ฉันเห็นกับตาตัวเองว่าหมอทิ้งเลือดไขกระดูกของฉันลงในถังขยะ ฉันกำลังจะปริปากพูด ก็ได้ยินเสียงจากห้องผู้ป่วยข้าง ๆ ดังเข้ามา “แก้แค้นครั้งที่ 97 ผู้หญิงโง่คนนนี้ก็เชื่อว่าอเล็กซ์โดนพิษของหมาป่าจริง ๆ รีบมาบริจาคไขกระดูกทันที” “ใครให้ไอซ่าแย่งแชมป์ของลิลิสตอนนั้นไปล่ะ! คอยดูแล้วกัน ยังมีการแก้แค้นอีกสามครั้ง เธอจะต้องร้องไห้คุกเข่าขอความเมตตา” คู่ชีวิตที่ฉันยอมทำทุกอย่างคนนั้น กำลังฟังเพื่อน ๆ เล่าถึงการทรมานที่เขาทำกับฉันอย่างไม่ใส่ใจ——คุ้ยหาแหวนที่ไม่มีอยู่ด้วยซ้ำในกองขยะ คุกเข่าในวันหิมะตกขอพรจากรูปปั้นเทพจันทรา ดารแข่งขันเปียโนที่ถูกทำลาย... สี่ปีที่ผ่านมา อเล็กซ์วางแผนแก้แค้นฉันมา 100 ครั้ง ก็เพื่อจะเอาคืนให้กับแม่เลี้ยงของเขา จนกระทั่งเขาขุดพบศพของฉันกับผลตรวจครรภ์ในหลุมเหมืองเงินที่ถล่ม เขาถึงจะเริ่มเสียใจ การหลอกลวงในนามของความรักครั้งนี้ ถึงเวลาที่ฉันจะเอาคืนแล้ว...
ฉันเห็นกับตาว่านักบำบัดทิ้งเลือดไขกระดูกที่เพิ่งดึงออกจากฉันลงถังขยะ
ฉันกำลังจะพูด แต่ได้ยินเสียงจากห้องคนไข้ข้างๆ
"ครั้งที่ 97 ของแผนการล้างแค้น ผู้หญิงโง่คนนี้เชื่อจริงๆ ว่าอเล็กซ์โดนพิษร้ายแรงที่ไม่มีทางรักษา รีบมาบริจาคไขกระดูกทันที"
"ใครใช้ให้อัยช่าไปแย่งแชมป์จากลิลิธ! รอดูเถอะ อีกสามครั้งที่เหลือ เธอจะร้องไห้คุกเข่าขอร้อง"
คู่ชีวิตที่ฉันยอมสละทุกอย่างให้
กำลังฟังเพื่อนๆ ของเขานับการทรมานที่เขาก่อกับฉันอย่างไม่ใส่ใจ —ค้นหาวงแหวนที่ไม่มีอยู่จริงในกองขยะ คุกเข่าอธิษฐานต่อรูปปั้นเทพีแห่งความหวังในหิมะคับคั่ง การแข่งขันเปียโนที่ถูกทำลาย.
. . สี่ปีที่ผ่านมา อเล็กซ์วางแผนการแก้แค้น 100 ครั้งกับฉันเพียงเพื่อระบายความโกรธให้แม่เลี้ยงของเขา
จนกระทั่งเขาขุดพบศพและใบตรวจครรภ์ของฉันในเหมืองเงินที่ถล่ม เขาถึงได้สำนึกผิด
การหลอกลวงในนามของความรักนี้ ถึงเวลาที่ฉันต้องตอบโต้แล้ว
. . .
เมื่อได้รับข่าวว่าอเล็กซ์โดนพิษร้ายแรงที่ไม่มีทางรักษา ฉันรีบไปโรงพยาบาลเพื่อตรวจความเข้ากัน
แม้จะรู้ว่าไม่มีผลต่อการดมยาสลบ แต่ก็ทนความเจ็บปวดถอนเลือดไขกระดูก 500 มิลลิลิตรให้เขา
นักบำบัดบอกให้ฉันนอนพักฟื้น ฉันก็พยักหน้าตอบตกลง
แต่เพราะเป็นห่วงมาก ฉันเลยพาร่างกายที่อ่อนแอกลับไปดู แต่กลับพบว่า นักบำบัดทิ้งเลือดไขกระดูกที่ดึงจากฉันลงถังขยะ!
ฉันกำลังจะพูดขึ้น แต่ห้องข้างๆ กลับมีเสียงหัวเราะดังขึ้น
"ฮ่าฮ่า ผู้หญิงโง่นี้เชื่อจริงๆ ว่าอเล็กซ์โดนพิษร้ายแรงที่ไม่มีทางรักษา รีบมาบริจาคไขกระดูก!"
ฉันไม่เชื่อหันมองผ่านช่องประตู เห็นอเล็กซ์นั่งเล่นมือถืออย่างไม่ใส่ใจ
สีหน้าเขาดูปกติ หล่อเหลาและมีเสน่ห์ที่ดึงดูดใจ
ดูไม่เหมือนคนที่โดนพิษร้ายแรงที่ไม่มีทางรักษาเลย
ฉันขยี้คิ้ว คิดว่าตัวเองคงกังวลเกินไปจนเกิดภาพลวงตา
"มานับกันเถอะ ว่าเราแก้แค้นเธอไปกี่ครั้งแล้ว ?"
"ครั้งแรก หลอกเธอว่าอเล็กซ์จะให้แหวนที่แม่บ้านเก็บไปทิ้ง สุดท้ายเธอวิ่งหากองขยะทั้งเมืองจนสกปรกและแพ้ภูมิแพ้ไปเดือนนึง"
"ครั้งที่สอง หลอกเธอว่าอเล็กซ์ประสบอุบัติเหตุรถชน เธอคุกเข่าอธิษฐานต่อรูปปั้นเทพีแห่งความหวังทั้งวันทั้งคืนจนเป็นไข้สูงหมดสติถึงพาไปโรงพยาบาล"
"ครั้งที่สาม ทำให้เปียโนของเธอเสียหายทำลายการแสดงจบการศึกษา เธอตกใจจนมีคนถ่ายวิดีโอส่งไปในเว็บมหาวิทยาลัยให้คนอื่นสนุก"
"ครั้งนี้หลอกให้เธอถอนเลือดไขกระดูก เป็นครั้งที่ 97 แล้วใช่ไหม? อีก 3 ครั้ง แผนการแก้แค้นของเราจะเสร็จสิ้น อเล็กซ์ทนกับโอเมก้าที่ไม่มีค่าในสายตามาสี่ปี ช่างน่าสงสารจริงๆ"
"ใครใช้ให้อัยช่าไปแย่งแชมป์จากลิลิธ! ทำให้ลิลิธร้องไห้จนตาบวม รอดูเถอะ อีกสามครั้ง เธอจะร้องไห้คุกเข่าขอร้อง"
"ใช่แล้ว ลิลิธเป็นแม่เลี้ยงของอเล็กซ์ อเล็กซ์สัญญากับพ่อว่าจะไม่ปล่อยคนที่ทำร้ายลิลิธไป!"
"เขาถึงได้แกล้งทำเป็นคู่กับอัยช่าเพื่อล้างแค้น เสียดายที่เมื่อการแก้แค้น 100 ครั้งเสร็จสิ้น อเล็กซ์จะเลิกกับเธอ แล้วเราจะไม่มีเกมสนุกแบบนี้ให้เล่นอีก"
. . .
ฟังที่พวกเขาพูด หมาป่าในตัวฉันแทบจะทนไม่ไหว ส่งเสียงคร่ำครวญ
ฉันกำหมัดแน่นจนเล็บจิกเข้าไปในฝ่ามือ
ฉันไม่เคยคาดคิดเลยว่า ความรักที่ฉันมีให้จะกลายเป็นการเยาะเย้ยของพวกเขา และไม่อยากจะเชื่อว่าอเล็กซ์กลายเป็นคู่กับฉันเพียงเพื่อแก้แค้นที่ฉันชนะลิลิธในรายการแข่งขันเปียโน!
ทั้งที่เขารู้ว่าฉันรักเขามากแค่ไหน แม้แต่ชีวิตตัวเองก็ยอมสละ. .
. อเล็กซ์ ผู้สืบทอดของอัลฟ่าในเผ่า สายเลือดสูงส่ง รูปร่างสูงใหญ่หล่อเหลา สาวๆ ทุกคนแอบชอบเขา
ฉันเองก็หลงรักเขาเช่นกัน
ตอนที่ฉันไปเรียนต่างประเทศ ฉันเจอหมาป่าร้าย เขาก้าวออกมาช่วยฉันกลับบ้านอย่างปลอดภัย
ฉันรวบรวมความกล้าไปสารภาพรักแต่ถูกปฏิเสธ จนวันหนึ่ง เขาได้ยินเพลงเปียโนที่ฉันแต่งให้เขา เขาจึงยอมรับรักของฉัน
ฉันคิดว่าความจริงใจของฉันทำให้เขาประทับใจ แต่ไม่คิดเลยว่านี่เป็นแผนการที่อเล็กซ์ตกลงจะช่วยแม่เลี้ยงระบายความโกรธให้ฉัน
เขาปฏิเสธฉันเพราะเขารักลิลิธ แต่เขาไม่ยอมรับต่อสาธารณะ เพียงบอกว่าเป็นคำสั่งจากพ่อที่ล่วงลับ
ที่เขายอมรับฉันเพราะเขารักลิลิธ และไม่อยากให้ลิลิธต้องทนทุกข์ ต้องการแก้แค้นที่ฉันแย่งแชมป์จากลิลิธ
เขาวางแผนหลอกลวง 100 ครั้ง ฉันทำให้ลิลิธร้องไห้ครั้งหนึ่ง เขาต้องการให้ฉันชดใช้กลับเป็นร้อยเท่า
น้ำตาหยดใหญ่หยดลงมา ความรู้สึกหายใจไม่ออกถาโถม
ฉันมองไปที่พวกเขาที่แสดงท่าทางเยาะเย้ย มองหน้าอเล็กซ์ที่ไม่สนใจอะไรเลย ที่แท้ฉันเป็นเพียงเรื่องตลกในสายตาพวกเขา
เสียงฝีเท้าดังมาจากทางเดิน พวกเขามองไปที่ประตูอย่างระมัดระวัง
ฉันรีบหันหลังหนีไป
การฟื้นตัวที่รวดเร็วเหมือนหมาป่าในตำนาน ความเจ็บปวดทางกายจะหายเร็ว แต่บาดแผลในใจกลับลึกขึ้นเรื่อยๆ
ภาพความทรงจำที่เคยอยู่กับอเล็กซ์ฉายขึ้นในหัว สิ่งเหล่านี้ที่ฉันถือว่าเป็นสมบัติล้ำค่ากลับกลายเป็นแค่เรื่องโกหก
ฉันไม่สนใจบาดแผลที่หลังที่เลือดออก เพียงต้องการหนีจากที่นี่ให้เร็วที่สุด
จนกระทั่งหมดแรง ฉันจึงทรุดตัวลงกับพื้น น้ำตาไหลพรั่งพรู
ฉันกอดเข่าก้มหน้า ความเจ็บปวดทั้งหมดถาโถมเข้าสู่หัวใจ
ช่างน่าขัน อัยช่าเธอช่างโง่จริงๆ
ร้องไห้อยู่นาน เสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้น
ฉันหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา เสียงของเพื่อนสนิทเบลล่าดังขึ้น
"อัยช่า เธอจะไม่เอาสิทธิ์การเรียนต่อที่สถาบันดนตรีหมาป่ากลางจริงเหรอ นั่นเป็นโอกาสที่นักเปียโนที่มีพรสวรรค์พิเศษฝันถึง"
ไม่นานมานี้ เพื่อนสนิทเบลล่าแอบสมัครสิทธิ์การเรียนต่อให้ฉัน เธอไม่อยากให้พรสวรรค์ของฉันถูกลืม แต่ฉันกลับไม่อยากห่างจากอเล็กซ์ จึงลังเลใจ และเกือบจะยอมทิ้งความฝันที่จะเป็นนักเปียโน
แต่ตอนนี้ ฉันเปลี่ยนใจแล้ว
"ฉันจะไป" ฉันเช็ดน้ำตาบนหน้า สูดหายใจลึกและพูดอย่างมั่นใจ "ฉันจะเป็นนักเปียโนที่มีพรสวรรค์พิเศษให้ได้"
บทที่ 1
16/10/2025
บทที่ 2
16/10/2025
บทที่ 3
16/10/2025
บทที่ 4
16/10/2025
บทที่ 5
16/10/2025
บทที่ 6
16/10/2025
บทที่ 7
16/10/2025
บทที่ 8
16/10/2025
บทที่ 9
16/10/2025
บทที่ 10
16/10/2025
บทที่ 11
16/10/2025
บทที่ 12
16/10/2025
บทที่ 13
16/10/2025
บทที่ 14
16/10/2025
บทที่ 15
16/10/2025
บทที่ 16
16/10/2025
บทที่ 17
16/10/2025
บทที่ 18
16/10/2025
บทที่ 19
16/10/2025
บทที่ 20
16/10/2025
บทที่ 21
16/10/2025
บทที่ 22
16/10/2025
บทที่ 23
16/10/2025