ความเสียใจถูกกว่าฝุ่น

ความเสียใจถูกกว่าฝุ่น

Evelyn Hart

5.0
ความคิดเห็น
ชม
10
บท

ในวงการเมืองไทยต่างรู้ดีว่า โจวซือหยาน ในฐานะแพทย์ชั้นนำด้านนรีเวชศาสตร์ เขาไม่เคยมีความสนใจในผู้หญิงเลย ไม่ว่าจะมีหญิงสาวที่สวยงามแค่ไหนมายืนอยู่ตรงหน้าเขา เขาก็ไม่เคยหันมอง ฉันเคยคิดว่าตัวเองพิเศษ แม้ว่าเราจะอยู่ด้วยกันมาสิบปี เขาก็ไม่เคยให้โอกาสฉันได้สัมผัสเขาเลย แม้แต่ปลายนิ้วของฉันที่บังเอิญสัมผัสชายเสื้อของเขา ก็จะโดนคำพูดเย็นชา "ทำตัวให้เหมาะสม" หลังจากความล้มเหลวในการพยายามเข้าใกล้เขาอีกครั้ง เขาก็หาผู้ชายสิบคนมาแทนที่ฉัน ตื่นขึ้นมาอีกครั้ง เขาตกลงให้ฉันสัมผัสเขาอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน ฉันคิดว่าฉันจะสามารถทำให้เขาเปลี่ยนใจได้ แต่วันถัดมา กลับไปเจอเขาที่วิลล่าส่วนตัว กำลังประคองผู้หญิงคนหนึ่งไว้ในอ้อมแขน เขาก้มลงจูบศีรษะของเธอ แววตาของเขาเต็มไปด้วยความร้อนแรงที่ฉันไม่เคยเห็นมาก่อน เมื่อฉันถามเขา เขากลับทำหน้าเฉยเมย “เธอไม่เหมือนกับคุณ เธอไม่มีความคิดสกปรกแบบนั้น และไม่ได้เกี้ยวผู้ชาย” ฉันกัดริมฝีปากตัวเองแน่นจนรู้สึกถึงเลือด “เอาล่ะ เราเลิกกันเถอะ”

บทที่ 1

ทุกคนในเซี่ยงไฮ้รู้ดีว่า โจวซือเหยียนเป็นแพทย์ผู้เชี่ยวชาญด้านนรีเวชที่ไม่เคยสนใจผู้หญิงเลย

ไม่ว่าเขาจะเจอสาวสวยขนาดไหน เขาก็ไม่เคยแม้แต่จะชายตามอง

ฉันคิดเสมอว่าตัวเองเป็นคนพิเศษ แม้จะอยู่ด้วยกันมาเป็นสิบปี เขาก็ไม่เคยอนุญาตให้ฉันสัมผัสเขา

แม้แต่ปลายนิ้วของฉันจะเผลอไปโดนชายเสื้อของเขา

ก็จะได้รับคำตอบเย็นชาว่า "ทำตัวให้ดีหน่อย"

หลังจากที่ฉันพยายามล้มเหลวอีกครั้งในการพยายามใกล้ชิดเขา เขาก็พาผู้ชายสิบคนมาหาฉัน

หลังจากนั้นฉันร้องไห้และโกรธเขา แต่เขาก็พูดด้วยน้ำเสียงเรียบๆ ว่า "ไม่อยากให้เธอเหมือนหม้าย"

เมื่อครั้งที่สิบเอ็ดที่เขาจัดคนมาทำกับฉัน ฉันบ้าคลั่งจนกลืนยานอนหลับสองร้อยเม็ด

เมื่อฉันตื่นขึ้นมา โจวซือเหยียนก็ยอมให้ฉันสัมผัสเขา ฉันคิดว่าฉันจะสามารถเปลี่ยนใจเขาได้

แต่วันรุ่งขึ้นฉันก็เห็นเขากอดผู้หญิงคนหนึ่งในวิลล่าส่วนตัวของเขา

เขาก้มลงจูบผมของเธอด้วยสายตาที่แสดงถึงความรักที่ฉันไม่เคยเห็นมาก่อน

เมื่อฉันถามเขา โจวซือเหยียนก็มองฉันด้วยความเย็นชา "ยู่ถังไม่เหมือนเธอ เธอไม่มีความคิดที่สกปรกและไม่เคยล่อลวงผู้ชาย" ฉันกัดริมฝีปากจนได้เลือด "พอเถอะ โจวซือเหยียน เราเลิกกันเถอะ"

เสียงคร่ำครวญของยู่ถังและโจวซือเหยียนดังมาจากนอกห้องผู้ป่วย ในห้องผู้ป่วย

ฉันกลับไปกลับมาไม่สามารถนอนหลับได้หลังจากการล้างท้อง

โจวซือเหยียนมักบอกว่าเขาไม่อนุญาตให้มีผู้ชายคนไหนทำลายเกียรติของคนที่เขารัก

แต่เมื่อฉันกลืนยานอนหลับเพื่อปกป้องตัวเองและฟื้นขึ้นมาหลังจากการรักษา 10 ชั่วโมง เขาก็เพียงแค่ทิ้งคำว่า "เธอก่อเรื่องเอง"

เมื่อยู่ถังเกือบจะล้มลงในขณะที่เดินช้อปปิ้ง บอดี้การ์ดที่อยู่ด้านหลังเธอช่วยเธอไว้ แต่โจวซือเหยียนก็ต้องการจะตัดมือของบอดี้การ์ด

ฉันจึงเข้าใจว่าแท้จริงแล้วฉันไม่เคยเป็นคนที่เขารักเลย

เสียงคร่ำครวญจากข้างนอกเหมือนมีดแทงใจ

หลังจากที่เสร็จ โจวซือเหยียนเข้ามาด้วยใบหน้าเย็นชา เขามองฉันด้วยความหงุดหงิด "พูดเรื่องเลิกกันอีกแล้วหรือ? เดือนนี้กี่ครั้งแล้ว? น่ารำคาญจริง"

สุยู่ถังซ่อนตัวในอ้อมแขนของเขา มองฉันด้วยสายตาท้าทายเหมือนแมวป่า "ถ้าพี่หลินไม่พอใจ ก็เอาเด็กออกเถอะ"

"เธอท้องแล้ว?" ฉันตกใจ

สามปีที่แล้ว ฉันพบว่ามีถุงน้ำในเยื่อบุมดลูก หมอบอกว่าต้องท้องและมีลูกก่อนที่มันจะกลายเป็นโรค มิฉะนั้นฉันจะไม่สามารถเป็นแม่ได้ตลอดชีวิต ฉันคุกเข่าขอร้องเขา

แต่เขาก็ไม่ยอมสัมผัสฉัน

แต่ตอนนี้สุยู่ถังกลับมาเมืองไทยเพียงเดือนเดียว โจวซือเหยียนก็ทำให้เธอท้องได้

ฉันเจ็บปวดจนไม่สามารถหายใจได้ แม้ความเจ็บปวดหลังการล้างท้องก็กลายเป็นเรื่องเล็กน้อย

มือของโจวซือเหยียนปกป้องหน้าท้องของสุยู่ถัง "ไม่ต้องสนใจเธอ คนที่ไม่เกี่ยวข้อง เธอแค่ดูแลตัวเองให้ดี ส่วนที่เหลือให้ฉันจัดการ"

คำพูดสุดท้ายนี้ เขาก็เคยพูดกับฉันเมื่อห้าปีก่อน เขาเป็นหัวหน้าแพทย์ผ่าตัด

ตอนนั้นมีคนอิจฉาเขาและพยายามจะทำลายมือขวาของเขาด้วยมีด

ฉันป้องกันเขาไว้ไม่ให้บาดเจ็บแม้แต่นิดเดียว

หลังจากที่ฉันรอดชีวิตจากห้องผ่าตัด เขาก็สัญญากับฉันที่เตียงผู้ป่วย "หวานหวาน มือเป็นหัวใจดวงที่สองของฉัน เธอช่วยชีวิตฉัน ฉันจะปกป้องเธอชั่วชีวิต"

"ให้ฉันมีโอกาสปกป้องเธอเถอะ แต่งงานกับฉันนะ!"

ฉันจำได้อย่างชัดเจนว่าเขาสัญญากับฉันในห้องผู้ป่วยนี้เช่นกัน

แต่ตอนนี้เหลือเพียงความเย็นชาและการดูถูก

ฉันมองไปที่รอยแดงบนคอของหลินหวานและพูดด้วยเสียงแหบ "ฉันไม่ได้โวยวาย เราหย่ากันเถอะ"

โจวซือเหยียนหน้าเขียว "ดี อยากไปก็ไปซะ อย่ากลับมาอีกเหมือนหมาที่คาบกระดูก"

พูดจบเขาก็ปิดประตูแล้วอุ้มหลินหวานออกไป ฉันรู้สึกแสบจมูก

ห้าปีนี้ฉันแพ้โจวซือเหยียนอย่างหมดรูป

อ่านต่อ

หนังสือที่คุณอาจชอบ

หนี้รักหมอสาว

หนี้รักหมอสาว

ปีศาจชอนซา
5.0

บทนำ หมอพุฒตาล ศัลยแพทย์ทั่วไป เรียนจบด้วยเกรดนิยมอันดับหนึ่ง เธอกลายเป็นหมอผ่าตัดมือหนึ่งของโรงพยาบาล ด้วยชีวิตที่คิดอุทิศให้กับวงการแพทย์ ทำให้หมอพุฒตาลไม่เคยข้องแวะกับชายใด แม้จะมีหนุ่มเข้ามาจีบไม่เว้นวัน เมื่อบิดาของเธอเสียชีวิตด้วยโรคหัวใจ เพราะการผ่าตัดที่ล่าช้า เนื่องมาจากช่วงเวลานั้น ขาดหมอเฉพาะทาง เหตุผลนี้จึงเป็นแรงผลักดัน ทำให้เธอตั้งใจเรียนศัลยแพทย์ จนฝีมือด้านการผ่าตัดการวินิจฉัยโรคของหมอพุฒตาล เป็นที่ยอมรับของเพื่อนหมอ และคนไข้ที่มารับการรักษา เมื่อเธอทำงานได้สองปีสิ่งที่ไม่คาดฝันกับชีวิตก็เกิดขึ้น เมื่อมารดาเข้ามาหาเธอถึงห้องพักแพทย์ในโรงพยาบาล สิ่งที่มารดาต้องการคือการให้เธอแต่งงานกับลูกชายของเพื่อน เมื่อนางกู้ยืมเงินเขามาส่งเสียให้เธอเรียน ใครเล่าจะรู้ว่าหมอมือหนึ่งอย่างเธอ จะต้องมาแต่งงานใช้หนี้ผู้ชายที่ไม่เคยพบหน้ากันมาก่อน เงินสิบล้านกับดอกเบี้ยอีกเท่าตัวทางเลือกของหมอพุฒตาล คือการแต่งงานกับชายแปลกหน้าเพียงเท่านั้น เตชิน หนุ่มไฮโซรูปหล่อ เห็นผู้หญิงเป็นแค่เครื่องบำเรอ เขามองความรักเป็นแค่เรื่องล้อเล่น เที่ยวเตร่ไปวันๆ ส่วนธุรกิจของครอบครัวเขาทิ้งให้เตชิต พี่ชายเพียงคนเดียวรับผิดชอบ ความอดทนของผู้เป็นมารดาได้สิ้นสุดลง เมื่อเตชินเที่ยวเตร่ไม่เอาการเอางาน นางจึงยื่นคำขาดด้วยการให้เขาแต่งงานกับหมอพุฒตาล เตชินฟังแค่ชื่อของเธอ เขาถึงกับขำออกมา ชายหนุ่มไม่มีวันแต่งงานกับผู้หญิงเฉิ่ม ๆ แบบนั้นเป็นอันขาด ที่สำคัญเขาไม่เคยคิดที่จะแต่งงานกับผู้หญิงคนไหนมาก่อน แต่เมื่อมารดายื่นคำขาดคือการริบทรัพย์ ทั้งบัตรเครดิตและรถสปอร์ตคันหรู เมื่อไม่มีทางเลือก ชายหนุ่มจำใจยอมตกลงแต่งงาน ซึ่งแน่นอนผู้หญิงคนนั้นต้องทนเขาไม่ได้ และเธอต้องขอหย่าภายในสามเดือน เขาจะแสดงอิทธิฤทธิ์ให้เธอดู เธอจะได้รู้ว่าไม่ควรวิ่งเข้ามาในกองเพลิง ที่เขาก่อเอาไว้ เพราะมันพร้อมที่จะเผาเธอให้มอดไหม้ไปในพริบตา!! ************************* ฝากภาค 2 รุ่นลูก ด้วยนะคะ บำเรอรักคุณหมอจ้า*************

เทพเจ้าแห่งอสูร: พิชิตทุกพิภพด้วยหมื่นภูตผี

เทพเจ้าแห่งอสูร: พิชิตทุกพิภพด้วยหมื่นภูตผี

Daniel
5.0

-- ในศตวรรษที่ 26 ทหารรับจ้างอันดับหนึ่งได้กลับชาติมาเกิดใหม่ กลายเป็นลูกเลี้ยงที่ไร้ค่าของตระกูลผู้มีชื่อเสียง แต่เมื่อนางลืมตาขึ้นอีกครั้ง โลกก็เปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิง ย่ำยีชายทรยศ ข่มเหงหญิงเลว จัดการกับพวกที่ทำให้ชีวิตติดขัด เปลี่ยนแปลงทุกสิ่งตามใจปรารถนา ควบคุมเทพสัตว์นับพัน ถลุงยาวิเศษ วางข่ายศักดิ์สิทธิ์ วาดยันต์ผี ทุกอย่างนางทำได้อย่างชำนาญ อยู่เหนือกว่าอัจฉริยะทั้งห้าภพ โลกนี้นางครอบครอง ไม่สามารถบำเพ็ญตบะงั้นหรือ แต่นางเป็นผู้ครอบครองพลังครบทุกธาตุ ไม่มีคุณสมบัติมากพอบำเพ็ญลัทธิหรือ นางนอกจากบำเพ็ญลัทธิอสูรลัทธิเทพลัทธิวิญญาณลัทธิมารทั้งสีแล้ว ยังสร้างลัทธิภูตผีอีกด้วย ไร้ค่า ไม่มีความสามารถงั้นหรือ นางคือราชาผี ที่สืบทอดพลังหยินขั้นสูง แค่กระดิกนิ้ว พญาวิญญาณแค้นนับหมื่นก็พรั่งพรูมาปรนนิบัติ เพียงแต่ว่าจักรพรรดิผู้ลึกลับที่ตามตื้อนางนั้น มันคือยังไงกัน เฝิงอี้ "เพิ่งเจอหน้ากันก็ถอดเสื้อข้า เช่นนั้นเราสู้กันบนเตียงอีกรอบดีหรือไม่" เย่วเฉิงเฟิงยิ้มยั่ว "ผู้ชายมีแต่จะเป็นตัวถ่วงของข้า ท่านจักรพรรดิ ท่านเดินทางดีๆ ลาก่อนนะ"

ได้กลับมาครานี้...ข้าจะไม่แต่งงาน

ได้กลับมาครานี้...ข้าจะไม่แต่งงาน

หลงเวลา
5.0

ฉินเซี่ยหรู คุณหนูใหญ่แห่งสกุลฉิน นางสิ้นอายุขัยจากการถูกสามีอย่าง หวงจิงอวี่ทำร้ายจิตใจด้วยการรับอนุเข้ามาอยู่ในจวนมากมาย เขามิเคยร่วมเตียงกับนางเลยสักครั้งจนอนุที่รับมานั้นตั้งครรภ์ อำนาจในการดูแลเรือนของนางจึงดูไร้ค่า เพราะแม่ของสามีก็ดูถูกที่นางมิสามารถมีทายาทสืบสกุลได้ นางจะมีได้เช่นไรกัน ในเมื่อสามีที่แต่งนางมานั้นมิเคยร่วมเตียงกับนางเลยสักครา จนนางตรอมใจและดับสูญไปในที่สุด ผู้ใดจะรู้เรื่องราวหลังจากนั้น ฉินเซี่ยหรูได้กลับชาติไปเกิดในร่างของหลานสาวขี้โรคของนาง แต่ทว่าการได้เกิดใหม่ในครั้งนี้ทำให้ร่างกายของหลานสาวนั้นกลับมาแข็งแรงราวปาฏิหารย์ สตรีที่เคยมีอายุยี่สิบสามปี แต่บัดนี้กลับกลายมาอยู่ในร่างของเด็กหญิงอายุเจ็ดขวบ นางตั้งมั่นเอาไว้แล้วว่าในอนาคต นางจะมิยอมแต่งงานอีกต่างหาก แต่เมื่อได้พบเจอกับเขา นักปราชญ์หนุ่มที่เพิ่งย้ายมา นางจึงเปิดใจและอยากแต่งงาน นั่นเป็นเพราะเขาทำให้นางได้รู้จักความรักที่แท้จริง... ความรักที่ไม่เคยได้รับรักตอบจากชาติภพก่อน

ข้าคือดาวมงคลน้อยหลินลู่ฉี

ข้าคือดาวมงคลน้อยหลินลู่ฉี

มาชาวีร์
4.5

เมื่อยมทูตหน้าใหม่ดึงวิญญาณมาผิดดวง เพื่อรักษาไว้ซึ่งสมดุลของโลกวิญญาณ หลินลู่ฉีผู้มีปราณมงคลในยุคปัจจุบัน จึงถูกส่งไปยังต่างโลก สวมร่างเด็กน้อยวัยสามขวบ ที่เพิ่งถูกงูกัดตายด้านหลังอารามเต๋า เจ้าอาวาสไม่อาจยอมรับวิญญาณสวมร่างได้ แต่เมื่อขับไล่วิญญาณร้ายออกจากร่างกายไม่ได้ จึงจำเป็นต้องขับไล่คน ออกจากอารามแทน ++++ "อนิจจาวาสนาเด็กน้อยได้ดับสิ้นลงแล้ว จี้คงเตรียมพิธีสวดส่งวิญญาณให้นางเถอะ" นักพรตเฒ่าสั่งการลูกศิษย์ตัวน้อย หันหลังหมายจะเดินกลับไปยังที่พักของตน "ขอรับท่านอาจารย์" จี้คงขานรับคำสั่ง หันไปเตรียมสิ่งของสำหรับทำพิธีสวดส่งวิญญาณผู้ตาย ทว่าผ่านไปเพียงอึดใจเดียว "อ๊ากกก ! มีผี !" เสียงกรีดร้องดังลั่น ร่างเล็ก ๆ ของเขาวิ่งไปหลบอยู่ด้านหลังผู้เป็นอาจารย์ "จี้คงมีอะไร" "นะนางลืมตาขอรับท่านอาจารย์" เด็กน้อยชี้นิ้วสั่น ๆ ไปที่ศพบนพื้น "ว่าอย่างไรนะ" นักพรตเฒ่ารีบตรงไปคุกเข่าอยู่ด้านข้างศพ เห็นเปลือกตาของนางขยับไปมา ก่อนจะปรือลืมขึ้นอย่างลำบากยากเย็น "นี่มัน...เป็นไปไม่ได้" รีบคว้าข้อมือของเด็กน้อยมาจับชีพจรดู ดวงตาของนักพรตเฒ่ามืดมนลงในทันที แตะนิ้วทำนายชะตา นี่มันคือการสลับร่างเปลี่ยนวิญญาณ ดึงตัวลูกศิษย์ถอยหลังไปสามก้าว "ผีร้ายตนไหนกล้ามาสวมร่างคนตาย จงออกไปเสีย !" ผีร้ายที่ว่ากำลังมึนงงกับเหตุการณ์ตรงหน้า จำได้ว่าเธอกำลังขับรถกลับบ้าน ใช่แล้ว เกิดอุบัติเหตุขึ้น มีรถบรรทุกเสียหลัก พุ่งมาชนรถของเธอ จากนั้นทุกอย่างก็ดับวูบไป ท่าทางเหม่อลอยไร้สติของนางทำนักพรตเฒ่าหวาดระแวงในทันที เตรียมหยิบยันต์ป้องกันภูตผีออกมา ขณะที่เด็กน้อยยกฝ่ามือของตัวเองขึ้นเพ่งมองอย่างประหลาดใจ ดวงตาคู่กลมน้อยกลอกกลิ้งไปมาอย่างสับสน นิ้วมือสั้น ๆ นี่มันอะไร ขยับปลายเท้าเข้าหากัน ขาก็สั้น พลิกฝ่ามือตัวเองไปมา สีหน้าคล้ายคนอยากร้องไห้ นี่มันโลกถล่มใส่หัวของเธอหรืออย่างไรกัน เปรี๊ยะ ! ยันต์ขับไล่ภูตผีถูกปาใส่นางสุดแรง ก่อนที่มันจะปลิวร่อนลงไปกองอยู่บนพื้น ยันต์ไม่เกิดการเผาไหม้ ผีร้ายยังคงอยู่ในร่างกายของเด็กน้อย "เจ้า ๆ ๆ ออกไปจากร่างของนางเดี๋ยวนี้ !" นักพรตเฒ่าชี้นิ้วพร้อมดึงยันต์สายฟ้าฟาดออกมาอีกแผ่น นี่นับเป็นยันต์ที่ทรงพลังที่สุดของเขาแล้ว รีบปาใส่เด็กน้อยสุดแรง เปรี๊ยะ ! ทว่าไร้ผลอยู่ดี... ตาเฒ่านี่เล่นตลกอะไรกัน... [นิยาย3เล่มจบ 252ตอน]

บท
อ่านเลย
ดาวน์โหลดหนังสือ