Login to MeghaBook
icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon
สลักรักกลางผืนทราย

สลักรักกลางผืนทราย

ขวัญปัฐน์-ป.ศิลา

5.0
ความคิดเห็น
485
ชม
28
บท

แค่นี้แหละที่เขาต้องการ... ความสุขของเธอ ขอแค่เธออยู่แบ่งปันลมหายใจกับเขา แชร์ทุกเรื่องราวกับเขา ตื่นขึ้นมาในอ้อมแขนของเขา และให้เขากล่อมเธอหลับไปกับอกเขาทุกคืน เขาพร้อมจะยอมทำทุกอย่างเพื่อให้เธออยู่ข้างกายเขาตลอดไป "ผมรักแพมนะจ๊ะ"

บทที่ 1 ทวงคืนหัวใจ

เสียงทักทายดังขึ้นทันทีที่เจ้าของร่างเพรียวระหงเดิน เข้ามาในสำนักงาน หลังจากลาหยุดพักร้อนไปหนึ่งอาทิตย์ ก่อนจะมีเสียงขอบคุณตามมาไม่ขาดระยะ เมื่อของฝากถูกแจกจ่ายครบทุกโต๊ะทุกคนอย่างถ้วนทั่วหน้า

"สวรรค์ทรงโปรด พี่แพมกลับมาแล้ว...สวัสดีค่ะพี่แพม"

ผู้ช่วยสาวซึ่งเป็นรุ่นน้องเอ่ยทักทายขณะวางแก้วกาแฟในมือลงบนโต๊ะทำงานของตนซึ่งอยู่ติดกัน

"นี่ต้องใช่ของฝากเก๋แน่ๆ เลย...ขอบคุณนะคะ"

เจ้าตัวออกท่าออกทางตื่นเต้นดีใจกับของฝากและของกินบนโต๊ะ ให้คนเอามาฝากยิ้ม

"จ้ะ...แล้วเมื่อกี้เก๋ว่าอะไรนะ มีอะไรหรือเปล่าระหว่างที่พี่ไม่อยู่"

"ก็เพราะมีน่ะสิคะ เก๋ถึงได้ดีใจที่พี่แพมกลับมาทำงานซะที...คนในห้องหัวเสียมาสองวันแล้วล่ะค่ะ"

ท้ายประโยคสาวรุ่นน้องขยับเข้ามากระซิบกระซาบใกล้ๆ ทั้งที่คนกำลังกล่าวถึงไม่ได้อยู่ในห้อง

"ทำไมจ๊ะ"

"คงรู้ว่าหมดโอกาสในตัวพี่แพมแน่ๆ ไงคะ"

เป็นที่รู้กันว่าท่านอธิบดีประจำกรมกำลังขายขนมจีบเลขาหน้าห้องของตัวเอง หลังจากตกพุ่มหม้ายมาได้ปีกว่า

"เอาแบบเข้าใจง่ายๆ ได้ไหมจ๊ะ เดี๋ยวท่านมาทำงานก็อดรู้เรื่องพอดี"

"ไม่หรอกค่ะ เก๋ทายเอาไว้เลยว่าเรื่องนี้จะเป็นเรื่องแรกที่พี่แพมโดนเรียกเข้าไปคุย...มีคำสั่งจากเบื้องบนลงมาให้พี่แพมไปช่วยงานวิชาการเกษตรที่ประเทศเมเยน* ค่ะ"

"ประเทศเมเยน?"

"ค่ะ"

"เมเยนเป็นประเทศที่เพิ่งแยกตัวออกมาจากประเทศมัวมอรอค* เมื่อไม่กี่ปีที่ผ่านมาค่ะ...ช่วงที่พี่แพมลาพักร้อน เจ้าชายรัชทายาทของเมเยนเสด็จเยือนไทยพร้อมคณะผู้ติดตามพอดี...ถ้าให้เก๋เดา เก๋ว่าที่มาของคำสั่งมาจากตรงนี้แหละค่ะ...แล้วเรื่องนี้ก็เป็นสาเหตุให้ท่านหัวเสียจนใครๆ เข้าหน้าไม่ติดมาสองวันแล้วค่ะ"

เมเยน...มัวมอรอค

แม้ว่าจะพยายามบอกตัวเองให้ลืม สั่งหัวใจให้ลืมมาหลายปี แต่พอได้ยินชื่อประเทศของคนที่เคยฝากความเจ็บช้ำน้ำใจเอาไว้ให้ หัวใจไม่รักดีกลับกระตุก กระหวัดคิดไปถึงเรื่องราวที่ผ่านมาแต่หนหลังได้ง่ายๆ เหมือนว่าที่สั่งให้ลืม ที่สั่งให้ลบเขาออกไปจากหัวใจนั้น มันไม่เคยได้ผลเลย

หรือว่าการขอให้ไปช่วยงานครั้งนี้จะมีเขาเข้ามาเกี่ยวข้อง

...ไม่ใช่หรอกน่า นี่มันเมเยน ไม่ใช่มัวมอรอคเสียหน่อย

"พี่แพมคะ...พี่แพม"

"หือ? เก๋ว่าอะไรนะ"

เสียงของผู้ช่วยดึงพิมพ์อรกลับมาอยู่กับเหตุการณ์ตรงหน้าอีกครั้ง

"พี่แพมเป็นอะไรหรือเปล่าคะ"

"เปล่าจ้ะ...เอ่อ แล้วเก๋พอจะทราบไหมว่าคำสั่งออกมาว่าให้เดินทางเมื่อไหร่"

"ต้นเดือนหน้าค่ะ"

"ต้นเดือนหน้า...ทำเร็วแบบนี้ล่ะ"

เพราะอีกแค่สองสัปดาห์เท่านั้น แล้วแบบนี้เธอจะจัดการอะไรต่อมิอะไรทันได้ยังไง

"มันเร็วตั้งแต่มีคำสั่งออกมาแล้วล่ะค่ะ เพราะไม่มีใครคาดถึงกันสักคน แล้วปกติเวลาจะไปอะไรแบบนี้ เขาจะต้องถามความสมัครใจของเราด้วยถูกไหมคะ แต่นี่เขาเล่นเจาะจงมาเลยว่าเป็นพี่แพม...พี่แพมว่ามันแปลกไหมล่ะคะ"

คำพูดของสาวรุ่นน้องทำให้พิมพ์อรต้องคิดอีกจนได้ แต่ยังไม่ทันได้คุยอะไรกันต่อ เจ้านายของทั้งสองคนก็เดินหน้าเครียดเข้ามาซะก่อน แล้วก็เรียกพิมพ์อรเข้าไปคุยด้วยทันทีที่เข้านั่งประจำโต๊ะ

จากคำสั่ง พิมพ์อรจะต้องเดินทางไปเมเยนกับผู้เชี่ยวชาญด้านพืชสวนอีกคน เพราะไม่มีใครกล้าคัดค้านคำสั่งที่ออกมา ยกเว้นว่าพิมพ์อรจะลาออกจากราชการ...

เย็นวันนี้ หญิงสาวจึงขับรถกลับบ้านไปด้วยหัวใจที่หนักอึ้งไม่น้อย แต่เรื่องที่ได้รับมอบหมายมาดูจะกลายเป็นเรื่องเล็กไปเลย เมื่อขับรถกลับเข้ามาในบ้านแล้วพบว่าลูกสาวกำลังเล่นแบดมินตันอยู่กับใครคนหนึ่งที่สนามหญ้าหน้าบ้าน

นี่มันเกิดอะไรขึ้น...

เขามาอยู่ที่นี่ได้ยังไง

"คุณแม่"

เสียงเรียกของลูกสาวกับการกระโดดหย็อยๆ โบกมือให้ ไม่สามารถฉุดสองขาเรียวให้ก้าวออกจากที่ได้เลย

เป็นไปไม่ได้...เธอจะต้องตาฝาดไปแน่ๆ

"คุณแม่ขา"

หนูน้อยร้องเรียกมารดาซ้ำ เหมือนจะอยู่ไกลแสนไกลสำหรับคนเป็นแม่ แต่พอรู้สึกตัวอีกที เจ้าตัวเล็กก็เข้ามาเขย่าแขนเรียกอยู่ตรงหน้าแล้ว

"คุณแม่เป็นอะไรหรือเปล่าคะ"

พิมพ์อรละสายตาจากบุรุษรูปร่างสูงใหญ่ ใบหน้าหล่อเหลาคมเข้มบอกถึงชาติกำเนิด ที่ฝังแน่นอยู่ในหัวใจมานานปี ก้มลงมองแก้วตาดวงใจของตน...

ใบหน้าพราวเหงื่อนั้นไม่ได้บอกอาการเหน็ดเหนื่อยแม้แต่น้อย ในทางตรงกันข้าม ดวงตากลมโตใสแป๋วที่มองตอบกลับมา กลับอาบไปด้วยความสุข...

และมันมากเสียจนเธออดตกใจไม่ได้

"น้องพายตีแบดฯ กับคุณลุงตั้งแต่บ่ายแล้วค่ะ แล้วตอนเที่ยงเราก็กินข้าวด้วยกันด้วย...คุณลุงบอกว่าเป็นเพื่อนคุณแม่ค่ะ"

ท้ายประโยคออกมา ก็เพราะเห็นว่ามารดาไม่พูดออกมาอะไรสักคำ แล้วก็กลัวมารดาดุด้วยที่เล่นกับคนแปลกหน้า

"น้องพายไปหาป้าตองในบ้านก่อนนะคะ แม่มีเรื่องจะพูดกับคุณ...เอ่อ คุณลุง"

ดวงตาฉายแววเจ็บปวดเหลือบมองเจ้าของร่างสูงใหญ่อยู่อึดใจ ถึงได้ก้มลงบอกกับลูกน้อย

________________________________________________

*เมเยน, มัวมอรอค และ โดมาเนีย เป็นเพียงชื่อสมมุติที่ผู้แต่งตั้งขึ้นมาตามจิตนาการโดยมีจุดประสงค์เพื่อใช้ในนิยายเท่านั้น ไม่ได้อ้างอิงความเป็นจริงตามหลักประวัติศาสตร์ ความเชื่อ หรือศาสนาในพื้นที่ประเทศใดๆ ทั้งสิ้น

อ่านต่อ

หนังสืออื่นๆ ของ ขวัญปัฐน์-ป.ศิลา

ข้อมูลเพิ่มเติม
เล่ห์รักรัดร้อยใจ P.S.Love III

เล่ห์รักรัดร้อยใจ P.S.Love III

โรแมนติก

5.0

ชารีดา พิมพร อิสมาอีล อาห์เม็ด อุมัร : เพื่อคุณชายวังกุหลาบขาว เธอยอมทำทุกอย่าง หม่อมราชวงศ์เตชิษฏ์ ปารเมศ : เพื่อให้ได้เธอมา มารยา เล่ห์เหลี่ยมใดในโลกหล้า เขาก็พร้อมขุดมาใช้ ---------------------- “อย่าทำแบบนี้เลยนะคะ” ชารีดาขอร้องเสียงอ่อน เมื่อเขายอมเงยหน้าขึ้นมาสบตา แล้วก็เป็นฝ่ายรั้งเขาลงมาหาเสียเอง โอบกอดเขาเอาไว้ แนบริมฝีปากกับปากหยักสวยของเขา บดเบียดเงอะงะ ขบเม้มสเปะสปะลงบนริมฝีปากบนและล่างอย่างที่เขาเคยสอนอย่างไม่ประสีประสา หากเพียงเท่านั้นก็ทำให้คนเศร้าเสียใจส่งเสียงครางฮือในลำคอได้ไม่ยากเลย โดยเฉพาะเมื่อริมฝีปากอิ่มเผยอออกต้อนรับปลายลิ้นอุ่นนุ่มที่แทรกผ่านเข้าไปในโพรงปากชุ่มชื้น ดูดซับเอาลมหายใจและความฉ่ำหวานเอาไว้เต็มๆ ปลุกอารมณ์หลากหลายในตัวให้ปั่นป่วนพลุ่งพล่านจนไม่อาจยับยั้ง กลิ่นฮอร์โมนเพศชาย กลิ่นกุหลาบขาวหอมกรุ่นจากร่างนุ่มนิ่มของคนใต้ร่าง กลิ่นความรักและความโหยหา กลิ่นตัณหาและความมึนเมาเย้ายวนอยู่รอบตัวสองหนุ่มสาว จนไม่คิดว่าจะมีอะไรมาหยุดยั้งไว้ได้แล้วในตอนนี้.... ชารีดาโน้มใบหน้าคมสันลงแนบชิดยิ่งขึ้น หลังปล่อยให้เขาเป็นฝ่ายรุกมากว่าห้านาที.... ประสบการณ์สดๆ ร้อนที่เขาเพิ่งสอนไป ถูกนำมาใช้อย่างกระตือรือร้นเมื่อได้สัมผัสและรู้จักกับรสชาติของการจูบอย่างถึงแก่น...เรียวปากอิ่มประกบติดปากได้รูปสวยของเขาอย่างไม่อาจห้ามใจเอาไว้ได้ ละเลียดชิม เลาะเลม ดูดเม้มริมฝีปากบนและล่างของเขาอย่างกระตือรือร้นปนตื่นเต้น ก่อนจะส่งลิ้นนุ่มออกมาเลียไล้แผ่วหวิวจนคนได้รับการเยียวยาครางกระหึ่มด้วยความถูกใจ พอทนไม่ไหว ก็ส่งลิ้นอุ่นนุ่มออกมาเกี่ยวกระหวัด สำรวจกันและกันอย่างไม่มีใครยอมใคร.... สัมผัสความหวานล้ำ ดื่มด่ำ หลงวนอยู่กับความฉ่ำชื้นแสนหวานปานน้ำผึ้งนานตราบเท่าที่ต้องการ จนกระทั่งร่างเล็กสั่นระริกอ่อนระทวย นอนซบร่างแกร่งหนาอย่างคนหมดแรงเมื่อเขาพลิกตัวลงรองรับ โอบกอดเอาไว้แน่นหนาราวกับกลัวว่าเธอจะหนีจาก

จากแผ่นฟ้าจรดผืนน้ำ P.S.Love II

จากแผ่นฟ้าจรดผืนน้ำ P.S.Love II

โรแมนติก

5.0

สำหรับทิพย์วารีแล้ว เจ้าชายทาริซ วัฟซาลัม อิสมาอีล อาห์เม็ด อุมัร เปรียบดั่งแผ่นฟ้ากว้างใหญ่ สูงไกลสุดเอื้อมถึง แต่เธอจะทำเช่นไร เมื่อฟ้าที่คิดว่าสูงสุดเอื้อม อยากหลอมรวมดวงใจให้แผ่นฟ้าจรดผืนน้ำ...ตลอดไป ------------------ “คนเราถ้าลองได้รักใครสักคน เวลามันไม่สำคัญไปกว่าเรารู้ว่าใจของเราคิดและรู้สึกอย่างไรหรอก...รักก็คือรัก แค่ได้มองสบตา เราก็รู้แล้วว่าใช่ และเราก็ไม่ควรถามหาเหตุผลกับความรักด้วย เพราะเมื่อไหร่ที่เราถามหานั่นหมายความว่าใจของเราเริ่มไม่มั่นคง และเราก็จะไม่มีทางได้คำตอบจากมัน เพราะเราจะคอยหาเหตุผลนั่นนี่มาเข้าข้างตัวเองจนลืมฟังเสียงของหัวใจ...สำหรับเราสองคน ถึงเราเพิ่งรู้จักกัน แต่ผมก็อยากให้น้ำเชื่อใจผม ว่าผมจะไม่เปลี่ยนใจไปจากน้ำแน่ เพราะผมถูกสอนมาตลอดชีวิตว่าเมื่อไหร่ที่ผมเอ่ยคำพูดใดออกไป นั่นหมายความว่ามันจะต้องเป็นไปตามนั้น เพราะฉะนั้นถ้าผมไม่มั่นใจผมจะไม่พูดเด็ดขาด....ผมบอกว่าจะรอ จะให้โอกาสน้ำก็จริง แต่ผมก็จะไม่อยู่เฉย ถ้าหากว่ามีคนอื่นเข้ามาในชีวิตของน้ำ แล้วเวลาไม่กี่วันที่น้ำว่า ผมก็ได้แสดงตัวตนที่แท้จริง และเปิดเผยทุกอย่างกับน้ำจนหมดเปลือก....ถึงตอนนี้ ก็อยู่ที่น้ำแล้ว ว่าจะกล้าวางชีวิตและหัวใจให้ผมดูแลหรือเปล่า” “...ช่วยกอดหน่อยสิคะ” “หือ?”

เหลี่ยมรักเล่ห์ทราย P.S.Love I

เหลี่ยมรักเล่ห์ทราย P.S.Love I

โรแมนติก

5.0

ชารีฟ อิสมาอีล อาห์เม็ด อุมัร กิวาซ ถูกภรรยาขอหย่าเพราะไม่สามารถมีลูกได้ แต่เด็กผู้หญิงหน้าตาน่ารักคนหนึ่งกลับทำให้เขารู้สึกสะกิดใจเข้าอย่างจัง เขาก็เลยต้องหาทางพิสูจน์... ไม่ใช่กับใครที่ไหน แม่ของหนูน้อยแชรีที่หน้าตาถอดแบบมาจากเขาราวกับแกะนั่นแหละ! -------------- “คุณว่ามันเป็นเรื่องน่าอายไหม ที่ผู้ชายคนหนึ่งรู้ว่าตัวเองเป็นหมัน” “เป็นหมัน!” เสียงแหบแห้งเพราะโดนพิษไข้เล่นงานอุทานออกมาเสียงดังเท่าที่จะดังได้ หญิงสาวยันตัวลุกขึ้นนั่งจ้องหน้าเขาหน้าตื่น เขาแข็งแรง แข็งแกร่ง สมบูรณ์ไปหมดทุกสัดส่วน และเขาก็เป็นผู้ชายที่มีใบหน้าหล่อเหลาและรูปร่างสวยงามมาก แต่พระเจ้า! เขาบอกว่าเขาเป็นหมัน หมายความว่าจะไม่ใครสามารถสืบต่อกรรมพันธุ์แสนเพอร์เฟกต์นี้ได้อีกต่อไปแม้กระทั่งลูกของเธอ ที่เธออุตส่าห์หมายหมั้นปั้นมือ และเลือกเฟ้นมาแล้วเป็นอย่างดีว่าจะต้องเป็นเขา “อย่ามองผมแบบนี้ แล้วก็ไม่ต้องสงสารผมด้วย” ดวงตากลมโตเบิกกว้างด้วยความตกใจในยามจ้องมองทำให้ชายหนุ่มต้องเอาตัวหญิงสาวลงนอนพิงอกกว้างอีกครั้ง “ทำไมคะ” “ที่ผมเป็นหมันน่ะเหรอ” “ค่ะ” “ผมก็ไม่รู้เหมือนกัน อาจจะเป็นเพราะผมเคยประสบอุบัติเหตุก็เป็นได้” “คุณพูดเหมือนไม่มั่นใจ” หญิงสาวท้วง “แล้วใครเป็นคนบอกคุณคะ” “ผมถูกภรรยาขอหย่าเพราะว่าไม่สามารถมีลูกได้ และหมอก็ยืนยันแบบนั้น” “คุณแต่งงานแล้ว” “เคยแต่ง แต่ตอนนี้เราหย่ากันแล้ว” ชารีฟบอกไม่เดือดร้อน “เพราะว่าคุณไม่สามารถมีลูกได้แค่นั้นเองเหรอคะ” ชาลินีเหมือนจะลืมเรื่องของตัวเองไปชั่วคราว เมื่อรู้เรื่องของเขา เขาถามว่าน่าอายไหม สำหรับเธอมันไม่ใช่เรื่องน่าอายเลย แต่น่าสงสารมากกว่า ผู้ชายที่เพียบพร้อมเพอร์เฟกต์ขนาดนี้ถูกภรรยาขอหย่าเพียงเพราะว่าไม่สามารถมีลูกได้ แล้วแบบนี้จะเรียกว่าความรักและการร่วมชีวิตได้อย่างไร "เพราะแบบนี้ผมถึงบอกว่าคุณสบายใจได้ คุณไม่มีทางท้องแน่นอน” เขาย้ำถึงความเป็นจริง โดยไม่เห็นว่าหญิงสาวหน้าซีดเพียงใดเมื่อได้ยินคำยืนยันจากปากของเขา ไม่มีอะไรให้สงสัยอีกต่อไป... เธอเสียตัวฟรีแน่แล้ว!!

เหมันต์รำพึง

เหมันต์รำพึง

โรแมนติก

5.0

"หนูดีเกลียดพี่ธิษณ์" "ไม่จริงหรอก พี่รู้ว่าในโลกใบนี้จะหาใครที่รักพี่ได้เท่าหนูดีไม่ดีอีกแล้ว" คนรู้ใจบอกอย่างรู้แจ้งเห็นจริงให้คนได้ครอบครองหัวใจพูดอะไรไม่ออก "นาทีนี้พี่ตามใจหนูดีทุกอย่างนั่นแหละ หนูดีจะว่าพี่รักพี่หลงไม่ลืมหูลืมตา หรือจะมองว่าพี่ไม่มีเหตุผล เป็นคนเห็นแก่ตัว หรือว่าเอาแต่ใจยังไงก็ได้ แต่พี่ไม่อยากอยู่คนเดียวอีกแล้ว พอกันทีกับความทรมานที่ผ่านมา" พิมดาวพูดอะไรไม่ออกอีกครั้งเมื่อคู่หมั้นจัดเต็มและจริงจังกับการเปิดเปลือยความรู้สึกมากกว่าทุกครั้งที่ผ่านมา จากที่โกรธที่ไม่พอใจก็กลายเป็นว่าต้องเก็บคำพูดของเขามาคิด แล้วเธอล่ะ ต้องการอะไร

ซุปตาร์หน้าใสกับบอดีการ์ดหน้าเข้ม

ซุปตาร์หน้าใสกับบอดีการ์ดหน้าเข้ม

โรแมนติก

5.0

สัญญาในวัยเด็กนำเขาและเธอกลับมาเจอกันอีกครั้ง "นี่ยายฟันกระต่าย หัดเป็นคนคิดมากตั้งแต่เมื่อไหร่หือ...ทีแต่ก่อนขี่คอผมชมสวนทุกวัน ไม่เห็นจะคิดมากเลย" เขาจงใจเท้าความหลังให้อีกฝ่ายเกิดปฏิกิริยา "...ก็ตอนนั้นยังเด็กไง" "อ้อ! ตอนนี้โตแล้ว มีตัวเลือกเยอะ ก็เลยจะถีบหัวส่งเพื่อนวัยเด็กอย่างผม" คีรินทร์จงใจใช้คำพูดยั่วยุเต็มที่ ขณะที่หัวใจก็รู้สึกสดชื่นกระชุ่มกระชวยอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน ชีวิตของเขาจากนี้คงจะหายเหงาไปเยอะเลยล่ะ หากได้ปะทะคารมกับยายฟันกระต่ายทุกวัน ซุปเปอร์สตาร์คนดังคิดอย่างครึ้มใจ

หนังสือที่คุณอาจชอบ

สุดแค้นแสนหื่น

สุดแค้นแสนหื่น

โรแมนติก

5.0

“อ๊อย... ” หล่อนร้องคราง เมื่อหนวดเคราสากระคาย ปักทิ่มลงบนผิวเนื้ออ่อนๆ ของทรวงอก ทำเอาเส้นขนลุกซู่ สองเต้าขยับยก หัวนมชูชันรับเคราแข็งปักทิ่มลงมาไม่ยั้ง แอ่นสองเต้าสู้ริมฝีปากของพ่อเลี้ยงดามพ์ ครอบลงมาดูดเลียลนลานหิวกระหาย “อูย... สะ... เสียว... ” เดือนฉายเม้มริมฝีปากแน่น ปลายลิ้นร้อนผ่าวของ พ่อเลี้ยงตวัดรัวรวบหัวนม เลียกินรอบวงป้านหัวนมสลับไปมาทั้งสองข้าง ขณะที่กึ่งกลางกายของหล่อนกำลังโดนนิ้วยาว กระแทกยัดเข้าใส่รูเสียงดังพลั่กๆ น้ำหล่อลื่นทะลักออกมาอาบเลื่อมลำนิ้วของเขา “นมก็เต่งตึง... ร่องก็ฟิตแน่นดีเหลือเกินเดือนจ๋า... อ๊า ดูสิ... น้ำเยิ้มออกมาแล้ว” สีหน้าของพ่อเลี้ยงบ่งบอกความสะใจ ที่เห็นอารมณ์ของหล่อนกระเจิดกระเจิง ก็ใครจะทนไหว โดนหนักขนาดนี้ ไม่อ่อนระทวยก็เกินไป เพราะว่าพ่อเลี้ยงจอมหื่นจู่โจมทั้งหัวนมและร่องสวาทของหล่อนไปพร้อมกัน

หงส์ขย่มมังกร(นิยายรักสำหรับผู้ใหญ่)

หงส์ขย่มมังกร(นิยายรักสำหรับผู้ใหญ่)

โรแมนติก

5.0

รูรักอันบริสุทธิ์เมื่อถูกปลายลิ้นร้อนของชายหนุ่มเป็นครั้งแรกดูเหมือนว่าจะตอบสนองได้เป็นอย่างดี ร่องของนางขมิบรัว สะโพกของนางยกขึ้นยังเด้งเข้าไปหาปากร้อน ฝ่าบาทเก่งกาจยังสามารถแยงลิ้นเข้าไปในรู อันซูเซี่ยถูกทาขี้ผึ้งหอมรอบปากทาง ขี้ผึ้งนี้นอกจากจะมีรสชาติดีส่งเสริมรสน้ำรักของนางแล้วยังมีคุณสมบัติอันวิเศษ แม้จะเป็นหญิงพรหมจรรย์ก็จะไม่รู้สึกเจ็บปวด และเผลอทำร้ายฝ่าบาทจนบาดเจ็บ อี้หลงดูดแบะขาของนางให้กว้างขึ้นแล้วรวบขึ้นไปให้ขาชี้ฟ้า จากนั้นมุดใบหน้าลงมาอย่างหลงใหล “หอมอร่อยเหลือเกิน รู้สึกเหมือนดื่มสุราไม่เมามาย อ้า ข้าชอบยิ่ง หอยของฮองเฮาช่างใหญ่โต ดูโคกเนื้อโยนีแทบจะล้นริมฝีปากของข้า สีแดงเช่นนี้คงไม่เคยผ่านสิ่งใดมาก่อน บริสุทธิ์ยิ่งนัก ซี้ด” นางดิ้นเร่าอยู่ในปาก ไม่รู้ว่าต้องทำอย่างไรนอกจากเชื่อฟังในคำของฝ่าบาท “อืม อร่อยยิ่งนัก อ้า ข้าไม่ไหวแล้วขอดูหน้าฮองเฮาของข้าหน่อยเถิด” ดูเหมือนว่าร่องรักของนางยังขมิบ นางไม่อยากให้เขาเงยหน้าขึ้นจากตรงนั้นด้วยซ้ำ อยากถูกปลายลิ้นเลียเช่นนั้นจนกว่านางจะได้รับการปลดปล่อย “อ้า ฝ่าบาทเพคะ อย่าหยุดเพคะ อื้อ” นิยายเรื่องนี้เป็นนิยายรักสำหรับผู้ใหญ่ มี 2 เล่มจบ เป็นนิยายแบบพล็อตอ่อน เน้นฉากรักบนเตียงของตัวละครเป็นหลัก เหมาะสำหรับผู้มีอายุ 25 ปีขึ้นไป ไม่เหมาะสำหรับสายคลีนใส ๆ นะคะ หากใครไม่ชอบอ่าน NC เยอะ ๆ กรุณาเลื่อนผ่าน เพราะเรื่องนี้เน้น NC เป็นหลักค่ะ ซีไซต์ นักเขียน

ลิขิตรักภรรยาตัวร้าย

ลิขิตรักภรรยาตัวร้าย

เมืองแฟนตาซี

5.0

เว่ยจื้อโหยวลืมตาตื่นขึ้นมาอีกครั้งพบว่าตนอยู่ในยุคสมัยที่ไม่คุ้นเคยสิ่งรอบกายดูโบราณล้าหลัง โลกโบราณที่ไม่มีในประวัติศาสตร์โลก ยังไม่ทันได้เตรียมใจก็ถูกส่งให้ไปแต่งงานกับชายยากจนที่ท้ายหมู่บ้าน สาเหตุที่เว่ยจื้อโหย่วถูกส่งมาให้แต่งงานกับชายที่ขึ้นชื่อว่ายากจนที่สุดในหมู่บ้านนั้น เพราะนางเกิดไปต้องตาต้องใจเศรษฐีผู้มักมากในกามเข้า เพื่อหาทางหลีกเลี่ยงไม่ให้ถูกบ้านใหญ่ขายไปเป็นอนุภรรยาของเศรษฐีเฒ่า พ่อแม่ของนางจึงยอมแตกหักจากบ้านใหญ่และท่านย่าที่เห็นแก่ตัวและลำเอียงเป็นที่สุด ด้วยเหตุนี้พ่อแม่ของนางจึงตัดสินใจยกนางให้กับอวิ๋นเซียว ชายหนุ่มที่แสนยากจนข้นแค้น ที่เพิ่งเสียบิดามารดาไป อีกทั้งยังทิ้งน้องชายน้องสาวเอาไว้ให้เขาเลี้ยงดู นอกจากนี้ยังมีป้าสะใภ้มหาภัยที่คอยแต่จะมารังแกเอารัดเอาเปรียบสามพี่น้อง สิ่งที่ย่ำแย่ที่สุดไม่ใช่ป้าสะใภ้มหาภัย แต่ มันคืออะไรแต่งงานนางไม่ว่ายังไม่ทันได้เข้าหอสามีหมาดๆ ก็ถูกเกณฑ์ไปเป็นทหารในสงครามระหว่างแคว้น มันไม่มีอะไรเลวร้ายไปมากว่านี้อีกแล้วสำหรับ เว่ยจื้อโหยว หากสามีทางนิตินัยของนางตายในสนามรบ ก็ไม่เท่ากับว่านางเป็นหม้ายสามีตายทั้งที่ยังบริสุทธิ์หรอกหรือ แถมยังต้องเลี้ยงดูน้องชายน้องสาวของอดีตสามีอีก สวรรค์เหตุใดถึงได้ส่งนางมาเกิดใหม่ในที่แบบนี้

ชายาข้าเป็นหมอนิติเวช

ชายาข้าเป็นหมอนิติเวช

โรแมนติก

4.9

วิญญาณแพทย์นิติเวชที่มีชื่อเสียงในศตวรรษที่ 21 ได้เข้ามาอยู่ในร่างคุณหนูของจวนเสนาบดีอย่างบังเอิญ ผู้คนกล่าวหาว่านางไม่เชี่ยวชาญด้านการแพทย์และทำให้บุตรชายของแม่ทัพตาย ด้วยเหตุนี้ฮ่องเต้ต้องการฆ่านางเพื่อให้คำอธิบายกับแม่ทัพ! ผู้คนกล่าวหาว่านางเป็นคนหยิ่งยโสและเจ้ากี้เจ้าการ ทุกคนเกลียดนาง และครอบครัวของนางต้องการไล่นางออก! ผู้คนกล่าวหาว่านางเป็นคนเลวทรามและไร้ความปรานี วางยาน้องสาว และพ่อของนางต้องการโบยนางจนตาย! ในความเป็นจริงหากอยากจะกล่าวหาผู้ใดสักคน มันก็หาข้ออ้างได้ทั่ว แต่นางเป็นคนไม่ยอมใคร นางผอมบางนางหนึ่งปลุกปั่นโลกด้วยความสามารถอันทรงพลังตนเอง ท่านอ๋องกล่าวว่า หากได้เจ้ามาครอบครอง ข้ายอมทรยศทุกคนในโลก นางกล่าวว่า เพื่อท่าน ต่อให้ทุกคนในโลกเกลียดข้า ข้าก็ยอม

บท
อ่านเลย
ดาวน์โหลดหนังสือ
สลักรักกลางผืนทราย
1

บทที่ 1 ทวงคืนหัวใจ

02/01/2022

2

บทที่ 2 ความจริงคือ ไม่เคยลืม

02/01/2022

3

บทที่ 3 คืนนี้ผมจะนอนที่นี่

02/01/2022

4

บทที่ 4 ยอม

02/01/2022

5

บทที่ 5 สายใยแห่งรัก

02/01/2022

6

บทที่ 6 ขอโอกาส

02/01/2022

7

บทที่ 7 เมเยน

02/01/2022

8

บทที่ 8 บ้านของเรา

02/01/2022

9

บทที่ 9 กลิ่นนี้ที่คิดถึง

02/01/2022

10

บทที่ 10 เยือนหมู่บ้านทะเลทราย

02/01/2022

11

บทที่ 11 แต่งงาน

02/01/2022

12

บทที่ 12 ดูดาวกลางทะเลทราย

28/01/2022

13

บทที่ 13 เป้าหมายของผม

28/01/2022

14

บทที่ 14 เปิดใจ

28/01/2022

15

บทที่ 15 อรุณรัก

28/01/2022

16

บทที่ 16 ความรัก

28/01/2022

17

บทที่ 17 รวมรัก

28/01/2022

18

บทที่ 18 อยากอยู่กับแพมแบบนี้ตลอดไป

28/01/2022

19

บทที่ 19 รัก หวง ห่วงใย

28/01/2022

20

บทที่ 20 สถานการณ์ไม่สู้ดี

28/01/2022

21

บทที่ 21 เตรียมตัว

28/01/2022

22

บทที่ 22 สู้ไปด้วยกัน

28/01/2022

23

บทที่ 23 สถานการณ์ผ่อนคลาย

28/01/2022

24

บทที่ 24 ล่องเรือในแม่น้ำไนล์

28/01/2022

25

บทที่ 25 ภารกิจผลิตลูก

28/01/2022

26

บทที่ 26 เหตุร้าย

28/01/2022

27

บทที่ 27 ข่าวดี

28/01/2022

28

บทที่ 28 สลักไว้ในกมล

28/01/2022