เลี้ยงเด็กในวันสิ้นโลก

เริ่มต้นด้วยโลกแห่งใหม่ เรียกว่าโลกแห่ง Omegaverse เป็นโลกที่ผู้ชายตั้งครรภ์ได้เป็นเรื่องปกติ โดยผู้ชายแบ่งเป็น 3 กลุ่ม กลุ่มแรกเป็นอัลฟ่า ที่เป็นผู้ชายที่มีความเป็นผู้นำ มีพลังเหลือล้น ส่วนใหญ่จะทำงานเป็นหัวหน้าหรือทหาร ตำรวจซะมาก กลุ่มสองเป็นเบต้า พบได้ทั่วไป กลุ่มที่สามเป็นโอเมก้า ผู้ชายท้องได้ จะมีรูปร่างบอบบาง ใบหน้าสวยหวานกลุ่มนี้หายากเป็นพิเศษ ส่วนผู้หญิงจะมีเพศเดียว ตั้งครรภ์ได้ทุกคน ไม่มีการแบ่งเพศต่างๆเหมือนเพศชาย แต่ทว่าผู้หญิงจะมีจำนวนน้อยกว่าผู้ชายเท่าหนึ่งเลยทีเดียว ซึ่งอีกไม่นานเพศหญิงจะกลายเป็นเพศที่หายากยิ่งขึ้นไปอีก

แอรอนชายหนุ่มร่างบาง ใบหน้าสวยหวานที่ใครเห็นต่างก็หลงรัก เขาแต่งงานมาได้ 3 ปี ปีนี้เป็นปีที่เขากับสามีตกลงกันว่าจะมีลูกน้อยมาเป็นโซ่คล้องใจระหว่างทั้งสองคน ซึ่งแอรอนจัดเป็นหนึ่งในผู้ชายเพศโอเมก้าที่หายากพิเศษในโลกนี้ สามารถตั้งครรภ์ได้ สามีของเขา ชื่อ บรูค เป็นเพียงเบต้าธรรมดาคนหนึ่ง แต่เป็นคนที่แสนดีสำหรับเขาเสมอมา บรูคเป็นคนที่เสมอต้นเสมอปลาย ความสัมพันธ์ของพวกเขาเริ่มจากการเพื่อนสนิทจนไปสู่การเป็นคู่ชีวิต ทั้งคู่ช่วยการสร้างเนื้อสร้างตัวด้วยกัน มีบ้านหนึ่งหลัง รถหนึ่งคัน เป็นความผูกพันธ์ที่มีกันมายาวนานหลายสิบปี เพียงมองตาก็เข้าใจกันแล้ว

วันนี้เป็นวันที่เขาได้ไปโรงพยาบาลเพื่อตรวจตั้งครรภ์ก่อนจะคลอดลูกน้อยอีกไม่กี่วันข้างหน้า ครั้งนี้แอรอนไปโรงพยาบาลคนเดียว เพราะบรูคไปทำงานแล้วติดประชุมที่สำคัญมาก ทำให้ลางานไปเป็นเพื่อนเขาไม่ได้ ถ้าเป็นก่อนหน้านี้ทุกเดือน บรูคมักจะลางานไปตรวจครรภ์เป็นเพื่อนเขาทุกครั้งเลย สามีของเขาจะมีความสุขทุกครั้งที่ได้เห็นลูกน้อยผ่านการอัลตร้าซาวด์ ซึ่งเจ้าตัวน้อยรู้งานดี เวลาอัลตร้าซาวด์ทีไรต้องหันมาชูสองนิ้วให้พวกเขาเห็นตลอด คุณหมอที่ตรวจให้ยังชมว่าเด็กในครรภ์น่าจะเป็นเด็กอัจฉริยะเพราะมีความฉลาดเป็นอย่างมาก ทำให้เขาและบรูคดีใจมาก

“ที่รัก ดีใจจังครับ ลูกเราเป็นเด็กอัจฉริยะด้วยครับ” แอรอนบอกบรูค

“ผมก็ดีใจหมดครับ ขอแค่เขามาเกิดเป็นลูกเราก็พอแล้ว” พอบรูคพูดจบ ราวกับเด็กน้อยฟังรู้เรื่องก็ถีบท้องอย่างกระตือรือร้น ทำให้เขาจุกจนต้องนั่งพักก่อน

“ไม่แกล้งคุณแม่นะครับ เจ้าตัวน้อย ออกมาปะป๊าจะตีเลยนะ” บรูคพูดกับท้องเขา เจ้าเด็กน้อยเหมือนจะเข้าใจก็หยุดถีบแล้ว

ตัดกลับมาที่ปัจจุบัน หลังจากตรวจทุกอย่างที่โรงพยาบาลเสร็จ เขาก็เรียกรถแท็กซี่กลับบ้านมานอนพักผ่อน ไม่รู้เป็นเพราะอะไร วันนี้เขารู้สึกเหนื่อยเพลียเป็นพิเศษ หรือว่าจะเป็นเพราะเขาไปโรงพยาบาลคนเดียว ทำทุกอย่างตั้งแต่ยื่นเอกสารจนหาหมอตรวจครรภ์ เขาก็เลยเหนื่อย อีกทั้งวันนี้ลูกน้อยเป็นอะไรก็ไม่รู้ ดิ้นในท้องเขามากเป็นพิเศษจนเขาต้องตื่นขึ้นมา

“ลูกจ้า แตะเบาๆลูก ออกมามะม้าจะให้ปะป๊าพาไปแตะฟุตบอลดีไหมครับ ถ้าชอบแตะแบบนี้” แอรอนลูบท้องกลมของตัวเองอย่างอ่อนโยน ราวกับสัมผัสได้ว่าแม่ตักเตือนแล้ว เด็กน้อยในท้องเลยดิ้นเบาลง

ช่วงที่เขาตื่นขึ้นมาก็เป็นช่วงพลบค่ำแล้ว แต่บรูคก็ยังไม่กลับมาสักที ปกติบรูคกลับมาบ้านตรงเวลา เมื่อกลับมาจะมาหอมแก้มเขาซ้ายขวาทุกครั้ง และทำอาหารเย็นเอาไว้ให้เขาได้ทาน หรือบางทีสองคนสามีภรรยาก็ทานอาหารเย็นด้วยกันอย่างมีความสุข

บรูคคือสามีที่แสนดีที่สุดในโลกสำหรับเขาเลย

แอรอนที่เห็นบรูคไม่กลับมาสักที ด้วยความห่วงใย เขาพยายามโทรหาบรูค แต่ไม่มีคนรับสายเลย เขาเลยโทรหาเลขาหน้าห้องของบรูคก็ไม่มีคนรับสาย ถ้าปกติเลขาหน้าห้องบรูคที่เขารู้จักมักจะรับสายเสมอ ไม่เคยมีครั้งไหนไม่รับเหมือนอย่างวันนี้มาก่อน โทรหาเพื่อนสนิทบรูคที่ทำงานที่เดียวก็ไม่มีคนรับสาย

แอรอนรู้สึกร้อนใจมาก โทรหาใครก็ไม่มีใครรับ ขณะที่เขากำลังจะออกจากบ้านไปหาบรูค ก็มีข้อความ SMS แจ้งเตือนจากรัฐบาลเข้ามาในมือถือ ข้อความมีดังต่อไปนี้

“ขณะนี้เกิดโรคระบาดร้ายแรง ขอให้ทุกคนอยู่แต่ในบ้านเท่านั้น ห้ามออกจากบ้านโดยเด็ดขาด ใครออกมาถือว่าทำผิดกฏหมายทันที มีโทษจำคุก 1 ปี ปรับไม่เกิน 100,000 บาท”

เมื่อแอรอนได้รับข้อความ SMS แจ้งเตือนแบบนี้ เขาเลยลองเดินไปเปิดทีวีเพื่อดูข่าว ก็เห็นภาพที่น่าสยดสยองเกิดขึ้น มนุษย์กัดมนุษย์ มนุษย์วิ่งไล่กัดกัน มีเลือดไหลเจิ่งนองเต็มท้องถนนไปหมด มนุษย์ที่นอนลงไปก็ลุกขึ้นมาอาละวาดกัดคนต่อไปเรื่อยๆ เป็นภาพที่เขาเคยเห็นแต่ในหนังวันสิ้นโลกหรือหนังซอมบี้ ไม่นึกว่าในชีวิตจริงเขาจะได้เห็นภาพแบบนี้

แอรอนเห็นภาพในข่าวทางทีวีก็ร้อนใจ อยากออกไปตามหาบรูคเอง แต่ตอนนี้เขากำลังท้องแก่ใกล้คลอดอีกไม่กี่วันแล้ว ถ้าเขาออกไปหาเองก็เดินทางไม่สะดวก ไม่รู้จะหลบเหล่าซอมบี้พวกนี้ไหวไหม แล้วลูกเขาจะเป็นอย่างไง ตอนนี้เขาคงต้องอยู่บ้าน ได้แต่รอบรูคกลับมา ส่งข้อความหาบรูคหลายสิบข้อความก็ไม่มีข้อความตอบกลับ หรือ เปิดอ่านข้อความใดๆ

แอรอนเริ่มร้องไห้ กังวลใจ เขาทำได้อย่างเดียวคือรอสามีของเขาเท่านั้น

ณ ป่าดงดิบในหมู่บ้านป่าลึก มีผู้ชายคนหนึ่งกำลังยิ้มสิ่งที่เกิดขึ้นกับโลกใบนี้ เขารอเวลานี้มานาน จะว่าเขาคนเดียวไม่ถูกต้องบอกว่าทั้งตระกูลรอเวลานี้มานานแล้ว ในที่สุดฝันก็เป็นจริงแล้ว เขาจะได้ครองโลกนี้

ขณะที่เขายืนคิดอย่างพึงพอใจกับเหตุการณ์ที่โลกกำลังวุ่นวายอยู่ ก็มีซอมบี้ตนหนึ่งที่กำลังจะวิ่งมาหาเขา แต่หยุดชะงักและเดินเลี่ยงไปอีกทางแทน ทำให้เขา

เห็นเหตุการณ์นี้ยิ่งหัวเราะด้วยความสะใจ

“ฮ่าฮ่าฮ่า ในที่สุดวันนี้ก็มาถึงในรุ่นข้า”

“ข้าจะได้ครองโลกแล้ว”

ผู้ชายคนนี้ไม่ได้สำนึกเลยว่าสิ่งที่เกิดขึ้นทำให้คนทั้งโลกเดือดร้อนแบบนี้ ใครจะตายจากไป ครอบครัวพลัดพรากจากกัน หรือบางเมืองของโลกก็ล้มสลายไปเลย เขาคิดถึงแต่ผลประโยชน์ของตัวเองเท่านั้น

ไม่ว่าจะนานแค่ไหน ผลของกรรมทำงานอย่างเที่ยงธรรมเสมอ