ซีรีส์เจ้าสาวเกาะสวาท

ซีรีส์เจ้าสาวเกาะสวาท

B.J.BEN

5.0
ความคิดเห็น
ชม
25
บท

บนเกาะเงียบสงบที่ทอดตัวอยู่กลางทะเลใต้ คือพื้นที่ต้องห้ามของความปรารถนาที่ไม่มีใครล่วงรู้... สิบปีที่เขาเฝ้ารอนับจากวันที่ส่งเธอไปเรียนในเมือง ด้วยเงื่อนไขที่ไม่มีใครรู้ สิบปีที่ไฟราคะสุมอยู่ในใจของ "นายหัวคณิน" ผู้ชายที่เธอเคยเรียกว่า พ่อเพื่อน และเมื่อ "ไหมแก้ว" หวนกลับคืนสู่เกาะที่เคยจากไป เธอไม่อาจคาดคิดเลยว่าตัวเองไม่ได้กลับมาในฐานะ ลูกสาวของคนรู้จัก แต่กลับถูกเรียกว่า "เจ้าสาวที่เขาเลี้ยงไว้เพื่อเป็นของเขาเพียงคนเดียว" ระหว่างคำว่าบุญคุณ กับความปรารถนาอันร้อนแรง ระหว่างคำว่าเจ้าของ กับความรักที่ถูกปลูกฝังผ่านวันเวลา เธอจะหนี... หรือจะยอมจำนนให้หัวใจและร่างกายถูกผูกไว้กับผู้ชายที่รักเธอจนยอมทิ้งทั้งโลกเพื่อแลกกับแค่เธอเพียงคนเดียว...

บทที่ 1 1

แดดบนเกาะร้อนแรงแผดเผาไม่ต่างจากสายตาของคณิน นายหัวเจ้าของเกาะที่ยืนอยู่บนหน้าผาสูง ทอดสายตามองเรือหางยาวที่กำลังเคลื่อนตัวเข้าใกล้ฝั่ง

ในเรือลำนั้น มีร่างของไหมแก้ว เด็กสาวที่เขาเลี้ยงต้อยมานานสิบปี เพิ่งเรียนจบจากกรุงเทพฯ และวันนี้ เขาจะไม่รออีกต่อไป

“สิบปีเธอหายไป คราวนี้กลับมา ฉันจะไม่ให้เธอหนีอีกแล้ว ไหมแก้ว”

“ยินดีต้อนรับกลับเกาะนะลูก” เสียงแม่เอื้อนดังขึ้นขณะเดินเข้ามากอดลูกสาวแน่น

ไหมแก้วยิ้มอ่อน “คิดถึงแม่จังเลยค่ะ แล้วพ่อล่ะ”

ยังไม่ทันได้คำตอบ เสียงฝีเท้าหนัก ๆ ดังขึ้นจากด้านหลัง

หญิงสาวหันไปมองทันที แล้วโลกทั้งใบก็คล้ายหยุดหมุน

เขา นายหัวคณิน ร่างสูงใหญ่เต็มไปด้วยพลังดิบ สวมเพียงกางเกงยีนขาด ๆ กับเสื้อกล้ามสีซีด

ดวงตาคมดุจ้องเธอราวกับสัตว์ป่าที่เจอเหยื่อโปรด

“กลับมาแล้วเหรอไหมแก้ว”

“เธอโตแล้วนะโตพอจะเป็นเมียฉันแล้วแน่ ๆ”

ไหมแก้วเบิกตากว้าง จะพูดอะไรออกมาก็ไม่ทัน นายหัวเดินเข้ามากระชากแขนเธออย่างแรง

“นายหัว อย่าค่ะ”

“หุบปาก ไหมแก้วฉันรอมานานพอแล้ว”

เขาลากเธอเข้าไปในบ้านพักคนงานหลังเก่า เสียงประตูไม้ถูกปิดปัง พร้อมกับแรงผลักจนร่างเล็กเซล้มลงบนเตียงไม้ผุ ๆ

ยังไม่ทันตั้งตัว เขาก็ขึ้นคร่อมทันที มือกร้านกระชากกระโปรงเธอขึ้นถึงสะโพก

“รู้ไหมฉันส่งเธอเรียนไปกี่ล้านบาท ก็เพราะวันนี้นี่แหละ”

“วันนี้ฉันจะกระแทกเธอให้สมกับที่ฉันเลี้ยงไว้ทั้งตัว ทั้งใจ” ไหมแก้วดิ้นพล่าน ตีหน้าอกเขา แต่กลับโดนจับมือรวบไว้เหนือหัว

นายหัวใช้เข่ากดต้นขาเธอแยกออก แล้วก้มลงมาขบเม้มยอดอกนุ่มที่เริ่มแข็งตัวภายใต้เสื้อบาง

“อย่า อย่าทำแบบนี้”

“ร้องไปเถอะ ไม่มีใครช่วยเธอได้หรอก คนทั้งเกาะรู้ว่าเธอเป็นของฉัน” เขาสอดมือเข้าไปใต้กางเกงในเธอ นิ้วหยาบหนาแหวกร่องสาวที่เริ่มเปียกอย่างไม่ทันรู้ตัว เธอสะดุ้งสุดตัว หายใจหอบแรง

“ร่างกายเธอแม่งทรยศจัง ดูซิ ร่องเปียกแฉะไปหมดฉันยังไม่ทันสอดเข้าไปเลย”

และไม่ให้เธอได้พูดอะไรต่อ

เขาก็จับขาเธอแยก แล้วดันท่อนเนื้อเข้าไปเต็มลำ เสียงเนื้อกระแทกเนื้อดังก้องในห้องไม้

ไหมแก้วร้องลั่นทั้งเจ็บทั้งเสียว ขณะที่นายหัวกระแทกเธอไม่หยุดหย่อน

“แน่นมาก ร่องสาวเธอแม่งฟิตจนฉันจะขาดใจ”

“วันนี้ฉันจะกระแทกให้เธอลืมผู้ชายทุกคนในเมืองกรุงนั่นไปเลย ไหมแก้ว” เสียงคลื่นซัดฝั่งเบา ๆ ขับกล่อมยามค่ำ แต่ในบ้านพักไม้เก่าหลังนั้น เสียงครางแผ่ว ๆ ผสมเสียงเนื้อกระแทกยังคงดังก้องไม่หยุด

“อื้อ อย่าคะนายหัว ไหมแก้วเสียว”

คณินกัดฟันแน่น มือสองข้างจับสะโพกกลมกลึงของหญิงสาวแน่น

ร่องสาวของเธอชุ่มฉ่ำจนเขาแทบกลั้นตัวเองไม่อยู่ ขณะที่ท่อนเนื้อของเขากระแทกเข้าออกไม่หยุด

“เรียกชื่อฉันอีก เรียกแล้วครางให้มันชัด ๆ”

“อย่าแกล้งกลัว ร่องเธอน่ะมันตอดแรงจนฉันแทบแตกอยู่แล้ว” เขาพลิกตัวหญิงสาวให้คว่ำหน้าลงกับหมอน ก่อนจับสะโพกเธอยกขึ้นอีกครั้ง

โดยไม่ให้ตั้งตัว เขาก็กดสะโพกตัวเองเข้าหาเต็มแรง เสียงกระแทกดังสวบ

“อ๊ะ! นายหัวคะ มันแน่น แน่นจังเลย” เสียงสะอื้นปนเสียงครางพร่าดังออกมาไม่หยุด ร่างกายของเธอสั่นสะท้านทุกครั้งที่โดนกระแทก

“เธอคิดว่าเธอจะกลับมาบนเกาะนี้ แล้วได้ใช้ชีวิตเรียบง่ายเหรอ”

“ฉันส่งเธอเรียน ไม่ใช่เพราะใจดี แต่เพราะฉันต้องการให้ร่างนี้ กลายเป็นของฉันทุกตารางนิ้ว”

เขาก้มลงขบเม้มหลังไหล่ขาวของเธอ ขณะที่ยังคงกระแทกสะโพกไม่หยุด เสียงเนื้อกระทบกันดังลั่นไปทั่วห้องไม้

“ฉันจะเอาเธอทุกวัน ทั้งเช้า ทั้งเย็น จนเธอไม่มีแรงเดิน”

“และเมื่อไหร่ที่ฉันเห็นเธอยิ้มให้ผู้ชายคนอื่น ฉันจะจับเธอมัดแล้วกระแทกให้ร่องแฉะจนร้องขอชีวิต”

ไหมแก้วสะอื้นน้ำตาไหล แต่ปฏิเสธไม่ได้เลยว่าร่างกายเธอกำลังเสียววาบไปทั้งตัว

ร่องสาวตอดรัดท่อนเนื้อของเขารุนแรงขึ้นทุกจังหวะที่กระแทก

“อื้อ คะ ไม่ไหวแล้วมันเสียว เสียวเหลือเกิน”

“ข้างในไหมแก้ว มันจะแตกอีกแล้ว” เขากระแทกหนักขึ้นอีก ขยับสะโพกอย่างดุเดือด ปลายนิ้วบีบขอบสะโพกแน่นจนขึ้นรอยแดง

ก่อนจะกดท่อนเนื้อเข้าไปจนสุดทาง แล้วปล่อยทุกหยาดความกระสันเข้าในตัวเธอ

เขากระตุก พ่นน้ำรักอุ่น ๆ จนเธอครางสะท้านไม่กี่นาทีต่อมา

คณินเดินออกมาจากห้องไม้ เปลือยท่อนบนเต็มไปด้วยเหงื่อ ดวงตาคมยังเต็มไปด้วยไฟปรารถนา

ขณะที่ไหมแก้วนอนหอบหายใจอยู่ในห้อง เปลือยเปล่าด้วยร่างกายสั่นสะท้านจากแรงกระแทกซ้ำแล้วซ้ำเล่า

เช้าวันรุ่งขึ้น เธอถูกพามาที่คฤหาสน์ใหญ่ของเขาทันที

“เธอเป็นหนี้ฉัน” คณินโยนแฟ้มสัญญาบางอย่างตรงหน้าเธอ “ทั้งหมดที่ฉันเคยจ่ายให้ครอบครัวเธอ ทั้งค่าเรียน ค่ารักษาแม่ เกือบสิบล้านบาท”

“เธอคิดว่าจะลบล้างบุญคุณได้เหรอ”

ไหมแก้วตัวสั่น มือกำชายกระโปรงแน่น

“แล้วจะให้ฉันทำยังไง” เสียงเธอสั่นพร่า

คณินยกยิ้ม ดึงเธอเข้ามานั่งตักเขา แล้วกระซิบชิดใบหู

“ง่ายมาก แค่เธอยอมให้ฉัน ‘กระแทก’ ทุกครั้งที่ต้องการ”

“เธอก็จะไม่มีหนี้อีกต่อไป” คณินล็อกประตูห้องทำงานอย่างแน่นหนา

แสงแดดยามสายส่องผ่านผ้าม่านสีเข้ม ไหมแก้วยืนอยู่กลางห้อง สวมชุดเดรสสีอ่อนที่เขาเพิ่งให้คนรับใช้จัดเตรียมไว้ให้

“เธอไม่ควรใส่อะไรแบบนี้ ถ้ายังไม่อยากให้ฉันจับกระแทกทุกชั่วโมง

อ่านต่อ

หนังสืออื่นๆ ของ B.J.BEN

ข้อมูลเพิ่มเติม
ซีรีส์บำเรอรักเจ้าพ่อเถื่อน

ซีรีส์บำเรอรักเจ้าพ่อเถื่อน

โรแมนติก

5.0

"นี่เหรอลูกสาวของแก" ทศเอ่ยถามเสียงกร้าวเมื่อลูกหนี้ของเขาส่งตัวลูกสาวมาปลดหนี้ด้วยท่าทีอิดออด "ฉันขอร้องเถอะนะ อย่าทำอะไรรุนแรงกับลูกสาวของฉันเลย" ธนัชเอ่ยขอร้อง "แล้วตอนที่แกทำกับฉันกับครอบครัวของฉันล่ะ" "หมายความว่ายังไง" ธนัชเอ่ยถามอย่างตกใจ "แกยังจำเพื่อนรักที่แกทรยศได้ไหม" ทศเอ่ยถาม เพราะเขาเปลี่ยนชื่อนามสกุล ธนัชเลยไม่รู้ว่าเขาคือใคร "แก แกเป็นลูกของไอ้อัฐอย่างนั้นเหรอ" ธนัชยิ่งตกใจเข้าไปใหญ่ "ยังดีนะที่แกยังจำได้ว่าเคยทรยศเพื่อนของแก แสดงว่าแกยังมีจิตสำนึกอยู่บ้าง แม้จะแค่หนึ่งเปอร์เซ็นต์ก็ตามที" "ทุกอย่างเป็นแผนการของแกอย่างนั้นเหรอ" ธนัชเอ่ยถาม "ใช่ ฉันรอวันนี้มายี่สิบกว่าปี รอเวลาที่จะได้แก้แค้นแก ฉันจะบดขยี้ลูกสาวของแกให้แหลกคามือ" ทศกระชากร่างบอบบางของน้ำรินมากอดรัดเอาไว้ หญิงสาวพยายามดิ้นรน "อย่าทำอะไรน้ำรินนะ ฉันขอร้อง" ธนัชยอมลงทุนคุกเข่าอ้อนวอน "อย่าทำอย่างนั้นเหรอ" ทศก้มลงบดจูบหญิงสาวอย่างป่าเถื่อน น้ำรินพยายามดิ้นรน แต่ไม่เป็นผล "อย่าทำอะไรลูกสาวของฉันนะ" "กระทืบมันให้ปางตายแล้วก็จับมันโยนออกไปนอกบ้าน ไม่ต้องให้มันตายหรอก แต่ให้มันไปเป็นขอทานข้างถนน" ทศสั่งเสียงกร้าว

นิยายชุด เจ้าสาวส้มหล่นของท่านประธานพันล้าน

นิยายชุด เจ้าสาวส้มหล่นของท่านประธานพันล้าน

โรแมนติก

5.0

1. เจ้าสาวส้มหล่นของท่านประธานพันล้าน เธอ…หญิงสาวธรรมดาผู้มีหัวใจกล้าหาญ อาสากู้ภัย ช่วยชีวิตชายแปลกหน้ากลางเหตุอุบัติเหตุโดยไม่รู้เลยว่า…เขา คือประธานหนุ่มพันล้าน ผู้เย็นชา สุขุม และเป็นชายที่เธอจะต้องผูกพันไปตลอดชีวิต ค่ำคืนหนึ่งที่ผับ…เหตุการณ์ไม่คาดฝันเกิดขึ้น ทำให้ชีวิตของทั้งสองพันเกี่ยวกันแน่น จนกลายเป็นจุดเริ่มต้นของเรื่องราวความรักที่ไม่อาจย้อนกลับ จาก "ประธานผู้ทรงอิทธิพล" กลายมาเป็น "คนรัก" ที่พร้อมดูแลเธอและครอบครัว จากหญิงสาวธรรมดา กลายเป็น "ภรรยาส้มหล่น" ที่หัวใจของเขายกให้ทั้งดวง แต่เส้นทางนี้ไม่ได้มีเพียงความหวาน ยังมีไฟริษยา ความแค้น และบททดสอบมากมายรออยู่ข้างหน้า ความรักของเขาและเธอจะก้าวผ่านทุกอุปสรรคไปได้หรือไม่ มาร่วมลุ้นไปกับเรื่องราวสุดฟินจิกหมอนที่ทั้งหวาน ซึ้ง เข้มข้น และอบอุ่นหัวใจ 2. หลงใหล เขาหลงรักเธอตั้งแต่วันแรกที่เห็น...จากเด็กสาวผู้ยิ้มสดใสผู้รับทุนการศึกษา กลายเป็นหญิงสาวแสนอบอุ่นที่เข้ามาเติมเต็มหัวใจของเขาในรีสอร์ทกลางขุนเขา ธาวิน ชายหนุ่มเจ้าของรีสอร์ทผู้แอบมอบทุนให้เธอมานานแรมปี นลินฉัตร หญิงสาวธรรมดาที่ไม่เคยรู้เลยว่าผู้ชายคนหนึ่งแอบมองเธอมาตลอดด้วยความรัก เมื่อโชคชะตาพาให้ทั้งคู่กลับมาพบกันอีกครั้ง ในสถานที่ที่โอบล้อมด้วยสายหมอกและกลิ่นดอกไม้ หัวใจสองดวงที่เคยห่างไกล... กลับเต้นเป็นจังหวะเดียวกันอีกครั้งอย่างอบอุ่นและอ่อนหวาน บางที... ความรักที่แท้จริงอาจไม่ต้องการคำสัญญาใหญ่โต แค่ใครสักคนที่ยืนอยู่ข้าง ๆ อย่างเข้าใจ และมอบ "รีสอร์ทกลางใจ" ไว้ให้ดูแล... ตลอดชีวิต 3. เพลิงพ่ายรัก เมื่อ "เพลิงฟ้า" ชายหนุ่มผู้เย็นชาและเคยผิดหวังจากความรัก ต้องมาเจอกับ "รดา" พยาบาลสาวแสนซื่อ ที่คุณย่าของเขารับเข้ามาดูแลในบ้าน เพียงแรกพบสบตา เขากลับจดจำเธอได้ในฐานะ "ผู้หญิงของเพื่อน" หญิงสาวที่เขาเคยเชื่อว่าเสแสร้งและหวังจับคนรวย! ความเข้าใจผิดในวันนั้น กลายเป็น "เพลิงแค้น" ที่เขาเผาตัวเองให้มืดมิด แต่ยิ่งได้ใกล้ ยิ่งได้เห็น เขากลับพบว่าเธอไม่ใช่อย่างที่คิด เธอคือคนที่มีหัวใจอ่อนโยน ซื่อสัตย์ และยอมเสียสละเพื่อคนอื่นจนหมดสิ้น จากความรังเกียจ กลายเป็นความห่วงหา จากความเข้าใจผิด กลายเป็นความรักที่ไม่อาจปฏิเสธ เมื่อหัวใจของเพลิงฟ้า "พ่าย" ให้กับผู้หญิงที่เขาเคยดูแคลน ความรักจึงเริ่มต้นขึ้น ท่ามกลางเงาแห่ง

หนังสือที่คุณอาจชอบ

ความจำเสื่อม ชีวิตใหม่

ความจำเสื่อม ชีวิตใหม่

Psithurist
5.0

หลังจากที่แฟนหนุ่มประสบอุบัติเหตุรถชนและหมดสติไปหนึ่งสัปดาห์ เขาก็ฟื้นคืนความทรงจำขึ้นมาอย่างกะทันหัน เขาจำได้ว่ามีคนที่เขารักมายาวนาน ดังนั้น สิ่งแรกที่เซิ่งหลินชวนทำเมื่อฟื้นจากอาการโคม่า คือการขอเลิกกับฉินเวย “เรื่องที่เกิดขึ้นในช่วงที่ฉันความจำเสื่อม ไม่ได้เป็นสิ่งที่ฉันตั้งใจทำจริงๆ ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป เราตัดขาดความสัมพันธ์ ความรักของเราก็ทำเหมือนไม่เคยเกิดขึ้นเลย ” ฉินเวยไม่ได้ว่าอะไร บัญเอิญว่าการวิจัยยาใหม่ในห้องทดลองสำเร็จ ฉินเวยจึงขอเข้าร่วมการทดลองยา “เมื่อคุณรับประทานยาเม็ดนี้ ความทรงจำส่วนนี้จะถูกลบไปอย่างถาวร คุณฉินเวย คุณตัดสินใจดีแล้วหรือ?”

ฟ้องหย่า คุณฮั่วถูกลงโทษให้สูญเสียภรรยา

ฟ้องหย่า คุณฮั่วถูกลงโทษให้สูญเสียภรรยา

Harp Picardi
5.0

ไม่คิดว่าการพบกันครั้งแรกกับสามีที่แต่งงานกันสามปีจะเกิดขึ้นบนเตียง และหลังจากเกิดเรื่องฮั่วฮานยูไม่เพียงจำเธอไม่ได้ แต่กลับมองเธอว่าเป็นผู้หญิงที่ขายตัวเพื่อเงิน เกลียดเธออย่างรุนแรง ข้อตกลงการหย่าฉบับหนึ่ง เดิมทีซวี่อี้คิดว่าจากนี้เป็นต้นไปสองคนจะไม่มีทางมีอะไรเกี่ยวข้องกันอีก แต่กลับไม่คิดว่าโชคชะตานำพาให้เธอได้กลายเป็นที่ปรึกษาด้านกฎหมายของบริษัทฮั่วซื่อ ทำให้เธอกลับมาเกี่ยวพันกับอดีตสามีอีกครั้ง รอจนฮั่วฮานยูจำซวี่อี้ได้ และอ้อนวอนให้เธออยู่ต่อ ซวี่อี้ก็ปัดมือของเขา และยิ้มอ่อน ๆ “คุณฮั่ว ตอนหย่าคุณไม่สนใจ ตอนนี้ฉันแค่ลาออก คุณร้องไห้อะไรกันคะ? ”

ภรรยาห้าตำลึงเงิน

ภรรยาห้าตำลึงเงิน

จิ้งจอกสะท้านหม้อไฟ
5.0

คนเราบางครั้งก็หวนนึกขึ้นมาได้ว่าตายแล้วไปไหน ซึ่งเป็นคำถามที่ไร้คำตอบเพราะไม่มีใครสามารถมาตอบได้ว่าตายไปแล้วไปไหน หากจะรอคำตอบจากคนที่ตายไปแล้วก็ไม่เห็นมีใครมาให้คำตอบที่กระจ่างชัด ชลดา หญิงสาวที่เลยวัยสาวมามากแล้วทำงานในโรงงานทอผ้าซึ่งตอนนี้เป็นเวลาพักเบรค ชลดาและเพื่อนๆก็มานั่งเมาท์มอยซอยเก้าที่โรงอาหารอันเป็นที่ประจำสำหรับพนักงานพักผ่อน เพื่อนของชลดาที่อยู่ๆก็พูดขึ้นมาว่า "นี่พวกแกเวลาคนเราตายแล้วไปไหน" เอ๋ "ถามอะไรงี่เง่าเอ๋ ใครจะไปตอบได้วะไม่เคยตายสักหน่อย" พร "แกล่ะดารู้หรือเปล่าตายแล้วไปไหน" เอ๋ยังถามต่อ "จะไปรู้ได้ยังไง ขนาดพ่อแม่ของฉันตายไปแล้วยังไม่รู้เลยว่าพวกท่านไปอยู่ที่ไหนกัน เพราะท่านก็ไม่เคยมาบอกฉันสักคำ" "อืม เข้าใจนะแก แต่ก็อยากรู้อ่ะว่าตายแล้วคนเราจะไปไหนได้บ้าง" "อืม เอาไว้ฉันตายเมื่อไหร่ จะมาบอกนะว่าไปไหน" ชลดาตอบเพื่อนไม่จริงจังนักติดไปทางพูดเล่นเสียมากกว่า "ว๊าย ยัยดาพูดอะไร ตายเตยอะไรไม่เป็นมงคล ยัยเอ๋แกก็เลิกถามได้แล้ว บ้าไปกันใหญ่" พรหนึ่งในกลุ่มเพื่อนโวยวายขึ้นมาทันที แต่ใครจะรู้ว่าหลังจากวันนั้นที่คุยกันที่โรงอาหารจะเป็นการคุยเล่นกันวันสุดท้ายของชลดา เพราะหลังจากเลิกงานกลับมาชลดาก็เสียชีวิตระหว่างเดินทางกลับหอพักด้วยสาเหตุวัยรุ่นยกพวกตีกันและมีการยิงกันเกิดขึ้นและชลดาคือผู้โชคร้ายที่ผ่านทางมาพอดี ท่ามกลางความเสียใจของเพื่อนๆ เอ๋ได้แต่หวังว่า ชลดาคงไม่มาบอกกับเธอจริงๆหรอกใช่ไหมว่าตายแล้วไปไหน

บท
อ่านเลย
ดาวน์โหลดหนังสือ