The Wishes Land ดินแดนแห่งความปรารถนา

The wishes land เป็นหนังสือนิยายชื่อดังและขายดีที่สุดในประเทศอังกฤษ แต่ไม่ปรากฏนามผู้แต่ง

เป็นเรื่อง ณ ดินเเดนเเห่งความปรารถนา ที่มีเหล่าพ่อมดและเเม่มดมากมายล้วนเเต่มีเวทมนตร์ที่เฉพาะของเเต่ละประเภทของพวกเขา และมีอาณาจักรหลายอาณาจักรที่อยู่ภายในดินเเดนเเห่งนี้ The wishes land

ในหนังสือเล่มนี้กล่าวถึงพ่อมดเเม่มด 7 ประเภท อันมี sea witch, green witch, cosmic witch, secular witch, fae witch และ nymphatic witch ซึ่งให้ข้อมูลหลายอย่างมาก ทั้งการใช้ชีวิต ความเป็นอยู่ในดินแดน และเล่าถึงการใช้เวทมนตร์ วันนี้เราจะมากล่าวคร่าว ๆ ถึงเนื้อหาของหนังสือเล่มนี้

ประเภทแรก Sea witch พวกเขาจะศึกษาเวทมนตร์ที่เกี่ยวกับธาตุน้ำ ซึ่งก็ตามชื่อของพวกเขา ต้องเกี่ยวกับทะเล พวกเขาสามารถใช้ทุกอย่างในทะเลมาเป็นพลังได้ไม่ว่าจะเป็น เปลือกหอย น้ำทะเล ทราย หรือแม้กระทั่งสัตว์ทะเล

ต่อมา Green witch

Green witch เป็นกลุ่มเเม่มดที่บางครั้งจะถูกเรียกว่า garden witches หรือ forest witches โดยพวกเขาจะเชื่อมต่อกับพลังงานธรรมชาติมากที่สุด ศึกษาเกี่ยวกับสมุนไพร พืชพรรณใกล้ตัว พวกเขาจะมีความรู้และความสามารถปลูก ดูแลต้นไม้ สมุนไพร

Cosmic witch หรือบางครั้งจะถูกเรียกว่า Star Witches เป็นกลุ่มที่ไม่ได้ศึกษาเฉพาะโหราศาสตร์เท่านั้น แต่ยังให้ความสนใจกับดาราศาสตร์อีกด้วย พวกเขาจะใช้ทั้งเทคโนโลยีเเละเวทมนตร์ ประกอบกันเพื่อศึกษาของดวงดาวต่าง ๆ ว่าสามารถส่งผลกับการฝึกเวทมนตร์ของพวกเขาได้มากน้อยเพียงใด

Secular witch

เป็นกลุ่มพ่อมดเเม่มดที่ถนัดการใช้เวทมนตร์ มีคาถา มีพิธีกรรม เป็นกลุ่มที่เชื่อในพลังงานทุกสิ่งที่มีชีวิตบนโลก ล้วนขับเคลื่อนด้วยพลังงาน

Fae witch

ส่วนใหญ่เกี่ยวข้องกับกลุ่มเเฟรี่ และพวกเขาจะทำงานร่วมกับเเฟรี่หลากหลายประเภท อีกทั้งยังมีความรู้ความเข้าใจในธรรมชาติ และการทำงานร่วมกับสิ่งมีชีวิตอื่น ๆ รวมไปถึงการใช้เวลาดูเเลรักษาสวนหรือเดินทางท่องเที่ยวสวนดอกไม้อยู่บ่อยครั้งหากมีโอกาส

Space witch

กลุ่มนี้จะทำงานร่วมกับเอนทิตีที่ไม่ได้มีตัวตนหรือตำนานอยู่บนโลก มีความรู้เกี่ยวกับเรื่องราวนอกโลก มีความสามารถในการศึกษาดวงดาวเช่นเดียวกันกับ Cosmic witch

Nymphatic witch

เเม่มดกลุ่มนี้เป็นกลุ่มที่ศึกษาวัฒนธรรมกรีกโบราณ ส่วนใหญ่เเม่มดกลุ่มนี้จะศึกษาเวทมนตร์ที่เกี่ยวข้องกับเหล่านิมฟ์หรือนางไม้ พวกเขาอ่านประวัติศาสตร์ เรื่องเล่า รวมทั้งตำนานกรีกเยอะมาก ๆ

นี่ก็เป็นประเภทของแม่มดพ่อมดคร่าว ๆ ที่หนังสือเล่มนี้ได้กล่าวถึง แต่หลังจากหนังสือเล่มนี้ตีพิมพ์ได้ไม่กี่ปีก็มีข่าวที่เเพร่กระจายออกมาว่า...ยังมีทายาทของเหล่าเเม่มดพ่อมดนั้น ปะปนอยู่กับมนุษย์ โดยไม่เเสดงถึงพลังอำนาจที่เเท้จริงของตนออกมา

หนังสือพิมพ์ที่มีข่าวนั้นก็ปรากฏขึ้นทุกปีจนกระทั่งวันนี้ก็เข้าปีที่ 16 เสียแล้ว

"จะว่าไปเด็กคนนั้นก็อายุเท่าข้า...หรือว่าจะเป็นเพื่อนของข้า...ผู้ใดกันนะ"

🌿✨

The Wishes Land

ดินเเดนเเห่งความปรารถนา

✨🌿

ขอขอบคุณข้อมูลของเเม่มดจาก เพจ Magic Books & Candle

เรื่องราวนี้เป็นเรื่องที่เเต่งขึ้นเองทั้งหมดมีทั้งข้อมูลจริงและเท็จ โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน

ทั้งนี้หากมีข้อผิดพลาดประการใดขออภัยมา ณ ที่นี่ค่ะ

ผู้แต่ง นานาห์ปุส

#ดินแดนแห่งความปรารถนา

#TheWishesLand

Twitter; @IsaMenutz

Section 1

พระราชวังแมคคาเลน

อาณาจักรที่มีแต่ความสงบสุข กษัตริย์ เหล่าเจ้าหญิง เจ้าชาย และราษฎรต่างมีความสุขกับการใช้ชีวิต และการทำตามความต้องการของตนเอง แมคคาเลนเป็นอาณาจักรที่มั่งคั่ง ประชากรล้นหลาม ทั้งยังเป็นเมืองที่มีไมตรีมากมายอีกด้วย

หญิงสาวหน้าตาสละสวย ใบหน้าราวกับพระเจ้าเป็นผู้สร้างเธอเองกับมือ นัยน์ตาเธอมีสีเขียวมรกตสื่อถึงราชวงศ์ของเธอ ทั้งสวมชุดเดรสสีขาวขลิบทองที่เต็มไปด้วยความหรูหรา สวมเครื่องประดับไม่มากเกินไป ไม่น้อยเกินไป และมงกุฎประดับด้วยเพชรพลอยอย่างสมฐานะ เธอมีนามว่าลารีเดีย ธิดาคนเล็กแห่งอาณาจักรแมคคาเลน

แสงตะวันสาดส่องเข้ามาทางหน้าต่างที่เปิดออกกว้าง แต่ไม่ได้ทำให้อากาศนั้นร้อนจัด เพราะมีลมพัดผ่านอยู่เสมอ แมคคาเลนเป็นอาณาจักรที่อุดมสมบูรณ์ เต็มไปด้วยแหล่งน้ำ ต้นไม้ ใบหญ้า หรือแม้แต่พื้นที่ทำการเกษตรก็ไม่น้อยหน้าอาณาจักรใด

ลารีเดียมองออกไปนอกหน้าต่าง สำรวจธรรมชาติพร้อมกับยกชาร้อนสีกุหลาบที่สาวใช้ชงไว้ให้ขึ้นมาดื่มให้เข้ากับบรรยากาศยามเช้าที่สดใส และเงียบสงบ ทำเลย์ห้องของเจ้าหญิงลารีเดียนั้นมิค่อยมีผู้คนเดินผ่าน ส่วนทหารที่เดินตรวจตรานั้นก็ไม่โวกเหวกโวยวายให้รบกวนเวลาพักของเธอ จึงทำให้พระราชวังมรกตซึ่งนั้นก็คือที่พักของเธอเงียบสงบเอามาก ๆ

ก๊อก ก๊อก

เสียงเคาะประตูดังขึ้นกับเสียงสาวใช้ที่กล่าวตามมาว่าขออนุญาตเข้าไปในห้องของเธอ ลารีเดียตอบรับอย่างเป็นมิตร แล้วหันหน้าไปทางประตูรอคนที่อยู่หน้าประตูเข้ามา

"องค์หญิงเพคะ ข่าวนี้มาอีกเเล้วเพคะ" หญิงสาวใส่ชุดอังกฤษโบราณเข้ามาหาเธอพร้อมกับหนังสือพิมพ์ฉบับใหญ่ เธอทำหน้าตื่นตระหนกราวกับว่าเห็นข่าวนี้เป็นครั้งแรก

เมื่อ ๑๖ ปีก่อน ตรงกับปีที่ลารีเดียลืมตาขึ้นมาดูโลกอย่างพอดิบพอดี เป็นปีที่เริ่มมีข่าวเกี่ยวกับโลกเวทมนตร์ ใช่ อ่านไม่ผิดหรอก โลกเวทมนตร์ ดินแดนที่เต็มไปด้วยผู้ใช้เวทมนตร์ เหล่าพ่อมดแม่มด สัตว์เวทมนตร์ รวมไปถึงปีศาจ หากถามว่าเกี่ยวข้องกับโลกมนุษย์มากเพียงใด ก็ไม่มากนักหรอก เพราะดินแดนเวทมนตร์นั้นไม่ระรานโลกมนุษย์มานานเป็นสหัสวรรษแล้ว แต่เมื่อไม่นานมานี้แหละที่พวกเขากลับมา หนังสือพิมพ์ที่มีตัวอักษรตามหาทายาทแม่มดแผ่กระจายไปทั่วทุกสารทิศ ทุกที่ป่าวประกาศว่าพวกเขากำลังตามหาคน ๆ นั้นอยู่ เพียงแต่ไม่มีใครรับรู้ว่าคนผู้นั้นจะเป็นใครกัน พวกเขาระบุแค่ว่าคนผู้นั้นคือเด็กผู้หญิง วัยใกล้เคียงกันกับเด็กสาวที่ตอนนี้อายุสิบหกปี นั้นก็เป็นสิ่งที่ทำให้เจ้าหญิงลารีเดียเริ่มสนใจว่า เด็กคนนั้นจะเป็นใคร และใจยังกังวลว่าจะเป็นเหล่าชนชั้นสูงที่มาเล่นกับเธอในวังบ่อย ๆ หรือไม่

ลารีเดียยื่นมือรับหนังสือพิมพ์ฉบับนั้นแล้วเอ่ยถามสาวใช้คนสนิท "ทายาทเเม่มดอะไรนั่นน่ะเหรอ"

"เพคะ เห็นว่าครั้งนี้ข้อความต่างจากเดิม" นางตอบ ลารีเดียกวาดสายตาอ่านข้อความในหนังสือพิมพ์อย่างตั้งใจ เขาเขียนเหมือนกับว่าพวกเขาเจอเด็กคนนั้นเเล้ว อย่างนั้นเเหละ "เป็นอะไรไปเพคะองค์หญิง มีอะไรผิดแปลกไปหรือเพคะ" เสียงเอ่ยถามซ้ำเมื่อเห็นเธอเหม่อลอยเหมือนมีอะไรให้ต้องคิด "ดูนี่สิ" ลารีเดียชี้ข้อความนั้นให้พี่เลี้ยงได้อ่าน

“ดูเหมือนว่าชะตาฟ้าลิขิตให้เราได้พบกันแล้วสิ เจอกันแม่เจ้าหญิงน้อย”

"เจ้าไปสืบมาหน่อย ว่าใครกันที่หายตัวไป" เธอเอ่ยปากเป็นคำสั่งออกไปพร้อมกับทำสีหน้าเป็นกังวล

"เพคะองค์หญิง" สาวใช้รับปากเธอก่อนจะถอยออกไป

ใครกันนะ...

ผ่านวันนี้ไปก็จะเป็นวันคล้ายวันพระราชสมภพของเจ้าหญิงลารีเดีย อายุของเธอก็จะครบ 16 ปี และจะมีการจัดงานนี้ขึ้นภายในพระราชวังของกษัตริย์แมคคาเลนผู้เป็นพ่อของเธอ แต่มิได้เรียกผู้ใดมาเข้าร่วมเลยแม้แต่คนเดียว จะมีเพียงคนที่อยู่ภายในพระราชวังเท่านั้น

ทว่าเจ้าตัวดันหายไปแล้วน่ะสิ

"ฝ่าบาทเพคะ องค์หญิงหายไปเพคะ!" สาวใช้คนสนิทของลารีเดียวิ่งหน้าตาตื่นเข้ามาในท้องพระโรง ทำให้ลาเกอร์ผู้เป็นพี่ชายตกใจเป็นอย่างมาก เขาลุกพรวดแล้วร้องออกมา "เจ้าว่าอย่างไรนะ!"

"เราถึงไม่เรียกคนมาร่วมงานอย่างไรล่ะ" กษัตริย์กล่าวขึ้นเบา ๆ

"เสด็จพ่อ...ท่านหมายความว่าอย่างไรพะยะค่ะ" เขาหันไปมองหน้าพ่อของเขาด้วยสายตาที่สิ้นหวัง

"เขาพาตัวนางไปแล้ว"

"ไม่นะ...ลารีเดีย..." หัวอกผู้เป็นพี่ชาย ใจแทบสลาย ขาของเขาแทบไม่มีแรงยืนอยู่ด้วยซ้ำ "ไม่จริงใช่ไหมพะยะค่ะเสด็จพ่อ ท่านล้อข้าเล่นใช่หรือไม่" เขากล่าวด้วยความโวยวาย

"อย่าเสียใจไปเลยลาเกอร์...พ่อรู้ว่าเจ้ารักน้องมาก" สิ้นเสียงของคนผู้เป็นพ่อก็ไม่มีผู้ใดตอบรับอีก เขาจึงเล่าเรื่องราวก่อนที่ลารีเดียจะเกิด ว่าเธอคือลูกของภรรยาคนแรกของกษัตริย์แมคคาเลน แต่กษัตริย์แมคคาเลนซึ่งมีคู่หมั้นคู่หมายอยู่ก่อนหน้านั่นคือผู้เป็นแม่ของลาเกอร์ แต่ไม่ได้เล่ารายละเอียดใดเพิ่มเติม เพียงกล่าวว่า "พ่อทำสัญญากับพ่อมดผู้ดูแลดินแดนว่าจะคืนลูกสาวเมื่ออายุครบสิบหกปี เพราะกษัตริย์ตรัสแล้วไม่คืนคำ หากคืนคำ.. อาณาจักรเราคงต้องวิบัติเพราะโดนพ่อมดแม่มดระรานเป็นแน่"