Login to MeghaBook
icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon
เรื่องสั้นเร้าร้อน

เรื่องสั้นเร้าร้อน

หนอนต้วมเตี้ยม

5.0
ความคิดเห็น
30.3K
ชม
10
บท

รวมเรื่องสั้นสุดฟินในเล่มเดียว ที่คุณไม่ควรพลาดถ้าชอบหรือถูกใจสามารถให้กำลังใจนักเขียนได้โดยการ กดถูกใจ กดติดตามให้ด้วยนร้าาา ฝากนิยายเรื่องแรกไว้ในอ้อมอกอ้อมใจของทุกคนด้วยนะคะ

บทที่ 1 1.เรื่องภารโรงหนุ่ม

เปิดเรียนวันแรกของโรงเรียนประจำแห่งหนึ่งที่มีแต่นักเรียนหญิงล้วน กฎของโรงเรียนค่อนข้างจะเข้มงวดเรื่องของการรับบุคคลากรผู้ชายเข้ามาทำงาน แต่ด้วยความจำเป็นที่ต้องใช้แรงงานทางโรงเรียนจึงอนุโลมให้รับภารโรงผู้ชายเข้ามาทำงานได้

ห้องประชุมใหญ่

"นักเรียนทุกคนคะ ผู้ชายคนนี้จะมาทำงานในตำแห่งภารโรงของโรงเรียนเรานะคะ"

"สวัสดีครับ ผมชื่อนิก จะมาเป็นภารโรงที่นี่นะครับเด็กๆ"

กรี๊ดดด!!!!!

หลังจบการแนะนำตัวของเขานักเรียนหญิงต่างพากันกรีดร้องด้วยความดีใจลั่นห้องที่จะมีผู้ชายหล่อๆหน้าตาดีมาเดินอยู่ในโรงเรียนของตนเอง ก็เป็นเรื่องปกติเพราะทุกวันพวกเธอได้เจอแต่คุณครู แม่บ้านทำความสะอาดและเพื่อนที่เป็นผู้หญิง

"เอาล่ะๆ นายนิกไปทำงานได้แล้ว ส่วนพวกเธอก็รีบแยกย้ายไปเรียนได้แล้วนะ ผอ.ขอจบการประชุมเพียงเท่านี้ สวัสดีค่ะ"

"สวัสดีค่ะ ผอ."

การประชุมเสร็จสิ้นลงนักเรียนแต่ละระดับชั้นต่างพากันแยกย้ายไปเรียนตามอาคารต่างๆ แต่มีเพียงนักเรียนชั้นม.6สองคนที่ชอบหนีเรียนบ่อยๆ ทั้งสองพากันมานั่งที่สนามฟุตบอลเพื่อแอบมองภารโรงหนุ่มที่ตอนนี้เขาเริ่มงานแรกด้วยการตัดหญ้าจึงต้องถอดเสื้อออกจนเห็นซิกแพคแน่น กำยำรับกับผิวสีขาวใสน่าหลงไหล

"อีเบน กูจะไม่ไหวแล้วนะ มึงดูซิกแพคนั่นสิ อร๊าาายยย"

"ให้มันน้อยๆหน่อยอีมุก คนนี้อ่ะต้องเป็นผัวกูเท่านั้น"

"แหม! อีเบน...กูไม่ยอมเว้ย!!!"

เบนและมุกเริ่มถกเถียงกันดังขึ้นเรื่อยๆจนเขาต้องหันมามองและกระตุกยิ้มที่มุมปากอย่างมาดเท่ห์ เมื่อทั้งสองเห็นแบบนั้นก็ยิ่งใจละลายพากันเขินหน้าแดง

"อีมุกเอาน้ำเย็นไปให้พี่ภารโรงกันดีกว่า"

"เออใช่ เป็นความคิดที่ดีมาก สมแล้วที่เป็นเพื่อนกันได้"

มุกหยิบขวดน้ำเย็นในกระเป๋าออกมาและเดินตรงไปที่เขาพร้อมกับเบนทันที

"พี่นิกขา ดื่มน้ำเย็นๆก่อนสิคะ พวกเราซื้อมาให้"

"โห้วว ขอบคุณมากเลยครับ วันนี้อากาศร้อนมากด้วย ดูเหงื่อพี่สิเต็มตัวเลย"

"ให้มุกเปิดน้ำให้นะคะ"

"ครับ! ขอบคุณครับ"

เขาขอบคุณมุกก่อนจะยิ้มที่มุมปากอีกครั้งอย่างเจ้าเล่ห์ มุกใช้มือหมุนฝาน้ำออกแต่สายตากลับจ้องมองที่ซิกแพคกำยำอย่างไม่กระพริบและต้องแอบกลืนน้ำลายลงคอ

"ดะ ได้แล้วค่ะพี่นิก"

มุกยื่นขวดน้ำให้เขาแต่ก็ต้องแกล้งมือไม้อ่อนทำน้ำหกใส่ที่หน้าท้องแกร่งของเขาครึ่งขวด

"ว๊ายย...มุกขอโทษนะ เดี๋ยวเช็ดให้ค่ะ"

มือน้อยของมุกลูบวนไปมาที่ท้องน้อยของเขาจนสัมผัสได้ถึงขนอ่อนสีเทาที่งอกขึ้นมารำไร น้ำเย็นผสานกับมือน้อยอุ่นๆที่ลูบไล้ไปมาทำให้เขาเคลิ้มเผลอใช้มือวางทับบนมือน้อยของมุกแล้วเค้นคลึงไปทั่วหน้าท้องแกร่งอย่างลืมตัว

"หยุดเลยนะอีมุก...ให้เบนช่วยดีกว่าค่ะพี่นิก"

พึ่บ!!!

"เอ๊าะ!!!"

เบนใช้ร่างชนเข้ากับร่างของมุกแรงๆจนมุกเซออกไป เบนก็ไม่น้อยหน้ารีบใช้มือจับที่หน้าท้องของเขาแล้วทำเหมือนมุกได้เพียงชั่วครู่ แต่แล้วโชคกับไม่เข้าข้างเบนเพราะมีเพื่อนร่วมชั้นมาตามให้ทั้งสองไปเข้าเรียน ไม่อย่างนั้นจะได้เรียนซ้ำชั้นเป็นแน่

"เบน...มุก คุณครูให้มาตามไปเข้าเรียน"

"โธ่เอ๊ย! รู้แล้วๆ เดี๋ยวเบนจะมาหาใหม่นะคะพี่นิก บ๊ายบายค่ะ"

"มุกด้วยค่ะ เดี๋ยวมาหาใหม่นะคะ"

"ครับ! ตั้งใจเรียนนะเด็กๆ"

ถึงเวลาพักเบรก15นาที มุกและเบนพากันมาเข้าห้องน้ำเก่าที่ไม่มีนักเรียนมาใช้เพราะจะได้ไม่ต้องแย่งกันเข้า แต่ด้วยว่าความที่เป็นห้องน้ำเก่าระบบน้ำอาจจะไม่ค่อยดีนัก ท่านผู้อำนวยการจึงให้นิกกี้เขามาซ่อมแซม

"น่าเบื่อๆจริงๆ วันๆก็ให้แต่เรียนๆ เพื่อนกูที่เรียนโรงเรียนรัฐนะ อายุ18ปีมีผัวกันไปหลายคนแล้ว"

"ก็จริงแหละขนาดมึงกับกูเต็ม18ปีไปหลายเดือนยังไม่มีผัวเลย ในโรงเรียนก็มีแต่ผู้หญิงทั้งนั้น....เฮ้ออ บ่นไปก็เท่านั้นเนาะอีมุก"

"กูก็อยากมีผัวจนตัวสั่นเหมือนกันแหละ ทำไงได้ ถ้ามึงกับกูยังต้องเรียนอยู่ที่นี่อ่ะอีเบน"

เธอทั้งสองบ่นให้กันฟังเสียงดังเพราะคิดว่าไม่มีใครได้ยินแน่นอน แต่ทว่านิกกี้ก็เดินออกมาจากห้องน้ำห้องเล็กๆตรงหน้าที่พวกเธอยืนกอดอกเม้าท์กันอยู่

"ว๊ายย!!! พ พี่นิกกี้ อยู่ตรงนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่คะ"

"ก็อยู่ก่อนที่เธอทั้งสองคนบ่นอยากมีผัวตัวสั่นนะสิ"

"พี่นิกกี้คะ อย่าเอาเรื่องนี้ไปบอกผอ.เลยนะคะ พวกเราขอร้อง"

"งั้นเธอทั้งสอง อยากลองมีผัวไม่ใช่หรอ มาลองทำดูสิ แล้วสิ่งที่พี่ได้ยินจะไม่มีใครรู้แน่นอน"

นิกกี้เดินเข้าไปในห้องน้ำที่เขากำลังซ่อมแซมอยู่ก่อนหน้า โดยมีมุกและเบนเดินตามเข้าไปข้างในด้วย กลอนประตูถูกล็อคพร้อมกับร่างของเธอทั้งสองถูกดันให้นั่งลงกับพื้น เขาใช้มือปลดกระดุมกางเกงสแลคและดึงมันลงพร้อมกับซับในทำให้ดุ้นเอ็นขนาดมโหฬารเด้งชีหน้าน้อยของพวกเธอ

"พ พี่นิกกี้...จะให้พวกเราทำอะไรหรอคะ"

"แย่งกันอมมันเข้าไปสิ มันสนุกมากเลยนะ รีบทำเลยสิ"

"ค่ะๆ....แผล่บๆๆ"

ลิ้นน้อยของมุกไล่เลียตั้งแต่โคนพวงแฝดจรดปลายหัวเห็ดบาน ส่วนเบนก็ใช้ปากพยายามอมหัวเห็ดเข้าไปโดยแย่งกันอย่างเอาเป็นเอาตาย

อ่านตอนต่อไป

อ่านต่อ

หนังสือที่คุณอาจชอบ

ขอโอกาสอีกครั้ง

ขอโอกาสอีกครั้ง

โรแมนติก

5.0

หลังจากเมา เธอก็ได้รู้จักกับคนใหญ่คนโตคนหนึ่ง เธอต้องการความช่วยเหลือจากเขา ส่วนเขาหลงเสน่ห์รูปร่างที่ดีและความสวยงามของเธอ พอเวลาผ่านไป เธอก็ตระหนักได้ว่าเขามีคนอยู่ในใจแล้ว เมื่อรักแรกของเขากลับมา เขาก็ไม่ค่อยได้กลับบ้าน แต่ละคืนเหวินม่านอยู่ในห้องว่างเปล่าด้วยคนเดียว แต่สุดท้ายแล้ว สิ่งที่เธอได้รับมาก็มีแต่เช็คใบหนึ่งและคำกล่าวลาเท่านั้น เดิมทีคิดว่าเธอจะร้องไห้โวยวาย แต่ไม่คาดคิดว่าเธอหยิบใบเช็คแล้วจากไปอย่างไม่ลังเล: "คุณฮั่ว ลาก่อน!"... พอพบกันอีกครั้ง เธอก็มีคนอยู่ข้างกายแล้ว เขาพูดด้วยตาแดงก่ำ: "เหวินม่าน ผมคบกับคุณมาก่อนนะ” เหวินม่านยิ้มเบา ๆ แล้วพูดว่า "ทนายฮั่ว คนที่บอกเลิก นั่นคือคุณเองนะ! ถ้าอยากจะเดทกับฉัน คุณต้องต่อคิว..." วันถัดมา เธอได้รับเงินโอนหนึ่งแสนล้านพร้อมแหวนเพชร ทนายฮั่วคุกเข่าข้างหนึ่ง: "คุณเหวิน ผมอยากจะแทรกคิว"

ฉันไม่มีทางยอมแพ้

ฉันไม่มีทางยอมแพ้

โรแมนติก

5.0

เมื่อเธออายุยี่สิบ ชิงฉือได้รู้ว่าตนเองไม่ใช่ลูกโดยกำเนิดของตระกูลต้วน เธอถูกลูกสาวที่แท้จริงของตระกูลต้วนล้อมกรอบ จนถูกพ่อแม่บุญธรรมไล่ออกจากบ้านและกลายเป็นตัวตลกในเมือง เมื่อเธอกลับไปหาพ่อแม่ชาวนา จากนั้นก็พบว่าบิดาผู้ให้กำเนิดของเธอเป็นคนที่รวยที่สุดในเมืองเจียงเฉิงส่วนพี่ชายของตนเองเป็นอัจฉริยะในแวดวงต่างๆ ทุกคนมองดูเด็กสาวตัวเล็กคนนี้ด้วยความเห็นใจและถือว่าเธอเป็นสมบัติล้ำค่า แต่ค่อยๆ พบว่า... ที่แท้ว่าน้องสาวเป็นคนมากความสามารถ? อดีตแฟนหนุ่มผู้น่ารังเกียจหัวเราะเยาะ "อย่ามาตามเซ้าซี้ไม่เลิก ฉันมีแต่เมียนเมียนอยู่ในใจ!" คนใหญ่แห่งเมืองหลวงปรากฏตัว "เมียฉันจะเห็นหัวนายเหรอ?"

ลิขิตรักภรรยาตัวร้าย

ลิขิตรักภรรยาตัวร้าย

เมืองแฟนตาซี

5.0

เว่ยจื้อโหยวลืมตาตื่นขึ้นมาอีกครั้งพบว่าตนอยู่ในยุคสมัยที่ไม่คุ้นเคยสิ่งรอบกายดูโบราณล้าหลัง โลกโบราณที่ไม่มีในประวัติศาสตร์โลก ยังไม่ทันได้เตรียมใจก็ถูกส่งให้ไปแต่งงานกับชายยากจนที่ท้ายหมู่บ้าน สาเหตุที่เว่ยจื้อโหย่วถูกส่งมาให้แต่งงานกับชายที่ขึ้นชื่อว่ายากจนที่สุดในหมู่บ้านนั้น เพราะนางเกิดไปต้องตาต้องใจเศรษฐีผู้มักมากในกามเข้า เพื่อหาทางหลีกเลี่ยงไม่ให้ถูกบ้านใหญ่ขายไปเป็นอนุภรรยาของเศรษฐีเฒ่า พ่อแม่ของนางจึงยอมแตกหักจากบ้านใหญ่และท่านย่าที่เห็นแก่ตัวและลำเอียงเป็นที่สุด ด้วยเหตุนี้พ่อแม่ของนางจึงตัดสินใจยกนางให้กับอวิ๋นเซียว ชายหนุ่มที่แสนยากจนข้นแค้น ที่เพิ่งเสียบิดามารดาไป อีกทั้งยังทิ้งน้องชายน้องสาวเอาไว้ให้เขาเลี้ยงดู นอกจากนี้ยังมีป้าสะใภ้มหาภัยที่คอยแต่จะมารังแกเอารัดเอาเปรียบสามพี่น้อง สิ่งที่ย่ำแย่ที่สุดไม่ใช่ป้าสะใภ้มหาภัย แต่ มันคืออะไรแต่งงานนางไม่ว่ายังไม่ทันได้เข้าหอสามีหมาดๆ ก็ถูกเกณฑ์ไปเป็นทหารในสงครามระหว่างแคว้น มันไม่มีอะไรเลวร้ายไปมากว่านี้อีกแล้วสำหรับ เว่ยจื้อโหยว หากสามีทางนิตินัยของนางตายในสนามรบ ก็ไม่เท่ากับว่านางเป็นหม้ายสามีตายทั้งที่ยังบริสุทธิ์หรอกหรือ แถมยังต้องเลี้ยงดูน้องชายน้องสาวของอดีตสามีอีก สวรรค์เหตุใดถึงได้ส่งนางมาเกิดใหม่ในที่แบบนี้

ซีอีโอผู้อ่อนแอต้องง้อเธอทุกวัน

ซีอีโอผู้อ่อนแอต้องง้อเธอทุกวัน

โรแมนติก

5.0

เซิ่งหนานหยินเกิดใหม่แล้ว ชาติที่แล้ว เธอถูกชายชั่วหักหลัง ถูกชายเสแสร้งใส่ร้าย โดนครอบครัวสามีเล่นงาน จนทำให้เธอล้มละลายและเป็นบ้าไป ในท้ายที่สุด เธอเสียชีวิตอย่างน่าสลดใจด้วยอุบัติเหตุทางรถยนต์เมื่อเธอตั้งครรภ์ได้ 9 เดือน แต่คนร้ายกลับทำเงินได้มากมาย และใช้ชีวิตทั้งครอบครัวอย่างมีความสุข เกิดใหม่ครั้งนี้ เซิ่งหนานหยินคิดตกอล้ว อะไรที่ว่าพระคุณช่วยชีวิต คนรักในใจอะไรกัน ล้วนไม่ต้องไปสน เธอจะจัดการชายชั่วหญิงร้าย สร้างชื่อเสียงให้กับตระกูลเก่าของตนเองขึ้นมาใหม่อีกครั้งและนำตระกูลเซิ่งไปสู่จุดสูงสุดของชีวิต สิ่งที่แตกต่างออกไปก็คือ คนที่หยิ่งมาตลอดในชาติที่แล้ว กลับเป็นฝ่ายริเริ่มมาหาเธอ "เซิ่งหนานหยิน การแต่งงานครั้งแรกผมไม่ทัน การแต่งงานครั้งที่สองก็ต้องถึงคิวผมแล้วสินะ"

บท
อ่านเลย
ดาวน์โหลดหนังสือ