีบไปหา ผู้หญิงเ

เขาเลือกที่จะไม่สนใจ ในเมื่ออีกฝ่ายไม่ไ