Login to MeghaBook
icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon
ปราณ ปรารถนา

ปราณ ปรารถนา

Oniroa

5.0
ความคิดเห็น
8.8K
ชม
26
บท

เขาเกิดจากเศษเสี้ยวหนึ่งที่คุณแค่ทิ้งไว้ในตัวฉันเท่านั้น นั่น! ไม่ใช่ “ความรัก” // ภาคต่อตอนจบจาก 'เสน่หาคู่นอน'

บทที่ 1 First impressions (แรกพบ)

โรงพยาบาลA

ตุ๊บ!!

“อุ๊ยหนู! เจ็บไหมครับ”

ช่วงบ่ายวันหนึ่งที่แสนธรรมดา ณ โรงพยาบาลเอกชนชื่อดัง สถานที่ที่เต็มไปด้วยคณาแพทย์ผู้เชี่ยวชาญในสาขาต่างๆ มากมาย

เด็กชายตัวเล็กวัยกำลังหัดพูด หัดเดิน

เขาเดินเตาะแตะไปตามประสาเด็กจนชนหญิงสาวคนหนึ่งโดยมิตั้งใจ

โนว...

“หึม!? ว่าอะไรนะครับ” สำเนียงและคำตอบแปลกๆ ที่หญิงสาวคนนั้นได้ฟังและไม่เข้าใจ เธอจึงย่อตัวนั่งลงมาใกล้ๆ พร้อมประคองเด็กชายตัวน้อยยืนขึ้น

“คนเก่ง! ไม่เป็นอะไรนะครับ”

“แอมโอเค้!!” น้ำเสียงเจื้อยแจ้วพร้อมรอยยิ้มไร้เดียงสา เป็นภาพที่แสนน่ารักจนคนได้รับและคนที่อยู่ใกล้ๆ ยิ้มตามกับภาพที่เห็น

“น่ารักจัง...ลูกใครเนี้ย!!”

“ปพน! ต๊าย! ปพนมานี้ลูก” หญิงสาวอายุราวๆ เบญจเพสร้องลั่นเมื่อเธอมองหาเด็กชายวัยขวบเศษๆ กำลังน่ารักเดินไปไกลจากตัวมาก

เธอคิดว่าเด็กชายตัวน้อยล้มหน้าคะมำและตอนนี้คงกำลังเบ้ปากอยากร้องไห้แน่ๆ

“ปพน! เจ็บไหมครับเนี้ย”

“พนโอเค”

“You Okay!?”

“เยสสส” เด็กชายตัวน้อยตอบเสียงใสแจ๋ว

สำเนียงแม้จะไม่ได้ดูฝรั่งจ๋าเท่าไร และหน้าตากับสีผมก็ไม่ได้ออกไปทางลูกครึ่งด้วยซ้ำ แต่หนูน้อยปพนที่หญิงสาวร้องถาม ก็ถนัดโต้ตอบกลับเป็นภาษาอังกฤษแม้จะฟังไทย(พอ)รู้เรื่องบ้างเล็กน้อย

“นี้ใช่....” หญิงสาวร้องถามผู้ปกครองของเด็กน้อย

“สวัสดีค่ะพี่พิม”

“เออ...หนูชื่อนินิวคะ!”

“เพื่อนยัยนิลใช่ไหม ถึงว่ารู้สึกคุ้นหน้า”

“แหะๆ ใช่ค่าา” คนอ่อนวัยกว่ายกมือขึ้นไหว้

พิมสุดาในตอนนี้เธอก็ยังคงดำรงตำแหน่งผู้อำนวยการโรงพยาบาลแห่งนี้เช่นเดิม

เวลาสองปีเปลี่ยนแปลงอะไรๆ ได้เยอะแยะ

“แล้วนี่...ลูกเหรอ” พิมสุดาหันมองเด็กชายตัวเล็กที่นินิวอุ้มไว้

หนูน้อยคนนี้นี่เองแหละที่เดินไปชนกับพิมสุดาจนล้ม ขณะที่คนเป็นป้ากำลังรอรับยาแก้ภูมิแพ้และตั้งใจฟังคุณเภสัชกรว่าแต่ละตัวต้องทานยังไงบ้างจนลืมสนใจหลานชายเข้าให้

“คะ!...ลูก!!!” นินิวทำหน้าเลิ่กลั่ก เธอไม่คาดคิดว่าต้องมาตอบคำถามใคร โดยเฉพาะพิมสุดา

ได้ข่าวอยู่ว่าขึ้นเป็นผู้อำนวยการ แต่ไม่นึกว่าจะมาเจอกันวันนี้ ตรงนี้

“ป้า!”

“ห้ะ!?” สองสาวหันมองตามเสียงที่มา

เด็กน้อยมองสองสาวแล้วพูดคำว่า “ป้า” ฟังดูเจ็บ แต่มันเรื่องจริง

“ป้า! หม่ามี้!”

“โอเคๆ! เดี๋ยวหม่ามี้พาไปหม่ำๆ ไอติมเนาะ”

...

“ไปก่อนนะคะพี่พิม สวัสดีค่ะ”

“อืม! สวัสดี”

...

“สวัสดีนะครับปพน! หวังว่าเราจะได้เจอกันอีกนะครับ” พิมสุดหาลูบศีรษะกลมมีผมดกดำด้วยความเอ็นดู ไม่รู้ทำไมรู้สึกถูกชะตากับเด็กปพนนี้ตั้งแต่แรกเจอ

“กู๊ดบาย” เด็กน้อยยกมือไหว้พร้อมพูดลา

รอยยิ้มไร้เดียงสาส่งยิ้มให้คนแก่กว่าและใครจะรู้ว่าเสน่หาของเด็กชายนี้จะยึดหัวใจพิมสุดาไปครอง

18.00 น.

“แก! ฉันนี้หัวใจเกือบจะวายตาย”

(แล้วเขาสงสัยอะไรรึเปล่า)

“ฉันว่าไม่”

(นิว...!!)

“โอเคๆ ฉันขอโทษ”

(นิลก็ขอโทษ...นิลแค่กังวลมากเกินไปหน่อย ขอคุยกับปพนหน่อยนะ)

“แม่ฉันพาไปทำวัตรเย็น อีกสักพักก็เสร็จแล้ว”

(งั้นเดี๋ยวนิลโทรมาใหม่นะนิว ขอบคุณมากเลยนะ ขอบคุณคุณพ่อกับคุณแม่นิวด้วยที่เมตตาปพน)

“เออๆ! แกขอบคุณบ้านฉันมาเป็นล้านรอบแล้วยัยนิล ทำงานไปเถอะไม่ต้องห่วงทางนี้นะ”

(โอเค)

“โอเค”

การสนทนาแบบเห็นหน้าจบลงโดยที่คนจากทางไกลก็ยังไม่ได้คุยกับเด็กน้อยสักคำ

นินิววางสายเสร็จแล้วเธอก็เตรียมยาและนมอุ่นๆ ให้เด็กชายทานก่อนเข้านอน

“ปพนครับ”

(หม่ามี้!)

“ห้ามซนแบบวันนี้อีกนะครับ”

(หม่ามี้! กู๊ดไนท์...)

“ง่วงแล้วเหรอลูก...กู๊ดไนท์นะครับ”

(หม่ามี้! กู๊ดไนท์....คิส)

...

(หม่ามี้คิส! กู๊ดไนท์คิส!)

เด็กน้อยเคยชินกับอ้อมกอดและจุมพิตจากคนเป็นแม่ทุกค่ำคืน และคืนนี้ก็ไม่มีแม่ของเขาเหมือนอย่างที่เคย หนูน้อยปพนจึงออกลูกงอแงให้คนเป็นแม่ร้อนรุ่มใจ

คนไกลเห็นลูกชายงอแงผ่านเครื่องสื่อสารแล้วน้ำตาจะไหล แต่เพราะเธอมีภาระหน้าที่ที่ต้องผิดชอบจึงจำต้องเอาลูกมาฝากเพื่อนอย่างช่วยไม่ได้

“หม่ามี้ขอโทษนะครับ คืนนี้ให้ป้านิวคิสนะ”

(คิสมี....หม่ามี้)

คนเป็นแม่จึงต้องเข้มแข็งให้ได้แม้ใจจะขาดอยู่รอมร่อ

💋

“กู๊ดไนท์นะครับคนดีของหม่ามี้”

ความอ่อนเพลียจากการเล่นซนมาทั้งวัน ในที่สุดคนทางไกลก็สามารถเอาลูกหลับได้ผ่านเครื่องมือสื่อสารที่ใช้สนทนากับลูกชาย

เด็กน้อยหลับสนิทลงได้ในทันทีและเธอก็ภาวนาขอให้ยอดดวงใจของเธอคนนี้ฝันดีตลอดคืน...

อ่านต่อ

หนังสืออื่นๆ ของ Oniroa

ข้อมูลเพิ่มเติม

หนังสือที่คุณอาจชอบ

พระชายาสารพัดพิษ

พระชายาสารพัดพิษ

เกาะครีต
5.0

"นางเป็นบุตรีผู้สูงศักดิ์ของฮูหยินเอกของจวนเสนาบดี นางมีหน้าตาโดดเด่น ทั้งอ่อนโอนและมีน้ำใจไมตรีต่อผู้อื่น แต่... นางทำดีต่อป้าของนาง นางกลับฆ่าแม่ของนางตาย นางรักเอ็นดูน้องสาวของนาง แต่น้องสาวกลับแย่งสามีของนางไป นางคอยสนับสนุนและดูแลสามีของนางอย่างสุดหัวใจ แต่สามีกลับทำให้นางตายทั้งกลม...ตระกูลฝ่ายมารดาของนางก็ถูกประหารชีวิตทั้งตระกูลด้วย นางตายตาไม่หลับและสาบานว่าหากมีชาติหน้า นางจะไม่เมตาตาต่อใครอีก ใครก็ตาม กล้ามาทำร้ายข้า ข้าจะล้างแค้นด้วยชีวิตทั้งตระกูลของพวกเจ้า เมื่อเกิดใหม่อีกครั้ง นางอายุได้สิบสี่ปี นางสาบานว่าจะต้องเปลี่ยนชะตากรรมและแก้แค้นชาติก่อน ป้านางใจ้ร้าย นางจะใจร้ายกลับยิ่งกว่านาง นางคิดจะได้ครองตำแหน่งฮูหยินงั้นเหรอ บอกเลยไม่มีทาง! ส่วนน้องสาวชอบผู้ชายชั่ว ๆ นักไม่ใช่หรือ ได้!ข้าจะยกให้เลย ส่วนชายชั่วนั่น ข้าจะทำให้เจ้าไม่สามารถมีทายาทได้อีกตลอดทั้งชาติ!แต่ข้าจะแก้แค้น เหตุใดเจ้าต้องมาช่วยข้าด้วย?"

ฉันนี่แหละเศรษฐี

ฉันนี่แหละเศรษฐี

Abelard Evans
5.0

ผมต้องทำงานนอกเวลาทุกวันเพื่อหารายได้ประคองชีวิตและจ่ายค่าเรียนมหาวิทยาลัยด้วยตัวเอง เนื่องจากฐานะครอบครัวยากจนและไม่สามารถส่งเสียผมเข้ามหาวิทยาลัยได้ และตอนเรียนที่มหาวิทยาลัย ผมก็ได้พบกับเธอ-สาวแสนสวยที่หนุ่มๆ ทุกคนในชั้นเรียนต่างก็ใฝ่ฝันถึง ไม่เว้นแม้แต่ผมเอง แต่ผมก็รู้ตัวดีว่าตัวเองไม่คู่ควรกับเธอ ถึงอย่างนั้นก็ตาม ผมก็รวบรวมความกล้าสารภาพกับเธอจนได้ สุดท้ายผมนึกไม่ถึงว่าเธอจะยอมตกลงเป็นแฟนกับผม เธอบอกกับผมว่าอยากได้ของขวัญเป็นไอโฟนรุ่นล่าสุด ผมก็ไปรับงานซักเสื้อผ้าให้เพื่อนร่วมชั้นเรียนเพื่อพยายามเก็บเงินซื้อให้เธอจนได้ และในที่สุดหนึ่งเดือนต่อมา ผมก็ซื้อมาได้จริง ๆ แต่ขณะที่ผมกำลังห่อของขวัญเพื่อนำไปมอบให้เธอ ก็พบว่าเธอกำลังมีอะไรกับหัวหน้าทีมฟุตบอลในห้องล็อกเกอร์ เธอเหมือนเปลี่ยนเป็นอีกคนหนึ่งซึ่งผมไม่เคยรู้จักเลย เธอหัวเราะเยาะความโง่เขลาของผม เหยียดหยามศักดิ์ศรีของผม ปล่อยให้เขาซึ่งตอนนี้ได้กลายเป็นแฟนใหม่ของเธอไปแล้ว ทุบตีผม ผมนอนเจ็บอยู่บนพื้นอย่างสิ้นหวัง ต่อมา จู่ ๆ ผมก็ได้รับโทรศัพท์จากพ่อ ตั้งแต่วันนั้น ชีวิตของผมก็ได้เปลี่ยนแปลงไปอย่างกับหนัามือเป็นหลังมือ ใครจะไปรู้ว่า ผมเป็นลูกชายของมหาเศรษฐี

เมียแต่งท่านประธาน [ตอนง้อเฮียหอนหนักม้าก]

เมียแต่งท่านประธาน [ตอนง้อเฮียหอนหนักม้าก]

สนพ. อิ่มรัก
5.0

ถึงจะโกรธ เกลียด เคียดแค้นแค่ไหน แต่หัวใจไม่อาจต้านรักได้ ----------------------------------------- ไรยาค่อยๆ คลานไป ทันทีที่เจ้าบ่าวหันหน้ามา เพื่อจะยื่นมือให้เธอจับ จะได้ไม่ล้มนั้น ยิ่งจะทำให้เธอเกือบล้มไปเพราะเขาแล้ว ในหัวสมองก็ประมวลผลออกมาได้คำตอบทันที ว่าคนที่เธอเฝ้าครุ่นคิดว่าเป็นใครมาตลอดสองอาทิตย์นั้น แท้จริงก็คือใครกันแน่ในที่สุด ‘Mr. H. Hhemmhawattana ก็คือหรัญญ์ เหมวัฒน์’ ‘หรือพี่ฮั้นท์ของสาวๆ ที่เธอมักจะได้ยินเรียกขานกันนี่เอง’ ‘เขากลายมาเป็นเจ้าบ่าวเธอได้ยังไง’ ‘เขาจะมาแต่งงานกับเธอทำไม’ เท่าที่รู้มา เขาไม่ได้ร่ำรวยระดับร้อยล้านพันล้านแน่ๆ แล้วเขาไปทำอะไรมา ถึงได้มีเงินมากมายขนาดเอามาทุ่มซื้อหุ้นบริษัทของพ่อเธอได้ ไหนจะไถ่บ้านคืนให้ และอีกหลายต่อหลายอย่างที่เขาจ่ายไป รวมทั้งแหวนเพชรน้ำงามและไม่น่าจะต่ำกว่าห้ากระรัตบนพานดอกไม้ตรงหน้าเธออีก ---------------------------------------------------------------------------------------- ฮั้นท์ (หรัญญ์ เหมวัฒน์) นักธุรกิจหนุ่ม ผู้มีชีวิตที่พลิกผันจากเลวร้ายกลับกลายเป็นดี ซึ่งเขาเองก็ตั้งตัวไม่ทัน แต่ทั้งหมดนั้น มาจากความดี ความขยันหมั่นเพียรของเขา บวกกับโชคช่วย ถึงเวลาที่เขากลับมายืนอยู่จุดเดิม ในฐานะใหม่ ที่ใครต่อใครต่างงุนงง โดยเฉพาะเพื่อนๆ หรือแม้แต่กับผู้หญิงที่เคยเมนเขามาแล้ว และเขาก็จะทำให้ผู้หญิงพวกนั้นได้รู้ ว่าไม่ควรเมินเขาจริงๆ ---------------------- ย้า (ไรยา เจริญรัตชตะ) ทายาทนักธุรกิจหลายร้อยล้าน ที่ชีวิตพลิกผัน จากดีกลายเป็นเลวร้ายในไม่กี่ปี จนเธอกับครอบครัวก็ตั้งตัวไม่ติด รับภาวะย่ำแย่แทบไม่ทัน และถึงเวลาที่เธอจะต้องเลือก ระหว่างช่วยกู้ทุกอย่างของครอบครัวคืน กับทิ้งทุกอย่างไปแบบไม่เหลียวหลัง เพื่อไปเลียแผลหัวใจจากชายที่เธอรักแทบตาย สุดท้ายเธอจะเลือกทางเดินยังไง จะไปต่อหรือพอแค่นี้ ---------------------------------------------------------------------------------------- เมียแต่งท่านประธาน Chairman's Wife ตอนแรกคิดว่าจะให้นิยายที่เรื่องนี้มีแค่ชื่อภาษาอังกฤษเท่านั้นค่ะ ที่เหลือให้รี้ดไปตีความเอาเอง ว่าควรจะใช้ภาษาไทยว่าอะไรดี ระหว่าง แรงรัก - รั้งรัก - รังรัก และใช้นามปากกาพิมรภัค แต่สุดท้ายก็คิดชื่อใหม่ได้แล้วค่ะ และตัดสินใจใช้นามปากกาหลัก นั่นคือ กันเกราค่ะ เพราะแว้ปไปเขียนอวตารหลายเรื่องแล้ว และไม่ได้ออกนามปากกานี้นานแล้ว ส่วนแนวก็จะเพิ่มดราม่าเข้าไปอีก ซึ่งจะเป็น Signature ของกันเกราอยู่แล้ว รี้ดอยากได้มาม่าเจ้มจ้นแค่ไหน บอกกันได้เด้อ ----------------------------------------------------------------------------------------

พี่เขยคลั่งสวาท

พี่เขยคลั่งสวาท

กาสะลอง
5.0

“หยุดทำบ้าๆ นะพี่สิงห์...อ๊อย...” น้ำผึ้งขนลุกซู่ เขาจูบไซ้ซอกคอของหล่อน ขณะหญิงสาวกำลังยืนส่องกระจกอยู่หน้าอ่างล้างหน้า “พี่ขออีกนิด แค่ภายนอกเท่านั้นนะจ๊ะ ไม่เสียหายอะไรนี่นา...นะครับ” พี่เขยปะเหลาะปะแหละอย่างคนเอาแต่ได้ เสียงออดอ้อนอ่อนหวานเริ่มทำให้น้องเมียใจอ่อนหวามไหว ปล่อยให้มือของเขาเคล้นคลึงสะโพกของหล่อนอย่างนึกมันเขี้ยว สอดท่อนแขนเข้ามาระหว่างง่ามก้น หงายฝ่ามือลูบไล้เข้ามาถึงหนอกเนื้ออุ่นจัดอีกครั้ง ตะล่อมล้วงเข้ามาโอบเนินนูนเหมือนหลังเต่า บีบขยำเบาๆ เหมือนจะประมาณความอวบใหญ่ล้นอุ้งมือ “ของผึ้งใหญ่จัง” มือสัมผัสกลีบเนื้อเป็นพูแน่น โหนกนูนและใหญ่กว่าของเจนนี่มากมาย “อ๊าย...” น้ำผึ้งเสียว กระดกก้นขึ้นโดยอัตโนมัติ สิงหาบีบขยำความเป็นผู้หญิงของหล่อนเป็นจังหวะ หัวใจเต้นแรงกับความอวบใหญ่ที่อัดแน่นอยู่ในอุ้งมือของตน “อย่า...พี่สิงห์...หยุดเดี๋ยวนี้นะ เดี๋ยวพี่เจนนี่มาเห็นผึ้งซวยแน่ๆ” น้องเมียร้องห้ามอย่างสับสนใจ ส่ายก้นทำท่าว่าจะดิ้นหนี แต่ช้ากว่ามือใหญ่ของสิงหาอีกข้างที่กดลงบนแผ่นหลังของหล่อนเหมือนจะล็อกกายไม่ให้ขยับหนี

โชคชะตาของพระชายา

โชคชะตาของพระชายา

Raff Madison
3.8

ฉู่ว่านยู ผู้สืบเชื้อสายมาจากตระกูลแพทย์แผนโบราณ มีทักษะทางการแพทย์ที่ยอดเยี่ยม ยาที่เธอทำนั้นทุกคนต่างอยากได้ สามารถรักษาได้ทุกโรค แต่กลับไม่คาดคิดว่าจะย้อนยุค กลายเป็นผู้หญิงที่ขี้เหร่ที่สุดในใต้หล้า และยังเอาชนะใจท่านอ๋องด้วย การเริ่มต้นไม่ค่อยดีก็ไม่เป็นไร มาดูกันว่าเธอจะพลิกผันยังไง การแย่งการแต่งงานงั้นเหรอ? เธอทำให้น้องต้องรับบทเรียน แย่งสินเิมดลับมา ให้ชายั่วหญิงร้ายคู่นี้อยู่ด้วยกันตลอดไป ขี้ขลาดเหรอ? เธอจัดการพ่อร้าย สั่งสอนผู้หญิงเสแสร้ง! ขี้เหร่เหรอ? เธอรักษาพิษในตัว และกลายเป็นคนงามอันน่าทึ่ง! ลูกสาวขี้เหร่ของจวนอัครมหาเสนาบดี กลายเป็นผู้สูงส่ง แม้แต่ผู้โหดเหี้ยมบางคนยังหวั่นไหวกับเธอ เมื่อสุดที่รักจะจัดการผู้ใด เขามักจะช่วยเสมอ... แต่น่าเสียดายสุดที่รักคนนั้นไม่มีเขาอยู่ในใจ ฉู่ว่านยู "ออกไป หย่าเลย ผู้ชายมีแต่เป็นภาระของข้าเท่านั้น" เสี่ยวลี่จิงรู้สึกน้อยใจ "ไม่ได้ ข้าให้ครั้งแรกกับเจ้าแล้ว เจ้าต้องรับผิดชอบข้า"

บท
อ่านเลย
ดาวน์โหลดหนังสือ