ชารีดา พิมพร อิสมาอีล อาห์เม็ด อุมัร : เพื่อคุณชายวังกุหลาบขาว เธอยอมทำทุกอย่าง หม่อมราชวงศ์เตชิษฏ์ ปารเมศ : เพื่อให้ได้เธอมา มารยา เล่ห์เหลี่ยมใดในโลกหล้า เขาก็พร้อมขุดมาใช้ ---------------------- “อย่าทำแบบนี้เลยนะคะ” ชารีดาขอร้องเสียงอ่อน เมื่อเขายอมเงยหน้าขึ้นมาสบตา แล้วก็เป็นฝ่ายรั้งเขาลงมาหาเสียเอง โอบกอดเขาเอาไว้ แนบริมฝีปากกับปากหยักสวยของเขา บดเบียดเงอะงะ ขบเม้มสเปะสปะลงบนริมฝีปากบนและล่างอย่างที่เขาเคยสอนอย่างไม่ประสีประสา หากเพียงเท่านั้นก็ทำให้คนเศร้าเสียใจส่งเสียงครางฮือในลำคอได้ไม่ยากเลย โดยเฉพาะเมื่อริมฝีปากอิ่มเผยอออกต้อนรับปลายลิ้นอุ่นนุ่มที่แทรกผ่านเข้าไปในโพรงปากชุ่มชื้น ดูดซับเอาลมหายใจและความฉ่ำหวานเอาไว้เต็มๆ ปลุกอารมณ์หลากหลายในตัวให้ปั่นป่วนพลุ่งพล่านจนไม่อาจยับยั้ง กลิ่นฮอร์โมนเพศชาย กลิ่นกุหลาบขาวหอมกรุ่นจากร่างนุ่มนิ่มของคนใต้ร่าง กลิ่นความรักและความโหยหา กลิ่นตัณหาและความมึนเมาเย้ายวนอยู่รอบตัวสองหนุ่มสาว จนไม่คิดว่าจะมีอะไรมาหยุดยั้งไว้ได้แล้วในตอนนี้.... ชารีดาโน้มใบหน้าคมสันลงแนบชิดยิ่งขึ้น หลังปล่อยให้เขาเป็นฝ่ายรุกมากว่าห้านาที.... ประสบการณ์สดๆ ร้อนที่เขาเพิ่งสอนไป ถูกนำมาใช้อย่างกระตือรือร้นเมื่อได้สัมผัสและรู้จักกับรสชาติของการจูบอย่างถึงแก่น...เรียวปากอิ่มประกบติดปากได้รูปสวยของเขาอย่างไม่อาจห้ามใจเอาไว้ได้ ละเลียดชิม เลาะเลม ดูดเม้มริมฝีปากบนและล่างของเขาอย่างกระตือรือร้นปนตื่นเต้น ก่อนจะส่งลิ้นนุ่มออกมาเลียไล้แผ่วหวิวจนคนได้รับการเยียวยาครางกระหึ่มด้วยความถูกใจ พอทนไม่ไหว ก็ส่งลิ้นอุ่นนุ่มออกมาเกี่ยวกระหวัด สำรวจกันและกันอย่างไม่มีใครยอมใคร.... สัมผัสความหวานล้ำ ดื่มด่ำ หลงวนอยู่กับความฉ่ำชื้นแสนหวานปานน้ำผึ้งนานตราบเท่าที่ต้องการ จนกระทั่งร่างเล็กสั่นระริกอ่อนระทวย นอนซบร่างแกร่งหนาอย่างคนหมดแรงเมื่อเขาพลิกตัวลงรองรับ โอบกอดเอาไว้แน่นหนาราวกับกลัวว่าเธอจะหนีจาก
“กลับมาแล้วค่ะ”
เสียงใสๆ ที่เคยได้ยินมาตั้งแต่เล็กจนโต ทำให้คนเป็นแม่หันไปยิ้มกับคนข้างตัวที่ดีดตัวลุกขึ้นทันทีเมื่อเห็นลูกสาวคนสวยเดินแกมวิ่งเข้ามาในห้อง แล้วโผเข้าหาอ้อมแขนของคนเป็นพ่อ
“คิดถึงแด็ดดี๊ที่สุดเลยค่ะ”
แก้มสากของแด็ดดี๊ถูกลูกสาวสุดที่รักหอมฟอดใหญ่ทั้งซ้ายและขวา ก่อนเจ้าตัวจะแกล้งทำหน้าย่นให้เห็นเมื่อสัมผัสกับความสากระคายของไรเครา แต่ถึงกระนั้นก็ยอมเอียงแก้มนุ่มทั้งสองข้างให้คนเป็นพ่อหอมกลับด้วยความเคยชิน แล้วก็ส่งคำพูดสัพยอกไม่ต่างจากทุกครั้ง
“ไม่รู้มามี้ทนได้ยังไง”
“ก็เพราะว่ามามี้รักแด็ดดี๊”
คนเป็นพ่อชิงตอบก่อนที่แม่ของลูกจะได้เปิดปาก
“รักหรือเปล่าคะมามี้”
คำถามของลูกสาวดูคนเป็นพ่อจะลุ้นมากกว่าคนถามซะอีก
“รักจ้ะ”
ชาลินีเดินเข้ามาหาพ่อลูก เมื่อคนเป็นพ่อไม่ยอมปล่อยลูกสาวจากอ้อมแขนง่ายๆ ใบหน้าหวานละมุนเต็มไปด้วยรอยยิ้มเปี่ยมสุข
“กลับมาคราวนี้จะอยู่กี่วันดีจ๊ะ”
หลังเรียนจบปริญญาโทและคุณย่าเสียเมื่อสองปีก่อน ลูกสาวคนเดียวของเธอก็จะอยู่ที่ปารีสเสียเป็นส่วนใหญ่ เพราะธุรกิจทั้งหมดของตระกูลรูเพิร์ตคนเป็นย่ายกให้อยู่ในความดูแลของหลานสาวสุดที่รักทั้งหมด โดยมีคนเป็นพ่อนั่งเป็นที่ปรึกษาให้อยู่ที่ซีเรียนอน
“อยู่จนกว่าแด็ดดี๊กับมามี้จะไล่กลับเลยค่ะ”
“แล้วแบบนี้ผมจะถูกไล่ด้วยไหมครับนี่”
เสียงห้าวทุ้มปนขี้เล่นดังขึ้นพร้อมกับไฟในห้องถูกดับลง...
เจ้าชายคนเดียวของบ้านวัยสิบแปดปี แต่ความสูงเกือบหนึ่งร้อยแปดสิบห้าเซนติเมตรเข้ามาในห้องพร้อมกับเค้กวันเกิดและเสียงเพลงอวยพรวันเกิดดังสอดประสานทำให้คนเป็นพ่อที่ยืนกอดลูกสาวกับภรรยาเอาไว้คนละข้างเผยยิ้มออกมาด้วยความสุขไม่ต่างจากทุกครั้งที่ครอบครัวได้มาอยู่กันพร้อมหน้า
“มีความสุขมากๆ นะคะ”
ชาลินีจรดจมูกลงบนแก้มสากของสามีพร้อมคำอวยพร หลังสามีก้มลงเป่าเทียนบนเค้กที่ลูกชายถือมาเรียบร้อย
“ผมมีความสุขทุกวันที่มีคุณอยู่ด้วยจ้ะ...ผมรักคุณ”
แก้มนุ่มถูกจมูกโด่งของสามีจุมพิตอวดสายตาของลูกๆ ที่พากันมองยิ้มๆ
“หนูก็ขอให้แด็ดดี๊มีความสุขมากๆ นะคะ เป็นแด็ดดี๊ที่น่ารักของพวกเราแบบนี้ตลอดไป...หนูรักแด็ดดี๊ค่ะ”
อวยพรเสร็จแก้มสากก็ถูกลูกสาวคนสวยหอมอีกฟอดใหญ่
“แด็ดดี๊ก็รักแชรีลูก”
“สาวๆ อวยพรกันแล้ว ขอผมอวยพรบ้างนะครับ...ขอให้ท่านพ่อมีความสุข สุขภาพแข็งแรง แล้วก็อยู่กับพวกเราไปอีกนานแสนนานเลยนะครับ”
ลูกชายตรงเข้าสวมกอดร่างสูงใหญ่ของบิดาด้วยความคุ้นเคย
“ขอบใจลูก”
เซอร์ไพรส์เล็กๆ น้อยๆ แต่สร้างความสุขในใจให้กับเจ้าของแคว้นไซตาร์มากมาย หลังจากเมื่อเช้าโทร.ไปหาลูกสาวคนสวยที่ปารีส แล้วเจ้าตัวบอกว่ายุ่งมากมายกับงานในความรับผิดชอบ และเดือนนี้คงไม่ได้กลับซีเรียนอน ขณะที่ลูกชายคนเดียวซึ่งเรียนอยู่ที่อังกฤษ ก็บอกว่ามีเทสย่อยและกำลังมุ่งมั่นกับการท่องหนังสือสอบ
ที่แท้แม่ลูกก็ร่วมมือกันทำเซอร์ไพรส์
“คราวนี้ใครเป็นคนต้นคิด จะได้ให้รางวัลถูกคน”
สองพี่น้องยกมือขึ้นราวกับนัดกันเอาไว้ แต่เป็นอันรู้กันว่า ศูนย์รวมความรักของทุกคนในบ้าน เป็นคนจัดการทั้งหมดอีกเช่นเคย
“ขอบคุณครับ”
เรียวปากอุ่นจุมพิตเรียวปากนุ่มของภรรยาแผ่วเบา บอกตัวเองไม่ต่างจากทุกวันว่าเขาโชคดีมากมายที่ได้เธอมาอยู่เคียงข้าง แล้วก็ได้ลูกสาวกับลูกชายที่น่ารักทั้งสองคนมา
“แล้วของขวัญแด็ดดี๊”
คนเป็นพ่อหันไปทวงของขวัญกับลูกสาวสุดรักสุดหวง
“อยู่ในกระเป๋าค่ะ หอบมาเต็มเลย”
“อืม ท่าทางปีนี้จะได้ของชิ้นใหญ่”
คนเป็นพ่อรับมุก
“ใหญ่มากค่ะ ประมาณค่าไม่ได้เลย ของขวัญของแชรีคือ ‘ความคิดถึง’ ค่ะ ให้แด็ดดี๊หมดใจเลย”
ใบหน้าขาวใสแหงนเงยขึ้นออดอ้อน ยิ้มประจบบิดาด้วยท่าที่ทุกคนคุ้นเคย
“อืม..ประมาณค่าไม่ได้จริงๆ ด้วย แถมยังไม่ต้องลงทุนอีกต่างหาก”
คุณพ่อวัยหกสิบเอ่ยยิ้มๆ เพราะเป็นคนบอกลูกทั้งสองคนเองว่าไม่ให้ซื้อของขวัญวันเกิดให้ เพราะมีทุกอย่างครบหมดแล้วจนไม่นึกอยากได้อะไร...
พอไม่มีของขวัญเป็นวัตถุ วันเกิดทุกๆ ปีเขาก็จะได้ของขวัญเป็นความรัก ความคิดถึง ความห่วงใย ความสดใส ความสุข ความสมหวัง แล้วแต่ว่าลูกคนไหนจะหอบเอาความรู้สึกใดมาให้ในแต่ละปี
“ปีนี้ผมให้ความรักครับ”
ลูกชายบอกกับบิดาด้วยท่าทีเขินๆ
“ว้าว! ท่าทางเจ้าชายน้องจะมีความรักซะแล้วมั้งคะมามี้”
พี่สาวแซวเสียงใสพร้อมกับหันไปหาแนวร่วม
แม้สองพี่น้องจะอายุห่างกันถึงเจ็ดปี และไม่ค่อยจะได้อยู่ด้วยกันเท่าไหร่ เพราะชารีดาไปอยู่กับคนเป็นย่าที่ปารีสเสียเป็นส่วนใหญ่ ในขณะที่คนเป็นน้องชายก็ถูกเลี้ยงดูมาอย่างเข้มงวด และถูกเตรียมความพร้อมในทุกรูปแบบไม่ว่าจะเป็นการศึกษาหรือว่าการฝึกวิชาการทหารและการสู้รบต่างๆ ในทุกรูปแบบ ในฐานะพระโอรสบุญธรรมขององค์เหนือหัวของซีเรียนอนผู้เป็นพระปิตุลา แต่ถึงแม้จะทรงพระยศเจ้าชาย แต่ก็ไม่เคยแสดงพระองค์กับบุคคลภายนอก
ดังนั้น นอกจากคนในครอบครัวแล้วก็แทบจะไม่มีใครรู้เลยว่าทรงเป็นเจ้าชายอีกพระองค์ของซีเรียนอน หรือบางทีแม้แต่พระองค์เองก็ทรงลืมไปแล้วเหมือนกันว่าทรงดำรงพระยศใด เพราะโปรดการใช้ชีวิตเยี่ยงคนทั่วไปในฐานะ ‘ผู้ชาย’ ธรรมดาคนหนึ่ง มากกว่า ‘เจ้าชาย’
บทที่ 1 รวมตัว
28/01/2022
บทที่ 2 ครอบครัวอบอุ่น
28/01/2022
บทที่ 3 พี่สาวน้องชาย
28/01/2022
บทที่ 4 หนูรักแด็ดดี๊ที่สุดเลย
28/01/2022
บทที่ 5 กลิ่นกุหลาบขาว
28/01/2022
บทที่ 6 คุณชายวังกุหลาบขาว
28/01/2022
บทที่ 7 วางแผน
28/01/2022
บทที่ 8 ตกหลุม
28/01/2022
บทที่ 9 จุดเริ่มต้น
28/01/2022
บทที่ 10 ผมรับคุณเป็นเลขา
28/01/2022
บทที่ 11 ทำงานวันแรก
28/01/2022
บทที่ 12 หลงกลิ่น
28/01/2022
บทที่ 13 ฉันเป็นเลขาคุณเต
28/01/2022
บทที่ 14 ขอลาออก
28/01/2022
บทที่ 15 ตกกระไดพลอยโจน
28/01/2022
บทที่ 16 คู่หมั้นคู่หมายของเจ้านาย
28/01/2022
บทที่ 17 เรื่องของหัวใจ ไม่มีใครห้ามได้
28/01/2022
หนังสืออื่นๆ ของ ขวัญปัฐน์-ป.ศิลา
ข้อมูลเพิ่มเติม