/0/28808/coverbig.jpg?v=6c5b77741d365a2d4146f4af793dd37d&imageMogr2/format/webp)
เรื่องย่อ: สุนวลเป็นเด็กกำพร้าที่ถูกครอบครัวซูรับมาเลี้ยง เธอถูกแม่บุญธรรมพากลับจากชนบทเข้ามาอยู่ในเมือง และถูกให้แต่งงานแทนน้องสาวกับคุณชายครอบครัวฮั่วผู้ที่ไม่มีใครชอบหน้า เรื่องนี้จะกลายเป็นเทพนิยายสมัยใหม่หรือไม่? ไม่ คุณชายครอบครัวฮั่วผู้นี้มีนิสัยเจ้าชู้ มีข่าวฉาวไม่เว้นวัน นอกจากหน้าตาหล่อเหลาแล้ว เขาแทบไม่มีคุณสมบัติของเจ้าชายเลยแม้แต่น้อย ฮั่ว ซิเย่เป็นทายาทเพียงคนเดียวของครอบครัวฮั่ว แต่กลับถูกครอบครัวไม่ชอบหน้าเพราะใช้ชีวิตเหลวไหล ไม่เอาไหน เพื่อทำตามสัญญาหมั้นที่คุณปู่กำหนดไว้ก่อนเสียชีวิต เขาจึงแต่งงานกับลูกสาวครอบครัวซู นามว่าสุนวล แต่ว่าคุณซูคนนี้กลับไม่ได้เป็นอย่างที่ข่าวลือกล่าวไว้เลย ฮั่ว ซิเย่พบว่าแท้จริงแล้วเธอคือหญิงสาวที่เขาเคยหลงรักเมื่อวัยเยาว์ และใต้รอยแผลเป็นอันน่าหวาดกลัวนั้น ซ่อนเร้นไว้ด้วยความงดงามที่สะกดทุกสายตา ในเวลาเดียวกัน สุนวลก็เริ่มล่วงรู้ความลับอันน่าตกตะลึงของฮั่ว ซิเย่เช่นกัน ชายที่ดูไม่ประสบความสำเร็จอย่างเขา เหตุใดถึงถือครองทรัพย์สินมหาศาลไว้ในมือได้? แท้จริงแล้ว เป้าหมายของเขาคืออะไรกันแน่?
เมืองเอในฤดูหนาวนั้นหนาวจัด อากาศเย็นเหมือนถูกดึงออกไปจากความอบอุ่นทั้งหมด เหมือนลมหนาวที่แสบผิว
ที่หน้าประตูครอบครัวซู สุนวลที่สวมเสื้อผ้าบางถูกผลักออกมา
สุนวลดูเหมือนจะอายุแค่สิบสองหรือสิบสามปี ร่างกายผอมบางจนไม่มีเรี่ยวแรง ผิวหนังเต็มไปด้วยรอยหนาว เสื้อผ้าก็เก่าเกินกว่าจะทนความหนาวในคืนฤดูหนาวนี้ได้
สุนวลหนาวจนฟันกระทบกัน ร่างกายผอมบางสั่นสะท้าน ดูน่าสงสาร
แม่ของซูมองสุนวลด้วยสายตาเกลียดชัง เหมือนมองศัตรู: "ออกไป! ครอบครัวเรารับไม่ได้กับการรังแกน้อง"
สุนวลอดไม่ได้ที่จะร้องไห้และอธิบาย : "ซู่เฉียนเฉียนเอาสร้อยคอของฉันไปโดยไม่ได้รับอนุญาต มันเป็นสิ่งที่ฉันชอบมากที่สุด ..."
เธอพูดและมองไปที่ซู่เฉียนเฉียนที่ยืนอยู่ข้างแม่ของซู
ซู่เฉียนเฉียนกำลังเอาสร้อยคอแซฟไฟร์สวยๆใส่ในกระเป๋าของเธอ มองสุนวลด้วยความภาคภูมิใจ : "ฉันก็ชอบสร้อยคอนี้ เอามาใส่ไม่กี่วันจะเป็นไรไป?"
แม่ของซูก็ดุว่า: "ใช่! ทำไมเธอถึงไม่เข้าใจอะไรเลย ซู่เฉียนเฉียนเป็นน้องสาวของเธอ อยากได้สร้อยคอเธอก็ให้เธอไปสิ ซู่เฉียนเฉียนไม่ได้แย่งของเธอ นี่คือครอบครัวซู! ของในบ้านก็เป็นของครอบครัวซู ซู่เฉียนเฉียนมีนามสกุลซู เอาของในบ้านตัวเองจะเรียกว่าแย่งได้ยังไง ?"
ดวงตาของสุนวลแดงจนแทบจะมีเลือดไหลออกมา ใบหน้าของเธอที่ถูกลมหนาวในคืนฤดูหนาวทำให้มีสีเขียว เธอพูดเสียงเบาๆอย่างน่าสงสาร : "แต่แม่...ฉันก็นามสกุลซูนะ"
ซู่เฉียนเฉียนพอได้ยินก็เบิกตาโกรธใส่สุนวลและดุด่าว่า : "เธอไม่ใช่นามสกุลซู! เธอเป็นแค่เด็กกำพร้าที่ไม่มีใครสนใจ! ถูกพ่อแม่รับมาแทนที่ฉัน! ตอนนี้ฉันถูกพบแล้ว เธอก็ไม่มีประโยชน์อีก!"
ซู่เฉียนเฉียนเป็นลูกสาวแท้ๆของซู เกิดมาไม่นานก็หายไป
เพื่อบรรเทาความเศร้า พ่อแม่ซูจึงรับสุนวลที่ยังเป็นทารกจากสถานเลี้ยงเด็กกำพร้ามาเลี้ยง
ในช่วงสิบสองปีแรกในครอบครัวซู สุนวลมีชีวิตที่มีความสุข พ่อแม่ดีต่อเธอมาก เธอมีเพื่อนมากมายที่โรงเรียน แต่ตั้งแต่ซู่เฉียนเฉียนถูกพบเมื่อปีที่แล้ว ทุกอย่างก็เปลี่ยนไป
พ่อแม่ไม่ดีกับเธออีกต่อไป แต่กลับตีและดุด่าเธอแทน ซู่เฉียนเฉียนก็สร้างกลุ่มเล็กๆที่โรงเรียนเพื่อกีดกันและรังแกเธอ
เธอไม่เคยเข้าใจ ทำไมถึงเป็นลูกสาวของพ่อแม่เหมือนกัน แต่พวกเขาถึงลำเอียงขนาดนี้ แต่ตอนนี้ดูเหมือนจะมีคำตอบแล้ว
สุนวลส่ายหัวไม่เชื่อ : "ฉัน...ฉันไม่เชื่อ"
ซู่เฉียนเฉียนหัวเราะเยาะ : "แม่ คุณบอกเธอว่าเป็นอย่างนั้นไหม?"
แม่ของซูพยักหน้าตอบโดยไม่ลังเล เหมือนทุกอย่างเป็นความผิดของสุนวล
ซู่เฉียนเฉียนยิ่งยโสว่า: "ได้ยินไหม ครอบครัวซูไม่ใช่บ้านของเธอ รีบออกไป !"
เธอเกลียดสุนวลจริงๆ ตั้งแต่วันแรกที่ถูกพบกลับบ้านก็เกลียดสุนวล เกลียดที่เธอครอบครองพ่อแม่และชีวิตลูกสาวมหาเศรษฐีมาตลอดสิบสองปี เกลียดที่เธอเรียนดี มีเพื่อนเยอะ และเกลียดที่เธอสวยมาก!
สุนวลอายุเพียงสิบสามปี ในขณะที่คนอื่นเข้าสู่วัยรุ่นมีปัญหาน้ำหนักและสิว สุนวลกลับดูสง่างาม ทุกครั้งที่เห็นใบหน้าที่ไม่มีข้อผิดพลาดและรูปร่างของสุนวล ซู่เฉียนเฉียนก็โกรธ
สิ่งที่ซู่เฉียนเฉียนทำทุกวันคือพูดเรื่องไม่ดีของสุนวลต่อหน้าแม่ของซู สร้างเรื่องไม่ดีต่างๆของสุนวล เพื่อให้พ่อแม่ซูเกลียดสุนวลและไล่เธอออกไป
ซู่เฉียนเฉียนจ้องมองสุนวลอย่างโกรธ แล้วลากแม่ของซูเข้าไปในบ้าน ปิดประตูครอบครัวซูดัง "ปัง"
ทิ้งสุนวลไว้คนเดียวในคืนหนาวนี้
ใบหน้าของสุนวลเต็มไปด้วยน้ำตา ลมหนาวพัดทำให้ใบหน้าเจ็บ เธอสะดุ้งไปเคาะประตูครอบครัวซู
ร้องเรียก: "แม่..."
ยังไม่ทันพูดจบ แก้วน้ำถูกโยนจากชั้นสองของบ้านลงมากระแทกหัวจนเลือดไหล
สุนวลรู้สึกเหมือนท้องฟ้าจะถล่ม ไม่มีที่ไป ได้แต่เร่ร่อนอยู่บนถนน
เธอไม่ได้กินอาหารอิ่มเลยในช่วงหลายวันมานี้ ท้องร้องหิว ใบหน้าที่มีเลือดไหลถูกหนาวจนกลายเป็นน้ำแข็ง
ทันใดนั้น สุนวลเห็นคนเดินถนนโยนแฮมเบอร์เกอร์ลงไป สุนวลตาเป็นประกาย รีบวิ่งไปกลัวว่าจะมีคนแย่ง แต่ยังไม่ทันจับแฮมเบอร์เกอร์ไว้ รถหรูคันหนึ่งก็แล่นมาอย่างรวดเร็ว
สุนวลตกใจ รีบหลบ เสียงเบรกกะทันหันดังกรีดในคืนหนาว
เพราะหลบไม่ทัน สุนวลล้มลงกับพื้น มือและขาเป็นแผล เลือดออก และรอยหนาวที่มีอยู่แล้วเจ็บปวดมากขึ้น
และแฮมเบอร์เกอร์ที่เธอหวงแหนก็ถูกล้อรถบดขยี้จนแหลก
เจ้าของรถหรูไม่คิดว่าจะมีคนกระโดดออกมากลางถนน
เห็นสภาพน่าสงสารของสุนวล เจ้าของรถหรูก็ด่าด้วยความโกรธ : "ไปไกลๆเลยยาจกเหม็น รถของข้าชนเจ้าแล้วข้าก็ยังรู้สึกแย่"
แม้จะไม่ได้ชน แต่สุนวลก็รู้สึกเหมือนร่างกายถูกล้อรถบดขยี้ซ้ำไปซ้ำมา หายใจไม่ทัน นอนคว่ำอยู่บนพื้นขยับไม่ได้
โชคร้ายซ้ำซ้อนเหมือนฟ้าลงโทษ
สุนวลนอนคว่ำอยู่บนพื้นหายใจรวยริน
ในตอนนั้นหิมะเริ่มตกหนัก ไม่ช้าก็กลบตัวของเด็กสาวที่ผอมบาง
————
เก้าปีต่อมา
"สุนวล การแต่งงานกับตระกูลฮั่วเป็นโอกาสดีของเธอ อย่าทำตัวไม่รู้จักบุญคุณ!"
สุนวลกำลังถูกช่วยแต่งตัวในห้องแต่งตัว เมื่อเสียงแหลมคมทำลายความเงียบที่มีอยู่
แม่ของซูเดินเข้ามา สายตาจับจ้องที่สุนวลอย่างคมกริบ เต็มไปด้วยคำเตือน
สุนวลได้ยินแล้วหัวเราะเบาๆ
ครอบครัวฮั่วเป็นตระกูลมหาเศรษฐีใหญ่ในเมืองเอ ครอบครัวซูมีสัญญาหมั้นกับครอบครัวฮั่ว ซู่เฉียนเฉียนเดิมต้องแต่งงานกับฮั่ว ซิเย่ ลูกชายคนที่สองของครอบครัวฮั่ว
แต่ฮั่ว ซิเย่เป็นลูกคนรวยที่โด่งดังในเมืองเอ ไม่มีความสามารถ ความสัมพันธ์กับผู้หญิงยุ่งเหยิงเหมือนใยแมงมุม
ดังนั้นซู่เฉียนเฉียนถึงไม่อยากแต่งงานเด็ดขาด
ครอบครัวซูกลัวที่จะยกเลิกสัญญาหมั้นกับครอบครัวฮั่ว ไม่มีทางเลือก จึงต้องเรียกสุนวล ลูกบุญธรรมที่ถูกไล่ออกจากบ้านมานานแสนนานกลับมาให้แต่งแทน
บทที่ 1 : ถูกไล่ออกจากบ้าน
28/10/2025
บทที่ 2 : การแต่งงานแทน
28/10/2025
บทที่ 3 แต่งงานกับฉันก่อน
28/10/2025
บทที่ 4 แสงจันทร์สีขาวของเขา
28/10/2025
บทที่ 5 : หมอแปลกคลื่นมืด
28/10/2025
บทที่ 6 คุณเห็นเพียงพอแล้วหรือยัง
28/10/2025
บทที่ 7 คุณอยากเป็นสามีภรรยาของฉันไหม
28/10/2025
บทที่ 8 : สามีและภรรยาต้องอาศัยอยู่ในห้องเดียวกัน
28/10/2025
บทที่ 9 : การเปิดโปงความโกหก
28/10/2025
บทที่ 10 การเห็นปานกุหลาบ
28/10/2025
บทที่ 11 การปฏิเสธ
28/10/2025
บทที่ 12 โมเดลหน้ากาก
28/10/2025
บทที่ 13 การเรียกเจ้านาย
28/10/2025
บทที่ 14 คุณกล้าดียังไงมาสอนบทเรียนให้คนของฉัน
28/10/2025
บทที่ 15 ตรวจสอบซูหนวนอย่างระมัดระวัง
28/10/2025
บทที่ 16 แขกผู้มีเกียรติ คุณหนูซู
28/10/2025
บทที่ 17 : ลืมตาของคุณ
28/10/2025
บทที่ 18 : หลักฐานสรุป
28/10/2025
บทที่ 19 : คุณชายน้อยฮั่วผู้เป็นพืชผัก
28/10/2025
บทที่ 20 เพลงที่เธอเท่านั้นที่รู้
28/10/2025
บทที่ 21 ไป๋เยี่ยนกลับมาแล้ว
28/10/2025
บทที่ 22 ใครสอนเพลงนี้ให้คุณ
28/10/2025
บทที่ 23 ตื่นนอน
28/10/2025
บทที่ 24 พาไปที่โรงแรม
28/10/2025
บทที่ 25 นินทา
28/10/2025
บทที่ 26 การถูกดุ
28/10/2025
บทที่ 27 ฉันไม่ใช่นายหญิง
28/10/2025
บทที่ 28 : พลิกกระแส
28/10/2025
บทที่ 29 ไอ้สารเลวนั่น
28/10/2025
บทที่ 30 ฉันเป็นสามีของคุณ
28/10/2025
บทที่ 31 ไป๋เยี่ยนฆ่าตัวตาย
28/10/2025
บทที่ 32 : การทำธุรกรรมล้มเหลว
28/10/2025
บทที่ 33 จับมือ
28/10/2025
บทที่ 34 คุณไม่เคยมีแฟนเลยเหรอ
28/10/2025
บทที่ 35 แผลเป็นหลุดออก
28/10/2025
บทที่ 36 เหตุใดแหวนจึงอยู่บนมือของเธอ
28/10/2025
บทที่ 37 ลักพาตัว
28/10/2025
บทที่ 38 เขากำลังมา
28/10/2025
บทที่ 39 เป็นเขาใช่ไหม
28/10/2025
บทที่ 40 : ขโมยจูบ
28/10/2025