Login to MeghaBook
icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon
5.0
ความคิดเห็น
1.6K
ชม
43
บท

ศลิษา หญิงสาววัย26ปีที่มีความมุ่งมั่นจะได้แต่งงานกับ วิภพ ชายหนุ่มที่เธอคบหาตั้งแต่สมัยเรียนมหาวิทยาลัยจนขณะนี้ทั้งสองเรียนจบและมีงานทำงาน เธอเก็บเงินเก็บทองไม่ใช้เงินสุรุ่ยสุร่ายเพื่อที่จะได้ใช้ชีวิตคู่ร่วมกับเขา แต่วิภพก็เปลี่ยนไปที่ละน้อย เริ่มไม่สนใจเธอหาเรื่องตำหนิต่อว่าเธอต่างๆนานา จนสุดท้ายก็ขอเลิกกับเธอ แม้เขาจะบอกว่าเขาไม่ได้มีคนใหม่ แต่เมื่อเธอพบความจริง วิภพติดพันกับปนัดดาลูกสาวเจ้าของบริษัทที่เขาทำงานอยู่ ความรักที่เคยมีกลายเป็นความโกรธเกลียดและต้องการเอาคืนอย่างสาสม ศลิษาจึงยอมทำทุกอย่างเพื่อได้เห็นน้ำตาของคนเคยรักคนนั้น ศิวนาถ นักธุรกิจหนุ่มไฟแรงพวงตำแหน่งพ่อม่ายเมียทิ้ง เพราะเอาแต่ทำงานจนเมียขอหย่า เขากลับมาสะสางปัญหาในบริษัทของคุณอา โดยมีปนัดดาญาติผู้น้องเป็นคนดูแลอยู่ แต่ปนัดดาก็เหมือนวัยรุ่นที่ยังไม่สนใจจริงจังกับงานในบริษัทของพ่อตัวเองนัก จึงทำให้มีข้อผิดพลาด ในวันที่ศลิษาตั้งใจจะลาออกจากบริษัทเก่าที่ทำงานมาหลายปี เธอได้พบกับศิวนาถด้วยความบังเอิญ เธอช่วยตรวจบัญชีที่ทำผิดผลาด ศิวนาถจึงจ้างศลิษามาเป็นผู้ช่วยของเขา แต่เมื่อได้ใกล้ชิดกันจึงเกิดเป็นความผูกผันอย่างไม่รู้ตัว จนทั้งสองมีความสัมพันธ์ลึกซึ้ง ทว่าแอลลี่ ภรรยาเก่าของศิวนาถกลับมาขอคืนดี ศลิษาจึงถอยออกมา วิภพต้องการเอกสารหลักฐานในการยักยอกเงินของบริษัท เขาจึงเอาคลิปโป๊ของปนัดดามาขู่ ศลิษาเข้ามาช่วยไว้จนตัวเองได้รับบาดเจ็บ ศิวนาถได้เห็นคนที่ตัวเองรักบาดเจ็บก็ทำให้รู้ใจตัวเอง ว่าเขารักศลิษามากแม้จะหวาดกลัวที่จะแต่งงานเป็นครั้งที่2 ก็ตาม แต่กเพราะรัก จึงทำให้เขากล้าที่จะมีรักอีกครั้ง แต่เพราะรักครั้งใหม่นี้ต้องเป็นเธอคนเดียวเท่านั้น

บทที่ 1 7 ปีรักจืดจาง

ศลิษา หญิงสาววัย26ปีที่มีความมุ่งมั่นจะได้แต่งงานกับ วิภพ ชายหนุ่มที่เธอคบหาตั้งแต่สมัยเรียนมหาวิทยาลัยจนขณะนี้ทั้งสองเรียนจบและมีงานทำงาน

เธอเก็บเงินเก็บทองไม่ใช้เงินสุรุ่ยสุร่ายเพื่อที่จะได้ใช้ชีวิตคู่ร่วมกับเขา แต่วิภพก็เปลี่ยนไปที่ละน้อย เริ่มไม่สนใจเธอหาเรื่องตำหนิต่อว่าเธอต่างๆนานา จนสุดท้ายก็ขอเลิกกับเธอ แม้เขาจะบอกว่าเขาไม่ได้มีคนใหม่ แต่เมื่อเธอพบความจริง วิภพติดพันกับลูกสาวเจ้าของบริษัทที่เขาทำงานอยู่

ชีวิตที่เคยเรียบง่ายจึงเปลี่ยนไป และเป็นการเปลี่ยนแปลงครั้งยิ่งใหญ่ในชีวิต!

ศลิษา แสนดีพร้อม หญิงสาววัย26ปี เธอควรได้ฉลองวันเกิดปีที่26ด้วยรอยยิ้มและเสียงหัวเราะ ทว่าเธอกลับต้องนั่งในห้องอย่างเดียวดาย บนโต๊ะมีเค้กขนาด1ปอนด์ และเทียนเล่มน้อยที่ให้แสงริบหรี่ ตามที่คิดหวังไว้คือที่ตรงนี้มีเธอกับวิภพคนรักที่คบหากันมาตั้งแต่เรียนมหาวิทยาลัย ตอนนี้ก็5ปีเข้าไปแล้ว

หญิงสาวจำได้ว่า ใครต่อใครพูดกันว่า 7 ปีรักจืดจาง แต่นี่เธอกับเขาคบกันมา5ปีเอง นึกถึงตอนนี้น้ำตาใสๆ ไหลรินเปื้อนแก้มนวล เธอควรสังเกตการเปลี่ยนแปลงของเขาได้ตั้งนานแล้ว เขาเปลี่ยนไป แต่เธอก็คิดว่าคงเพราะหน้าที่การงานมากกว่า

“ผมเบื่อ นิดไม่เข้าใจเหรอ ผมยังอยากเที่ยวอยากกินดื่มกับเพื่อนฝูง จะให้อุดอู้อยู่แต่ในห้องเหมือนคุณได้ยังไง”

“แต่เราต้องเก็บเงินสร้างครอบครัวด้วยกันนะ”

“ครอบครัว! ยังไงผมก็แต่งงานกับคุณอยู่แล้ว แต่ตอนนี้ผมขอเป็นอิสระบ้างได้ไหม”

“ทำไมภพพูดแบบนั้นละคะ”

“นิด ผมว่าเราห่างกันสักพักเถอะ”

“ภพค่ะ... นิดทำอะไรผิด”

“คุณควรพิจารณาตัวเองแล้วตอบตัวเองดีกว่านะ”

เขาพูดกับเธอแบบนั้นเมื่อสองสัปดาห์ก่อน แล้วเขาก็เงียบหายไปจากชีวิตเธอ ศลิษาพยายามติดต่อเขา เพียงพยายามเป็นฝ่ายขอโทษทั้งที่ตัวเองไม่รู้ว่าทำอะไรผิด เขาบ่ายเบี่ยงไม่ยอมพบหน้า จนวันที่เธอไปดักเจอเขาที่หน้าบริษัทที่วิภพทำงานอยู่ เธอจึงได้เห็นภาพบาดตาบาดใจ

วิภพจับมือถือแขนกับหญิงสาวหน้าตาดี หน้าตามีความสุขกว่าอยู่กับเธอเสียอีก หัวเราะต่อกระซิกแบบที่ใครเห็นก็เดาได้ไม่ยากว่าไม่ใช่แค่เพื่อนร่วมงาน นับตั้งแต่นั้น เธอเหมือนคนโรคจิตไปทันที คอยตามสืบเรื่องของเขา เธอกับเขาทำงานคนละที่กันยังไม่ได้อยู่ด้วยกัน แม้คบกันมานานวก็ตาม เรื่องส่วนตัวของเขาเธอจะไม่เข้าไปยุ่ง ทำให้เธอไม่เคยรู้ว่า เขาแอบคบใครซ้อนซ่อนไว้อีกคน แถมผู้หญิงคนนั้นคือ “ปนัดดา” ลูกสาวรองประธานบริษัทที่วิภพทำงานอยู่ เธอเองก็ไม่รู้ทำไมวิภพถึงได้มีโอกาสรู้จักคุณหนูโฮโซคนนั้นได้

ศลิษาเพียงพยายามง้อเขา และวันนี้ ถือเป็นวันพิเศษ หากเขากลับมาหาเธอ เธอจะให้โอกาสได้เริ่มกันใหม่ ไม่คิดถึงสิ่งที่ผ่านมา แต่สุดท้ายก็มีเพียงเธอและเค้กตรงหน้ากับน้ำตาที่ไหลอาบแก้ม เธอสั่งตัวเองให้หยุดร้องไห้เสียที แต่มันก็ยากเย็นเหลือเกิน นี่วันเกิดของเธอ มันควรเป็นวันเริ่มต้นใหม่ที่งดงามมิใช่มาจมน้ำตาอยู่แบบนี้

หญิงสาวลุกขึ้นด้วยร่างกายที่อ่อนล้า เดินเข้าห้องน้ำล้างหน้าล้างตาให้สดชื่น แต่มันยังไม่สามารถเรียกความมั่นใจกลับมาได้ จนเธอมองเห็นหญิงสาวในกระจกตรงหน้า มือเรียวเช็ดไอน้ำที่เกาะบนกระจกออก เผยให้เห็นใบหน้าซีดเซียวไร้สีสันและขาดชีวิตชีวา ผมยาวยุ่งเป็นกระเซิงแถมยังแตกปลาย เธอเอียงซ้าย เอียงขวา เห็นแก้มตัวเองตอบลงไปมาก ผิวออกเหลืองเหมือนคนป่วย

ตายแล้ว! ตายจริง! ยัยผู้หญิงอัปลักษณ์คนนั้นคือเธอเหรอ

ศลิษาหัวเราะทั้งน้ำตา เอาเถอะ เธอมีวันหยุดที่ไม่เคยได้ใช้ เงินเก็บที่ไม่ได้บอกวิภพอยู่ก้อนหนึ่ง เธอควรจะใช้วันเกิดตัวเองเป็นวันเริ่มต้นใหม่ ในเมื่อเขาไม่รักเธอ เธอก็ควรรักตัวเอง ชีวิตที่ผ่านมามันแสนเรียบง่าย พ่อกับแม่ของเธอแยกทางกันตั้งแต่เด็ก เธออยู่กับป้าที่ไม่ค่อยใส่ใจอะไรนัก เรื่องดีเดียวที่เธอชอบคือการไม่ถูกสนใจ หากเธอกลับไปงานเลี้ยงรุ่น อาจไม่มีใครจำเธอได้ด้วยซ้ำ เธอแทบไม่เคยมีตัวตน จนกระทั่งเรียนมหาวิยาลัย ขึ้นปี2 ย้ายไปอยู่หอ เรื่องดีเรื่องที่สองคือพ่อจ่ายค่าที่พัก แม่จ่ายค่าเทอม ป้าให้ค่าข้าว เธอเลือกเรียนไปทำงาน บางคนว่าเธอขยัน บางคนว่าเธออดทน แต่เปล่าหรอก เธอแค่ไม่รู้จะทำยังไงกับชีวิตตัวเอง ฟังดูตลกแต่มันก็เป็นอย่างนั้น จนช่วงปีสุดท้ายที่ได้เจอวิภพ เขาเรียนวิชาโทเดียวกับเธอ และเขากำลังหากลุ่มอยู่เพื่อทำรายงานชิ้นสุดท้ายขอจบ การเอาอกเอาใจของเขาทำให้เธอหวั่นไหว และเมื่อสอบเสร็จแล้วเขาก็ยังวนเวียนอยู่ในชีวิตเธอ

อ่านต่อ

หนังสืออื่นๆ ของ เพลงมีนา

ข้อมูลเพิ่มเติม
ทัณฑ์อสุรา

ทัณฑ์อสุรา

ประวัติศาสตร์

5.0

นางเป็นฮูหยินที่ถูกต้อง แต่เขากลับเฉยชาใส่ มีเพียงบนเตียงเท่านั้นที่เขาเร่าร้อนจนนางแทบมอดไหม้ จ้าวจื่อรั่วอายุเพียงสิบหกปีเป็นลูกอนุของเสนาบดีสกุลจ้าว ถูกสับเปลี่ยนตัวมาเป็นเจ้าสาวมาแต่งงานกับแม่ทัพที่ชายแดนใต้ กู้ตงหยางบุรุษหนุ่มอายุยี่สิบสี่ปีฉายาแม่ทัพปีศาจที่แสนเหี้ยมโหด "เจ้าติดค้างข้า ไม่ว่าจะเล่นลิ้นอย่างไร เจ้าย่อมรู้ดีว่าสกุลจ้าวปลิ้นปล้อน เจ้าอย่าได้หวังว่าจะได้อยู่อย่างสุขสบายเลย" พูดจบชายหนุ่มก็ผุดลุกขึ้นเดินจากไปอย่างรวดเร็ว ทิ้งให้หญิงสาวได้แต่นั่งเพียงลำพัง แม้จะเตรียมใจไว้แล้ว แต่ก็อดเศร้าใจไม่ได้ ชีวิตนางจะได้พบความสุขเช่นคนอื่นบ้างไหม.

หลงสวาท boss คลั่งรัก ซีรีย์หลงสวาท

หลงสวาท boss คลั่งรัก ซีรีย์หลงสวาท

โรแมนติก

5.0

มันควรเป็นOne night stand แต่เขากลับไม่ยอมให้จบลงแค่นั้น “ก็บอกแล้วไง ถ้าอยากกัดก็กัดผมนี่ อื้ม” ไรอันพูดเสียงพร่าเร่งขยับเอวสอบถี่รัว ร่องรักคับแน่นดูดรัดลำเอ็นจนทำให้เขาอดกลั้นไม่ไหว กระแทกแก่นกายเข้าไปจนสุดปลดปล่อยน้ำรักในกายสาวพร้อมแหงนหน้าคำรามอย่างสุขสม อยากจะบ้า! ไรอันอดสถบไม่ได้ ยัยพนักงานเวอร์จิ้นทำเขาเสียผู้เสียคนจริงๆ จากที่เคยตั้งกฎให้ตัวเองจะไม่ยุ่งกับพนักงาน ไม่มีเซ็กส์ในที่ทำงาน. 4เรื่องสั้น แนวPWP > >หลงสวาท boss คลั่งรัก / คลั่งรัก น้องเมียแสนหวาน/ เมียเด็กของคุณป๋า / เล่นกับไฟ

วางใจเถอะ  ข้าไม่เห็นอะไรทั้งสิ้น

วางใจเถอะ ข้าไม่เห็นอะไรทั้งสิ้น

โรแมนติก

5.0

พันดาว สตั๊นท์เกิร์ลสาววัยยี่สิบหกปี เธอเข้าวงการบันเทิงตั้งแต่อายุสิบแปดปี แต่ก่อนหน้านี้เธอใช้ชีวิตในค่ายมวยเล็กๆ เธอเป็นเด็กที่ถูกแม่เอามาทิ้งให้ลุงทองดีช่วยเลี้ยง แล้วหายไปไม่ส่งข่าว ด้วยความสงสารลุงทองดีจึงเลี้ยงเหมือนลูก แต่เนื่องจากสภาพร่างกายบอบช้ำ จึงผันตัวเองมาครูมวยแทน ประจวบกับรุ่นน้องเปิดโรงเรียนสตั๊นท์แมนให้ลุงทองดีเป็นครูสอนเทคนิกการป้องกันตัว เบื้องหน้าพันดาวจะเป็นสาวห้าญไม่มีใครกล้าเข้าใกล้ แต่เธอมีคนรักที่คบหาตั้งแต่อยู่โรงเรียนสอนสตั๊นท์แมนด้วยกัน แต่ตอนนี้เขากลายเป็นพระเอกละครสุด Hot ในวันที่ทั้งคู่เดินทางไปเข้าฉากสำคัญที่ประเทศจีน พันดาวได้เห็นภาพบาดตาที่คนรักนอกใจ และวันนั้นเกิดอุบัติเหตุไม่คาดฝัน ระเบิดทำงานผิดพลาดพาให้ดวงจิตของพันดาวทะลุมิติมายังดินแดนที่ไม่มีบันทึกไว้ในประวัติศาตร์ พันดาวฟื้นตื่นมาอยู่ในร่างเด็กสาวอายุสิบหกนามว่า เหมยซิง เมืองที่พันดาวไม่รู้จัก ทุกอย่างประหลาดไปหมด ราวกับตัวเองอยู่ในภาพยนตร์จีนกำลังภายใน พล็อตละครแนวย้อนยุคทะลุมิติเคยเห็นมาเยอะแล้ว แต่ทำไมหญิงสาวอย่างเธอต้องมาดูแลชายร่าง ‘ผัก’ อย่างเขา! รับภารกิจส่งร่างผักกลับเมืองหลวง! บุรุษคนหนึ่งแต่งงานมีภรรยาได้หลายคนเป็นที่ยอมรับได้ แต่สตรีนางหนึ่งจะรักใคร่ชายสองคนไม่ได้ คิดถึงเรื่องนี้นางก็อยากเอาหัวโขกต้นไม้ใหญ่ให้ได้สติ นางไม่ใช่หญิงมากรักสองใจนะ! นางแค่...แค่ไม่รู้ว่าตนเองคิดอย่างไรกันแน่.

คุณหมอฮอตเนิร์ดของนายมาเฟีย

คุณหมอฮอตเนิร์ดของนายมาเฟีย

โรแมนติก

5.0

หมอสาวสู้ชีวิตแต่อกหักทั้งที่ยังไม่ได้บอกรัก เผลอOne Night Standกับผู้ชายคนหนึ่ง ใครเลยจะรู้ว่าเป็นพรหมลิขิตหรือเวรกรรม ทำให้เธอมาเจอกับมาเฟียหนุ่มที่ไม่ยอมปล่อยให้เรื่องของคืนนั้นผ่านเลยไป . . . . "คุณนี่นะเอาใจผู้หญิงไม่เก่ง" เธอทำจมูกย่นใส่เขา "ผิดแล้วผมเอาใจไม่เก่งแต่เอาเก่งนะ เรื่องนี้ผมมั่นใจ" "อีริค!" เธอขึงตาใส่ด้วยใบหน้าแดงเรื่อ "ให้ตายสิ" เขาพึมพำ "ผมเองก็ไม่เคยเป็นแบบนี้มาก่อน ทำไมถึงกลายเป็นแบบนี้ไปได้นะ คุณร่ายมนตร์ใส่ผมหรือเปล่า" "คุณเชื่อเรื่องไร้สาระพวกนั้นด้วยหรือคะ?" "แต่ก่อนผมไม่เคยเชื่อเรื่องdestiny แต่การได้พบคุณมันอยู่นอกเหนือความคาดหมาย บางทีพรหมลิขิตอาจมีจริงก็ได้" หญิงสาวได้แต่อมยิ้ม นั้นสิ ผู้หญิงจืดชืดอย่างเธอได้เจอกับผู้ชายสุดเพอร์เฟกต์อย่างเขาได้ ถ้าวันนั้นก้องภพไม่ประกาศตัวคนรัก เธอคงไม่อกหักจนเสียการควบคุมแล้วได้เจอเขาที่หน้าลิฟต์พอดีอย่างนั้น แถมเจอกันด้วยความบังเอิญอีกด้วย

ลิขิตรัก จอมใจพยัคฆ์

ลิขิตรัก จอมใจพยัคฆ์

ประวัติศาสตร์

5.0

“เมื่อชะตากำหนดมาให้ทั้งสองครองคู่ ไม่ว่าจะพลัดหลงกันไปทางใดก็ย่อมได้กลับมาพบกันอีกครา” เรื่องราวความรักของหลัวเสี้ยวเวยและหยางเหลาหู่ คู่หมั้นคู่หมายที่มิเคยได้พบหน้า แม้เดิมทีหยางเหลาหู่คิดว่านางตายไปแล้ว แต่ไม่รู้เลยว่า ‘สาวใช้’ ที่เขารับเข้ามาทำงานนั้นจะเป็นคู่หมั้นของเขาเอง เมื่อชะตากำหนดให้ทั้งสองได้เป็นคู่ชีวิต แต่กว่าจะถึงจุดนั้นได้ต้องมาคอยลุ้นกันว่า สาวใช้ตัวจิ๋วกับคุณชายใหญ่แห่งป้อมพยัคฆ์ทมิฬจะลงเอยอย่างไร ....... “นั้นของข้ามิใช่รึ” เขาปลดสายจูงม้า เห็นนางกินพุทราเชื่อมท่าทางเอร็ดอร่อยจึงอดหยอกล้อนางไม่ได้ “แค่พุทราเชื่อม ท่านจะแย่งข้ารึ” นางทำท่าหวงขึ้นมา มันก็แค่พุทราเชื่อม แต่นางไม่ได้กินนานแล้วนี่ “แต่นั้นมันของๆ ข้า เจ้าควรให้ข้ากินก่อน” เขาไม่ชอบกินขนมของหวาน แต่เห็นนางหวงแบบนี้แล้วนึกอย่างแย่งชิง หลัวเสี้ยวเวยส่ายหน้าไปมา กลัวถูกแย่งของกินจึงอ้าปากงับพุทราเชื่อมลูกสุดท้ายไว้ในปาก เหลือเพียงไม้เสียบเปล่าๆ ในมือ คิดว่าอย่างไรของอยู่ในปากนางแล้วเขาไม่มีทางแย่งชิงเอาไปแน่ ทว่านางกลับคาดไม่ถึงว่าเขาจะยื่นมือมารั้งท้ายทอยของนางไว้ โน้มหน้าลงมาประกบปากที่เผยอขึ้นอย่าตกใจของนาง เรียวลิ้นหนาตวัดเอาพุทราเชื่อมในปากของนางมาสู่ปากของเขา 'หวานล้ำเกินคาดคิดจริงๆ'

พรานพิทักษ์หัวใจ

พรานพิทักษ์หัวใจ

ประวัติศาสตร์

5.0

มู่ลี่หยางใช้ชีวิตเป็นพรานป่าหาของป่าไปขายอยู่หลายปี แต่เข้าป่าครั้งนี้เขาได้พบหญิงสาวผู้หนึ่งหมดสติอยู่จึงช่วยนางไว้ ทว่าทันทีที่นางลืมตา นางกลับจำอะไรไม่ได้แม้แต่ชื่อของตัวเอง เขาจึงจำเป็นต้องดูแลนาง แต่ที่ทำให้เขาหนักใจ ก็คือนิสัยนอนละเมอของนาง เหตุใดทุกครั้งที่นางละเมอต้องมาอยู่บนเตียงเขาด้วยเล่า! “พี่ลี่หยาง!” “นอนดีๆ อย่าฟุ้งซ่าน คืนนี้เจ้าต้องพักผ่อน” “ข้ารู้ แต่ไม่ต้องมัดข้าขนาดนี้ก็ได้”" “ไม่ได้” เขาสะบัดมือเพียงคราวเดียว เปลวเทียนในห้องก็ดับลง “หากจะนอนเตียงเดียวกับข้าก็อย่าดื้อ อย่าซุกซน” “พี่ลี่หยาง” เสียงหวานเอ่ยขึ้น “นอนเสีย!” เขาตวาดทีเดียวหญิงสาวก็เงียบเสียงไป แม้ได้เห็นเพียงแผ่นหลังของเขา นางก็มีความสุข ขอเพียงได้ใช้ชีวิตร่วมกัน ไม่ว่าอย่างไร นางก็ยอมทำทุกอย่าง แม้จะถูกมัดเป็นบะจ่างก็ยอม.

หนังสือที่คุณอาจชอบ

ไม่เป็นทาสรักอีกต่อไป

ไม่เป็นทาสรักอีกต่อไป

Frannie Bettuzzi
5.0

คุณท่านเสียว คุณชายยอดเยี่ยมที่โด่งดังในเมือง B ได้แต่งงาน แต่มีข่าวลือว่าเจ้าสาวมีรูปร่างหน้าตาที่น่าเกลียดและมีฐานะต่ำต้อย สามปีมานี้ เขาปฏิบัติกับเธออย่างเย็นชาและทำเหมือนเป็นคนแปลกหน้า เจียงซิงซิงอดทนกับความเย็นชาอย่างเงียบ ๆ เธอยังคงรักเขาอย่างสุดหัวใจ เสียสละความนับถือตนเองและยอมละทิ้งตัวตนของเธอเอง จนกระทั่งวันหนึ่ง สุดที่รักของเขากลับประเทศ เขได้สารภาพว่าเขาแต่งงานกับเธอเพียงเพื่อช่วยชีวิตคนรักในใจของเขาเท่านั้น เจียงซิงซิงเสียใจและผิดหวังมาก เธอจึงเซ็นเอกสารหย่าและจากไปด้วยความเศร้าใจ สามปีต่อมา เจียงซิงซิงผู้สวยงามจนน่าทึ่งกลับมาอีกครั้ง ได้กลายมาเป็นศัลยแพทย์ที่ดีที่สุดและเป็นยอดฝีมือด้านเปียโน อดีตสามีรู้สึกเสียใจ และกอดเธอแน่นท่ามกลางสายฝน เสียงของเขาสั่นเครือ "ที่รัก คุณเป็นของผม..."

ทะลุมิติมาเป็นภรรยาตัวน้อยของสามีพิการ

ทะลุมิติมาเป็นภรรยาตัวน้อยของสามีพิการ

มาชาวีร์
4.8

เจ้าของร่างเดิมถูกท่านย่าตัวเอง ขายให้ชายพิการด้วยเงินเพียงห้าตำลึง จึงคิดสั้นไปกระโดดน้ำฆ่าตัวตาย ทำให้วิญญาณของเซี่ยซือซือทะลุมิติมาเข้าร่างแทน ชีวิตในโลกนี้บิดามารดาล้วนตายไปแล้ว เหลือเพียงน้องสาวกับน้องชายร่างกายผอมแห้งหิวโซสองคน เธอต้องช่วยพวกเขาให้รอด ก่อนจะถูกคนชั่วพวกนี้ขายทิ้งไปแบบเธอ 1 : ทะลุมิติ แคว้นจ้าว หมู่บ้านตระกูลแซ่อวี่ ภายในบ้านสกุลเซี่ย “ท่านพี่รีบกินเร็วเข้า” เสียงเด็กเล็กดังก้องอยู่ข้างหูอย่างน่ารำคาญ ว่าแต่ฉันมีน้องชายตั้งแต่เมื่อไหร่กัน รู้สึกได้ถึงอะไรแข็ง ๆ มาแตะที่ริมฝีปาก ทว่ายังลืมตาไม่ขึ้น “ท่านพี่กินสิ ๆ” เซี่ยซือซือรู้สึกหนักอึ้งไปทั้งศีรษะ พยายามที่จะเปิดดวงตาขึ้นมอง เจ้าของเสียงเล็ก ๆ ด้านข้าง “ท่านพี่ ๆ ท่านพี่อย่าตายนะ ลืมตาสิท่านพี่” “นังตัวดีออกมาเดี๋ยวนี้นะ !” เสียงเอะอะโวยวายดังหนวกหูเซี่ยซือซือเป็นอย่างมาก ปัง ๆ เสียงเคาะประตูดังขึ้นเรื่อย ๆ เซี่ยซือซือลืมตาขึ้นจนได้ พลันสมองกลับมีเรื่องราวพรั่งพรูเข้ามาไม่ขาดสาย จนต้องกรีดร้องออกมาอย่างเจ็บปวด อ๊าก ! “พี่รอง !” เด็กน้อยเซี่ยซือหยางในวัยสามหนาวเรียกพี่สาวพร้อมเบะปากอยากร้องไห้ “ท่านพี่ !” เซี่ยซานซานทิ้งบานประตูที่ตัวเองดันไว้ หันกลับมาดูพี่สาวด้วยความตกใจ “ท่านพี่ ๆ ท่านเป็นอะไร อย่าทำให้พวกข้าตกใจสิท่านพี่ !” ผลัวะ ! มีคนถีบประตูบานเก่าผุพังเข้ามาภายในห้อง เด็กทั้งสองรีบเข้าไปขวางผู้บุกรุกไม่ให้ทำร้ายพี่สาว แม่เฒ่าเซี่ย เซี่ยจิ่วเม่ย หน้าตาแลดูดุร้าย ไม่ใช่หญิงชราใจดีแต่อย่างใด ด้านหลังของแม่เฒ่าเซี่ยยังมีลูกสะใภ้บ้านใหญ่ กับบ้านรองเดินตามมา ท่าทางดุดันเอาเรื่อง “ไอ้พวกบ้านสามตัวดี กล้าลักขโมยอาหารเอาไว้กินเอง ยังเห็นแม่เฒ่าอย่างข้าอยู่ในสายตาหรือไม่ ไอ้พวกหมาป่าตาขาว ดูซิวันนี้ข้าจะจัดการพวกเจ้าอย่างไร” “ท่านย่าพวกข้าไม่ได้ขโมยนะ นี่เป็นหมั่นโถวของท่านพี่ ท่านพี่ไม่สบายข้าแค่เก็บไว้ให้ท่านพี่เท่านั้นเอง” เซี่ยซานซานยังเป็นเด็กหญิงวัยสิบหนาว แต่นางข่มความกลัวตอบโต้ผู้ใหญ่ในบ้านออกไป “หึ กฎบ้านก็มีบอกอยู่แล้วถ้าพลาดมื้ออาหารไปก็คืออด แต่พวกเจ้ากลับแหกกฎ แอบยักยอกอาหารเก็บไว้กินเอง ยังมีหน้ามาเถียงท่านแม่อีก ท่านแม่ท่านต้องลงโทษคนบ้านสามนะเจ้าคะ ไม่เช่นนั้นข้าไม่ยอมจริง ๆ ด้วย ตอนนั้นยวี่เฟยของข้านางได้พลาดมื้อเย็นไป ท่านก็ไม่ให้นางกินนะเจ้าคะ” สะใภ้บ้านรองนามว่าจงอี้ซิน ย้อนรำลึกถึงเรื่องลูกสาววัยแปดปีของตัวเองขึ้นมา “ดูเจ้าเด็กพวกนี้สิท่านแม่ กางแขนปกป้องพี่สาวตัวเอง ช่างน่าสมเพชไม่รู้จักสำเหนียกกำลังตัวเอง ถุย !” หลินพ่านเอ๋อสะใภ้บ้านใหญ่มองดูเด็กทั้งสองพร้อมถ่มน้ำลายใส่ตรงหน้า แม่เฒ่าเซี่ยมองลูกสะใภ้ทั้งสองสลับกันไปมา เดินตรงไปกระชากหมั่นโถวเย็นชืดแถมแข็งปานหิน ออกจากมือของเซี่ยซือหยาง “แง ๆ ๆ” เด็กน้อยถูกแย่งของกินของพี่สาวไป ถึงกับแผดเสียงร้องลั่น “เจ้าคนชั่ว ! เอามานะ ของท่านพี่ข้า” กำปั้นน้อย ๆ ทุบไปยังต้นขาของแม่เฒ่เซี่ย “เจ้าเด็กเนรคุณกล้าตีข้ารึ นี่นะ !” แม่เฒ่าเซี่ยเตะทีเดียวเซี่ยซือหยางก็กระเด็นไปติดกับผนังห้อง “น้องเล็ก !” เซี่ยซานซานรีบวิ่งไปอุ้มน้องชายขึ้นมากอดไว้ด้วยความตกใจ “ท่านย่า น้องเล็กยังเด็กไม่รู้ความ เหตุใดท่านถึงได้ใจร้ายเช่นนี้” “แง ๆ ๆ” เสียงร้องไห้ของเด็กน้อยฟังแล้วน่าสงสารจับใจ ดวงตาที่ปิดไว้ก่อนหน้าของเซี่ยซือซือ ลืมขึ้นหลังจากค้นพบว่า ตัวเองได้ทะลุมิติมายังอดีตอันไกลโพ้นแล้วจริง ๆ หลังจากหลับตาลืมตาอยู่หลายหน เรียบเรียงความคิดที่ไหลเข้ามาไม่ยอมหยุด เมื่อค่อย ๆ จัดการกับมันได้ ความเจ็บปวดที่ศีรษะก่อนหน้าจึงบางเบาลง และมองเหตุการณ์ตรงหน้าอย่างเฉยชา ครบสูตรของการทะลุมิติจริง ๆ มีท่านย่าผู้ชั่วร้าย ขนาบข้างด้วยป้าสะใภ้เลวทั้งสอง ครั้นหันไปมองน้องสาวในวัยสิบขวบของตัวเองกับน้องชายตัวน้อย ทั้งตัวดำเมี่ยมเหมือนไม่ได้อาบน้ำมาเป็นเดือน ร่างกายผอมแห้งเหลือแต่กระดูก เสื้อผ้าเก่าขาดมีรอยปะชุนเต็มไปหมด เส้นผมแห้งกรังเหมือนไม่ผ่านน้ำมานาน ยกมือของตัวเองขึ้นมาดู ไม่ได้มีสภาพต่างกันแม้แต่น้อย ครั้นเงยหน้ามองป้าสะใภ้ใหญ่ร่างกายอวบอ้วนเต็มไปด้วยก้อนไขมัน ป้าสะใภ้รองแม้ไม่ได้อ้วนแต่ก็ไม่ได้ผอม ยิ่งแม่เฒ่าเซี่ยด้วยแล้ว ร่างกายบึกบึนเหมือนคนกินดูอยู่ดีมาตลอด “ท่านแม่ดูอาซือมองท่านสิเจ้าคะ” สะใภ้ใหญ่เห็นสายตาเย็นเยียบของคนที่นอนอยู่บนเตียงก็อดแปลกใจไม่ได้ ดูเยือกเย็นจนไม่น่าไว้ใจ “เจ้าอย่าคิดว่ากระโดดน้ำตายแล้วทุกอย่างจะจบนะอาซือ ข้ารับเงินคนบ้านถานมาแล้ว ถ้าเจ้าตายข้าจะให้อาซานไปแทนเจ้า” คำพูดของแม่เฒ่าเซี่ยทำให้ดวงตาของเซี่ยซือซือเบิกกว้าง ท่านย่าของนางขายนางให้คนบ้านถานในราคาแค่ห้าตำลึง เจ้าของร่างเดิมไม่อยากไปเป็นเมียคนพิการ เลยไปกระโดดน้ำฆ่าตัวตาย ทว่าเธอที่มาจากยุคปัจจุบันกลับเข้ามาแทนที่เจ้าของร่างนี้ เจ้าของร่างเดิมว่ายน้ำไม่เป็น จึงได้ขาดอากาศตายใต้น้ำ แต่เธอที่เข้ามาสวมร่างกลับพาร่างนี้ขึ้นมาจากน้ำได้ โชคชะตาคงเล่นตลกให้เธอกับเจ้าของร่างเดิมมีชื่อเดียวกัน “ท่านย่าอาซานยังเด็กนัก ท่านอย่าได้ทำเช่นนั้นเลย” นานมากกว่าที่นางจะเอ่ยออกมา “มันอยู่ที่เจ้าอาซือ ข้าขอเตือนเอาไว้ อีกสองวันคนบ้านถานจะมารับตัวเจ้าแล้ว อย่าให้เกิดเรื่องขึ้น ไม่อย่างนั้นข้าจะส่งอาซานไปแทนเจ้า แล้วขายซือหยางทิ้งเสีย” แม่เฒ่าเซี่ยจ้องหน้าเซี่ยซือซือแบบอาฆาต เด็กนี่ก่อนหน้าดูอ่อนแอไร้ทางสู้ ทำไมวันนี้ถึงได้ดูแปลกตาไปนัก “ท่านแม่เจ้าคะ ท่านจะลงโทษคนบ้านสามเรื่องหมั่นโถวนี่อย่างไรเจ้าคะ” สะใภ้ใหญ่ยังไม่ยอมปล่อยสามพี่น้องไปง่าย ๆ “พรุ่งนี้งดอาหารบ้านสาม” แม่เฒ่าเซี่ยเอ่ยแล้วหันหลังเดินออกจากห้องของเด็กน้อยทั้งสามไป โดยมีสะใภ้ใหญ่เดินตามไปด้วย “พวกเจ้าได้ยินแล้วใช่ไหม จำใส่หัวเอาไว้ดี ๆ ด้วยล่ะ” สะใภ้รองหมุนตัวตามหลังไปติด ๆ “ท่านพี่ต่อไปท่านอย่าทำเช่นนี้อีกนะเจ้าคะ ข้ากับน้องเล็กจะทำอย่างไร ถ้าท่านไม่อยู่” เซี่ยซานซานปล่อยเสียงร้องไห้ในทันที

ประกาศหาแฟน

ประกาศหาแฟน

Mathe Hackett
5.0

คู่หมั้นของเธอนอกใจแม่เลี้ยงของเธอ และทั้งสองก็ร่วมมือกันวางแผนหลอกลวงทรัพย์สินของครอบครัวเธอ และวางกับดักให้เธอสูญเสียความบริสุทธิ์ให้กับชายแปลกหน้าคนหนึ่ง เพื่อที่จะแก้แค้น เหวินหญ่าจึงตัดสินใจหาผู้ชายคนหนึ่งมาก่อเรื่องที่ที่งานหมั้นและฉีกหน้าพวกเขาทั้งคู่ โดยไม่คาดคิดหลังจาก "ประกาศหาแฟนโดยจ่ายค่าตอบแทนสูง"แล้ว เธอก็ได้หนุ่มสุดหล่อมาจริงๆ! เหวินหญ่าคิดว่าอีกฝ่ายเป็นเด็กยากจนที่เพื่อเงินเท่านั้น แต่หลังจากอยู่กับเขา โชคของเธอก็ดีขึ้นมาอย่างอธิบายไม่ถูก เดินนเล่นในห้างสรรพสินค้าใดก็ได้รับคูปองสำหรับแบรนด์หรูที่ซื้อฟรีและได้ชุดมูลค่านับแสนฟรี! ในงานหมั้น เขาออกงานอย่างยิ่งใหญ่ ทำให้ทุกคนนั้นตกตะลึงและประกาศอย่างเปิดเผยว่าเธอคือผู้หญิงของเขา! เดิมทีคิดว่าพวกเขาจะแยกทางกันหลังจากเรื่องนี้จบลง แต่เขากลับติดตัวเธอไม่ยอมไปไหนอีก "เราเพิ่งหมั้นกัน ตอนนี้ผมเป็นคู่หมั้นของคุณแล้ว" เหวินหญ่าหัวเราะเบา ๆ "คุณหมิ่น คุณคงไม่ใช่คิดว่าฉันรวยก็เลยไม่ยอมปล่อยฉันมั้ง?" หมิ่นซือหางยิ้ม เขาเป็นหลานชายของตระกูลใหญ่ ตระกูลหมิ่น เป็นซีอีโอของฮั้วเชง กรุ๊ป และเป็นถึงเจ้านายเบื้องหลังที่ควบคุมเส้นชีวิตทางเศรษฐกิจของเมืองไฮทั้งหมด เขาต้องมาสนใจเงินเล็กน้อยของเธอเหรอ? ต่อมาเหวินหญ่ารู้ว่าเขาคือคนที่เอาครั้งแรกของเธอไปในคืนนั้น!

สวยเก่งอย่างฉันไม่ง้อคุณหรอก

สวยเก่งอย่างฉันไม่ง้อคุณหรอก

Amye Hochschild
5.0

ตลอดระยะเวลาสามปีที่หยุยเอินแต่งงานกับฝู้ถิงหย่วน เธอพยายามทำหน้าที่ภรรยาให้ดีที่สุด เธอคิดว่าความอ่อนโยนของตนจะสามารถละลายใจที่เย็นชาของฝู้ถิงหย่วนได้ แต่ต่อมาเธอก็รู้ตัวว่าไม่ว่าเธอจะพยายามแค่ไหน ผู้ชายคนนี้ก็ไม่มีวันจะตกหลุมรักเธอได้ ด้วยความสิ้นหวังของเธอ สุดท้ายเธอตัดสินใจที่จะยุติการแต่งงานครั้งนี้ ในสายตาของฝู้ถิงหย่วน หยุยเอิน ภรรยาของเขาเป็นผู้หญิงที่โง่ ไม่มีอะไรดีเลยสักอย่าง แต่เขาก็คิดไม่ถึงว่าภรรยาของเขาจะกล้าโยนใบหย่าใส่เขาต่อหน้าคนมากมายในงานเลี้ยงวันครบรอบฝู้ซื่อ กรุ๊ป หลังจากหย่าร้าง ทุกคนต่างคิดว่าพวกเขาจะไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกันอีกต่อไป แต่เรื่องราวระหว่างทั้งสองคงไม่ได้จบลงอย่างง่าย ๆ แบบนี้ หยุยเอินได้รับรางวัลบทภาพยนตร์ยอดเยี่ยม และคนที่เป็นผู้มอบถ้วยรางวัลให้กับเธอก็คือฝู้ถิงหย่วน หยุยเอินคิดไม่ถึงว่าผู้ชายที่สูงส่งและแสนเย็นชาคนนี้จะลดตัวลงอ้อนวอนเธอต่อหน้าผู้ชมทั้งหมด"หยุยเอิน ก่อนหน้านี้คือผมผิดเอง ขอโอกาสให้ผมอีกครั้งได้ไหม"หยุยเอินยิ้มด้วยความมั่นใจ"ขอโทษนะคุณฝู้ ตอนนี้ฉันสนใจแต่เรื่องงาน"ชายหนุ่มคว้ามือเธอไว้ ดวยตานั้นเต็มไปด้วยความผิดหวัง หยุยเอินสบัดมือเขาและเดินจากไปโดยปราศจากความลังเลใด ๆ

บท
อ่านเลย
ดาวน์โหลดหนังสือ
ต่อสัญญารัก
1

บทที่ 1 7 ปีรักจืดจาง

19/02/2022

2

บทที่ 2 ของแฟนคุณเหรอ

19/02/2022

3

บทที่ 3 คุณทำงานที่นี่เหรอ

19/02/2022

4

บทที่ 4 ยุ่งน่า ไม่ใช่เรื่องของเด็ก

19/02/2022

5

บทที่ 5 ทุ่มเทกับงานมากเกินไป

19/02/2022

6

บทที่ 6 เปล่านะคะ ฉันไม่ได้จะขโมยของ

19/02/2022

7

บทที่ 7 เลือกได้ดี

19/02/2022

8

บทที่ 8 อย่าเข้าใจผิด

19/02/2022

9

บทที่ 9 ตกใจกับการกระทำของตัวเอง

19/02/2022

10

บทที่ 10 ยังมีอะไรอีกมากที่คุณไม่รู้

19/02/2022

11

บทที่ 11 รู้สึกแปลกเจ้านายมารับ

19/02/2022

12

บทที่ 12 อย่าคิดเยอะ

19/02/2022

13

บทที่ 13 ผมเชื่อ

19/02/2022

14

บทที่ 14 อยากให้ผมหยุดหรือเปล่า

19/02/2022

15

บทที่ 15 แหกกฏ

19/02/2022

16

บทที่ 16 อรุณสวัสดิ์

19/02/2022

17

บทที่ 17 ยินดีค่ะ เจ้านาย

19/02/2022

18

บทที่ 18 หยอกล้อ

19/02/2022

19

บทที่ 19 ถอนหายใจ

19/02/2022

20

บทที่ 20 ของฝาก

19/02/2022

21

บทที่ 21 ถ้าเป็นอย่างนี้ทุกวันได้ก็ดีซินะ

19/02/2022

22

บทที่ 22 ทำงานกับผมเป็นไงบ้าง

19/02/2022

23

บทที่ 23 อยากได้หัวใจคุณมากกว่า

19/02/2022

24

บทที่ 24 อย่าบอกนะว่านั้นเมียใหม่คุณ

19/02/2022

25

บทที่ 25 คุณรู้ตัวไหมว่าคุณสวยมากแค่ไหน

19/02/2022

26

บทที่ 26 กลับบ้านเราเถอะนะ

19/02/2022

27

บทที่ 27 ถ้าผมไม่หยุดล่ะ

19/02/2022

28

บทที่ 28 คุณ...ไม่เคย

19/02/2022

29

บทที่ 29 อยากดูแลคุณ

19/02/2022

30

บทที่ 30 คนเราไม่ต้องเก่งทุกเรื่อง

19/02/2022

31

บทที่ 31 นิดผิดเองที่ก้าวเข้ามาในชีวิตคุณ

19/02/2022

32

บทที่ 32 ตกงาน

19/02/2022

33

บทที่ 33 เป็นญาติคนป่วย

19/02/2022

34

บทที่ 34 เพราะผู้หญิงคนนั้นใช่ไหม

19/02/2022

35

บทที่ 35 ขอให้เจอคนที่ใช่

19/02/2022

36

บทที่ 36 ด้านมืด

19/02/2022

37

บทที่ 37 อย่าพูดแบบนี้

20/02/2022

38

บทที่ 38 มีหนุ่มมารับ

20/02/2022

39

บทที่ 39 ผมขอโทษ

20/02/2022

40

บทที่ 40 เพราะความหึงหวง

20/02/2022