Login to MeghaBook
icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon
เล่ห์รักรัดร้อยใจ P.S.Love III
5.0
ความคิดเห็น
649
ชม
17
บท

ชารีดา พิมพร อิสมาอีล อาห์เม็ด อุมัร : เพื่อคุณชายวังกุหลาบขาว เธอยอมทำทุกอย่าง หม่อมราชวงศ์เตชิษฏ์ ปารเมศ : เพื่อให้ได้เธอมา มารยา เล่ห์เหลี่ยมใดในโลกหล้า เขาก็พร้อมขุดมาใช้ ---------------------- “อย่าทำแบบนี้เลยนะคะ” ชารีดาขอร้องเสียงอ่อน เมื่อเขายอมเงยหน้าขึ้นมาสบตา แล้วก็เป็นฝ่ายรั้งเขาลงมาหาเสียเอง โอบกอดเขาเอาไว้ แนบริมฝีปากกับปากหยักสวยของเขา บดเบียดเงอะงะ ขบเม้มสเปะสปะลงบนริมฝีปากบนและล่างอย่างที่เขาเคยสอนอย่างไม่ประสีประสา หากเพียงเท่านั้นก็ทำให้คนเศร้าเสียใจส่งเสียงครางฮือในลำคอได้ไม่ยากเลย โดยเฉพาะเมื่อริมฝีปากอิ่มเผยอออกต้อนรับปลายลิ้นอุ่นนุ่มที่แทรกผ่านเข้าไปในโพรงปากชุ่มชื้น ดูดซับเอาลมหายใจและความฉ่ำหวานเอาไว้เต็มๆ ปลุกอารมณ์หลากหลายในตัวให้ปั่นป่วนพลุ่งพล่านจนไม่อาจยับยั้ง กลิ่นฮอร์โมนเพศชาย กลิ่นกุหลาบขาวหอมกรุ่นจากร่างนุ่มนิ่มของคนใต้ร่าง กลิ่นความรักและความโหยหา กลิ่นตัณหาและความมึนเมาเย้ายวนอยู่รอบตัวสองหนุ่มสาว จนไม่คิดว่าจะมีอะไรมาหยุดยั้งไว้ได้แล้วในตอนนี้.... ชารีดาโน้มใบหน้าคมสันลงแนบชิดยิ่งขึ้น หลังปล่อยให้เขาเป็นฝ่ายรุกมากว่าห้านาที.... ประสบการณ์สดๆ ร้อนที่เขาเพิ่งสอนไป ถูกนำมาใช้อย่างกระตือรือร้นเมื่อได้สัมผัสและรู้จักกับรสชาติของการจูบอย่างถึงแก่น...เรียวปากอิ่มประกบติดปากได้รูปสวยของเขาอย่างไม่อาจห้ามใจเอาไว้ได้ ละเลียดชิม เลาะเลม ดูดเม้มริมฝีปากบนและล่างของเขาอย่างกระตือรือร้นปนตื่นเต้น ก่อนจะส่งลิ้นนุ่มออกมาเลียไล้แผ่วหวิวจนคนได้รับการเยียวยาครางกระหึ่มด้วยความถูกใจ พอทนไม่ไหว ก็ส่งลิ้นอุ่นนุ่มออกมาเกี่ยวกระหวัด สำรวจกันและกันอย่างไม่มีใครยอมใคร.... สัมผัสความหวานล้ำ ดื่มด่ำ หลงวนอยู่กับความฉ่ำชื้นแสนหวานปานน้ำผึ้งนานตราบเท่าที่ต้องการ จนกระทั่งร่างเล็กสั่นระริกอ่อนระทวย นอนซบร่างแกร่งหนาอย่างคนหมดแรงเมื่อเขาพลิกตัวลงรองรับ โอบกอดเอาไว้แน่นหนาราวกับกลัวว่าเธอจะหนีจาก

บทที่ 1 รวมตัว

“กลับมาแล้วค่ะ”

เสียงใสๆ ที่เคยได้ยินมาตั้งแต่เล็กจนโต ทำให้คนเป็นแม่หันไปยิ้มกับคนข้างตัวที่ดีดตัวลุกขึ้นทันทีเมื่อเห็นลูกสาวคนสวยเดินแกมวิ่งเข้ามาในห้อง แล้วโผเข้าหาอ้อมแขนของคนเป็นพ่อ

“คิดถึงแด็ดดี๊ที่สุดเลยค่ะ”

แก้มสากของแด็ดดี๊ถูกลูกสาวสุดที่รักหอมฟอดใหญ่ทั้งซ้ายและขวา ก่อนเจ้าตัวจะแกล้งทำหน้าย่นให้เห็นเมื่อสัมผัสกับความสากระคายของไรเครา แต่ถึงกระนั้นก็ยอมเอียงแก้มนุ่มทั้งสองข้างให้คนเป็นพ่อหอมกลับด้วยความเคยชิน แล้วก็ส่งคำพูดสัพยอกไม่ต่างจากทุกครั้ง

“ไม่รู้มามี้ทนได้ยังไง”

“ก็เพราะว่ามามี้รักแด็ดดี๊”

คนเป็นพ่อชิงตอบก่อนที่แม่ของลูกจะได้เปิดปาก

“รักหรือเปล่าคะมามี้”

คำถามของลูกสาวดูคนเป็นพ่อจะลุ้นมากกว่าคนถามซะอีก

“รักจ้ะ”

ชาลินีเดินเข้ามาหาพ่อลูก เมื่อคนเป็นพ่อไม่ยอมปล่อยลูกสาวจากอ้อมแขนง่ายๆ ใบหน้าหวานละมุนเต็มไปด้วยรอยยิ้มเปี่ยมสุข

“กลับมาคราวนี้จะอยู่กี่วันดีจ๊ะ”

หลังเรียนจบปริญญาโทและคุณย่าเสียเมื่อสองปีก่อน ลูกสาวคนเดียวของเธอก็จะอยู่ที่ปารีสเสียเป็นส่วนใหญ่ เพราะธุรกิจทั้งหมดของตระกูลรูเพิร์ตคนเป็นย่ายกให้อยู่ในความดูแลของหลานสาวสุดที่รักทั้งหมด โดยมีคนเป็นพ่อนั่งเป็นที่ปรึกษาให้อยู่ที่ซีเรียนอน

“อยู่จนกว่าแด็ดดี๊กับมามี้จะไล่กลับเลยค่ะ”

“แล้วแบบนี้ผมจะถูกไล่ด้วยไหมครับนี่”

เสียงห้าวทุ้มปนขี้เล่นดังขึ้นพร้อมกับไฟในห้องถูกดับลง...

เจ้าชายคนเดียวของบ้านวัยสิบแปดปี แต่ความสูงเกือบหนึ่งร้อยแปดสิบห้าเซนติเมตรเข้ามาในห้องพร้อมกับเค้กวันเกิดและเสียงเพลงอวยพรวันเกิดดังสอดประสานทำให้คนเป็นพ่อที่ยืนกอดลูกสาวกับภรรยาเอาไว้คนละข้างเผยยิ้มออกมาด้วยความสุขไม่ต่างจากทุกครั้งที่ครอบครัวได้มาอยู่กันพร้อมหน้า

“มีความสุขมากๆ นะคะ”

ชาลินีจรดจมูกลงบนแก้มสากของสามีพร้อมคำอวยพร หลังสามีก้มลงเป่าเทียนบนเค้กที่ลูกชายถือมาเรียบร้อย

“ผมมีความสุขทุกวันที่มีคุณอยู่ด้วยจ้ะ...ผมรักคุณ”

แก้มนุ่มถูกจมูกโด่งของสามีจุมพิตอวดสายตาของลูกๆ ที่พากันมองยิ้มๆ

“หนูก็ขอให้แด็ดดี๊มีความสุขมากๆ นะคะ เป็นแด็ดดี๊ที่น่ารักของพวกเราแบบนี้ตลอดไป...หนูรักแด็ดดี๊ค่ะ”

อวยพรเสร็จแก้มสากก็ถูกลูกสาวคนสวยหอมอีกฟอดใหญ่

“แด็ดดี๊ก็รักแชรีลูก”

“สาวๆ อวยพรกันแล้ว ขอผมอวยพรบ้างนะครับ...ขอให้ท่านพ่อมีความสุข สุขภาพแข็งแรง แล้วก็อยู่กับพวกเราไปอีกนานแสนนานเลยนะครับ”

ลูกชายตรงเข้าสวมกอดร่างสูงใหญ่ของบิดาด้วยความคุ้นเคย

“ขอบใจลูก”

เซอร์ไพรส์เล็กๆ น้อยๆ แต่สร้างความสุขในใจให้กับเจ้าของแคว้นไซตาร์มากมาย หลังจากเมื่อเช้าโทร.ไปหาลูกสาวคนสวยที่ปารีส แล้วเจ้าตัวบอกว่ายุ่งมากมายกับงานในความรับผิดชอบ และเดือนนี้คงไม่ได้กลับซีเรียนอน ขณะที่ลูกชายคนเดียวซึ่งเรียนอยู่ที่อังกฤษ ก็บอกว่ามีเทสย่อยและกำลังมุ่งมั่นกับการท่องหนังสือสอบ

ที่แท้แม่ลูกก็ร่วมมือกันทำเซอร์ไพรส์

“คราวนี้ใครเป็นคนต้นคิด จะได้ให้รางวัลถูกคน”

สองพี่น้องยกมือขึ้นราวกับนัดกันเอาไว้ แต่เป็นอันรู้กันว่า ศูนย์รวมความรักของทุกคนในบ้าน เป็นคนจัดการทั้งหมดอีกเช่นเคย

“ขอบคุณครับ”

เรียวปากอุ่นจุมพิตเรียวปากนุ่มของภรรยาแผ่วเบา บอกตัวเองไม่ต่างจากทุกวันว่าเขาโชคดีมากมายที่ได้เธอมาอยู่เคียงข้าง แล้วก็ได้ลูกสาวกับลูกชายที่น่ารักทั้งสองคนมา

“แล้วของขวัญแด็ดดี๊”

คนเป็นพ่อหันไปทวงของขวัญกับลูกสาวสุดรักสุดหวง

“อยู่ในกระเป๋าค่ะ หอบมาเต็มเลย”

“อืม ท่าทางปีนี้จะได้ของชิ้นใหญ่”

คนเป็นพ่อรับมุก

“ใหญ่มากค่ะ ประมาณค่าไม่ได้เลย ของขวัญของแชรีคือ ‘ความคิดถึง’ ค่ะ ให้แด็ดดี๊หมดใจเลย”

ใบหน้าขาวใสแหงนเงยขึ้นออดอ้อน ยิ้มประจบบิดาด้วยท่าที่ทุกคนคุ้นเคย

“อืม..ประมาณค่าไม่ได้จริงๆ ด้วย แถมยังไม่ต้องลงทุนอีกต่างหาก”

คุณพ่อวัยหกสิบเอ่ยยิ้มๆ เพราะเป็นคนบอกลูกทั้งสองคนเองว่าไม่ให้ซื้อของขวัญวันเกิดให้ เพราะมีทุกอย่างครบหมดแล้วจนไม่นึกอยากได้อะไร...

พอไม่มีของขวัญเป็นวัตถุ วันเกิดทุกๆ ปีเขาก็จะได้ของขวัญเป็นความรัก ความคิดถึง ความห่วงใย ความสดใส ความสุข ความสมหวัง แล้วแต่ว่าลูกคนไหนจะหอบเอาความรู้สึกใดมาให้ในแต่ละปี

“ปีนี้ผมให้ความรักครับ”

ลูกชายบอกกับบิดาด้วยท่าทีเขินๆ

“ว้าว! ท่าทางเจ้าชายน้องจะมีความรักซะแล้วมั้งคะมามี้”

พี่สาวแซวเสียงใสพร้อมกับหันไปหาแนวร่วม

แม้สองพี่น้องจะอายุห่างกันถึงเจ็ดปี และไม่ค่อยจะได้อยู่ด้วยกันเท่าไหร่ เพราะชารีดาไปอยู่กับคนเป็นย่าที่ปารีสเสียเป็นส่วนใหญ่ ในขณะที่คนเป็นน้องชายก็ถูกเลี้ยงดูมาอย่างเข้มงวด และถูกเตรียมความพร้อมในทุกรูปแบบไม่ว่าจะเป็นการศึกษาหรือว่าการฝึกวิชาการทหารและการสู้รบต่างๆ ในทุกรูปแบบ ในฐานะพระโอรสบุญธรรมขององค์เหนือหัวของซีเรียนอนผู้เป็นพระปิตุลา แต่ถึงแม้จะทรงพระยศเจ้าชาย แต่ก็ไม่เคยแสดงพระองค์กับบุคคลภายนอก

ดังนั้น นอกจากคนในครอบครัวแล้วก็แทบจะไม่มีใครรู้เลยว่าทรงเป็นเจ้าชายอีกพระองค์ของซีเรียนอน หรือบางทีแม้แต่พระองค์เองก็ทรงลืมไปแล้วเหมือนกันว่าทรงดำรงพระยศใด เพราะโปรดการใช้ชีวิตเยี่ยงคนทั่วไปในฐานะ ‘ผู้ชาย’ ธรรมดาคนหนึ่ง มากกว่า ‘เจ้าชาย’

อ่านต่อ

หนังสืออื่นๆ ของ ขวัญปัฐน์-ป.ศิลา

ข้อมูลเพิ่มเติม
จากแผ่นฟ้าจรดผืนน้ำ P.S.Love II

จากแผ่นฟ้าจรดผืนน้ำ P.S.Love II

โรแมนติก

5.0

สำหรับทิพย์วารีแล้ว เจ้าชายทาริซ วัฟซาลัม อิสมาอีล อาห์เม็ด อุมัร เปรียบดั่งแผ่นฟ้ากว้างใหญ่ สูงไกลสุดเอื้อมถึง แต่เธอจะทำเช่นไร เมื่อฟ้าที่คิดว่าสูงสุดเอื้อม อยากหลอมรวมดวงใจให้แผ่นฟ้าจรดผืนน้ำ...ตลอดไป ------------------ “คนเราถ้าลองได้รักใครสักคน เวลามันไม่สำคัญไปกว่าเรารู้ว่าใจของเราคิดและรู้สึกอย่างไรหรอก...รักก็คือรัก แค่ได้มองสบตา เราก็รู้แล้วว่าใช่ และเราก็ไม่ควรถามหาเหตุผลกับความรักด้วย เพราะเมื่อไหร่ที่เราถามหานั่นหมายความว่าใจของเราเริ่มไม่มั่นคง และเราก็จะไม่มีทางได้คำตอบจากมัน เพราะเราจะคอยหาเหตุผลนั่นนี่มาเข้าข้างตัวเองจนลืมฟังเสียงของหัวใจ...สำหรับเราสองคน ถึงเราเพิ่งรู้จักกัน แต่ผมก็อยากให้น้ำเชื่อใจผม ว่าผมจะไม่เปลี่ยนใจไปจากน้ำแน่ เพราะผมถูกสอนมาตลอดชีวิตว่าเมื่อไหร่ที่ผมเอ่ยคำพูดใดออกไป นั่นหมายความว่ามันจะต้องเป็นไปตามนั้น เพราะฉะนั้นถ้าผมไม่มั่นใจผมจะไม่พูดเด็ดขาด....ผมบอกว่าจะรอ จะให้โอกาสน้ำก็จริง แต่ผมก็จะไม่อยู่เฉย ถ้าหากว่ามีคนอื่นเข้ามาในชีวิตของน้ำ แล้วเวลาไม่กี่วันที่น้ำว่า ผมก็ได้แสดงตัวตนที่แท้จริง และเปิดเผยทุกอย่างกับน้ำจนหมดเปลือก....ถึงตอนนี้ ก็อยู่ที่น้ำแล้ว ว่าจะกล้าวางชีวิตและหัวใจให้ผมดูแลหรือเปล่า” “...ช่วยกอดหน่อยสิคะ” “หือ?”

เหลี่ยมรักเล่ห์ทราย P.S.Love I

เหลี่ยมรักเล่ห์ทราย P.S.Love I

โรแมนติก

5.0

ชารีฟ อิสมาอีล อาห์เม็ด อุมัร กิวาซ ถูกภรรยาขอหย่าเพราะไม่สามารถมีลูกได้ แต่เด็กผู้หญิงหน้าตาน่ารักคนหนึ่งกลับทำให้เขารู้สึกสะกิดใจเข้าอย่างจัง เขาก็เลยต้องหาทางพิสูจน์... ไม่ใช่กับใครที่ไหน แม่ของหนูน้อยแชรีที่หน้าตาถอดแบบมาจากเขาราวกับแกะนั่นแหละ! -------------- “คุณว่ามันเป็นเรื่องน่าอายไหม ที่ผู้ชายคนหนึ่งรู้ว่าตัวเองเป็นหมัน” “เป็นหมัน!” เสียงแหบแห้งเพราะโดนพิษไข้เล่นงานอุทานออกมาเสียงดังเท่าที่จะดังได้ หญิงสาวยันตัวลุกขึ้นนั่งจ้องหน้าเขาหน้าตื่น เขาแข็งแรง แข็งแกร่ง สมบูรณ์ไปหมดทุกสัดส่วน และเขาก็เป็นผู้ชายที่มีใบหน้าหล่อเหลาและรูปร่างสวยงามมาก แต่พระเจ้า! เขาบอกว่าเขาเป็นหมัน หมายความว่าจะไม่ใครสามารถสืบต่อกรรมพันธุ์แสนเพอร์เฟกต์นี้ได้อีกต่อไปแม้กระทั่งลูกของเธอ ที่เธออุตส่าห์หมายหมั้นปั้นมือ และเลือกเฟ้นมาแล้วเป็นอย่างดีว่าจะต้องเป็นเขา “อย่ามองผมแบบนี้ แล้วก็ไม่ต้องสงสารผมด้วย” ดวงตากลมโตเบิกกว้างด้วยความตกใจในยามจ้องมองทำให้ชายหนุ่มต้องเอาตัวหญิงสาวลงนอนพิงอกกว้างอีกครั้ง “ทำไมคะ” “ที่ผมเป็นหมันน่ะเหรอ” “ค่ะ” “ผมก็ไม่รู้เหมือนกัน อาจจะเป็นเพราะผมเคยประสบอุบัติเหตุก็เป็นได้” “คุณพูดเหมือนไม่มั่นใจ” หญิงสาวท้วง “แล้วใครเป็นคนบอกคุณคะ” “ผมถูกภรรยาขอหย่าเพราะว่าไม่สามารถมีลูกได้ และหมอก็ยืนยันแบบนั้น” “คุณแต่งงานแล้ว” “เคยแต่ง แต่ตอนนี้เราหย่ากันแล้ว” ชารีฟบอกไม่เดือดร้อน “เพราะว่าคุณไม่สามารถมีลูกได้แค่นั้นเองเหรอคะ” ชาลินีเหมือนจะลืมเรื่องของตัวเองไปชั่วคราว เมื่อรู้เรื่องของเขา เขาถามว่าน่าอายไหม สำหรับเธอมันไม่ใช่เรื่องน่าอายเลย แต่น่าสงสารมากกว่า ผู้ชายที่เพียบพร้อมเพอร์เฟกต์ขนาดนี้ถูกภรรยาขอหย่าเพียงเพราะว่าไม่สามารถมีลูกได้ แล้วแบบนี้จะเรียกว่าความรักและการร่วมชีวิตได้อย่างไร "เพราะแบบนี้ผมถึงบอกว่าคุณสบายใจได้ คุณไม่มีทางท้องแน่นอน” เขาย้ำถึงความเป็นจริง โดยไม่เห็นว่าหญิงสาวหน้าซีดเพียงใดเมื่อได้ยินคำยืนยันจากปากของเขา ไม่มีอะไรให้สงสัยอีกต่อไป... เธอเสียตัวฟรีแน่แล้ว!!

เหมันต์รำพึง

เหมันต์รำพึง

โรแมนติก

5.0

"หนูดีเกลียดพี่ธิษณ์" "ไม่จริงหรอก พี่รู้ว่าในโลกใบนี้จะหาใครที่รักพี่ได้เท่าหนูดีไม่ดีอีกแล้ว" คนรู้ใจบอกอย่างรู้แจ้งเห็นจริงให้คนได้ครอบครองหัวใจพูดอะไรไม่ออก "นาทีนี้พี่ตามใจหนูดีทุกอย่างนั่นแหละ หนูดีจะว่าพี่รักพี่หลงไม่ลืมหูลืมตา หรือจะมองว่าพี่ไม่มีเหตุผล เป็นคนเห็นแก่ตัว หรือว่าเอาแต่ใจยังไงก็ได้ แต่พี่ไม่อยากอยู่คนเดียวอีกแล้ว พอกันทีกับความทรมานที่ผ่านมา" พิมดาวพูดอะไรไม่ออกอีกครั้งเมื่อคู่หมั้นจัดเต็มและจริงจังกับการเปิดเปลือยความรู้สึกมากกว่าทุกครั้งที่ผ่านมา จากที่โกรธที่ไม่พอใจก็กลายเป็นว่าต้องเก็บคำพูดของเขามาคิด แล้วเธอล่ะ ต้องการอะไร

ซุปตาร์หน้าใสกับบอดีการ์ดหน้าเข้ม

ซุปตาร์หน้าใสกับบอดีการ์ดหน้าเข้ม

โรแมนติก

5.0

สัญญาในวัยเด็กนำเขาและเธอกลับมาเจอกันอีกครั้ง "นี่ยายฟันกระต่าย หัดเป็นคนคิดมากตั้งแต่เมื่อไหร่หือ...ทีแต่ก่อนขี่คอผมชมสวนทุกวัน ไม่เห็นจะคิดมากเลย" เขาจงใจเท้าความหลังให้อีกฝ่ายเกิดปฏิกิริยา "...ก็ตอนนั้นยังเด็กไง" "อ้อ! ตอนนี้โตแล้ว มีตัวเลือกเยอะ ก็เลยจะถีบหัวส่งเพื่อนวัยเด็กอย่างผม" คีรินทร์จงใจใช้คำพูดยั่วยุเต็มที่ ขณะที่หัวใจก็รู้สึกสดชื่นกระชุ่มกระชวยอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน ชีวิตของเขาจากนี้คงจะหายเหงาไปเยอะเลยล่ะ หากได้ปะทะคารมกับยายฟันกระต่ายทุกวัน ซุปเปอร์สตาร์คนดังคิดอย่างครึ้มใจ

ม่ายมาธวี

ม่ายมาธวี

โรแมนติก

5.0

เธอคือคนที่เขาเลือกแล้วที่จะหายใจร่วมกันไปจนวันตาย "นะจ๊ะ...อย่ารออีกเลยนะ ผมบอกเรื่องของเรากับคุณพ่อคุณแม่แล้ว แล้วท่านก็อนุญาตแล้วด้วย" คำบอกเล่าของเขา ทำให้มาธวีมองใบหน้าคมด้วยความแปลกใจปนค้นคว้ากลายๆ เพราะไม่คิดว่าแม่ของเขาจะยอมรับเธอได้ง่ายๆ "ตอนนี้ก็ขึ้นอยู่ที่เมย์แล้วว่าจะเห็นผมเป็นทางผ่าน ของเล่นชั่วคราว หรือว่า...เพื่อนคลายเหงา" ถ้าตอนที่เขาพูดไม่มีรอยยิ้มติดอยู่ที่ริมฝีปาก คงไม่แค่เสียงฝ่ามือกระทบเนื้อเท่านั้น ที่จะตามมาหลังคำพูดของคนกวนประสาท "แล้วถ้าเห็นเป็นทางผ่าน" สายตาของเขาทำให้มาธวีนึกอยากเอาคืนเขาบ้าง ทั้งที่ตอนนี้เวลาล่วงเลยเที่ยงคืนมาแล้ว "ก็รักแบบผ่านๆ" พอได้คำตอบกับจุมพิตเฉียดฉิวบนริมฝีปาก คนถามก็แทบจะกลั้นยิ้มไม่อยู่ "แล้วถ้าเห็นเป็นของเล่นชั่วคราว" "ก็รักกันชั่วคราว...จากนี้ไปถึงเช้า" ริมฝีปากสีหวานแยกยิ้ม เมื่อได้คำตอบ... ชั่วคราวของเขา หลายชั่วโมงน่าดูเลย "แล้วเพื่อนคลายเหงา" "ก็รักกันทุกครั้งที่ผมรู้สึกเหงา...แล้วผมก็สะสมความเหงาเอาไว้ตั้งแต่เราจากกัน เมย์ลองคิดดูสิว่าจะรักผมกี่ครั้ง ความเหงาถึงจะหมดไปจากใจผม...แต่ถ้ารับผมเป็นสามี เมย์ไม่ต้องรักผมเลย" "...?" "เดี๋ยวผมรักเมย์เอง"

หนังสือที่คุณอาจชอบ

เจ้าสาวจำยอม สามีเศรษฐีนอกสายตา

เจ้าสาวจำยอม สามีเศรษฐีนอกสายตา

โรแมนติก

4.9

ชูจี้ถูกเก็บไปอุปการะตั้งแต่ยังเด็ก ซึ่งถือเป็นความฝันของเด็กกำพร้าทั่วไปอย่างชูจี้ แต่ชีวิตหลังจากนั้นมันไม่ได้มีความสุขดั่งที่ชูจี้คิดฝันไว้เลย เธอต้องอดทนถูกเย้ยหยันและการทำทารุณจากแม่บุญธรรมของเธอ แต่ก็ยังโชคดีที่เธอได้รับความเมตตาจากคนใช้สูงวัยคนหนึ่งในบ้านหลังนั้น ชึ่งเป็นคนคอยดูแลและเอาใส่เธอเหมือนแม่แท้ ๆ ของเธอ จนกระทั่งคนใช้จากไปด้วยอาการป่วย ชูจี้ก็ถูกบังคับให้แต่งกับผู้ชายที่ไม่เอาการเอางานแทนลูกสาวแท้ ๆ ของพ่อแม่บุญธรรมของเธอเพื่อชดใช้ค่ารักษาพยาบาลของคนใช้ เรื่องราวจะเป็นเช่นเดียวกับซินเดอเรลล่าหรือไม่? อย่างไรก็ตาม ชายที่เธอจะแต่งงานด้วยนั้นไม่เหมือนเจ้าชายเลยสักนิดนอกจากรูปร่างหน้าตาของเขาที่สามารถเทียบเท่ากับเจ้าชายได้เท่านั้นเอง ลู่เหยี่ยนเป็นลูกชายนอกสมรสของครอบเศรษฐีครอบครัวหนึ่ง เขาใช้ชีวิตไปวันๆ (พอลอดไปด้วยค่ะ)มาโดยตลอด ที่เขาตกลงแต่งกับชูจี้ก็เพราะอยากจะทำให้ความปรารถนาสุดท้ายของแม่ของเขาสมหวังเท่านั้น แต่ในคืนวันแต่งงาน เขากลับพบว่าเจ้าสาวคนนี้มีพฤติกรรมที่ผิดกับที่เคยได้ยินได้ฟังมา โชคชะตาจะบันดาลให้พวกเขาเป็นอย่างไร และลู่เหยี่ยนจะเป็นดั่งที่เราคิดหรือไม่ สิ่งที่น่าประหลาดใจคือลู่เหยี่ยนมีหลายอย่างที่คล้ายๆ กับมหาเศรษฐีที่ใหญ่ที่สุดในเมืองนี้อย่างพิลึก สุดท้ายแล้ว ลู่เหยี่ยนจะสามารถรู้ได้หรือไม่ว่าชูจี้ คือเจ้าสาวจำเป็นที่ต้องได้แต่งงานแทนพี่สาวของเธอ การแต่งงานของพวกเขาจะเป็นจุดเริ่มต้นเรื่องราวสุดโรแมนติกหรือวิบากกรรมของชีวิต โปรด ติดตามและค้นหาชีวิตและเรื่องราวของทั้งสองคนด้วยกันเถอะ

ได้ยินเสียงฉันไหม

ได้ยินเสียงฉันไหม

โรแมนติก

4.4

เมื่อพวกเขาพบกันอีกครั้ง ฟู่หนานเซียวก็ขจัดความหวาดระแวงและความเย่อหยิ่งให้หมดแล้ว และกอดเมิ่งชิงหนิงอย่างแน่น “กลับมาอยู่กับผมดีมั้ย?” เธอเคยเป็นเลขาของเขา และเป็นคู่นอนของเขาในตอนกลางคืนด้วย ใช้ชีวิตแบบนี้กินเวลาสามปี เมิ่งชิงหนิงทำตามที่เขาบอกโดยตลอด ราวกับสัตว์เลี้ยงที่ว่าง่าย จนกระทั่งฟู่หนานเซียวประกาศว่าเขากำลังจะแต่งงานกับคนอื่น เธอจึงตัดสินใจให้พ้นจากความรักที่ไร้ค่าของตนเองและเตรียมจะจากไป แต่ใครจะไปรู้ว่า มีเหตุไม่คาดคิดเกิดขึ้นอย่างต่อเนื่อง ความพัวพันของเขา การตั้งครรภ์ของเธอ และความโลภของแม่เธอค่อยๆ ผลักเธอลงสู่นรก สุดท้ายก็โดนทรมานอย่างหนัก เมื่อเธอกลับมาในอีกห้าปีต่อมา เธอก็ไม่ใช่คนเดิมอีกต่อไป แต่เขาตกอยู่ในความบ้าคลั่งห้าปี

เกิดใหม่อีกครากลายเป็นผู้ช่วยตัวน้อยของมารดาที่บิดาไม่รัก

เกิดใหม่อีกครากลายเป็นผู้ช่วยตัวน้อยของมารดาที่บิดาไม่รัก

โรแมนติก

3.5

ภารกิจสำคัญของนักเขียนที่ข้ามเวลามาเกิดใหม่ในยุคโบราณคือการเป็นผู้ช่วยมารดาหลบหนีจากบิดาไร้หัวใจ และพามารดาไปพบโลกใหม่ที่เต็มไปด้วยทุ่งดอกลาเวนเดอร์อันงดงาม เมิ่งสืออีถูก ย่าและอนุของหานชางเหยียนผู้เป็นสามีรังแกจนเกือบจะต้องตายไปพร้อมกับลูก ในเวลานี้สามีที่จากไปรบที่ชายแดนกลับมาแล้ว หวังในใจว่าสามีที่กลับมาจะคอยปกป้องดูแล ทว่านางกลับได้รับความเจ็บช้ำที่มากยิ่งกว่าจนแทบทนไม่ไหวและคิดหนี กรุณาอ่านตัวอย่างก่อนกดซื้อ ซื้อหน้าเว็บถูกกว่าแอปเปิ้ลค่ะ กราบขอบพระคุณทุกท่านค่ะที่อุดหนุน

บท
อ่านเลย
ดาวน์โหลดหนังสือ