The Wolf's Bride หนูน้อยหมวกแดง เจ้าสาวหมาป่า

ชา กระท่อมกลางป่าแห่งนี้ดูจะเป็นสถานที่สมบูรณ์แบบ

ณยายท่านสิค

นี่ในฐานะฮันเตอร์ระดับผ้าคลุมแดง นั่นหมายความว่

หน้าแคลนอาซูร์(ซึ่งเป็นคุณยายไม่ยอมแก่ท่านหนึ่ง) เธอจ

างเข้าฤดูใบไม้ร่วงแล้ว แต่อากาศในนี้ร้อนและเหม็นกลิ่นเหงื่อ พอ

รียงกันสลอน พวกเขาคือสมาชิกแคลนไม่น่าคบหาน

องเรา แต่เรานี่แห

ล่าวเสียงเข้ม เขาเป็นชายหนวดเฟิ้มร่างเบิ้มที่เด็กที่ไหนเห็นต้องวิ่งห

ำ “ลิต้าเลือกจะทิ้งแคลนของพวกเจ้า

้ามีข้อตก

อกสารมาให้ดูสิ” แคลนโ

เตอร์ผ้าคลุมแดงอย่างข้าต้องมารับรู้อะไรแบบนี้? อริสาถอ

ย่นของประสบการณ์ สวมชุดรัดกุมน่าเกรงขามสีดำสนิท เสื้อตัวนอกแทนที่จะสวมแขนเข้าไปกลับเ

สนใจของอริสากลับมาที่เรื่องตรงหน้าเมื่ออีกฝ่ายเริ่มเอ่ยสรุป “

้าและผู้หญิงของเราอีกสี่คน พวกเจ้าเลือกเองได้ว่าจะส่งใครคืน

ดังเกินความจำเป็น ทั้งห้องเอื้อมมือคว้าด้ามอาวุธของตนเอง ทุกคนรอสัญญาณจากบอสของตนใ

กๆ ยื่นให้กับบอสแคลนโรโฮที่

บเอาเรื่องไร้สาระมาเป็นประเด็นกับคุณยายและน้องสาวของเธอเสมอ หน้าตาของเขาก็ไม่จัดว่าน่าเกลียด เขามีสาวงามเข้ามาติดตรึม

้ยินเสียงชายหนุ่มว

ามว่ายั

ไป สกาย เกอติเรซ” คุณยายที่เงียบมาทั้งการประชุมเปิดปา

องและจ่ายค่าคุ้มกันให้เราทั้งสองแคลน...” จดหมายสั้นๆ ถูกขยำเป็นก้อน “ใครกัน...พวก

สิ... พวกเขากำลังมองคนที่นั่งยิ้มแป้น ไม่ร

...ไปก่อเรื่อ

ลิสา.

ลิ้มและเรือนผมนุ่มฟูสีเกาลัดหัวเราะเสียงหวาน ไม่รู้สึกถึงบรรยา

ีชมพูอ่อนหยักยิ้มไร้เดียงสา ทว่าดวงตาสีไพลินกลับหรี่ลงเล็กน้อย “เผลอๆ อาจจะดีกว่าขูดเอาแปดสิบเปอร์

ดี๋ยวนี้! เรายังไม่ได

“แต่ว่า... พอดีว่าข้าอยากให้เรื่องจบภายในวันนี้ ไหนๆ ฝ่ายบริหารของทางนั้นก็มากันครบ ถ้าไม่รังเกีย

คนที่ชื่อต่างกันแค่ตัวอักษร

ายของบอสโรโฮผ่อนลมหายใจ กดไหล่บอสของตนอย่างสกายให้นั่งลง

นี่จริงๆ?” อีกฝ่ายยังไม่ยอมง่ายๆ “เ

ยู่คนละฟากของห้อง และที่นั่งก็ถูกกำหนดมาตั้งแต่ก่อนเริ่มประชุม เ

ิสาเองก็ลุกขึ้นเร็วจนเ

้าเป็นแคลนเล็กไร้กำลังคน เลยวางกำลังติดอาวุธครบมือของทางนั้นล้อมทางหนีของพวกเราไว้เผื่อการเจรจาไม่เห็นผลอย่างที่คาด?

สายิ่งคิดว่าหล่อเสียของยิ่งกว่าเดิม ไม่สิ หน้าตาเหยเกแบบนั้นขนาดเด็กส่งของที่ผ่านหน้าบ้านบ่อยๆ ยังดูมีร

่องคงต้องใช้มาตรการสุดท้าย ทุกค