มารู้ว่าตัวเองนั้นรักเธอจนหมดหัวใจก็เมื่อวันที่เธอนั้นกำลังจะจากไป จากคราแรกที่แกล้งรักเพื่อหวังผลประโยชน์ แต่ตอนนี้ยอมทิ้งทุกอย่างเพื่อให้ได้หัวใจของเธอที่รักคืนมา.. เขาจำเป็นต้องแกล้งทำเป็นรักสาวสุดแปลกที่ไม่ใช่สเปคสักนิดเพื่อเงินก้อนโตจากคนเป็นย่าที่จะสร้างธุรกิจเพื่อเป็นหน้าเป็นตาให้กับตัวเอง..แต่..มารู้ว่าตัวเองนั้นรักเธอจนหมดหัวใจก็เมื่อวันที่เธอนั้นกำลังจะจากไป จากคราแรกที่แกล้งรักเพื่อหวังผลประโยชน์ แต่ตอนนี้ยอมทิ้งทุกอย่างเพื่อให้ได้หัวใจของเธอที่รักคืนมา..
เสียงอึกกระทึกครึกโครมในผับดังย่านใจกลางเมืองกรุงเทพมหานคร เวลานี้เกือบจะเข้ากลางดึกแล้วผู้คนที่ที่อยู่ ณ ที่นี้กำลังเคลิ้มกันได้ที่บวกกับดนตรีที่เมามัน ทำให้แทบทุกคนที่อยู่ในนี้อดที่จะลุกขึ้นโยกย้ายร่างกายตามจังหวะดนตรีไม่ได้ ผิดกับปราณ หนุ่มหล่อดีกรีนักเรียนนอกลูกหลานตระกูลผู้ดีอย่างตระกูลพิริยพัทรา ที่เลือกจะนั่งดื่มอยู่ที่โซนวีไอพีอย่างเงียบๆกับเพื่อนในกลุ่มก่อนจะตัดสินใจเดินเข้ามาหานางแบบสาวชื่อดังในสังกัดเดียวกับแฟนของพี่ชาย เพราะต้องการจะสานสัมพันธ์กับสาวในอุดมคติ
“ขอตัวก่อนนะจ๊ะ”
ซินดี้โมเดลลิ่งสาวสองที่นั่งดื่มอยู่กับวีนานางแบบสาวในสังกัดตัวเองแค่สองคน เขาค่อยๆปลีกตัวออกไปจากโต๊ะอย่างรู้งานเพราะเห็นว่าปราณหนุ่มหล่อในตระกูลผู้ดีเก่านั้นมองเด็กของตนอยู่นาน และกำลังเดินตรงมาทางนี้
“ถ้าเป็นคนพี่จะไม่ว่าเลย”
นางแบบสาวหน้าสวยในชุดเดรสสีแดงหม่นสายเดี่ยวกระโปรงสั้นรัดรูปโชว์หลังกรอกสายตาเล็กน้อย ก่อนจะยกแก้วไวน์ขึ้นจิบอย่างไว้ท่า ทำเป็นไม่รู้ไม่เห็นว่ามีคนกำลังเดินมาหา
“ผมชอบผลงานคุณนะครับ”
ชายหนุ่มร่างสูงทิ้งตัวลงนั่งตรงข้ามนางแบบสาวก่อนจะยื่นแก้วชนกับเธอโดยที่สายตามีเลศนัยของเขายังคงจ้องมองใบหน้าสวยไม่วางตา ริมฝีปากหนายกยิ้มกว้างขึ้นเมื่อเห็นว่าสาวในสเปคเปรยยิ้มอ่อนให้ แต่ชายหนุ่มไม่รู้เลยว่าเธอทำไปเพราะเป็นมารยาทเท่านั้น
“ฉันรู้จักคุณค่ะ..คุณคือคุณปราณ น้องชายคุณโปรดพึ่งกลับจากต่างประเทศได้ไม่นานเท่าไร”
วีนาเอ่ยตัดบทชายหนุ่มเพราะรู้อยู่แล้วว่าอีกเดี๋ยวเขาก็คงจะสาธยายแนะนำตัวเองให้เธอได้รู้จักตามประสาหนุ่มๆหลายคนที่เคยเข้ามาจีบ หากเป็นคนที่เธอพอใจเธอก็อยากจะอยู่ฟังเขาพูดนานๆ แต่ติดตรงที่ตอนนี้ปราณไม่ได้อยู่ในลิสชายหนุ่มที่เธออยากคบหาด้วย หากเขามีกิจการของตัวเองเช่นพี่ชายของเขาไม่แน่เธออาจจะอยากสานสัมพันธ์ด้วย
“ผมรู้สึกเป็นเกียรติจังเลยครับที่คนสวยๆอย่างคุณรู้จักผมด้วย พรุ่งนี้พอจะว่างไปดินเนอร์กับผมได้หรือเปล่าครับที่โรงแรมxxx”
“โรงแรมพ่อคุณน่ะเหรอคะ”
“ครับ”
“ฉันไม่ว่างหรอกค่ะ พอดีมีงานน่ะค่ะแล้วก็ยังไม่รู้เลยว่าตัวเองจะว่างตอนไหนอีก วันนี้ฉันดื่มพอสมควรแล้วขอตัวกลับไปพักผ่อนนะคะ”
วีนาส่ายหัวช้าๆ พฤติกรรมของหญิงสาวทำปราณหน้าเสียพอสมควร เห็นจะเป็นครั้งแรกที่เขาถูกปฏิเสธจากผู้หญิง
“อ.. เอ่อครับหวังว่าเราจะได้เจอกันอีกนะครับ”
เขามองตามหลังร่างระหงส์ก่อนจะเหลือบสายตามองซ้ายมองขวา ดีที่หลายๆคนยังคงสนุกเมามันอยู่กับเสียงเพลงไม่อย่างนั้นเขาคงได้อายกว่านี้แน่เพราะมานั่งคุยกับสาวสวยไม่กี่วินาทีเธอก็ลุกหนีไปดื้อๆ
“ฉัน..ซินดี้ค่ะขอโทษด้วยนะคะที่เด็กของซินดี้เป็นคนค่อนข้างหัวสูง ถ้าคุณปราณเป็นเจ้าของกิจการยักษ์ใหญ่อย่างคุณโปรดพี่ชายคุณ เด็กของซินดี้คงมีเวลาว่างเจอคุณปราณได้ตลอดค่ะ”
ไม่กี่วินาทีต่อมาเขาก็ต้องหน้าชาอีกรอบ ไม่เพียงนางแบบสาวปฏิเสธเขาอย่างไม่คิดจะสนใจ ผู้จัดการของเธอยังมาตอกย้ำให้เขาได้รู้ตัวอีกว่าที่ตนถูกปฏิเสธนั้นเพราะเรื่องอะไร ที่แท้ก็เป็นที่ตำแหน่งหน้าที่การงานของเขานั่นเอง
ให้หลังโมเดลลิ่งสาวสองไปได้ปราณก็เดินกลับมานั่งในกลุ่มเพื่อนด้วยอารมณ์ขุ่นมัวพอสมควร จริงอย่างที่เขาเคยคิดหากเขามีกิจการใหญ่โตอย่างพี่ชายของเขาคงไม่มีใครกล้าปฏิเสธเขาแน่ แต่ติดตรงที่คนเป็นพ่อไม่ยอมให้เงินทุนก้อนที่สองมาให้เขาเปิดกิจการของตัวเอง โดยให้เหตุผลว่าเงินก้อนแรกที่ให้ไปทำธุรกิจเขาอยากทำมันล้มไม่เป็นท่าเอง ตอนนี้ก็ให้เขาเป็นแค่ผู้จัดการในโรงแรมเพื่อเรียนรู้งานไปก่อน พูดกับใครก็อายคนนั้น ยิ่งตอนนี้ที่ถูกผู้หญิงปฏิเสธเพราะเรื่องหน้าที่การงานเขายิ่งน้อยใจเป็นพิเศษ
“ไงวะ..แม่กวางน้อยไม่ยอมให้พรานใหญ่จับตัวเหรอวะ”
ราวินหนุ่มหล่อเจ้าของผับลูกชายนายตำรวจยศใหญ่เห็นสีหน้าไม่สู้ดีของเพื่อนมาตั้งแต่ไกลๆแล้ว จึงรู้ได้ทันทีว่าวันนี้เพื่อนตนน่าจะไม่สมหวังในการจีบหญิงครั้งนี้แน่นอน
“เออ..ตอนนี้ฉันมันก็แค่ผู้จัดการโรงแรม ไม่ใช่เจ้าของธุรกิจอย่างคนอื่นเค้านี่หว่า”
ปราณทิ้งตัวลงนั่งบนโซฟาตัวใหญ่ทั้งกระดกไวน์ในแก้วรวดเดียวจนหมด คิดแล้วก็แอบเคืองคนเป็นพ่อเพราะถ้าหากให้เงินเขามาสร้างธุรกิจหรือไม่ก็ยกกิจการใดกิจการหนึ่งให้เขาแทนที่จะให้มาเป็นแค่ผู้จัดการโรงแรม เขาคงไม่ถูกใครมองอย่างด้อยค่าแน่นอน
“ไม่ลองไปคุยกับพ่อแกดูล่ะ...ฉันว่าแกก็น่าจะมีความสามารถทำธุรกิจตัวเองได้นะเว้ย”
“ฉันเคยขอแล้วพ่อฉันนั่งยันนอนยันยังไงก็ไม่ให้เงินฉันอีกแล้ว”
“คุณย่าแกล่ะ”
เป็นโตนนท์หนุ่มมาดเท่ห์เจ้าของโชว์รูมรถหรูเอ่ยขึ้นขณะที่คิดได้ว่าตัวช่วยที่ดีของเพื่อนรักตอนนี้น่าจะเป็นย่าของเพื่อน เพราะเขารู้ดีว่าย่าของปราณเป็นคนในตระกูลผู้ดีมาแต่ดั้งแต่เดิมแถมยังมีสมบัติมากมายที่เขาเองก็ประเมิณไม่ได้หากจะให้เงินหลานชายมาทำธุรกิจสักอย่างคงไม่ถึงกับขนหน้าแข้งล่วง
“เออว่ะ.. ฉันลืมคิดถึงคุณย่าไปเลย”
จากคนที่มีสีหน้าห่อเหี่ยวเริ่มมีแววตาเป็นประกายของความหวังอีกครั้ง เขาเองก็ลืมนึกถึงย่าของไปเลย เป็นเช่นนั้นก็เพราะเขาไม่ค่อยได้เข้าไปหาคนเป็นย่า และสนิทด้วยมากเท่าไรเพราะย่าของเขาชอบตั้งกฎตั้งเกณฑ์จนคนที่รักอิสระอย่างเขาอยู่ใกล้แล้วรู้สึกอึดอัด แต่คราวนี้เห็นทีจะต้องทำตัวเป็นหลานที่ดีเข้าหาคนเป็นย่าบ่อยๆแล้ว
ปราณ พิริยพัทรา หนุ่มรูปหล่อดีกรีนักเรียนนอกวัย 26 เขาเป็นชายหนุ่มช่างจ้อช่างเจรจาเล่ห์เหลี่ยมแพรวพราวเป็นคนที่ค่อนข้างฉลาดแกมโกงยากได้อะไรต้องได้ รูปร่างหน้าตาหล่อเหลาปานนายแบบส่วนสูง178ร่างกายกำยำหน้าคมผิวขาวใสตัดผมรองทรงสูงเซ็ตเนี้ยบแทบตลอดเวลา ตอนนี้ทำหน้าที่เป็นผู้จัดการโรงแรมของคนเป็นพ่อซึ่งเป็นหน้าที่ที่เขาไม่ได้อยากทำเท่าไรนักแต่หากไม่ทำเขาก็ไม่มีกินมีใช้ เพราะเงินที่คนเป็นพ่อเคยให้ไปลงทุนทำธุรกิจที่ต่างประเทศหายวับไปกับตา เพราะธุรกิจของเขาล่มไม่เป็นท่าจึงต้องซมซานกลับมาช่วยงานครอบครัวตามที่คนเป็นพ่อสั่ง
บทที่ 1 ถูกปฏิเสธ
22/04/2024
บทที่ 2 ความลับเปิดเผย
22/04/2024
บทที่ 3 ข้อแลกเปลี่ยน
22/04/2024
บทที่ 4 เริ่มแผนจีบ
22/04/2024
บทที่ 5 อาการแปลกๆ
22/04/2024
บทที่ 6 ทำความรู้จัก
22/04/2024
บทที่ 7 งานวันเกิด
22/04/2024
บทที่ 8 อ่อย
22/04/2024
บทที่ 9 เรื่องร้าย
22/04/2024
บทที่ 10 เจ้าเลห์
22/04/2024
บทที่ 11 ท้องกับใคร
22/04/2024
บทที่ 12 เดทแรก
22/04/2024
บทที่ 13 ห่าง
22/04/2024
บทที่ 14 อุบัติเหตุ
22/04/2024
บทที่ 15 มีแฟนแล้ว
22/04/2024
บทที่ 16 ข่าวลือ
22/04/2024
บทที่ 17 ซวยซ้ำซวยซ้อน
22/04/2024
บทที่ 18 ขอร้อง
22/04/2024
บทที่ 19 เป็นห่วง
22/04/2024
บทที่ 20 หวานเป็นพิเศษ
22/04/2024
บทที่ 21 เรื่องคืนนั้น
22/04/2024
บทที่ 22 แก้ปัญหา
22/04/2024
บทที่ 23 คำประกาศิต
22/04/2024
บทที่ 24 โง่
22/04/2024
บทที่ 25 ยัยหนู
22/04/2024
บทที่ 26 หวง
22/04/2024
บทที่ 27 ผลิตเจ้าตัวเล็ก
22/04/2024
บทที่ 28 ความจริง
22/04/2024
บทที่ 29 หนี
22/04/2024
บทที่ 30 ฝันที่ไม่กล้าฝัน
22/04/2024
บทที่ 31 ตอนจบ
22/04/2024
หนังสืออื่นๆ ของ ปลายฟ้า
ข้อมูลเพิ่มเติม