ทาสรับใช้กามเทพวัยทีน

ทาสรับใช้กามเทพวัยทีน

ตอน ขวดไม่แข็ง

"จักรวาล กาล อวกาศ ทุกอย่างล้วนดำรงค์อยู่โดยมีเวลาเคลื่อนพาพ้นผ่านไปข้างหน้า"

"โลกที่พวกคุณอยู่ก็เป็นเพียงสิ่งกระจ้อยร่อยของห้วงแห่งมหาชีวิต หากจะนับว่ามีเพียงมนุษย์ที่เป็นสัตว์ประเสริฐก็ดูแสนจะโง่เง่า"

แผล่บ! เสียงเลียไอศกรีม

"ผีสางเทวดาคุณคิดว่ามีไหม ใช่ไหม? ขนาดคนยังมีเลย"

"ไม่เชื่อก็ลองมองดูไปรอบๆสิ"

"อ้อ! ไม่เห็นอะไรใช่ไหม เพราะนั่นก็หมายความว่าคุณไม่อาจมองเห็นสิ่งมีชีวิตชั้นสูงกว่านั่นเอง"

แผล็บ! ๆ เด็กหญิงผมเปียเงยหน้าเลียไอศกรีมแท่งสีรุ้ง เธอนั่งแกว่งเท้าอยู่บนยอดหอนาฬิกาสูง

เธอคือลีมินจู เทพผู้พิทักษ์อายุสองพันปี ทว่าการทำผิดกฎสวรรค์ทำให้เธอต้องตกอยู่ในร่างของเด็กหญิงตัวเล็กๆ

ณ.เวลาเดียวกัน ในทวีปที่กำลังก่อสงครามระหว่างศาสนา

ตูม! ๆ ๆ เสียงลูกระเบิดดังสนั่นขณะที่เครื่องบินรบบินโฉบเฉี่ยวเหนือท้องฟ้า

เสียงเครื่องจักรไอพ่นแผดคำรามจนแสบหูขณะที่เงาดำทมิฬของมันปกคลุมท้องฟ้าเหนือโรงเรียนแห่งนึง

เด็กชายตัวจ้ำม่ำในชุดทหารลายพลางเดินแบกปืนบาร์ซูก้ามายืนในสนามฟุตบอล เค้าดูตัวเล็กราวกับเด็กอนุบาล ที่อกเสื้อปักชื่อเอาไว้ว่า ริเวอร์

ฮือ! ๆ ๆ เสียงเด็กและผู้ใหญ่กรีดร้องขณะวิ่งหนีตายกันวุ่นสนามหญ้า ทว่ากลับไม่มีใครมองเห็นทหารตัวจิ๋วที่แบกปืนขนาดใหญ่กว่าตัวเอง

"รุกรานประเทศอื่นหรือ หึ! ๆ"

"ตายซะ"

สิ้นเสียงเด็กชายพลันใดกลับมีเสียงลูกปืนระเบิดแหวกอากาศเสียดสูงขึ้นฟ้า

ฟ้าวววว!

ตูมมมมม!

เครื่องบินไอพ่นแตกกระจุยเป็นกลุ่มเพลิงกลางอากาศ ร่างนักบินแหลกสลายโดยไม่ทันแม้จะดีดตัวด้วยร่มฉุกเฉิน

"หิ! ๆ กลับบ้านดีกว่า"

เด็กชายในชุดทหารลายพลางหายตัวแว๊บไปในอากาศ ข้ามผ่านท้องทวีปในชั่วเวลาอึดใจ

ปิ๊ง! จู่ๆร่างเด็กชายจ้ำม่ำก็มาโผล่ในห้องนอนคอนโดหรูแห่งนึง ข้างๆมีร่างเด็กหญิงอนุบาลกำลังนั่งอยู่

ฮิ! ๆ หึ! ๆ ทั้งสองหันมองหน้ากันขณะนั่งห้อยขาอยู่บนตู้เสื้อผ้า พอก้มมองลงมาบนเตียงในห้องนอนก็เจอกับชายหนุ่มที่กำลังนอนเคียงข้างสาวสวย

"พี่คิมมุนชวนหนูมาห้องมาดูเน็ตพลิกหรือคะ ฮิ! ๆ" สาวมหาลัยวัยใสเอ่ยขณะนอนมองหน้าหนุ่มหล่อระดับไอดอลวงบอยแบนด์

"เปล่า พี่จะขอสัมผัสน้องหน่อยน่ะ" หนุ่มหล่อพลิกตัวขึ้นมาคร่อมทับสาวสวยแล้วก้มจุ๊บที่แก้มหล่อน ซ้ายที ขวาที จุ๊บ! ๆ

"เหอะ! ๆ ใช้ความเป็นเทพจำแลงร่างเป็นมนุษย์เพื่อหวังจะฟันมนุษย์ผู้หญิง" เด็กหญิงบนตู้ผ้าเอ่ย

"แล้วไม่ห้ามมันหน่อยรึจู นั่นลูกชายเธอนะ" เทพริเวอร์เอ่ยขณะก้มมองหนุ่มกับสาวสวยที่กำลังเอาด้ายเข้าเข็ม

"ไม่ดีกว่า แอบดูมันก่อน" เด็กหญิงตอบและนั่งเเกว่งเท้า

หึ! ๆ ๆ เด็กชายอมยิ้มและหัวเราะตาม "เออ ใช่ ยังไงเราก็เป็นเทพชั้นสูง ถ้าเราไม่แสดงตัวลูกชายเธอมองไม่เห็นพวกเรานี่นา"

อืมม! อร๊ะ! สาวมหาลัยร้องครางเมื่อโดนใบหน้าหล่อซุกไซร้ลำคอขาว มือใหญ่บีบคลึงเสื้อจนยับยู่ยี่ รู้สึกเสียวปนคันที่หัวนม

จุ๊บ! ๆ ปากร้อนแดงเม้มดูดเนื้อขาวจนแดงเป็นจ้ำๆตามลำคอ มือใหญ่ละจากเต้าน้อยลงมารูดซิบกางเกงตัวเองแล้วคลำหาแท่งรักที่ขดตัวอยู่หว่างขา

หมับ! ๆ ทำไมไม่แข็งวะ!

คิมมุนตกใจขณะที่เอามือล้วงมังกรง่อยที่งอตัวนุ่มนิ่มออกมาจับ

เหอะ! ๆ ๆ เด็กชายหญิงอายุสองพันปีหัวเราะขณะนั่งมองลงมา

"เอ่อ หนูจ๋า พี่ว่าเรานอนกอดกันนะ" คิมมุนเอ่ยแล้วจับแท่งเอ็นยัดกลับเข้ากางเกง พลิกลงมานอนหงายข้างๆสาวสวยแล้วรูดซิบ

"อ้าว ทำไมล่ะคะ" สาวสวยหันมองข้าง

"คือพี่เป็นสุภาพบุรุษไง ทำแบบนั้นกับหนูไม่ได้หรอก เรานอนจับมือกันดูเน็ตฟลิกไง ดีไหมจ๊ะ"

พูดจบหนุ่มหล่อก็ยื่นมือไปจับมือน้อย ส่งรอยยิ้มขณะที่ตาประสานตา

"ฮ่า! ๆ ๆ สุภาพบุรุษ" เด็กหญิงหัวเราลั่น

"พี่อยากจะได้หนูแทบตาย ที่ไหนได้ขวดพี่ไม่แข็ง ฮ่า! ๆ ๆ" เด็กชายล้อเลียนลูกชายเด็กหญิง

"หนูไม่ได้มาที่นี่เพื่อจะมานอนดูหนังโง่ๆนะ" สาวสวยบนเตียงพลิกขึ้นมานั่งทับเอวหนุ่มหล่อ เธอปลดกระดุมแล้วดึงเสื้อในร่นลงจนเต้าขาวโพลนโผล่ออกมาอวดหัวนมสีชมพู

หืมมม! คิมมุนนอนตาโตขณะที่หัวใจเต้นแรง ตูม! ๆ เสียงกล่องดวงใจดังยิ่งกว่าลูกระเบิกในสนามรบเสียอีก

มือน้อยของสาวสวยล้วงลอดลงใต้กระโปรงตัวเอง หมับ! ๆ เธอควานหาเป้ากางเกงชายหนุ่มแล้วบีบขยำแท่งร้อนที่ขดตัวนุ่มนิ่ม

"อย่าสิหนู พี่ไม่อยากทำอะไรแบบนี้นะ พี่เป็นสุภาพบุรุษ" หนุ่มหล่อดิ้นเพื่อพยายามเอาแท่งเอ็นหลุดจากมือสาวน้อย

หมับ! ๆ ๆ

"อะไรกัน นี่พี่ไม่แข็งรึ"

"หนูไม่สวยพอรึยังไงห๊ะ!"

"หรือว่าพี่ไร้น้ำยา"

เพี๊ยะ! มือน้อยฟาดหน้าหล่อแดงก่อนที่สาสวยจะกระโจนลงจากเตียง ป่าบ! ๆ ๆ เธอเดินกระทืบเท้าออกจากห้องไปทั้งๆที่ยังไม่ทันได้ติดกระดุมเสื้อ

ฮ่า! ๆ ๆ ๆ แว๊บ! เด็กชายกับเด็กหญิงบนเตียงหัวเราะลั่นก่อนที่จะสำแดงกายให้เทพระดับต่ำต้อยได้เห็น

"เย้ย! แม่ เห้ย! ลุง"

หนุ่มบนเตียงตกใจร้องลั่นเมื่อเห็นเด็กๆนั่งอยู่บนตู้เสื้อผ้า

"แม่บอกกี่ครั้งแล้วว่าเทพห้ามรักหรือมีความสัมพันธ์กับมนุษย์" เด็กหญิงถลึงตาดุหนุ่มหล่อ

"สองพันปีที่แล้วเธอไม่น่าไปแต่งกับพ่อคิมมุนเลย เธอน่าจะแต่งกับฉัน"

"ไม่อย่างนั้นคงไม่มีลูกชายโง่ๆอย่างนี้หรอก"

เด็กชายเอ่ย

"หุบปากไปเลยลุง เดี๋ยวเหนี่ยวซะเลย"

"ต่อไปนี้ห้ามแอบดูผมอีกนะ แม่กับลุงน่ะ อย่าหาว่าไม่เตือน" หนุ่มหล่อทำเสียงดุ

"ไปหาหนมกินดีกว่าป๊ะจู"

"อื้มป๊ะ"

แว๊บ! จู่ๆร่างเด็กชายกับเด็กหญิงก็อันตรธานหายไปในอากาศ ทว่าเสียงหัวเราะยังดังก้องอยู่ในห้องนอน

ฮิ! ๆ ๆ ฮ่า! ๆ ๆ ๆ