Login to MeghaBook
icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon
รวมประสบการณ์ที่ไม่อาจลืม

รวมประสบการณ์ที่ไม่อาจลืม

nugkeanransawat

5.0
ความคิดเห็น
91
ชม
5
บท

เรื่องราวเกี่ยวกับประสบการณ์โดนปลุกปล้ำของสาวๆที่มีเค้าเรื่องจริงมาจากแต่ละบุคคลแต่ละเหตุการณ์ มีการปรับเติมเสริมแต่งให้เป็นนิยายแต่ยังคงเค้าความจริงไว้เช่นกัน

บทที่ 1 โดนแฟนเพื่อนเปิดซิง

รวมประสบการณ์ที่ไม่อาจลืม

ตอนที่ 1

โดนแฟนเพื่อนเปิดซิง

เมย์เรียนอยู่มหาวิทยาลัยต่างจังหวัด หลังสอบเสร็จเธอก็ออกไปดื่มฉลองกับเพื่อนที่พักอยู่หอห้องเดียวกันอีกสองคน ชื่อต่ายและอ้อย เมื่อถึงร้านเหล้าแนวนั่งชิลก็ตกลงกันว่าจะสั่งเหล้าปั่นมากินเพราะแต่ละคนก็คออ่อนจนไม่กล้าดื่มเบียร์

แรกๆสาวๆทั้งสามคนก็นั่งดื่มและคุยกันสนุกสนาน ในกลุ่มสามสาวเมย์ดูสวยกว่าใคร ถึงจะไม่สูงแต่เธอขาวแบบสาวเหนือและอวบซ่อนรูป หน้ารูปไข่และมีลักยิ้มด้วย

หลังจากนั่งดื่มพลางฟังดนตรีสดได้ไม่ถึงหนึ่งชั่วโมงก็มีหนุ่มวัยทำงานโต๊ะข้างๆเข้ามาขอเบอร์กับเธอ แต่เมย์ไม่กล้าให้เพราะคุณพ่อไม่อยากให้มีแฟน แถมท่านยังเป็นข้าราชการตำรวจชั้นผู้ใหญ่ที่ค่อนข้างดุ ตั้งแต่เรียนมาจนถึงปีสองเมย์จึงไม่เคยมีแฟนเลย

ดื่มกันไปถึงสองทุ่มต่ายก็โทรเรียกแฟนที่เป็นเด็กช่างปวส.รุ่นเดียวกันมานั่งด้วย เขาชื่อว่าโต้ง เป็นหนุ่มใต้ผิวเข้มร่างผอมสูงชะลูดและเป็นนักกีฬาบาสสมัยมัธยม ก่อนที่โต้งจะเป็นแฟนกับต่ายเขาเคยมาจีบเมย์ก่อนเพราะกลุ่มเมย์มักจะไปออกกำลังกายที่สนามกีฬาเดียวกัน

แรกๆเมย์เองก็ชอบโต้ง แต่ก็ได้แค่คุยกันเป็นเพื่อนเพราะกลัวพ่อจะรู้ว่ามีแฟน พอโต้งจีบเมย์นานเข้าก็จีบไม่ติดเขาจึงเบนเข็มไปจีบต่ายจนได้เป็นแฟนกันตั้งแต่เดือนแรก ต่ายเองก็ไม่รู้ว่าโต้งเคยจีบเมย์และนึกว่าแชทคุยกันธรรมดาตามประสาคนมาออกกำลังกายด้วยกัน แต่พอต่ายมีแฟนก็เริ่มผลการเรียนแย่ลงมาก

ทางด้านอ้อยเองก็เรียกแฟนรุ่นพี่ที่มหาลัยมารับตอนสามทุ่มแล้วไปนอนหอรุ่นพี่กันสองต่อสอง ที่โต๊ะจึงเหลือเพียงเมย์ โต้ง และต่าย

โต้งสั่งเหล้าปั่นมาเพิ่มและอาสาจะเลี้ยงเอง เมย์รู้สึกว่าเขาดื่มเก่งมาก แถมระหว่างที่นั่งชิดแฟนตัวเองก็แอบมองมาหาเธอบ่อยๆ ซึ่งนั่งตรงกันข้าม พอโต้งเมาก็เริ่มหลอกถามเมย์ว่ามีแฟนรึยัง สวยแบบนี้คงมีคนมาจีบเยอะ

"โอ๊ย! ยัยนี่ใครจะเอา พ่อดุจะตาย คบๆกันไปมีหวังโดนพ่อยิงตายก่อนมั้ง" ต่ายตอบแทนเมย์

ยิ่งดึกขึ้นเมย์ก็รู้สึกว่าเพลงเพราะ เธอดื่มเหล้าปั่นกับเพื่อนๆจนหน้าแดงก่ำ แถมอากาศหนาวยิ่งทำให้แก้มสองข้างเป็นสีชมพู

พอถึงสี่ทุ่มเมย์จะขอตัวกลับก่อนแต่ต่ายกลับรั้งให้ดื่มต่อเพราะมารถมอเตอร์ไซค์คันเดียวกัน และโต้งต้องไปนอนบ้านเพราะกลัวแม่ด่า พอเหล้าปั่นหมดโต้งกลับสั่งเบียร์มาดื่มต่ออีกเหยือกนึง

พอเมาแล้วโต้งก็เริ่มพูดมาก เขาโอ้อวดเรื่องแข่งกีฬาชนะและอวดเรื่องรถมอเตอร์ไซค์แต่งซิ่งอยู่นานสองนาน พอคุยไปมากเข้าก็ไม่ค่อยจะยกเบียร์ดื่ม เมย์กับต่ายก็ช่วยโต้งดื่มเบียร์สดจนหมดเหยือกแล้วเช็คบิลตอนห้าทุ่ม พอถึงเวลากลับโต้งเดินเซจนต่ายดูแล้วว่าน่าจะขี่รถกลับบ้านไม่ได้

ต่ายจึงเอาโต้งซ้อนท้ายมอเตอร์ไซค์แต่งกลับหอโดยเมย์ขี่รถของต่ายตามกันมาติดๆ สองสาวช่วยกันประคองโต้งขึ้นหอพักชั้นสี่ที่ไม่มีลิฟท์อย่างทุลักทุเลเอาการ

เมื่อถึงห้องโต้งก็ทิ้งตัวลงนอนหงายบนเตียงหกฟุต ต่ายยืนท้าวสะเอวบ่นเขาก็ไม่หือไม่อือและกรนเสียงดัง เมย์เข้ามาอาบน้ำก่อน เธอแต่งชุดนอนแบบกางเกงวอร์มขายาวและสวมเสื้อกันหนาวเพราะอากาศหนาวมาก เธอดึงผ้าห่มมาปูข้างล่างเตียงต่ายก็บอกว่าให้นอนข้างบนเพราะมันหนาว แถมผ้าห่มบนเตียงก็มีผืนเดียว ขืนเมย์เอาลงมาปูนอนคนบนเตียงก็ไม่มีอะไรห่มกันพอดี

เมย์เห็นว่าโต้งหลับแล้วจึงลงมานอนด้านขวามือของเขา เธอนอนตะแคงหันหลังให้แฟนเพื่อนอย่างจำใจ ต่ายปิดไฟแล้วขึ้นเตียงมานอนโดยไม่อาบน้ำ เธอนอนตะแคงด้านซ้ายของโต้งก่อนดึงผ้าห่มมาห่มให้คนสามคน

เมย์หลับไปด้วยความมึนจากฤทธิ์เหล้าปั่นผสมเบียร์ เธอรู้สึกตัวกลางดึกเพราะอาการหนาวจนตัวสั่น พอลืมตาขึ้นในห้องมืดสลัวก็พบว่าผ้าห่มหนาที่คลุมตัวเธอหายไป เหลียวหลังจะไปดึงผ้าบนตัวแฟนเพื่อนมาห่มก็เจอกับหน้าของโต้งที่กำลังซุกไซร้ลำคอด้านหลังของเธออยู่

จุ๊บ! ๆ ริมฝีปากร้อนและนุ่มของโต้งทำเอาเมย์ตัวสั่นและขนลุกซู่ เธอส่งเสียงห้ามโต้งเบาๆเพราะกลัวต่ายจะตื่น แต่พอก้มมองช่วงล่างตัวเองกลับเห็นว่ากางเกงโดนดึงลงไปถึงหัวเข่า แถมไม่ได้สวมกางเกงใน เช่นนี้คงเป็นสาเหตุที่เธอหนาวจนตัวสั่น

"โต้งขอทำเบาๆนะเมย์จ๋า" แฟนเพื่อนกระซิบใบหูและโอบแขนท่อนใหญ่มากอดรัดเมย์จากข้างหลัง ดึงร่างเธอถลาถอยไปแนบหลังกับอกร้อนผ่าว มือเขาลดลงไปสอดลูบใต้ตูดงอนขาวและวนนิ้วใส่ร่องสาวอย่างลุกลี้ลุกลน

อื้อ! ๆ โต้ง! อย่าาาา! เมย์กัดริมฝีปากตัวเองและร้องปราม แต่ต้นกลับมือไวและสอดนิ้วแยงยัดเข้าร่องสาวของเธอจากด้านหลัง พอเขางอนิ้วเกี่ยวเป็นตะขอเบ็ดอยู่ในรูเมย์ก็ดิ้นไม่หลุดเสียแล้ว

เเจ๊ะ! ๆ ๆ โต้งแยงนิ้วกลางเข้าออกรูสาวบริสุทธิ์ที่ตอดรัดนิ้วหนุบหนับ เขาดูดซอกคอเมย์จนเธอเสียวสะท้านและเผลอครางออกมา

หมับ! ๆ มืออีกข้างของโต้งรูดซิบเสื้อกันหนาวแล้วล้วงยัดเข้าคอเสื้อยืดลงมาบีบฟัดเต้านมเพื่อนแฟนอย่างย่ามอกย่ามใจ

ฮือ! ๆ ๆ เมย์นอนตัวงอและร้องไห้กระซิกๆ เธอรู้ดีว่าอะไรกำลังจะเกิด แต่คนที่กำลังจะข่มขืนเธอก็ดันเป็นคนที่เธอชอบแต่แรก สมองกับร่างกายของเธอสับสนไปหมด ใจนึงก็อยากจะกรี๊ดดังๆให้ต่ายตื่น แต่ร่างกายกลับไม่ตอบสนอง มีเพียงร่องสาวที่หลั่งน้ำเสียวออกมาจนเลอะเต็มอุ้งมือของโต้ง

แคว่ก! ๆ โต้งรูดซิบกางเกงยีนส์แปบเดียวเขาก็เอาปลายแท่งร้อนๆมากดอัดเข้าปากรูของเมย์โดนใช้นิ้วควานนำทาง พอเขากดส่วนหัวบานโตเข้ามาเมย์ถึงกับสะดุ้งโหยง น้ำตาไหลพรากอาบแก้มเลอะเต็มหมอน เธอรู้สึกเจ็บมากจึงจิกมือกับแขนโต้งจนมีเลือดไหลซึมออกมา

ส่วบ! ๆ ๆ โต้งโยกเอวกระแทกส่วนที่เหลือยัดเข้ามาและครางซี๊ดซ๊าดขณะที่เมย์เจ็บจนดิ้นพล่านในอ้อมกอดของเขา เธอรู้สึกคับติ้วเหมือนร่างจะฉีกออกจากตรงนั้น

พอโต้งเอาเข้ามาสุดก็กระแทกเข้าออกและจับหน้าเลอะน้ำตาของเมย์เหลียวหลังมาจูบปากอย่างหื่นสุดๆ เขาแทงเข้าออกไม่ถึงห้านาทีก็มีน้ำร้อนผ่าวพุ่งเข้ามาในท้องของเมย์ ตอนนั้นเธอยอมรับว่าเสร็จไปพร้อมๆกับต้นแถมเขายังเอากดแช่คาไว้ในรูจนเธอหยุดร้องไห้

นับแต่นั้นมาโต้งกับเมย์ก็แอบนัดเจอและมีอะไรกันแทบทุกสัปดาห์ จนขึ้นปีสามต่ายเลิกกับต้นเมย์จึงไม่ได้เจอเขาอีกเลย ล่าสุดเธอได้ข่าวว่าต้นเรียนไม่จบและไปทำงานที่อู่ซ่อมรถของญาติที่ภาคใต้

อ่านต่อ

หนังสืออื่นๆ ของ nugkeanransawat

ข้อมูลเพิ่มเติม

หนังสือที่คุณอาจชอบ

ฉันนี่แหละเศรษฐี

ฉันนี่แหละเศรษฐี

Abelard Evans
5.0

ผมต้องทำงานนอกเวลาทุกวันเพื่อหารายได้ประคองชีวิตและจ่ายค่าเรียนมหาวิทยาลัยด้วยตัวเอง เนื่องจากฐานะครอบครัวยากจนและไม่สามารถส่งเสียผมเข้ามหาวิทยาลัยได้ และตอนเรียนที่มหาวิทยาลัย ผมก็ได้พบกับเธอ-สาวแสนสวยที่หนุ่มๆ ทุกคนในชั้นเรียนต่างก็ใฝ่ฝันถึง ไม่เว้นแม้แต่ผมเอง แต่ผมก็รู้ตัวดีว่าตัวเองไม่คู่ควรกับเธอ ถึงอย่างนั้นก็ตาม ผมก็รวบรวมความกล้าสารภาพกับเธอจนได้ สุดท้ายผมนึกไม่ถึงว่าเธอจะยอมตกลงเป็นแฟนกับผม เธอบอกกับผมว่าอยากได้ของขวัญเป็นไอโฟนรุ่นล่าสุด ผมก็ไปรับงานซักเสื้อผ้าให้เพื่อนร่วมชั้นเรียนเพื่อพยายามเก็บเงินซื้อให้เธอจนได้ และในที่สุดหนึ่งเดือนต่อมา ผมก็ซื้อมาได้จริง ๆ แต่ขณะที่ผมกำลังห่อของขวัญเพื่อนำไปมอบให้เธอ ก็พบว่าเธอกำลังมีอะไรกับหัวหน้าทีมฟุตบอลในห้องล็อกเกอร์ เธอเหมือนเปลี่ยนเป็นอีกคนหนึ่งซึ่งผมไม่เคยรู้จักเลย เธอหัวเราะเยาะความโง่เขลาของผม เหยียดหยามศักดิ์ศรีของผม ปล่อยให้เขาซึ่งตอนนี้ได้กลายเป็นแฟนใหม่ของเธอไปแล้ว ทุบตีผม ผมนอนเจ็บอยู่บนพื้นอย่างสิ้นหวัง ต่อมา จู่ ๆ ผมก็ได้รับโทรศัพท์จากพ่อ ตั้งแต่วันนั้น ชีวิตของผมก็ได้เปลี่ยนแปลงไปอย่างกับหนัามือเป็นหลังมือ ใครจะไปรู้ว่า ผมเป็นลูกชายของมหาเศรษฐี

กลร้ายทรายเสน่หา

กลร้ายทรายเสน่หา

ศิรารัย
5.0

นิยายแนว...ทะเลทรายสวีต...ที่ยิ่งอ่านยิ่งสนุกของนักเขียนเล่มนี้ ได้พานางเอกไปผจญภัยร้ายท่ามกลางทะเลทรายร้อนระอุจากโจรทะเลทรายตัวปลอมและโจรทะเลทรายตัวจริงที่กักขฬะด้วยการเอาคืนของพระเอกที่ถูกนางเอกใส่ร้ายให้เสื่อมเสียชื่อเสียงและทำให้รู้ความจริงว่าสิ่งที่เกิดขึ้นเป็นการกระทำด้วยความเข้าใจผิด แต่การเดินทางที่ใกล้ชิดทำให้ความรู้สึกของทั้งสองเปลี่ยนจากคู่กัดเป็นคู่ที่ถูกตาต้องใจกัน เกล็ดทรายอันร้อนระอุจากแสงแดดแผดเผาจึงกลายเป็นเกล็ดน้ำตาล ...***...“นายก็พูดได้สิ ลองมาเป็นฉันดูบ้าง จะได้รู้ว่าต้องกระตือรือร้นไปทำไม" เธอย้อนอย่างโมโห “เลิกอยากรู้อยากเห็นเสียที แล้วฟังฉัน ระหว่างพักอยู่ที่นี่ทุกคนต้องมีหน้าที่ หล่อนก็ต้องทำงานเหมือนกัน" เขาพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงปกติที่เธอไม่ค่อยจะได้ยินนัก “นี่นายโจร ฉันไม่ใช่ลูกน้องหรือคนรับใช้ของนายนะ นายเป็นคนจับตัวฉันมา ก็ต้องเลี้ยงดูให้ฉันอยู่สุขสบาย จะมาใช้งานกินแรงกันไม่ได้นะ" เธอโวยลั่น “ฉันไม่สน ถ้าไม่ทำก็ไม่ต้องกิน อาหารมีไว้ให้คนที่ต้องออกแรงทำงานเท่านั้น" เขาข่มขวัญ คงคิดว่าเธอกลัวอดตายแล้วจะยอมทำตามทุกอย่างละสิ...ฝันไปเถอะ...เธอเชิดหน้าใส่ “แต่ไม่ใช่ฉัน ดูปากฉันนะ..." เธอชี้ที่ปากตัวเองอย่างที่น้องณัชชาลูกสาวพี่บ๊อบชอบทำ “ฉัน...ไม่...ทำงาน...อะไร...ทั้งนั้น..." เธอเน้นทุกถ้อยคำให้เขาฟังก่อนจะหันหลังเดินจากมาพร้อมไฟโกรธลุกท่วมตัว ...ตาบ๊องเอ๊ย...จิตสำนึกเข่นเขี้ยวเหมือนอยากจะเคี้ยวเขาให้แหลกคาปาก เธอไม่ได้เป็นฝ่ายร้องตามเขามาถึงจะต้องยอมทำทุกอย่างที่เขา...สั่ง...สั่ง...สั่ง... โดยเฉพาะการทำงานแลกข้าวน้ำประทังชีวิต...เขาสิต้องรับผิดชอบหาข้าวหาปลามาเลี้ยงดูให้อิ่มหนำสำราญ หากเขาต้องการใช้ประโยชน์จาก ตัวเธอ... “งานแรก..." เขาพูดต่ออย่างไม่สนใจ “หล่อนต้องซักเสื้อผ้าให้ฉัน งานอย่างที่สอง-ต้องทำความสะอาดกระโจมที่เราพักด้วยกันทุกเช้ากลางวันเย็น เก็บที่นอน ปูที่นอน กวาดพื้น ถูพื้น และปัดฝุ่นทำความสะอาดตากเครื่องนอนทุกชิ้นทุกวัน อย่างที่ สาม-ต้องนำอาหารมาเสิร์ฟให้ฉันทุกมื้อ เสร็จงานแล้วหล่อนจึงจะได้อาหารกิน ถ้าไม่ทำก็ไม่ได้กิน เข้าใจไหม” มิลินยืนอ้าปากค้าง อยากจะกรี๊ดให้ลั่น เขามันจอมบงการสิ้นดี แล้วถือดีอย่างไรมาใช้งานเธอเยี่ยงนางทาสีประจำตัวแบบนี้ เธอยืนกำหมัดแน่น อยากจะแล่นเข้าข่วนหน้ารกเคราของเขาให้สาสมกับความโกรธที่ถูกโยนตำแหน่งทาสรับใช้ใส่แล้วเดินหนีไปซึ่งๆหน้า ...ตาบ้า...ตาบ๊อง...ตาบื้อ...ตา...ขี้เก๊ก...เธอก่นว่าเป็นชุด สุดจะทนพฤติการณ์แบบเจ้าใหญ่นายโต...สั่ง...สั่ง...สั่ง...โดยไม่ฟังเสียงใคร คิดว่าตัวเองเป็นใหญ่มาจากไหนกัน...ฮึ...***... **************************************************** นิยายเรื่องนี้เป็นความคิดสร้างสรรค์ของนักเขียนอย่างแท้จริง สงวนลิขสิทธิ์โดย : ศิรารัย-ศิรารัยนิยายรัก ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์คอมพิวเตอร์และสิ่งพิมพ์ ห้ามลอกเลียนทุกส่วนของหนังสือเล่มนี้ ห้ามเผยแพร่-จำหน่าย-ดัดแปลง-ทำซ้ำ-จัดพิมพ์ หรือห้ามกระทำการใดๆทุกประการกับนิยายเรื่องนี้ ก่อนได้รับอนุญาตเป็นลายลักษณ์อักษรจากผู้เขียน **************************************************

ท่านประธานคลั่งสวาท

ท่านประธานคลั่งสวาท

กาสะลอง
4.9

“อ๊ะ… ซี้ดดดดดดด… ” เสียงร้องครางหลุดออกมาจากริมฝีปากของยาดาที่ต้องเผยออ้าทุกครั้งที่ลิ้นของเขาปาดเสยเข้าใส่กลีบสาว ไม่เพียงแค่เลีย แต่ยังสอดนิ้วเข้ามาบดคลึงเม็ดกระสัน ยิ่งทำให้หล่อนเสียวซ่านสุดจะบรรยาย “อู้ววว… กลีบอวบอูมดีจัง” น้ำเสียงสะใจ หลังจากจู่โจมด้วยปลายลิ้นจนน้ำคาวสวาทของหญิงสาวหลั่งไหลออกมาอาบชุ่มสองกลีบ ขมิบสู้ลำนิ้ว “ว้าว… เยิ้มเร็วมากหนูจ๋า” ท่านประธานชอบใจที่เห็นร่างกายของหล่อนตอบสนองการปลุกเร้า ค่อยๆ หงายฝ่ามือสอดเข้ามาระหว่างง่ามก้นด้านหลัง ตะล่อมโอบพูเนื้อโหนกนูนเหมือนกับหลังเต่าคว่ำลงมาประกบกับอุ้งมือพอดี “อ๊า… ซี้ดดดดดด… ” ยาดาร้องครวญครางออกมาด้วยความสยิว นิ้วของเขาไม่เพียงแค่ไล้ลูบ แต่ยังตวัดรัวแหวกร่องแล้วสอดใส่เข้ามาในความฝืดคับ

Happy ที่โสดอีกครั้ง

Happy ที่โสดอีกครั้ง

STARMOON PTE. LTD.
4.9

แต่งงานกันเป็นเวลาสามปี เสิ่มชูคิดว่าต่อให้ป๋อมู่เหนียนจะใจแข็งสักแค่ไหนก็ควรจะอ่อนลงได้ด้วยความรักที่เธอมีกับเขามาโดยตลอด แต่เมื่อเขาบังคับให้เธอคุกเข่าลงในหอบรรพบุรุษของตระกูล เสิ่มชูถึงตระหนักว่าแท้ที่จริง ผู้ชายคนนี้ไม่มีหัวใจ คนที่ไม่มีหัวใจ เธอยังจะอาลัยอาวรณ์อยู่อีกทำไม? ดังนั้น เมื่อป๋อมู่เหนียนขอให้เธอเลือกระหว่างการคุกเข่าและการหย่าร้าง เสิ่มชูจึงเลือกการหย่าร้างไปโดยไม่ได้ลังเล เธอยังสาวยังสวยอยู่เช่นนี้ ทำไมจะต้องมาเสียเวลากับไอ้ผู้ชายคนนี้ด้วย!มิสู้กลับบ้านไปสืบทอดมรดกพันล้านของตระกูลจะดีกว่า

บท
อ่านเลย
ดาวน์โหลดหนังสือ