คลั่งรักน้องรหัส

คลั่งรักน้องรหัส

B.J.BEN

5.0
ความคิดเห็น
701
ชม
17
บท

โปรย คลั่งรักน้องรหัส เมื่อเสืออย่างเขาอยากฟันน้องรหัสแล้วทิ้ง คิดแค่จะจีบเธอเล่น ๆ ได้แล้วตีจาก แต่ไหงดันไปตกหลุมรักเธอเข้าเต็มเปา เขา... อัครัฐ พี่รหัสสุดหล่อขวัญใจสาว ๆ เธอ... แพรพิมพ์ดาว สาวน้อยแสนสวยน่ารักแต่จนแสนจน บวกความเฉิ่มเชยสุดบรรยาย เมื่อความจริงเปิดเผยว่าเขาแค่หลอกเล่น เธอก็พร้อมตีจาก แม้จะเสียใจเพียงใดก็ตาม แต่เธอไม่อยากเป็นของเล่นใคร แต่เขานี่สิไม่ยอมปล่อยเธอไปตลอดชีวิต!

บทที่ 1 1

1

“รอนานไหมคะพี่รัฐ” เสียงใสของสาวน้อยปีหนึ่งนามว่าแพรพิมพ์ดาวทำให้อัครัฐที่จอดรถรออยู่รีบลงไปเปิดประตูรถในทันที

“ไม่นานครับ” อัครัฐเอ่ยบอกสาวน้อยด้วยรอยยิ้ม เธอเป็นน้องรหัสของเขา และตอนนี้กำลังคบหาดูใจกันอยู่

แพรพิมพ์ดาวเป็นสาวน้อยปีหนึ่ง นักศึกษาทุนยากจนที่เข้ามาเรียนมหาวิทยาลัยแห่งนี้ และรับจ๊อบทำงานไปทั่ว นั่นรวมถึงการรับทำรายงานและสอนพิเศษให้นักเรียนม. ปลายด้วย

ความเฉิ่ม ๆ เชย ๆ ของเธอทำให้เพื่อนสนิททั้งสองของเขาท้าพนันให้เขาตามจีบแพรพิมพ์ดาวให้ได้

ใช่ว่าเธอดูเชยๆ ตามประสาเด็กสาวบ้านนอก แต่เธอมีหน้าตาโดดเด่นและสวยมากเชียวล่ะ

แรก ๆ ที่เขาตามจีบเธอ เธอไม่สนใจเขาเลย รวมถึงหนุ่ม ๆ หลายคนที่ตามจีบเธอ เธอก็ไม่สนใจหนุ่มพวกนั้นเช่นกัน

แม้เธอจะดูเชยแสนเชย แต่งตัวธรรมดาและทำงานไปเรียนไป แทบไม่มีเวลาว่าง แต่รูปร่างหน้าตาของเธอก็สวนทางกับการแต่งตัวอย่างสิ้นเชิง

ใช่แล้วเธอเป็นคนสวย หุ่นดีและผิวดี

เขาไม่ละความพยายาม ยิ่งยากยิ่งอยากได้ เลยตามจีบเธอจนสำเร็จ เพราะเขาได้ช่วยเหลือเธอเอาไว้จากพวกนักเรียนช่างที่ตีกัน จนก่อเกิดความประทับใจต่อกัน อีกทั้งยังเป็นพี่รหัสที่หมั่นดูแลเอาใจน้องรหัสอย่างเธอทุกครั้งที่มีโอกาส

แม้จะเป็นแฟนกันแล้ว แต่แพรพิมพิ์ดาวค่อนข้างหวงเนื้อหวงตัว เสือผู้หญิงอย่างเขาไม่เคยได้แตะต้องไปมากกว่ากอด แค่จูบยังไม่เคยได้จูบเลย

อัครัฐพาหญิงสาวไปรับประทานอาหาร ก่อนจะพาไปส่งที่หอพักในมหาวิทยาลัย

หอพักที่นี่มีกฎเข้มงวดต้องกลับเข้าหอพักก่อนสองทุ่ม เขาไม่สามารถพาเธอไปเถลไถลที่ไหนได้ นอกจากวันเสาร์และวันอาทิตย์ที่ยังพอมีเวลาอยู่ด้วยกัน แต่ส่วนใหญ่แล้วเธอก็จะรับจ๊อบทำงานและสอนพิเศษ บ้างก็รับจ้างทำรายงาน กลายเป็นเขาเองที่ต้องตามไปเฝ้าเธอทุกที่เหมือนเงาตามตัว

“ไอ้รัฐ กูถามมึงจริงสิวะ” กวินเอ่ยถามเพื่อนรักด้วยความสงสัยใคร่รู้

“ถามอะไรวะ

“กับน้องแพรคนสวย สรุปเสือผู้หญิงอย่างมึงได้เคยอะไรกับน้องหรือยังวะ”

“ยังเลย” อัครัฐตอบตามจริง

เสียงหัวเราะดังขึ้น ทำให้อัครัฐรู้สึกหงุดหงิดพอสมควร

“หัวเราะทำส้นตีนอะไรของมึงวะ”

“ขาอ่อนก็น่าจะยังไม่เคยเห็น กูเห็นมึงเป็นมดแดงแฝงพวงมะม่วงอยู่หลายเดือนแล้ว สรุปยังไม่ได้แอ้มอีกเหรอวะ”

“เขาค่อนข้างหวงตัว” จริง ๆ เขาก็รู้สึกภาคภูมิใจอยู่ไม่น้อยที่เธอไม่ใช่ผู้หญิงปล่อยเนื้อปล่อยตัว

แรกเริ่มเดิมทีเขาตั้งใจจีบเธอเพื่อหวังหลอกฟันนั่นแหละ เพราะเพื่อนท้าพนันเขา เนื่องจากแพรพิมพ์ดาวเป็นสาวน้อยปีหนึ่งที่มีหนุ่มหลายคนตามจีบ แต่ก็จีบไม่สำเร็จสักคน อกหักกันเป็นทิวแถม เพื่อนสองคนของเขาคือกวินกับเปรมจึงท้าให้เขาลองจีบดู ถ้าจีบสำเร็จ พวกมันจะยอมเลี้ยงข้าวฟรีทั้งปีเลย

เนื่องจากความเมาและความคะนองปาก เขาก็บ้าจี้ไปรับปากพวกมัน

แต่เขาจะชนะพนันก็ต่อเมื่อหลอกให้เธอรัก ก่อนจะฟันแล้วทิ้ง

เนื่องจากสนใจเธอเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว จึงยอมรับปากด้วยความคะนอง ผลสุดท้ายเขานี่แหละไม่ยอมปล่อยเธอไป

“หวงตัวแล้วทำไมวะ เสือแบบแกก็หงอกลายเป็นแมว ให้เขาเล่นตัวเหรอวะ” เปรมเอ่ยแซว

“ไม่ใช่อย่างนั้น” อัครัฐทำหน้ายุ่งเหมือนโดนเพื่อนไล่บี้

“ไม่ใช่อย่างนั้นแล้วมันอย่างไหนวะ เสียเชิงชะมัดว่ะไอ้รัฐ คบกันตั้งหลายเดือนแกยังไม่ได้แม้แต่จะเห็นขาอ่อนเขา กับคนอื่นไม่เกินสามวันแกจัดชุดใหญ่ไฟกะพริบ”

“แกพูดเหมือนฉันเป็นพวกบ้ากามอย่างนั้นแหละ” อัครัฐด่าเพื่อน

“ฉันไม่ได้หมายความอย่างนั้น แต่มันนานเกินไปแล้ว ตั้งหลายเดือน หรือว่าแกชอบยายเฉิ่มนั่น”

“หุบปากไปเลย คนอย่างฉันเหรอจะชอบผู้หญิงเชยๆ แบบนั้น”

“แล้วแกยึกยักอะไรอยู่ว่ะ”

“แกจะพูดให้ได้อะไรวะนี่ แล้วเลิกซักได้แล้ว ฉันไม่ใช่จำเลยของแกสักหน่อย” อัครัฐเริ่มหงุดหงิด

“แกคงจำได้ว่าถ้าแพรพิมพ์ดาวขึ้นปีสองแล้วแกยังไม่ได้หล่อน แกแพ้พนันต้องเลี้ยงข้าวพวกฉันหนึ่งปีเต็ม” กวินยิ้มขำ เขากับเปรมพนันกันอีกทอดว่า ยังไงก็ต้องชนะแน่ ๆ

“เออ ๆ จำได้” อัครัฐรับคำไปอย่างนั้นเอง ศักดิ์ศรีค้ำคอน่ะใช่ แต่เขาเองก็ยังไม่มีโอกาสเหมาะ

ที่เขาอยากได้เธอไม่ใช่เพราะการเดิมพันกับเพื่อนเพียงอย่างเดียว แต่เพราะเธอดูมีคุณค่าน่าปรารถนา เธอไม่ใช่ผู้หญิงที่จะปล่อยเนื้อปล่อยตัวให้ใครง่าย ๆ

ฐานะอย่างเขาหากจะเลี้ยงข้าวเพื่อนไปอีกสิบปี ขนหน้าแข้งก็ไม่ร่วง เขาเองก็ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมถึงคบกับเธอได้นานหลายเดือนเช่นนี้ และในช่วงเวลาที่คบหากันเขาก็ไม่เคยไปยุ่งเกี่ยวกับผู้หญิงคนไหนอีกเลย อาจเพราะต้องตามติด ต้องตามจีบ ต้องตามเทคแคร์ดูแลเอาใจใส่ทั้งในฐานะแฟนและพี่รหัส เขาเลยเลิกสนใจผู้หญิงทุกคนรอบ

กายไปโดยปริยาย แม้ว่าพวกหล่อนจะมาทอดสะพานให้เขาเพียงใดก็ตาม

“แกจะยอมแพ้ก็ได้นะโว้ย!”

“ฉันนี่นะจะแพ้พวกแก”

อ่านต่อ

หนังสืออื่นๆ ของ B.J.BEN

ข้อมูลเพิ่มเติม
วิวาห์คลั่งรัก

วิวาห์คลั่งรัก

สมัยใหม่

5.0

เมื่อโชคชะตาบังคับให้เขาและเธอซึ่งเป็นคู่กัดต้องกลายเป็นคู่แต่งงานแบบสายฟ้าแลบ! ระหว่างอดีตที่เต็มไปด้วยการปะทะคารม กับปัจจุบันที่ต้องใช้ชีวิตร่วมชายคา... เรื่องวุ่น ๆ จึงเริ่มต้นขึ้น ตั้งแต่แปรงสีฟันยันหัวใจ เขา...ผู้ชายเจ้าเล่ห์ ขี้แกล้ง และขี้หวงอย่างหนัก เธอ...หญิงสาวปากแข็ง ขี้ประชด แต่แอบอ่อนโยนในทุกความใส่ใจ จากบ้านไม้ริมคลอง กลายเป็นสนามรักและสงครามขนาดย่อม ที่ไม่มีใครยอมใคร แต่หัวใจสองดวงกลับเริ่มเปลี่ยนไปทีละนิด... เพราะบางที...โชคชะตาอาจไม่ได้บังคับ แต่มันอาจกำลังพาเขาและเธอ... กลับมายังที่ที่เรียกว่า "บ้าน" ด้วยกัน

คู่หมั้นไร้เสน่หา

คู่หมั้นไร้เสน่หา

โรแมนติก

5.0

เมื่อข่าวฉาวบิดเบือนเปลี่ยนหญิงสาวให้กลายเป็นคนที่เขาเกลียด และเมื่อคำสัญญาเก่าของผู้ใหญ่ พาเธอกลับมาในฐานะ ‘คู่หมั้น’ ที่เขาไม่ต้องการ ลลิล สาวสวยผู้สง่างามและเข้มแข็ง ต้องเผชิญแรงกดดันจากคนในครอบครัว รวมถึง กวิน ชายหนุ่มผู้เย็นชา ผู้มองเธอด้วยสายตาดูแคลน…แต่ไม่อาจละสายตาได้เลย ในความเงียบงันระหว่างพวกเขา...กลับมี ‘หัวใจ’ ที่ค่อย ๆ เรียนรู้กันอย่างไม่รู้ตัว จากความเข้าใจผิด กลายเป็นความผูกพัน จากการดูแคลน กลายเป็นการปกป้อง และจาก ‘คู่หมั้นไร้เสน่หา’ กลายเป็น ‘ผู้หญิงเพียงคนเดียวที่เขารัก’

หนังสือที่คุณอาจชอบ

ข้าโหด ทว่าข้าคือสุดที่รักของท่านอ๋อง

ข้าโหด ทว่าข้าคือสุดที่รักของท่านอ๋อง

Samuel Wren
5.0

เสิ่นสุยยินถูกบังคับให้ดำรงชีวิตในสถานะที่ด้อยกว่าตั้งแต่เด็ก การถูกกดขี่มาอย่างยาวนานไม่ได้ทำให้เธอสูญเสียความภาคภูมิใจในตัวเองแม้แต่น้อย การตกต่ำของตระกูลเสิ่นในสายตาของคนภายนอกดูเหมือนจะเป็นความเสื่อมของตระกูลสูงศักดิ์ แต่แท้จริงแล้วนี่เป็นโอกาสเดียวของเสิ่นสุยยินที่จะกลับคืนสู่ชีวิตใหม่ นางต่อสู้กับคนอื่นเพื่อแก้แค้นให้ท่านแม่ทว่ากลับไม่รู้ว่าทุกแผนการของนาง เขากำลังจ้องตามองอยู่ ลู่จินหวยให้นางหลอกใช้ตนเองเป็นประโยชน์ได้ตามอำเภอใจของนาง แต่ไม่เคยให้นางต้องเปื้อนเลือดแม้แต่นิด สิ่งที่เขาต้องการมีเพียงตัวนางเท่านั้น “เสิ่นสุยยิน ทางที่ดีเจ้าจะแกล้งทำไปตลอดชีวิต”

รักร้ายจอมทระนง

รักร้ายจอมทระนง

มาชาวีร์
5.0

“แหวนไปไหน” “คะ” หญิงสาวรีบหดมือหนีในทันที “พี่ถามว่าแหวนไปไหน” คริษฐ์ยังย้ำคำถามเดิมแล้วจ้องหน้าคู่หมั้นสาวแบบไม่พอใจ “คืออยู่ที่ออฟฟิศมันต้องล้างแก้วกาแฟบ่อย ๆ รุ้งก็เลยถอดเก็บเอาไว้ค่ะกลัวมันจะสึกเสียก่อน” คำตอบของหญิงสาวค่อยทำให้คริษฐ์รู้สึกผ่อนคลายลงเล็กน้อย “ถ้าถอดออกพี่จะถือว่ารุ้งขอถอนหมั้นพี่นะ” “ก็ไม่ได้ถอนสักหน่อย แค่ถอดเก็บเอาไว้เฉย ๆ” “งั้นก็ใส่เสียสิ เดี๋ยวนี้เลย” คริษฐ์ถลึงตาใส่แกมบังคับ “ใส่ก็ใส่ค่ะ” คนพูดตัดพ้อเล็กน้อย แล้วหันไปหยิบกระเป๋าด้านข้างมาเปิดเพื่อหยิบแหวนหมั้นของตนออกมาสวมใส่ จากนั้นก็หันหลังมือให้เขาดู “พอใจหรือยังคะ” “ดี” “ว่าแต่พี่คริษฐ์มานั่งรอรุ้งทำไมคะ มีธุระสำคัญหรือเปล่า” หญิงสาววกมาหาคำถามแรกที่เธออยากรู้ แต่เขาดันจุดประเด็นเรื่องแหวนขึ้นมาแทรกเสียก่อน “แม่ให้พี่มาหาคู่หมั้นตัวเองบ้าง” ฟังเขาพูดแล้วรุ้งพรายชักเครียดขึ้นมาหน่อย ๆ “ถ้าคุณป้าพิมพ์ไม่บอกพี่คริษฐ์ก็คงไม่มาหารุ้งใช่ไหมคะ” “แล้วทำไมรุ้งถึงไม่ไปหาพี่เองบ้างล่ะ” “ก็รุ้งกลัวพี่คริษฐ์รำคาญ” บทสนทนาสิ้นสุดลงด้วยความเงียบด้วยกันทั้งสองฝ่าย คริษฐ์ถอนหายใจเบา ๆ ส่วนรุ้งพรายก็ก้มหน้าต่ำลง ทำไมถึงได้รู้สึกอึดอัดอย่างบอกไม่ถูก “พี่ไลน์หาอ่านแล้วทำไมไม่ตอบ” คริษฐ์เป็นฝ่ายเอ่ยขึ้นก่อนหลังจากเงียบมาเกือบหนึ่งนาที “พอดีรุ้งมาอ่านตอนดึกแล้วไม่อยากรบกวนพี่คริษฐ์ค่ะ” “ตอบมาสักคำก็ยังดี อย่าทำเหมือนพี่ไม่มีตัวตนนะรุ้ง จำเอาไว้ด้วยว่าพี่เป็นคู่หมั้นของรุ้ง” “มันไม่น่าจะเป็นแบบนี้นะคะพี่คริษฐ์” “อะไรกันที่ว่าไม่น่าจะเป็นแบบนี้” “รุ้งว่าเราถอนหมั้นกันดีกว่าไหมคะ ดูพี่คริษฐ์อึดอัดกับการหมั้นของเราเหลือเกิน ขนาดจะมาหารุ้งก็ต้องให้คุณป้าพิมพ์บังคับมาเลย” “แม่ไม่ได้บังคับพี่” “ไม่บังคับก็เหมือนบังคับนั่นแหละค่ะ ตั้งแต่ตอนเด็กแล้วพี่ คริษฐ์แทบไม่เคยขัดใจคุณป้าพิมพ์ได้เลย ถ้ามันเหนื่อยและยุ่งยากมากรุ้งขอถอนหมั้นไปเลยก็ได้ค่ะ” รุ้งพรายดึงแหวนออกจากนิ้วนางข้างซ้าย แล้ววางแหมะอยู่ตรงหน้าของเขา คริษฐ์มองแหวนมองคนแล้วอารมณ์ของเขาก็เดือดดาลขึ้น บทจะอยากได้ก็วิ่งตามติดเป็นเงา บทจะสลัดทิ้งก็ง่าย ๆ แบบนี้เหรอรุ้งพราย “ใส่กลับไปเดี๋ยวนี้” ชายหนุ่มแทบจะกัดฟันพูดออกมา “ไม่ค่ะ อ๊ะ! พี่คริษฐ์จะทำอะไรรุ้งไม่ใส่” รุ้งพรายถูกคริษฐ์กระชากมือมาแล้วจัดการสวมแหวนกลับที่เดิม “ใส่แล้วห้ามถอด ห้ามทำให้แม่พี่เสียใจรู้ไหม” “พี่คริษฐ์!” (รักร้ายจอมทระนง)

ยากที่จะเอาใจ

ยากที่จะเอาใจ

Charlotte
5.0

มีข่าวลือว่า ลูกเลี้ยงของตระกูลเสิ่นทำทุกอย่างเพื่อเข้าวงการแต่งงานกับตระกูลหลิน หลังจากถูกหลินอี้ฟานทิ้ง เธอก็เล็งไปที่หลินเหยียนเซิง แต่ไม่มีใครรู้ว่า ก่อนแต่งงาน เบ่ยหลินถูกหลินเหยียนเซิงวางแผนอย่างไร้ปรานี เมื่อเป็นคุณนายหลินในขณะตั้งครรภ์ เบ่ยหลินเพียงหวังว่าจะได้คลอดลูกอย่างปลอดภัย แม้วันแต่งงานวันแรกหลังจากนั้น จะมีข่าวลือกับรักเก่าของเขาเป็นที่พูดถึงกันทั่วเมือง เธอก็ยังคงเฉยเมย และยังส่งข้อความไปเตือนให้เขาระวังเรื่องปิดม่านครั้งหน้า แต่คืนนั้น เบ่ยหลินก็ถูกเขาดักไว้ที่มุมกำแพง “ภรรยาที่รัก ผมผิดไปแล้ว...” หลังแต่งงาน หลินเหยียนเซิงถึงได้รู้ว่า ที่แท้เมียของเขานั้นยากที่จะเอาอกเอาใจขนาดไหน

พ่ายเกมสวาท

พ่ายเกมสวาท

พาวิจิตร
5.0

เมื่อความเสียใจมันทำให้เธออยากลอง!!! "เรามาลอง...กันไหมค่ะ" ประโยคบ้าระห่ำที่ฉันพูดกับคนแปลกหน้าในคืนนั้น ฉันไม่นึกว่ามันจะนำมาซึ่งการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ของชีวิต... เส้นทางชะตาชีวิตที่เล่นตลก เพราะคำพูดเพียงประโยคเดียว... การโดนทรยศ และ การเจอกันโดยบัญเอิญ จนทำให้เกิดการเดิมพันท้าทายเล่นเกมบ้าๆ กันขึ้นมา โดยที่สาวเจ้าไม่รู้ตัวเลยว่า...มันจะนำพาให้ชีวิตเธอเปลี่ยนแปลงไปตลอดกาล!!! ------------------------------------------------------------------------------------------------ ...เธอจำต้องอยู่ต่อไป หรือ ตายเพื่อชดใช้เวรกรรม...ที่ตัวเองเป็นคนสร้างขึ้น ------------------------------------------------------------------------------------------------ เรื่องย่อ: เอลิซ : หญิงสาวแสนสวยที่แสนซื่อจนถูกคนที่รัก "หักหลัง" จนทำให้ชีวิตของเธอปัดเป๋ และเพียงเพราะเธอแค่ต้องการที่จะประชดชีวิตเท่านั้น แต่การกระทำนั้นก็ดันพาเธอหลงเข้าไปยังเกมสวาทที่เธอเป็นผู้เดิมพัน เซฟ : ชายหนุ่มผู้มั่งคั่งร่ำรวยติดอันดับต้นๆ ของประเทศ เจ้าของธุรกิจทั้งขาวและเทา เบื้องหลังเขาคือมาเฟียอันดับหนึ่ง เขาที่โชคชะตานำพามาให้เจอกับหญิงสาวคนนั้นแถมยังถูกท้าทายจากเกมเดิมพันอันล่อแหลม และมีหรือที่ผู้ชายอย่างเขาจะยอมปฏิเสธ ฝากกดติดตามและเป็นกำลังใจให้ด้วยนะคะ ⚠️คำเตือน⚠️ เนื้อเรื่องนี้เหมาะสำหรับคนที่อายุ 18 ปีขึ้นไป มีฉากติดเรท เนื้อหาไม่เหมาะสม ความรุนแรงเพศ และการใช้ภาษา ซึ่งต้องใช้วิจารณญาณในการอ่าน ที่สำคัญเรื่องนี้เป็นเพียงจินตนาการของผู้แต่งเท่านั้น!!!

บท
อ่านเลย
ดาวน์โหลดหนังสือ