4.8
ความคิดเห็น
473.7K
ชม
257
บท

เมื่อเซิ่งหนิงเตรียมจะบอกฮั่วหลิ่นเกี่ยวกับการตั้งครรภ์ของเธอ ทว่ากลับพบเขาช่วยพยุงผู้หญิงอีกคนลงจากรถอย่างเอาใจใส่... เคยคิดว่าตนเองอยู่เคียงข้างฮั่วหลิ่นคอยดูแลเขามาสามปี สักวันหนึ่งเขาจะมาสามารถสร้างความประทับใจให้กับเขา แต่สุดท้ายเป็นตนเองที่คิดเองเออเองไปฝ่ายเดียว เซิ่งหนิงตายใจแล้วจากไป สามปีต่อมา ข้างกายของเธมีผู้ชายอีกคนหนึ่ง และฮั่วหลิ่นเสียใจมาก เจาพูดด้วยความโศกเศร้า "เซิ่งหนิง เรามาแต่งงานกันเถอะ" เซิ่งหนิงยิ้มอย่างเฉยเมย "ขออภัยนะคุณฮั่ว ฉันมีคู่หมั้นแล้ว"

บทที่ 1 เซิ่งหนิง ฉันจะแต่งงานแล้ว

เซิ่งหนิงขานรับอื้มเพียงสั้น ๆ รอยเล็บประทับฝังลึกอยู่บนร่างกายของฮั่วหลินเป็นทางยาว คนทั้งคนราวกับถูกตักออกมาจากบ่อเหงื่อ ทั้งเนื้อทั้งตัวเปียกชุ่มไปหมด

เธออ้าปากกัดไปที่ไหล่ของฮั่วหลิน ขนตางอน ๆ สั่นกระเพื่อมสองครั้ง เนื่องจากหมดแรง จึงผละฟันออกอย่างไม่รู้ตัว แล้วหลับตาม้วนตัวพักอยู่ในอ้อมกอดของฮั่วหลิ่น

เซิ่งหนิงรู้สึกร้อนเล็กน้อย แต่เธอกลับถวิลหาไออุ่นของฮั่วหลิน ไม่อยากผละออกไป

ไม่นานหลังจากนั้น ฮั่วหลินก็ผละออกจากเธอ พลางลุกขึ้นหยิบเสื้อคลุมชุดนอนสีเทาที่อยู่ข้าง ๆ ขึ้นมาสวมใส่ น้ำเสียงแฝงไปด้วยความเย็นชาและแหบแห้งเล็กน้อย

“เซิ่งหนิง ฉันจะแต่งงานแล้ว”

รุนแรงราวกับน้ำเย็นหนึ่งกะละมังราดลงมาบนหัวเธอไม่มีผิด เซิ่งหนิงที่กำลังจมอยู่กับความอบอุ่นนั้นหน้าซีดเผือดขึ้นมาทันที

“เราเลิกกันเถอะ”

ยังไม่ทันที่เซิ่งหนิงจะเอ่ยปาก คำพูดสองสามคำก็ตัดสินประหารชีวิตเธอไปแล้ว ตอนนี้ใบหน้าที่อ่อนโยนและงดงามนั้นดูเศร้าขึ้นมาทันที

เธออดไม่ได้ที่จะกำผ้าปูที่นอนไว้แน่น รอยช้ำบนตัวนั้นยังเห็นได้ชัดเจน ฮั่วหลินเพิ่งจะมีอะไรกับเธอก็มาบอกเลิกกับเธอแล้ว

สมกับเป็นสไตล์ของเขาจริง ๆ เย็นชาและไร้หัวใจ

เธอน่าจะรู้มาตั้งแต่แรกแล้วไม่ใช่รึไง?

อยู่ด้วยกันมาสามปี ทว่าตั้งแต่ต้นจนจบยังไม่สามารถทำให้ใจที่แข็งดังหินของเขาอบอุ่นขึ้นมาได้

ก็นั่นสินะ เธอเป็นคนเสนอตัวเอง เธอไม่สามารถโทษใครได้

จู่ ๆ น้ำตาก็ไหลพรากออกมา เธอเงยหน้าพลางเก็บความปวดใจ และความเสียใจทั้งหมดไว้ และตอบเขาด้วยน้ำเสียงปกติ

“ใช่คุณหนูของตระกูลไป๋คนนั้นรึป่าวคะ?”

ฮั่วหลินจุดบุหรี่มวนนึง พลางพ่นควัน แล้วพูดขึ้นมาช้า ๆ ว่า “อืม ตระกูลไป๋กับตระกูลฮั่วเป็นเพื่อนกัน แต่งงานกับเธอไม่มีผลเสียอะไรกับฉัน”

เซิ่งหนิงกัดริมฝีปาก หันหน้าหนี ไหล่ที่เปลือยเปล่ามีรอยดูดสีแดงประทับอยู่หลายจุด

“เธออยู่กับฉันมาสามปี แน่นแนว่าฉันไม่มีทางเอาเปรียบเธอ เธออยากได้อะไรสามารถเสนอมาได้ทั้งนั้น เงินและบ้านฉันสามารถให้เธอได้ทั้งนั้น”

“ฮั่วหลิน ฉันไม่ได้มาขายนะ!”

ฮั่วหลินดีดขี้บุหรี่ “ฉันรู้ เพราะนี่คือสิ่งที่ฉันตอบแทนให้เธอ รับไว้แล้วถือว่าเราสองคนก็ไม่มีอะไรติดค้างกันแล้ว”

เซิ่งหนิงพูดขึ้นมาอย่างดื้อรั้น “ฉันก็บอกแล้วว่าฉันไม่ได้มาขาย ฉันไม่ต้องการของตอบแทนอะไรทั้งนั้น!”

ฮั่วหลินถอนหายใจ “เซิ่งหนิง ฟังกันหน่อยสิ”

เซิ่งหนิงอยากจะโต้กลับ แต่นี่คือผู้ชายที่เธอเลือก

มีข่าวลือมานานแล้วว่า ฮั่วหลินแห่งเมืองออร์ลีนส์นั้นเป็นคนเย็นชา ไม่หลงผู้หญิง แต่เธอก็ไม่เชื่อ เธอมีอะไรกับฮั่วหลินตั้งแต่คืนแรกที่เจอกับเขา ถึงแม้ว่าจะไม่รับปากว่าจะเป็นแฟนกับเธอ แต่กลับไม่ปฏิเสธ จากนั้นทั้งสองคนก็อยู่ด้วยกัน”

เธอคิดว่าเธอเป็นข้อยกเว้น ไม่คิดเลยว่าเธอจะคิดเองเออเอง

เซิ่งหนิงมองแผ่นหลังของฮั่วหลิน ตอนนี้กลับไม่แม้แต่จะมองเธองั้นเหรอ?

เธอรู้สึกเสียใจอย่างถึงที่สุด เช็ดน้ำตา จู่ ๆ ก็รู้สึกท้องไส้ปั่นป่วน รีบวิ่งไปอ้วกที่ห้องน้ำทันที

ฮั่วหลินขมวดคิ้ว แล้วเดินตามไป

“เธอท้องเหรอ?”

เซิ่งหนิงแค่อยากอาเจียน เฉย ๆ แต่จริง ๆ แล้วเธอไม่ได้อาเจียนอะไรออกมาเลย เธอมีอาการนี้มาสองวันแล้ว แต่ตอนนั้นเธอคิดว่าเธอกินอะไรผิดเลยไม่ได้สนใจอะไร ตอนนี้พอได้ยินฮั่วหลินพูดมาแบบนี้ เธอก็ใจเต้นแรงขึ้นมาทันที

ถ้าเธอท้องจริง ๆ งั้นเธออาจจะ...

วินาทีต่อมา เสียงที่อยู่ข้างหลังเธอก็ทำลายความหวังของเธอไปทันที

“ไปตรวจดูเถอะ ฉันไม่อยากมีลูกนอกสมรส”

เขายังคงโหดร้ายกับเธอ

เธอสูดลมหายใจเข้าลึก ๆ แล้วตอบกลับไปอย่างไม่สบอารมณ์ว่า “ไม่จำเป็นหรอก เมื่อวานฉันไปตรวจที่โรงพยาบาลมาแล้ว ก็เป็นโรคเดิม ๆ แหละค่ะ”

ฮั่วหลินยังคงขมวดคิ้ว “ไม่ไปหาหมอหน่อยเหรอ?”

“ฉันรู้จักร่างกายของตัวเองดี ไม่ต้องกังวลหรอกค่ะ มันจะไม่ส่งผลกระทบต่อการแต่งงานของคุณ ฉัน เซิ่งหนิง ไม่ใช่คนไม่กล้ายอมรับความจริง”

อ่านต่อ

หนังสือที่คุณอาจชอบ

คุณท่าน คุณนายมาหาอีกแล้ว

คุณท่าน คุณนายมาหาอีกแล้ว

Thacher
5.0

ในวันครบรอบแต่งงาน เหวินซือถูกเมียน้อยของสามีวางยาและไปมีอะไรกับคนแปลกหน้า เธอสูญเสียความบริสุทธิ์ไป แต่เมียน้อยคนนั้นกลับตั้งท้องลูกของสามี ภายใต้ความกดดันต่างๆ เหวินซื่อสูญรู้สึกสิ้นหวังและตัดสินใจหย่า แต่สามีของเธอกลับไม่แยแสโดยคิดว่าเธอกำลังเล่นลูกไม้อยู่ หลังจากการหย่ากัน เหวินซือกลายเป็นจิตรกรที่มีชื่อเสียงและมีผู้ชายนับไม่ถ้วนที่ตามจีบเธอ อดีตสามีไม่ยอมและขอคืนดีไปถึงที่ จากนั้นก็ว่า เธออยู่ในอ้อมแขนของคนใหญคนโตคนหนึ่ง และชายคนนั้นก็พูดอย่างสงบว่า "ดูให้ดี นี่คือพี่สะใภ้ของนาย"

ข้าโหด ทว่าข้าคือสุดที่รักของท่านอ๋อง

ข้าโหด ทว่าข้าคือสุดที่รักของท่านอ๋อง

Samuel Wren
5.0

เสิ่นสุยยินถูกบังคับให้ดำรงชีวิตในสถานะที่ด้อยกว่าตั้งแต่เด็ก การถูกกดขี่มาอย่างยาวนานไม่ได้ทำให้เธอสูญเสียความภาคภูมิใจในตัวเองแม้แต่น้อย การตกต่ำของตระกูลเสิ่นในสายตาของคนภายนอกดูเหมือนจะเป็นความเสื่อมของตระกูลสูงศักดิ์ แต่แท้จริงแล้วนี่เป็นโอกาสเดียวของเสิ่นสุยยินที่จะกลับคืนสู่ชีวิตใหม่ นางต่อสู้กับคนอื่นเพื่อแก้แค้นให้ท่านแม่ทว่ากลับไม่รู้ว่าทุกแผนการของนาง เขากำลังจ้องตามองอยู่ ลู่จินหวยให้นางหลอกใช้ตนเองเป็นประโยชน์ได้ตามอำเภอใจของนาง แต่ไม่เคยให้นางต้องเปื้อนเลือดแม้แต่นิด สิ่งที่เขาต้องการมีเพียงตัวนางเท่านั้น “เสิ่นสุยยิน ทางที่ดีเจ้าจะแกล้งทำไปตลอดชีวิต”

ถึงป๋าดุ(ดัน)หนูก็ไหว

ถึงป๋าดุ(ดัน)หนูก็ไหว

ผลิกา(เลอบัว)
5.0

เมื่อผู้หญิงที่เพื่อนๆ ตั้งสมญานามว่าแม่ชีอย่างเธอจับพลัดจับผลูต้องมาเจอกับผู้ชายหน้านิ่งที่เอะอะกอด เอะอะจูบอย่างเขา อา…แล้วพ่อคุณก็ดันเป็นโรคนอนไม่หลับ จะต้องนอนกอดเธอเท่านั้นด้วย แบบนี้เธอจะเอาตัวรอดได้ยังไงล่ะ “ชอบอาหารเหนือไหม” “ชอบมากเลยคุณ ให้กินทุกวันยังได้เลย” “มากพอจะอยู่ที่นี่ไหม” “แค่กๆๆ” …………… …………………………………………………………………………………………………………………………. “คุณ! เอากระบอกไฟฉายออกไปวางที่อื่นก่อนได้ไหม มันดันหลังฉัน ฉันนอนไม่หลับ” คนที่ใกล้จะหลับบอกเสียงอู้อี้ “เอ้อ! ไม่มีนี่” เขาบอกเสียงอึกอัก “มันจะไม่มีได้ไง ก็มันดันหลังฉันอยู่เนี่ย” เธอมั่นใจว่ามีแน่ๆ ก็หลักฐานมันทนโท่ขนาดนี้ “อืม! นอนเถอะ ไม่มีหรอก” “จะไม่มีได้ไง ก็นี่ไง” คุณเธอยืนยันด้วยการคว้าหมับเข้าให้ พร้อมหันกลับมา หวังงัดหลักฐานที่อยู่ในมือมาพิสูจน์ให้ได้เห็นกันจะๆ คาตา แต่… ตึก ตึก ตึก อา…! ดูเหมือนจะไม่ใช่แค่คาตา แต่ยังคามือเธอด้วย เธออ้าปากตาค้างราวกับกำลังตกตะลึงสุดขีด ก่อนจะก้มมองไอ้ที่คิดว่าเป็นกระบอกไฟฉายในมือสลับกับเงยหน้ามองเขา จากนั้นก็… “กรี๊ด…!” เธอร้องลั่นพร้อมกับยื่นเท้าถีบออกไปสุดแรง ตุบ! คนไม่ทันตั้งตัวร่วงตุ้บลงไปบนพื้น ครั้นพอจะลุกขึ้น คุณเธอก็ตะโกนเสียงดังลั่นขึ้นมาอีก “หยุดอยู่ตรงนั้นเลยนะไอ้คนลามก คนเลว คุณมันทุเรศที่สุด คุณให้ฉันจับไอ้นั่นของคุณ มัน…อี๋…! เธอพูดพลางทำท่าขยะแขยง แล้วมาส่องกระบอกไฟฉายพ่อเลี้ยงพร้อมกันนะคะ

งานวิวาห์ของฉัน ไม่ใช่กับเธอ

งานวิวาห์ของฉัน ไม่ใช่กับเธอ

Gavin
5.0

ห้าปีที่แล้ว ฉันช่วยชีวิตคู่หมั้นของฉันไว้บนภูเขาที่เชียงใหม่ อุบัติเหตุครั้งนั้นทำให้สายตาของฉันเสียหายอย่างถาวร—เป็นเหมือนเครื่องเตือนใจที่พร่าเลือนอยู่เสมอถึงวันที่ฉันเลือกเขาแทนที่จะเป็นดวงตาที่สมบูรณ์แบบของตัวเอง เขาตอบแทนฉันด้วยการแอบเปลี่ยนสถานที่จัดงานแต่งงานของเราจากเชียงใหม่ไปเป็นภูเก็ต เพราะแอนนี่ เพื่อนสนิทของเขาบ่นว่าที่นั่นหนาวเกินไป ฉันได้ยินเขากับหูตัวเองว่าเขาเรียกการเสียสละของฉันว่า “เรื่องดราม่าน้ำเน่า” และเห็นเขากับตาว่าเขาซื้อชุดราคาเกือบสองล้านบาทให้หล่อน ขณะที่ดูถูกชุดของฉัน ในวันแต่งงานของเรา เขาทิ้งให้ฉันรอที่แท่นพิธีเพื่อรีบไปอยู่ข้างๆ แอนนี่ที่เกิด “อาการแพนิค” ขึ้นมาได้ถูกจังหวะพอดิบพอดี เขามั่นใจเหลือเกินว่าฉันจะให้อภัยเขา เขามั่นใจแบบนั้นเสมอ เขาไม่ได้มองว่าการเสียสละของฉันคือของขวัญ แต่เป็นเหมือนสัญญาที่ผูกมัดให้ฉันต้องยอมจำนนต่อเขา ดังนั้น เมื่อในที่สุดเขาโทรเข้ามายังสถานที่จัดงานที่ว่างเปล่าในภูเก็ต ฉันจึงปล่อยให้เขาได้ยินเสียงลมภูเขาและเสียงระฆังโบสถ์ ก่อนที่ฉันจะเอ่ยปากพูด “งานแต่งของฉันกำลังจะเริ่มแล้ว” ฉันบอกเขา “แต่ไม่ใช่กับคุณ”

บท
อ่านเลย
ดาวน์โหลดหนังสือ
ไม่จํานนใจ
1

บทที่ 1 เซิ่งหนิง ฉันจะแต่งงานแล้ว

04/07/2024

2

บทที่ 2 เธอท้อง

04/07/2024

3

บทที่ 3 ฉันไม่อยากรักคุณอีกต่อไปแล้ว

05/07/2024

4

บทที่ 4 ฮั่วหลิน คุณนี่มันโหดร้ายจริง ๆ

05/07/2024

5

บทที่ 5 ความรักของเซิ่งหนิงนั้นไร้ค่า

05/07/2024

6

บทที่ 6 เธอกล้าดียังไงไปคบกับผู้ชายคนอื่น? !

05/07/2024

7

บทที่ 7 หนิงหนิง ให้ฉัน

05/07/2024

8

บทที่ 8 เธอเดินจับมือหลินเฟิงหย่า

05/07/2024

9

บทที่ 9 เซิ่งหนิงคือผู้หญิงของฉัน

05/07/2024

10

บทที่ 10 ฮั่วหลิน เป็นบ้าอะไรของคุณ!

05/07/2024

11

บทที่ 11 ฮั่วหลิน เราจะแต่งงานกันเมื่อไหร่คะ?

05/07/2024

12

บทที่ 12 แบบนี้ไม่ดีเลยสักนิด !

05/07/2024

13

บทที่ 13 ไป๋ยวี่มาหาถึงที่

06/07/2024

14

บทที่ 14 แนะนำให้เธอไปพบจิตแพทย์

06/07/2024

15

บทที่ 15 เซิ่งหนิง ทำไมเธอถึงมาอยู่ที่นี่!

07/07/2024

16

บทที่ 16 เกิดเรื่องขึ้นที่บริษัท

07/07/2024

17

บทที่ 17 ให้เซิ่งหนิงจากไปซะ

08/07/2024

18

บทที่ 18 การเจรจาจบลงอย่างไม่มีความสุข

08/07/2024

19

บทที่ 19 ปฏิเสธความช่วยเหลือของหลินเฟิงหย่า

08/07/2024

20

บทที่ 20 ดูคู่หมั้นของคุณไว้ให้ดี

08/07/2024

21

บทที่ 21 ไปเมืองแอริฟอร์ด

08/07/2024

22

บทที่ 22 หมวด 22 การลาออกของลูกจ้าง

08/07/2024

23

บทที่ 23 เซิ่งซือ กรุ๊ปไม่มีทางล้มละลาย!

08/07/2024

24

บทที่ 24 การแสดง

08/07/2024

25

บทที่ 25 ฮั่วหลิน คุณทำอะไร!

08/07/2024

26

บทที่ 26 คุณเซิ่งวิ่งร้องไห้ออกไป

08/07/2024

27

บทที่ 27 ให้เงินคนไปฟรี ๆ

08/07/2024

28

บทที่ 28 เซิ่งหนิงชนะ

08/07/2024

29

บทที่ 29 เขาเป็นแฟนของฉัน

08/07/2024

30

บทที่ 30 รู้ไหมว่าฉันเป็นใคร?

08/07/2024

31

บทที่ 31 พวกเขาจูบกันในลิฟต์

08/07/2024

32

บทที่ 32 ผู้ชายคนนั้นคือฮั่วหลิน

08/07/2024

33

บทที่ 33 พายุโหมกระหน่ำขึ้นมาอีกครั้ง

08/07/2024

34

บทที่ 34 ดูสิว่าเซิ่งหนิงจะจัดการยังไง

08/07/2024

35

บทที่ 35 แผนของไป๋ยวี่ล้มเหลว

08/07/2024

36

บทที่ 36 เกลียดเซิ่งหนิงมาก

08/07/2024

37

บทที่ 37 คุณฮั่วต้องมีความรักแน่ ๆ!

08/07/2024

38

บทที่ 38 ช่วยชีวิตผู้ชายคนหนึ่ง

08/07/2024

39

บทที่ 39 ผู้ชายสารเลวควบคุมซ่งหว่าน

08/07/2024

40

บทที่ 40 มิน่าเธอถึงไม่ต้องการอะไร

08/07/2024