คุณแม่ที่รัก [Dear Mother]

คุณแม่ที่รัก [Dear Mother]

รุ่งอรุโณทัย

5.0
ความคิดเห็น
37.4K
ชม
116
บท

“คุณแม่จะรับผิดชอบผมยังไง ที่นำพาผมลงสู่นรกไปพร้อมกับคุณแม่ครับ” “คุณหื่นทุกครั้งที่เมาแบบนี้มั้ย” !!!! “คุณพูดอะไร” “ผมพูดอะไร นี่คุณอย่าบอกนะว่าก่อนหน้านี้คุณจำอะไรไม่ได้เลย” นับดาวตื่นตระหนกลนลานจนแทบสิ้นสติ “คุณบุกเข้าห้องผม ผู้หญิงตัวเล็กๆ ใครจะคิดว่าแรงจะเยอะจนน่ากลัว คุณจู่โจมผมทุกอย่าง ผมไม่ใช่พระอิฐพระปูน.../...อย่านะ!!! อย่าพูดต่อนะ” นับดาวทนฟังต่อไม่ได้ เธอยกมือขึ้นปิดปากเขาพร้อมออกแรงโถมกายใส่เขา ทิวาหยุดเอ่ยนอนนิ่งให้ท่อนบนเปลือยของเธอทาบทับแผ่นอกเขาไว้ แม้จะมองไม่ค่อยเห็น แต่ระยะใกล้มากกับสายตาที่ปรับเข้ากับความมืดได้แล้วของทั้งสอง ทำให้ต่างก็มองเห็นดวงตาของกันและกัน ทิวาไม่ได้เอ่ยอะไรต่อ ในทางตรงข้ามเขากลับยั่วยวนเธอ แลบลิ้นเลียฝ่ามือเธอ ควับ! นับดาวสะดุ้งตกใจชักมือกลับ เซถลาจนตัวเองกลับเป็นฝ่ายไปนอนและทิวาก็ขยับเป็ยฝ่ายทาบทับร่างเธอไว้ในทันที “คุณแม่จะรับผิดชอบผมยังไง ที่นำพาผมลงสู่นรกไปพร้อมกับคุณแม่ครับ”

บทที่ 1 พินัยกรรม

ในวันที่ฝนตก...ครื้นนนน บรื้นนนน ซ่า ซ่า ซ่า

ดวงตาคมจดจ้องมองผ่านกระจกที่ถูกเกาะไปด้วยหยดน้ำจากฟากฟ้าที่ล่วงหล่นมาอย่างกับมันรู้ว่าต้องทำหน้าที่แทนเจ้าของดวงตาแข็งกร้าวที่ไม่อาจเดาได้จากผู้พบเจอว่าเขากำลังอยู่ในอารมณ์ใดกันแน่ ณ สถานการณ์ที่พบเจอในเวลานี้

การเดินทางมากกว่าสิบสองชั่วโมง ดวงตาที่แดงก่ำอาจจะเกิดจากการอดนอนก็เป็นได้

“ถึงแล้วครับ” แท็กซี่ร้องบอกเมื่อรถจอดนิ่งอยู่หลายนาทีแต่ผู้โดยสารก็ไม่มีวี่แววว่าจะรู้สึกตัว ตลอดชั่วโมงเขาเอาแต่นั่งนิ่ง อากัปกริยาที่บ่งบอกว่าเขายังมีชีวิตก็คือการขยับลำคอมองกระจกข้างกับลมหายใจสม่ำเสมอที่ยังให้ได้ยินอยู่

ทิวาเหมือนได้สติจากเสียงร้องบอกนั้น ภาพตรงหน้าค่อยๆเข้าโสตประสาทการรับรู้ที่ถูกต้อง ผู้คนมากมายในชุดดำเป็นส่วนใหญ่ มาร่วมไว้อาลัย ทิวาแสยะยิ้มแต่ดวงตาเขากลับพร่ามัวกะทันหัน ปากหยักขบเม้มจนเส้นเลือดตรงขมับปูดโปนเพียงเพราะเขาต้องการสกัดกั้นความรู้สึกไว้

ควับ! ทิวายื่นธนบัตรให้แท็กซี่ “เอ่อ...คุณครับผมขอโทษด้วยครับ ผมไม่มีทอน...” ทิวาไม่เอ่ยโต้ตอบอะไร ยัดธนบัตรใส่มือแท็กซี่และลงจากรถไป แท็กซี่แม้จะเข้าใจแต่ในใจก็รู้สึกว่ามันเยอะเกินไป ค่ารถสองร้อยกว่าเท่านั้น แต่นี่เขาให้มาตั้งหนึ่งพัน แต่เมื่อจะเรียกขานอีกครั้ง ชายหนุ่มก็เดินไปไกลแล้ว

ในศาลาเต็มไปด้วยผู้คนมากมาย พระสงฆ์เตรียมจะสวดอีกไม่กี่นาทีข้างหน้า เอ๊ะ! แต่ดวงตาของผู้ที่นั่งอยู่ตำแหน่งเจ้าภาพเห็นชายร่างสูงที่แม้ไม่เจอกันหลายปี หลายอย่างเปลี่ยนไป แต่คนรู้จักกันมากว่ายี่สิบปี ให้ไม่เจอกันหลายปีก็ยังคงจำได้อยู่ดี

“ทิวา”

“สวัสดีครับคุณอาประธาน”

“ในที่สุดเธอก็กลับมา” ทิวายิ้มเล็กน้อยขณะพยักหน้า ทิวาไม่อาจปฎิเสธได้ว่าเขาเห็นความโล่งใจในแววตาและสีหน้าของคนตรงหน้า คุณอาประธานเป็นทนายประจำตระกูลที่เขาเห็นตั้งแต่จำความได้ ก็เปรียบได้เป็นญาติคนหนึ่งของเขาเลยก็ว่าได้ “ค่อยคุยกัน...พระกำลังจะสวดแล้ว” ทิวา เดินเคียงข้างประธานไปนั่งตำแหน่งเจ้าภาพ

ความโดดเด่นของทิวาทำให้แขกต่าง`ให้ความสนใจ แม้พระจะเริ่มสวดแต่ความอยากรู้ของมนุษย์นั้น พระเจ้าก็ไม่อาจยับยั้งได้ หลายคนต่างหันไปกระซิบกระซาบกับคนข้างกาย แม้มือจะพนมอยู่แต่จิตใจก็ไม่ได้มีความสงบร่วมสวดส่งวิญญาณที่สงบแล้วเลยสักนิด

ทิวาจดจ้องไปยังภาพที่มีหลายส่วนที่ตนไม่อาจปฎิเสธได้ว่าตนมีส่วนเหมือนและคล้ายอยู่มาก เทวัญ ประเสิร์ฐอนันตกุล พ่อบังเกิดเกล้าที่เขาไม่ได้พูดคุยและเจอะเจอมานานกว่าเจ็ดปี

เรื่องราวบาดหมางระหว่างเขากับพ่อเกิดเมื่อเขาอายุเพียงยี่สิบปีเท่านั้น ทั้งๆที่เขาสนิทกับพ่อที่ตั้งใจทำงานขยันขันแข็ง พ่อที่เป็นไอดอลของลูกชายเพียงคนเดียวมาโดยตลอด

ทิวาร่วมถวายปัจจัยให้กับพระสงฆ์ตามที่อาประธานบอก เมื่อพระสงฆ์จากไป ทิวาก็ไปกราบพ่อเป็นครั้งแรกในรอบเจ็ดปี ไร้เสียงสะอื้น แต่หยาดน้ำตาลูกผู้ชายไม่อาจกักกั้นไว้ได้

ภายในจิตใจของทิวาตอนนี้ไม่มีใครคาดเดาได้เลยแม้จะเป็นประธานที่เห็นทิวามาตั้งแต่แรกเกิด

“คำสั่งเสียสุดท้ายของเจ้าสัว คือ อยากให้หลานกลับมาปักหลัก...กลับเมืองไทย” ประธานบอกหลานชายหลังจากที่หลบมานั่งที่ศาลาริมน้ำ ไร้ผู้คนพลุกพล่าน

ไม่มีคำตอบรับหรือปฎิเสธใดๆ ทิวาหันไปมองท้องลำน้ำที่แม้จะเห็นน้ำแยกได้ว่านั่นคือน้ำแต่ทุกอย่างก็มืดมิด

“ผู้หญิงคนนั้น”

“คุณกาด เสียไปตั้งแต่เมื่อสี่ปีก่อน” ประธานเข้าใจได้ทันทีว่าทิวาหมายถึงใคร และไม่แปลกใจที่ทิวาจะไม่รู้เรื่องนี้ เพราะตั้งแต่เกิดเรื่องคงไม่มีใครกล้าจะเอ่ยหรือเอาเรื่องของประเสิร์ฐอนันนตกุลไปเอ่ยกับทิวา รวมถึงคุณรัศมี แม่แท้ๆของทิวา

“แล้วเด็กใน...”

“เธอแท้งครับ” ทิวาเลิกคิ้วอย่างแปลกใจเสียมากกว่าความรู้สึกอย่างอื่น ทิวาไม่ได้เอ่ยถามอะไรต่อ ไม่ถามถึงสาเหตุการเสียชีวิตและสาเหตุการแท้ง เพราะนั่นเป็นรายละเอียดที่เขาไม่จำเป็นต้องเอามารกสมอง แต่เขาหันกลับไปทางศาลา มุมปากยกขึ้นเล็กน้อย

“พรุ่งนี้คุณแม่จะเดินทางมาถึง หลังจากเสร็จงาน ผมคงต้องกลับไปสะสางที่โน้นสักหนึ่งเดือน” ประธานยิ้มออกมาทันที เพราะเขาได้คำตอบแล้ว

“อืม...พินัยกรรมจะถูกเปิดหลังจากที่หลานกลับมาอีกครั้ง” ทิวาพยักหน้ารับอย่างเข้าใจ

เทวัญ ประเสิร์ฐอนันตกุล หรือผู้คนเรียกติดปากว่าเจ้าสัวเทวัญ ทายาทรุ่นที่สอง ผู้คร่ำหวอดธุรกิจการเช่าไม่มีใครที่ไม่รู้จักตระกูลนี้ ห้างร้านใหญ่ๆในทำเลทองต่างก็เป็นลูกค้าของประเสิร์ฐอนันตกุล

เทวัญเป็นทายาทรุ่นที่สองที่เป็นลูกโทน ตอนสมัยเขายังเยาว์ เขาก็ถูกเรียกว่าเจ้าสัวแล้ว แม้ในตอนแรกฉายาจะได้เพราะเกิดมาบนกองเงินกองทอง แต่ลูกโทนคนนี้ไม่ได้ทำให้ตระกูลต้องขายหน้า เขาทั้งรักษาสิ่งที่มีและสร้างสิ่งใหม่ให้เกิดขึ้นมามากมาย ลูกชายอย่างทิวาไม่จำเป็นต้องไปหันมองฮีโร่แบบอย่างจากที่ไหน เพราะพ่อของเขาไม่ว่าจะจับอะไรก็ประสบความสำเร็จไปเสียทุกอย่าง

“โตขึ้นผมจะเก่งให้ได้เหมือนพ่อ” คำของเด็กชายทิวา ประเสิร์ฐ-อนันตกุล ผู้ที่เกิดมาบนกองเงินกองทองไม่ต่างกับผู้เป็นพ่อเลย

อ่านต่อ

หนังสืออื่นๆ ของ รุ่งอรุโณทัย

ข้อมูลเพิ่มเติม
รวมเรื่องสั้น_เรื่องราวความรัก อ่านเท่าไหร่ก็ไม่มีเบื่อ

รวมเรื่องสั้น_เรื่องราวความรัก อ่านเท่าไหร่ก็ไม่มีเบื่อ

โรแมนติก

5.0

รวมเรื่องสั้น_เรื่องราวความรัก อ่านเท่าไหร่ก็ไม่มีเบื่อ -- เมื่อเขาต้องการ -- มายผู้ที่ไม่เคยปฎิเสธยามเมื่อคุณอาหนุ่มต้องการ ซึ่งเธอไม่ปฎิเสธเขาอยู่แล้ว เพราะไม่รู้จะทำไปทำไม เสแสร้งแกล้งเล่นตัวทั้งๆ ที่ตัวเองก็ไม่เหลือความสดใหม่ให้ค้นหาอีกต่อไปแล้ว ทำได้เพียงร่วมมือกับเขาอย่างเร้าร้อนในทุกที่ทุกเวลา ‘เมื่อเขาต้องการ’ -- ชนท้องน้องสาว -- หากน้องสาวที่ผมหวังจะท้องชนกัน กำลังจะมีความรักกับผู้ชายคนอื่น...คุณจะทำอย่างไร? -- ค่าคุ้มครองมาเฟีย -- กานต์ จะว่าเขาเป็นเด็กหนุ่มก็ได้ ชายหนุ่มวัยขบเผาะก็ไม่ผิด เมื่อเขากลายเป็นค่าตอบแทนชดเชยการล้างแค้น อันแสนเร้าใจ ให้กับ คุณเชอร์รี่ พี่สาวที่มักจะปรากฎตัวในชุดรัดรูปอวดส่วนเว้าส่วนโค้ง ต่อหน้าเขา... เอือก!...เสียงลูกกระเดือกขยับเมื่อกานต์พยายามกลืนน้ำลายไม่ให้ไหลออกมา -- ผู้ชายแพร่พันธุ์ -- “หากภรรยาที่แต่งงานกันมาได้ 5 ปี บอกกับคุณว่า จะให้คุณทำกับผู้หญิงอื่น เพื่อมีลูกให้กับเธอ...คุณจะทำอย่างไร?

รักดุจสายน้ำ [ Way to love ]

รักดุจสายน้ำ [ Way to love ]

โรแมนติก

5.0

...ความรู้สึกที่เธอมีให้กับเขามันหยั่งรากแก้วไปถึงกระดูกทุกมวลในร่างกายเธอแล้ว ถ้าให้เธอถอนมันตอนนี้มันจะต่างอะไรกับการเลาะกระดูกกันเล่า! 🌼 🌼 🌼 ตั้งแต่เล็กจนโตเธอไม่เคยใกล้ชิดผู้ชายคนไหนที่ไม่ใช่สายเลือดเดียวกันมาก่อน มันไม่ใช่พึ่งเกิดขึ้นแต่มันค่อยๆ เติบโตขึ้นอย่างแข็งแรงต่างหาก ความรู้สึกที่เธอมีให้กับเขามันหยั่งรากแก้วไปถึงกระดูกทุกมวลในร่างกายเธอแล้ว ถ้าให้เธอถอนมันตอนนี้มันจะต่างอะไรกับการเลาะกระดูกกันเล่า! ปิ้ง! นั่งอยู่แบบนี้นานแค่ไหนเธอแทบไม่รู้ตัวจนมีข้อความเข้ามาในโทรศัพท์ ‘พี่จะออกไปข้างนอก อยากได้อะไรอยากกินอะไรส่งข้อความมานะ’ ลำธารมองประโยคที่ปรากฎบนหน้าจอด้วยใบหน้าซีดเผือก ‘...ส่งข้อความมานะ’ ไม่มีช่องโหว่ตรงไหนให้เธอได้มีความหวังเลยว่าเขาจะชวนเธอไปด้วย “พี่หัสพาลำธารไปด้วย” หญิงสาวพร่ำเพ้อเพียงลำพัง แม้ได้ไปแล้วจะต้องเจ็บปวดยามที่ต้องเห็นเขาอยู่กับผู้หญิงคนนั้น แต่ถ้าเธอได้ไปด้วยช่วงกลับเวลาตรงนั้นก็จะเป็นของเธอกับเขาเพียงลำพังสักนิดก็ยังดี แต่เธอก็ได้แต่หลับตาและเอาความต้องการนี้ไปยังความฝัน

พันธะรักวิวาห์จำเป็น [Bond of Love - Wedding]

พันธะรักวิวาห์จำเป็น [Bond of Love - Wedding]

โรแมนติก

4.3

พันธะรักวิวาห์จำเป็น [Bond of Love - Wedding] #รุ่งอรุโณทัย เขาเรโนลต์ที่ต้องแต่งงานกับหญิงสาวที่ไม่เคยเห็นหน้าแม้แต่ครั้งเดียวตามคำสั่งพ่อ ซึ่งทำให้เขาต้องเสียทั้งเงินและเสียสถานะโสด เพราะฉะนั้นเขาไม่มีทางที่จะต้องแต่งเมียคนนี้แล้วเอาขึ้นหิ้งบูชาเป็นแน่ พ่อจะจัดหนักให้อย่างไม่แทงกั๊กในทุกๆ ทั้งเรื่องXXXทั้งแสวงหาผลประโยชน์จากเมียที่ได้มาจากวิวาห์จำเป็นคนนี้เท่าทบทวีเงินที่เขาต้องลงทุนจ่ายไปไม่น้อยคืนมาจนครบพร้อมดอกเบี้ยรับและดอกเบี้ยจ่าย... คำโปรย:: … เรโนลต์ เงียบ! เขาประธานผู้มากด้วยอำนาจ เพียบพร้อมไปด้วยรูปร่างหน้าตาที่สามารถขึ้นแท่นสามีแห่งชาติได้อย่างไร้ข้อกังขา ฐานะการเงินแม้ตอนนี้จะเหลือเพียงอสังหาริมทรัพย์กับรถสามคันและเงินเดือนแต่ก็ยังน่าสนใจอยู่ในหมู่สาวๆ และเหล่าไก่วัดที่เต็มใจให้สมภารอย่างเขากัดแทะเล่นเป็นครั้งคราว คนโสดทำอะไรก็ไม่น่าเกลียดไม่ผิด แต่จากคำพูดล่าสุดของคุณพ่อไม่กี่คำ เขาที่เป็นฝ่ายกระดิกนิ้วเรียกสาวๆ กลายมาเป็นคนที่ถูกกระดิกนิ้วเรียกไปแล้วอย่างงั้นเหรอ “เธอเป็นหม่อมเจ้าหรือครับ...ผมหมายถึงว่าที่สะใภ้นะครับ” เขาขยายความเมื่อจู่ๆ เขาเงียบไปนานและเอ่ยขึ้นมาคุณพ่อจึงมุ่นคิ้วไม่เข้าใจในตอนแรก คุณอำพลส่ายหน้า “นางสาวธรรมดา” “เธอเป็นลูกนักการเมืองใหญ่หรือเป็นลูกสาวหัวแก้วหัวแหวนของผู้ทรงอิทธิพล” เรโนลต์ยังพยายามต่อ “คุณอำพลส่ายหน้า “กำพร้า” … เรโนลต์ เงียบ! “เป็นผู้มีพระคุณของคุณพ่อ” เรโนลต์ไม่ละความพยายาม “แกดูละครมากไปมั้ย” … เรโนลต์ เงียบ! ======================= SET : Bond Of Love พันธะรักโดยไม่ตั้ง [Bond Of Love - Accidence] พันธะรักวิวาห์จำเป็น [Bond Of Love - Wedding] พันธะรักราคีแค้น [Bond Of Love - Revenge]

จอมใจมาเฟีย [ Mafia’s Beloved ] SET : Romance Of Mafia 5th

จอมใจมาเฟีย [ Mafia’s Beloved ] SET : Romance Of Mafia 5th

โรแมนติก

5.0

“ถอยไปนะ!!!” “ไม่สู้แล้วเหรอ” น้ำใสกำปมผ้าขนหนูไว้แน่น ดวงตากลมจดจ้องเข้าไปในดวงตาสีเทาของเขาเขม็ง แม้ตัวเองจะเสียเปรียบแต่เธอไม่มีทางยอมแพ้ง่ายๆ “จะเอายังไง” “นั่นสินะ! ไม่อยากเชื่อเลยว่าอย่างเราสองคนจะมาถึงจุดนี้ได้เหมือนกัน...ใครกันนะที่บอกรักกันได้ทุกเวลา...ไม่อายปากบ้างเหรอ” คำเย้ยหยันที่ถูกพ่นออกมามันไม่ได้แค่ทำร้ายจิตใจคนฟังเพียงฝ่ายเดียว ในทางตรงข้ามคนพูดน่าจะอาการสาหัสยิ่งกว่า “แล้วไง! คุณก็เหมือนของกินมีใครบ้างที่กินของเดิมซ้ำๆกันทุกวัน คำแรกมันก็ชื่นมื่นน่าลิ้มลองเป็นธรรมดา คำที่สองก็ยังน่าพิสมัย แต่คำต่อๆไปใครจะยังกลืนมันลงละในเมื่อรู้รสชาติแล้ว เมื่อถึงเวลาก็ต้องหารสชาติใหม่ๆมาลอง...ใช่มั้ย” แววตาของเอ็ดเวิร์ดเปลี่ยนไป สีหน้าและแววตาของน้ำใสมันช่างเข้าได้กับคำพูดของเธอเสียจริง นี่เขาเกิดหวั่นไหวใช่เหรอเปล่าว่าเธอคิดอย่างที่พูดจริงๆ ความเบื่อหน่ายอย่างงั้นเหรอ... “ได้!!! ในเมื่อเธอเบื่อรสชาติที่ฉันอุตส่าห์ปรุงแต่งมันเพื่อเธอคนเดียว งั้นลองรสชาติใหม่ก็...แล้ว...กัน!” อร้ายยยย!!! น้ำใสร้องดังลั่นเมื่อเอ็ดเวิร์ดกระชากผ้าขนหนูออกจากการปกป้องเรือนกายเปลือย ควับ!!! แรงเขากับแรงเธอมันเทียบกันไม่ได้หรอก ควับ!!! และอีกผืนที่หลุดล่วงไปคือของเขา สองร่างเปลือยเปล่าแนบชิดกัน เมื่อน้ำใสพยายามจะหนีให้พ้นจากรัศมีไอร้อนของร่างกายเขาที่พวยพุ่งออกมากระทบพื้นผิวเนียนของเธอ

ยอดพธูเทพบุตร  [Demigod’s Bride]

ยอดพธูเทพบุตร [Demigod’s Bride]

โรแมนติก

5.0

“พามาที่นี่ทำไม” “กินมื้อเช้า” ณิชาเบิกตากว้างมองเขา นี่เขาไปรับเธอมากินมื้อเช้า ดวงตากลมมองนาฬิกาด้านหน้ารถ และหันกลับมามองเขา เขาอยู่ในชุดกึ่งสูท เป็นทางการมาก โอ้! นี่เขาอายุเท่าไหร่กัน ปกติเขาตื่นกี่โมงกัน เพราะตอนนี้พึ่งจะเจ็ดโมงเช้า “ปกติคุณตื่นกี่โมง” “ตีห้าเป็นประจำทุกวัน” “ทุกวันเลยเหรอ” ภีมะพยักหน้า “แล้วนอนกี่โมง” “ก็แล้วแต่...อยากรู้ไปทำไม” “สงสัยบ้างไม่ได้เหรอ...” พวกเขาแปลกหรือเปล่านะ พี่เหนือก็เป็นคนตื่นเช้าเช่นกัน “คุณออกกำลังตอนเช้าทุกวันเลยใช่มั้ยคะ” ภีมะพยักหน้าอีกครั้ง “คนในตระกูลเราไม่สอนให้ลูกหลานนอนตื่นสาย...แต่สะใภ้อย่างเธอฉันจะให้เวลาค่อยๆปรับตัว”

เกมส์บังคับรัก [ A love game ]

เกมส์บังคับรัก [ A love game ]

โรแมนติก

5.0

ฉันเป็น ขวัญชนก วงศ์ษา ตั้งแต่อายุ 1 วัน ถึง อายุ 18 ปี 1 วัน อายุ 18 ปี 2 วัน ฉันเป็น ขวัญชนก ฟง เขาคือ ดีแลน ฟง อายุอานามก็ 30 ปี ชายร่างสูงเมื่อสามปีก่อน ปัจจุบันเขาคือสามีที่ถูกต้องตามกฎหมาย ขอย้ำว่าถูกต้องตามกฎหมายเท่านั้น คำโปรย : “ห้าแสน!” “เจ็ดแสน!” เสียงประมูลราคาจากคนด้านล่างเวทีดังแข่งกัน “หนึ่งล้าน” การประมูลยังคงดำเนินกันต่อไปเรื่อยๆ ขวัญชนก สาวน้อยวัยใสวัยย่างสิบเก้าสอดส่ายสายตามองไปยังกลุ่มคนด้านหน้า “หนึ่งล้านสองแสน” เอาสิ! ถ้าเขาไม่มา เธอก็...ขวัญชนกยิ้มหวานหว่านเสน่ห์ กระตุ้นราคาประมูลจนสูงลิ่วถึงสองล้าน “สองล้านครั้งที่หนึ่ง...” ในมุมมืดชายร่างสูงยกยิ้มมุมปากอีกครั้ง เมื่อเห็นดวงตากลมโตแสดงความหวาดหวั่นในที่สุด “ห้าล้าน!” ก่อนที่ราคาสองล้านจะถูกเคาะครั้งที่สาม เสียงบอกราคาใหม่สร้างความตกตะลึงให้กับทุกคนในงาน แต่กลับสร้างรอยยิ้มให้หญิงสาวบนเวที เธอไม่เคยลืมเสียงของเขา “ชนะแล้ว” ขวัญคิดในใจ “ห้าล้านครั้งที่สาม...ขาย!”

หนังสือที่คุณอาจชอบ

การกลับมาอย่างมีชัย

การกลับมาอย่างมีชัย

Leroi Glenister
5.0

ลูหว่านแต่งงานอย่างลับๆ มาสามปีแล้วและไม่เคยเห็นหน้าสามีมาก่อนเลย แต่แล้วสิ่งที่เธอได้รับในที่สุดกลับเป็นข้อตกลงารกย่าและข่าวที่เขาใช้เงินฟุ่มเฟือยเพื่อตามจีบสาวรักในใจของเขา ในที่สุดเธอก็ตื่นขึ้นมาและตัดสินใจหย่าร้าง หลังจากนั้น ลู่หว่านก็มุ่งหน้าที่พัฒนาในตัว โดยมีตัวตนหลายตัวตน เป็นหมอเทวดา สายลับระดับสูง แฮ็กเกอร์ชั้นนำ นักออกแบบชื่อดัง นักแข่งรถ และหัวหน้าฝ่ายวิจัยทางวิทยาศาสตร์ หลังจากเปิดเผยตัวตนมากมายของลู่หว่าน อดีตสามีของเธอก็รู้สึกเสียใจอย่างยิ่ง ชายคนนั้นร้องขอว่า "หว่านหว่าน ให้โอกาสผมอีกครั้ง ทรัพย์สินทั้งหมดของผมเป็นของคุณ และชีวิตของผมก็มอบให้คุณด้วย"

โชคชะตาของพระชายา

โชคชะตาของพระชายา

Raff Madison
3.8

ฉู่ว่านยู ผู้สืบเชื้อสายมาจากตระกูลแพทย์แผนโบราณ มีทักษะทางการแพทย์ที่ยอดเยี่ยม ยาที่เธอทำนั้นทุกคนต่างอยากได้ สามารถรักษาได้ทุกโรค แต่กลับไม่คาดคิดว่าจะย้อนยุค กลายเป็นผู้หญิงที่ขี้เหร่ที่สุดในใต้หล้า และยังเอาชนะใจท่านอ๋องด้วย การเริ่มต้นไม่ค่อยดีก็ไม่เป็นไร มาดูกันว่าเธอจะพลิกผันยังไง การแย่งการแต่งงานงั้นเหรอ? เธอทำให้น้องต้องรับบทเรียน แย่งสินเิมดลับมา ให้ชายั่วหญิงร้ายคู่นี้อยู่ด้วยกันตลอดไป ขี้ขลาดเหรอ? เธอจัดการพ่อร้าย สั่งสอนผู้หญิงเสแสร้ง! ขี้เหร่เหรอ? เธอรักษาพิษในตัว และกลายเป็นคนงามอันน่าทึ่ง! ลูกสาวขี้เหร่ของจวนอัครมหาเสนาบดี กลายเป็นผู้สูงส่ง แม้แต่ผู้โหดเหี้ยมบางคนยังหวั่นไหวกับเธอ เมื่อสุดที่รักจะจัดการผู้ใด เขามักจะช่วยเสมอ... แต่น่าเสียดายสุดที่รักคนนั้นไม่มีเขาอยู่ในใจ ฉู่ว่านยู "ออกไป หย่าเลย ผู้ชายมีแต่เป็นภาระของข้าเท่านั้น" เสี่ยวลี่จิงรู้สึกน้อยใจ "ไม่ได้ ข้าให้ครั้งแรกกับเจ้าแล้ว เจ้าต้องรับผิดชอบข้า"

ทะลุมิติมาเป็นภรรยาตัวน้อยของสามีพิการ

ทะลุมิติมาเป็นภรรยาตัวน้อยของสามีพิการ

มาชาวีร์
4.8

เจ้าของร่างเดิมถูกท่านย่าตัวเอง ขายให้ชายพิการด้วยเงินเพียงห้าตำลึง จึงคิดสั้นไปกระโดดน้ำฆ่าตัวตาย ทำให้วิญญาณของเซี่ยซือซือทะลุมิติมาเข้าร่างแทน ชีวิตในโลกนี้บิดามารดาล้วนตายไปแล้ว เหลือเพียงน้องสาวกับน้องชายร่างกายผอมแห้งหิวโซสองคน เธอต้องช่วยพวกเขาให้รอด ก่อนจะถูกคนชั่วพวกนี้ขายทิ้งไปแบบเธอ 1 : ทะลุมิติ แคว้นจ้าว หมู่บ้านตระกูลแซ่อวี่ ภายในบ้านสกุลเซี่ย “ท่านพี่รีบกินเร็วเข้า” เสียงเด็กเล็กดังก้องอยู่ข้างหูอย่างน่ารำคาญ ว่าแต่ฉันมีน้องชายตั้งแต่เมื่อไหร่กัน รู้สึกได้ถึงอะไรแข็ง ๆ มาแตะที่ริมฝีปาก ทว่ายังลืมตาไม่ขึ้น “ท่านพี่กินสิ ๆ” เซี่ยซือซือรู้สึกหนักอึ้งไปทั้งศีรษะ พยายามที่จะเปิดดวงตาขึ้นมอง เจ้าของเสียงเล็ก ๆ ด้านข้าง “ท่านพี่ ๆ ท่านพี่อย่าตายนะ ลืมตาสิท่านพี่” “นังตัวดีออกมาเดี๋ยวนี้นะ !” เสียงเอะอะโวยวายดังหนวกหูเซี่ยซือซือเป็นอย่างมาก ปัง ๆ เสียงเคาะประตูดังขึ้นเรื่อย ๆ เซี่ยซือซือลืมตาขึ้นจนได้ พลันสมองกลับมีเรื่องราวพรั่งพรูเข้ามาไม่ขาดสาย จนต้องกรีดร้องออกมาอย่างเจ็บปวด อ๊าก ! “พี่รอง !” เด็กน้อยเซี่ยซือหยางในวัยสามหนาวเรียกพี่สาวพร้อมเบะปากอยากร้องไห้ “ท่านพี่ !” เซี่ยซานซานทิ้งบานประตูที่ตัวเองดันไว้ หันกลับมาดูพี่สาวด้วยความตกใจ “ท่านพี่ ๆ ท่านเป็นอะไร อย่าทำให้พวกข้าตกใจสิท่านพี่ !” ผลัวะ ! มีคนถีบประตูบานเก่าผุพังเข้ามาภายในห้อง เด็กทั้งสองรีบเข้าไปขวางผู้บุกรุกไม่ให้ทำร้ายพี่สาว แม่เฒ่าเซี่ย เซี่ยจิ่วเม่ย หน้าตาแลดูดุร้าย ไม่ใช่หญิงชราใจดีแต่อย่างใด ด้านหลังของแม่เฒ่าเซี่ยยังมีลูกสะใภ้บ้านใหญ่ กับบ้านรองเดินตามมา ท่าทางดุดันเอาเรื่อง “ไอ้พวกบ้านสามตัวดี กล้าลักขโมยอาหารเอาไว้กินเอง ยังเห็นแม่เฒ่าอย่างข้าอยู่ในสายตาหรือไม่ ไอ้พวกหมาป่าตาขาว ดูซิวันนี้ข้าจะจัดการพวกเจ้าอย่างไร” “ท่านย่าพวกข้าไม่ได้ขโมยนะ นี่เป็นหมั่นโถวของท่านพี่ ท่านพี่ไม่สบายข้าแค่เก็บไว้ให้ท่านพี่เท่านั้นเอง” เซี่ยซานซานยังเป็นเด็กหญิงวัยสิบหนาว แต่นางข่มความกลัวตอบโต้ผู้ใหญ่ในบ้านออกไป “หึ กฎบ้านก็มีบอกอยู่แล้วถ้าพลาดมื้ออาหารไปก็คืออด แต่พวกเจ้ากลับแหกกฎ แอบยักยอกอาหารเก็บไว้กินเอง ยังมีหน้ามาเถียงท่านแม่อีก ท่านแม่ท่านต้องลงโทษคนบ้านสามนะเจ้าคะ ไม่เช่นนั้นข้าไม่ยอมจริง ๆ ด้วย ตอนนั้นยวี่เฟยของข้านางได้พลาดมื้อเย็นไป ท่านก็ไม่ให้นางกินนะเจ้าคะ” สะใภ้บ้านรองนามว่าจงอี้ซิน ย้อนรำลึกถึงเรื่องลูกสาววัยแปดปีของตัวเองขึ้นมา “ดูเจ้าเด็กพวกนี้สิท่านแม่ กางแขนปกป้องพี่สาวตัวเอง ช่างน่าสมเพชไม่รู้จักสำเหนียกกำลังตัวเอง ถุย !” หลินพ่านเอ๋อสะใภ้บ้านใหญ่มองดูเด็กทั้งสองพร้อมถ่มน้ำลายใส่ตรงหน้า แม่เฒ่าเซี่ยมองลูกสะใภ้ทั้งสองสลับกันไปมา เดินตรงไปกระชากหมั่นโถวเย็นชืดแถมแข็งปานหิน ออกจากมือของเซี่ยซือหยาง “แง ๆ ๆ” เด็กน้อยถูกแย่งของกินของพี่สาวไป ถึงกับแผดเสียงร้องลั่น “เจ้าคนชั่ว ! เอามานะ ของท่านพี่ข้า” กำปั้นน้อย ๆ ทุบไปยังต้นขาของแม่เฒ่เซี่ย “เจ้าเด็กเนรคุณกล้าตีข้ารึ นี่นะ !” แม่เฒ่าเซี่ยเตะทีเดียวเซี่ยซือหยางก็กระเด็นไปติดกับผนังห้อง “น้องเล็ก !” เซี่ยซานซานรีบวิ่งไปอุ้มน้องชายขึ้นมากอดไว้ด้วยความตกใจ “ท่านย่า น้องเล็กยังเด็กไม่รู้ความ เหตุใดท่านถึงได้ใจร้ายเช่นนี้” “แง ๆ ๆ” เสียงร้องไห้ของเด็กน้อยฟังแล้วน่าสงสารจับใจ ดวงตาที่ปิดไว้ก่อนหน้าของเซี่ยซือซือ ลืมขึ้นหลังจากค้นพบว่า ตัวเองได้ทะลุมิติมายังอดีตอันไกลโพ้นแล้วจริง ๆ หลังจากหลับตาลืมตาอยู่หลายหน เรียบเรียงความคิดที่ไหลเข้ามาไม่ยอมหยุด เมื่อค่อย ๆ จัดการกับมันได้ ความเจ็บปวดที่ศีรษะก่อนหน้าจึงบางเบาลง และมองเหตุการณ์ตรงหน้าอย่างเฉยชา ครบสูตรของการทะลุมิติจริง ๆ มีท่านย่าผู้ชั่วร้าย ขนาบข้างด้วยป้าสะใภ้เลวทั้งสอง ครั้นหันไปมองน้องสาวในวัยสิบขวบของตัวเองกับน้องชายตัวน้อย ทั้งตัวดำเมี่ยมเหมือนไม่ได้อาบน้ำมาเป็นเดือน ร่างกายผอมแห้งเหลือแต่กระดูก เสื้อผ้าเก่าขาดมีรอยปะชุนเต็มไปหมด เส้นผมแห้งกรังเหมือนไม่ผ่านน้ำมานาน ยกมือของตัวเองขึ้นมาดู ไม่ได้มีสภาพต่างกันแม้แต่น้อย ครั้นเงยหน้ามองป้าสะใภ้ใหญ่ร่างกายอวบอ้วนเต็มไปด้วยก้อนไขมัน ป้าสะใภ้รองแม้ไม่ได้อ้วนแต่ก็ไม่ได้ผอม ยิ่งแม่เฒ่าเซี่ยด้วยแล้ว ร่างกายบึกบึนเหมือนคนกินดูอยู่ดีมาตลอด “ท่านแม่ดูอาซือมองท่านสิเจ้าคะ” สะใภ้ใหญ่เห็นสายตาเย็นเยียบของคนที่นอนอยู่บนเตียงก็อดแปลกใจไม่ได้ ดูเยือกเย็นจนไม่น่าไว้ใจ “เจ้าอย่าคิดว่ากระโดดน้ำตายแล้วทุกอย่างจะจบนะอาซือ ข้ารับเงินคนบ้านถานมาแล้ว ถ้าเจ้าตายข้าจะให้อาซานไปแทนเจ้า” คำพูดของแม่เฒ่าเซี่ยทำให้ดวงตาของเซี่ยซือซือเบิกกว้าง ท่านย่าของนางขายนางให้คนบ้านถานในราคาแค่ห้าตำลึง เจ้าของร่างเดิมไม่อยากไปเป็นเมียคนพิการ เลยไปกระโดดน้ำฆ่าตัวตาย ทว่าเธอที่มาจากยุคปัจจุบันกลับเข้ามาแทนที่เจ้าของร่างนี้ เจ้าของร่างเดิมว่ายน้ำไม่เป็น จึงได้ขาดอากาศตายใต้น้ำ แต่เธอที่เข้ามาสวมร่างกลับพาร่างนี้ขึ้นมาจากน้ำได้ โชคชะตาคงเล่นตลกให้เธอกับเจ้าของร่างเดิมมีชื่อเดียวกัน “ท่านย่าอาซานยังเด็กนัก ท่านอย่าได้ทำเช่นนั้นเลย” นานมากกว่าที่นางจะเอ่ยออกมา “มันอยู่ที่เจ้าอาซือ ข้าขอเตือนเอาไว้ อีกสองวันคนบ้านถานจะมารับตัวเจ้าแล้ว อย่าให้เกิดเรื่องขึ้น ไม่อย่างนั้นข้าจะส่งอาซานไปแทนเจ้า แล้วขายซือหยางทิ้งเสีย” แม่เฒ่าเซี่ยจ้องหน้าเซี่ยซือซือแบบอาฆาต เด็กนี่ก่อนหน้าดูอ่อนแอไร้ทางสู้ ทำไมวันนี้ถึงได้ดูแปลกตาไปนัก “ท่านแม่เจ้าคะ ท่านจะลงโทษคนบ้านสามเรื่องหมั่นโถวนี่อย่างไรเจ้าคะ” สะใภ้ใหญ่ยังไม่ยอมปล่อยสามพี่น้องไปง่าย ๆ “พรุ่งนี้งดอาหารบ้านสาม” แม่เฒ่าเซี่ยเอ่ยแล้วหันหลังเดินออกจากห้องของเด็กน้อยทั้งสามไป โดยมีสะใภ้ใหญ่เดินตามไปด้วย “พวกเจ้าได้ยินแล้วใช่ไหม จำใส่หัวเอาไว้ดี ๆ ด้วยล่ะ” สะใภ้รองหมุนตัวตามหลังไปติด ๆ “ท่านพี่ต่อไปท่านอย่าทำเช่นนี้อีกนะเจ้าคะ ข้ากับน้องเล็กจะทำอย่างไร ถ้าท่านไม่อยู่” เซี่ยซานซานปล่อยเสียงร้องไห้ในทันที

บท
อ่านเลย
ดาวน์โหลดหนังสือ
คุณแม่ที่รัก [Dear Mother]
1

บทที่ 1 พินัยกรรม

06/02/2022

2

บทที่ 2 ขอมอบให้นายทิวา

06/02/2022

3

บทที่ 3 นับดาว

06/02/2022

4

บทที่ 4 นักศึกษาฝึกงาน

06/02/2022

5

บทที่ 5 เจ้านาย

06/02/2022

6

บทที่ 6 สืบหาหญิงสาวชื่อนับดาว

06/02/2022

7

บทที่ 7 ตลาดของแม่เขา

06/02/2022

8

บทที่ 8 บันไดหนีไฟ

06/02/2022

9

บทที่ 9 สูทของเขา

06/02/2022

10

บทที่ 10 เด็กฝึกงานแผนกบัญชี

06/02/2022

11

บทที่ 11 เศษแก้วที่กระเด็นบาดขาท่อนล่างของเธอ

06/02/2022

12

บทที่ 12 ไม่กล้านั่งร่วมโต๊ะ

06/02/2022

13

บทที่ 13 ถูกตามตัว

06/02/2022

14

บทที่ 14 เทวาน้องชายของเขาลูกเลี้ยงของเธอ

06/02/2022

15

บทที่ 15 ‘ทิวา ประเสิร์ฐอนันตกุล’

06/02/2022

16

บทที่ 16 ตัวตนถูกเปิดเผย

06/02/2022

17

บทที่ 17 พินัยกรรม

27/06/2023

18

บทที่ 18 ย้ายเข้าบ้านประสิร์ฐอนันตกุล

27/06/2023

19

บทที่ 19 เทวา ประเสริฐอนันตกุล เป็นน้องชายต่างแม่กับเขา

27/06/2023

20

บทที่ 20 คืนแรกที่บ้านประเสริฐอนันตกุล

27/06/2023

21

บทที่ 21 ผมตุลย์ครับ

27/06/2023

22

บทที่ 22 พี่ชายน้องชาย

27/06/2023

23

บทที่ 23 บ้านสงบผู้อาศัยทุกคนก็อยู่ในโหมดสุขใจ

27/06/2023

24

บทที่ 24 ทิวานั่งเบียดชิดกับนับดาว

27/06/2023

25

บทที่ 25 พี่ชายของเทวาคือคุณทิวา เจ้านายอย่างไม่เป็นทางการของดาว

27/06/2023

26

บทที่ 26 ดีใจค่ะที่วันนี้ได้เจอกับคุณตุลย์

27/06/2023

27

บทที่ 27 คุณแม่จะรับผิดชอบผมยังไง ที่นำพาผมลงสู่นรกไปพร้อมกับคุณแม่ครับ

27/06/2023

28

บทที่ 28 นี้แค่บทเรียนแรกของเธอ

27/06/2023

29

บทที่ 29 ที่นี่ผมต้องการให้คุณเป็นผู้ดูแล

27/06/2023

30

บทที่ 30 ความเกรี้ยวกราดของทิวา

27/06/2023

31

บทที่ 31 จร้า หนูแพ้ทางรักแท้ของเขา

27/06/2023

32

บทที่ 32 เทวามีพี่ชายร้ายกาจถึงเพียงนั้น

27/06/2023

33

บทที่ 33 วันหยุดยาว

27/06/2023

34

บทที่ 34 ร่วมห้อง

27/06/2023

35

บทที่ 35 ห้องสวีทที่มีเตียงเสริม

27/06/2023

36

บทที่ 36 ผ่อนคลายร่างกาย

27/06/2023

37

บทที่ 37 ร่างกายของเธอก็ถูกจับพลิกหงายขึ้น

27/06/2023

38

บทที่ 38 เมื่อทิวายังคงให้เธอหลงวนอยู่ในรสจูบของเขา

27/06/2023

39

บทที่ 39 ได้โปรด นับดาวขอร้องเขา

27/06/2023

40

บทที่ 40 กฎของบ้านนี้คือ ห้ามยุ่งเรื่องของเจ้านาย ห้ามปากมาก 

27/06/2023