เหมยฮวาฤดูหนาว

กิน ทำไมถึงได้ปว

ินของท่านแม่ทัพจ้าวแห่งจวนไร้พ่ายเจ็บท้องคลอดบุตรมาเป็นเวลาสามวันแล้ว ทว่าทารกน้อยยังไม่คลอดออกมา บรรดาหมอตำแยที่มีอยู่เกือบทั่วทั้งแคว้นล้ว

่วมกายก็ตาม นางนอนร้องครวญครางอย่างทรมานเจียนจะขาดใจ บรรดาหมอตำแยทั้งหลายต่างมีสีหน้าเ

ึ้นกับฮูหยินจ้าวกับบุตรในครรภ์ พวกต

่อเหลาคมเข้ม ดวงตาสีดำสนิทของเขามีแววร้อนอกร้อนใจ

รดีนะ จะท

ิ่งนัก ยิ่งยามใดที่หูได้ยินเสียงนางกรีด

แล้

ทว่ายามนี้ชื่อเสียงเหล่านั้นกลับไม่สามารถช่วยอะไรได้เลย ใบหน้าหล่อเหลามีแต่ความกังวลฉาย

นเดียว ไม่ยุติธรรมเลยสักนิด ทั้งที่เจ้าเป็นคนทำแท้ๆ

ลอดจนบรรดาบ่าวไพร่ในเรือนต้องก้มหน้ากลั้นหัวเราะกันแทบตาย ทว่ากลับมีผลต่อคนที่ย

๋อร์พูดสิ นางห้ามข้าเข้าห้องน

หลับตา ด้วยว่ามองตามผู้เป็นนายเดินไปเดินมาจน

็บปวดมากก็เลยต้องหาทางระบายออกเท่านั

อบ เพราะแค่ช่วงเวลาที่พูดคุยกัน นายท่า

วหมิงหลงบ่นเสียงอ่อยๆ กับบ่

ี่จะเอาเปรียบเจ้าไม่ แต่จะให้ทำอย่างไรได้

เพราะเหตุใดบุรุษถึงตั้งท้องไม่ได้ เพราะอะไรโล

งท้องไม่ได้ ทำไมถึงไม่เท่าเทียมกัน ข้าต้องการคว

ณเอ่ยดังลั่น ทำเอาจางฟงที่ทำท่าจะลุกมี

รร

ต้าเฉินที่แคว้นอื่นต่างหวั่นกลัวและหวาดเก

ตามๆ กันแน่ เนื่องจากแม่ทัพจ้าวผู้เป็นวีรบุรุษของแคว้นต้าเฉินมีความต้องก

ม่สามารถตั้งครรภ์แทนฮูหยินสุดที่รักได้ โดยไม่ทันได้มองเห็นสายตาของพ่อบ้านคนสนิทท

บายใจเลยขอรั