Login to MeghaBook
icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon
คนเถื่อนสุดสวาท

คนเถื่อนสุดสวาท

B.J.BEN

5.0
ความคิดเห็น
1.5K
ชม
10
บท

เขาจับตัวเธอมาเพราะอยากแก้แค้นที่เธอเคยทำกับเขาเอาไว้อย่างเจ็บแสบ เธอตกเป็นเมียของคนเถื่อนอย่างเขาแบบงงๆ แล้วเรื่องราวของคนทั้งคู่จะลงเอยยังไง ติดตามอ่านในเล่มเลยจ้า

บทที่ 1 1

เหมือนฝันค่อยๆ ปรือตาขึ้นอย่างมึนงง เธอมองกระท่อมเก่าๆ อย่างงุนงง เธอมาอยู่ที่นี่ได้ยังไงกันนะ

โครม!!!

เสียงเปิดประตูกระท่อมโครมใหญ่ทำให้เธอสะดุ้งสุดตัว เบิกตากว้างมองคนแปลกหน้าที่เดินดุ่มๆ เข้ามาอย่างตกใจ

“กรี๊ด!” เธอกรีดร้องสุดเสียงเมื่อเขาย่างสามขุมเข้ามาหาร่างสูงเกือบร้อยเก้าสิบเซนติเมตร หนวดเครารกรุงรังน่ากลัวอย่างที่สุด

เขากระชากแขนเธอขึ้นจากพื้นแคร่ไม้ไผ่ มองเธอไม่วางตา เธอยกมือขึ้นไหว้เขาปรกๆ หวาดกลัวเขาจับใจ

“อย่าทำอะไรฉันเลยนะ”

“กลัวเหรอ เวลาทำคนอื่นไม่เห็นกลัว” เขากระชากเธอให้เดินออกมาจากกระท่อม เหมือนฝันมองทะเลเบื้องหน้า และรอบกายอย่างตกใจ

เธอมาอยู่ที่นี่ได้ยังไงนะ?

ถามตัวเองและพยายามนึก เธอเดินทางกลับมาจากต่างประเทศแล้วจู่ๆ มาโผล่ที่นี่ได้ยังไงกัน

“นายเป็นใคร แล้วฉันมาอยู่ที่นี่ได้ยังไง”

“เป็นคนบ้า ฆ่าคนไม่เลือก!” เขาตะคอกใส่ เธอสะดุ้งสุดตัว ทำท่าหนีเขา แต่เขากระชากเข้าไปหา

“คนบ้าเหรอ?” เธอเบิกตากว้าง

“ใช่”

“ล้อเล่นใช่ไหม จับมาเรียกค่าไถ่หรือเปล่า บ้านฉันรวยนะ จะให้พ่อแม่ส่งเงินมาให้ คะ... แค่โทร. ไปบอก ป่านนี้พ่อแม่ฉันคงเป็นห่วง” เธอกลับมาจากต่างประเทศก่อนกำหนดเพราะอยากเซอร์ไพรส์ ไม่ได้บอกคนที่บ้านเลย ป่านนี้คงไม่มีใครรู้ว่าเธอหายตัวไป

“พูดจริง ฉันทั้งบ้าทั้งหื่นกาม” เขายื่นหน้าเข้ามาหา เหมือนฝันเบี่ยงหน้าหลบ ตัวสั่นระริก แต่ก็ยังทำเป็นใจดีสู้เสือ

“ไม่หรอก ไม่มีคนบ้าที่ไหนยอมรับว่าตัวเองบ้า”

“ฉันกินยาระงับประสาทก็เลยสติดี แต่ถ้าลืมกินยาก็เคยฆ่าคนตายมาแล้ว”

“จะ... จริงเหรอ”

“แล้วแต่จะคิด” เขาลากเธอให้เดินตาม

“จะพาไปไหน ปล่อยนะ”

“ตามมาก็แล้วกันน่า” เขาลากเธอเข้าป่า ที่นี่เป็นเกาะ เธอมองรอบกายแล้วหน้าเสีย จะหนีออกไปได้ต้องมีเรือ มันไม่มีเรือสักลำ

“คิดหนีใช่ไหม ฉันแนะนำให้เอาไหม”

“คะ?” เธอหันมองหน้าเขา สีหน้าแตกตื่น

“ว่ายน้ำหนีออกไปสิ รับรองว่าถ้าไม่โดนฉลามกิน เธอรอดแน่”

“บ้าเหรอ ใครจะว่ายน้ำออกไปแบบนั้น” เธอแหวใส่

“โอ๊ย!” เขาผลักเธอกองลงกับพื้น หญิงสาวกุมสะโพกลูบป้อยๆ

“เจ็บนะ”

“ก็ทำให้เจ็บไง เวลาทำคนอื่นไม่รู้จักคิด เห็นนั่นไหม” เขาชี้ไปรอบตัวเธอ เหมือนฝันมองตามก่อนทำหน้างง

“อะไร”

“โง่” เธอเม้มปากเมื่อโดนด่าว่าโง่

“เศษไม้พวกนี้เธอเก็บและมัดแบกกลับกระท่อมด้วย”

“เอาไปทำไม”

“มีสมองหรือเปล่า”

“ถามดีๆ” เธออุบอิบบ่น เขาทำท่าจะก้าวเข้าหา เธอรีบหันรีหันขวาง รวบไม้ฟืนมากองๆ เอาไว้อย่างลนลาน คนบ้าอำนาจยืนกอดอกมองไม่วางตา

“โอ๊ย!” เหมือนฝันร้องเสียงหลงเพราะมัดแล้วเชือกหลุด มือโดนไม้แหลมๆ เจ็บจนเลือดซิบ

“คุณหนูอย่างเธอคงไม่เคยลำบากสินะ ดีเหมือนกัน ฉันจะเพิ่มงานให้เธอทำเยอะๆ เลย”

“นี่นาย จู่ๆ มาใช้แรงงานฉัน บอกมาหน่อยว่าฉันไปทำอะไรให้นาย” เหมือนฝันลุกขึ้นจ้องเขา ก่อนจะถอยหนีเมื่อสบตาวาวโรจน์ดุดันคู่นั้น

“เดี๋ยวก็รู้เอง แบกไม้ฟืนกลับมาด้วย”

“บ้าเหรอ ฉันเป็นผู้หญิงนะ จะให้แบกไม้ฟืนกลับนี่นะ!” เธอถามอย่างตกใจ มองร่างสูงที่กอดอกมองเธออย่างวางอำนาจ

“ไม่ทำก็ได้นะ แต่คืนนี้เธอนอนนอกกระท่อมแล้วกัน” เขาพูดเสร็จแล้วเดินดุ่มๆ กลับกระท่อม เธอมองตามก่อนหันไปยกไม้ฟืนกองใหญ่มาถือเอาไว้

“โอ๊ย!” มันหนักมาก เธอพยายามเดินตามสะดุดจนล้มไม่เป็นท่า

“โง่ชะมัด”

“คนบ้าป่าเถื่อน” เกลียดเขาจับใจ แล้วทำไมเธอถึงมาอยู่ที่นี่ได้นะ บ้าบอที่สุด

เขาดึงเธอกลับกระท่อม ใช้มืออีกข้างหิ้วเชือกที่ผูกกับเถาวัลย์พาไม้ฟืนกลับบ้าน

เธออ้าปากค้าง เขาหิ้วสบายๆ ไม่หนักสักนิด แล้วใช้แรงงานเธอทำไมนี่!

“บอกได้ไหม จับฉันมาทำไม นายอาจจะจับมาผิดตัวก็ได้”

“เธอชื่อนามสกุลอะไรล่ะ” เขาเอ่ยถาม

“เหมือนฝัน ประเสริฐสิริ” เธอรีบบอกเขาอย่างกระตือรือร้น คิดว่าจะ ทำให้เขาตกใจ เพราะเธออาจจะถูกเขาจับมาผิดตัวหรือเข้าใจผิดอะไรสักอย่าง

“ก็ถูกแล้วนี่”

“ถูกแล้วคืออะไร”

“เธอเคยเป็นแฟนกับน้องชายฉันไงเหมือนฝัน จำชยุตได้ไหมล่ะ”

“ชยุตไหน” เธอทำหน้างง เขากระแทกไม้ฟืนลงบนพื้น หันมามองเธอด้วยสายตาวาวโรจน์ คนถูกมองกลืนน้ำลายลงคอฝืดเคือง มองเขาอย่างตกใจ

“หรือมั่วผู้ชายหลายคนจนจำไม่ได้”

“บ้าเหรอ ฉันอยู่เมืองนอก”

“เธอทิ้งน้องชายฉันก่อนไปอยู่เมืองนอก อยู่โน้นเจอไซซ์ฝรั่ง ป่านนี้หลวมโพรกแล้วมั้ง” เขาก้มมองอย่างหยาบคาย คนถูกมองหน้าร้อนเห่อแดงจัด

อ่านต่อ

หนังสืออื่นๆ ของ B.J.BEN

ข้อมูลเพิ่มเติม

หนังสือที่คุณอาจชอบ

คุณนายยอมหย่าแล้ว

คุณนายยอมหย่าแล้ว

Calv Momose
4.9

หลังจากแต่งงานกันมาสามปี เวินเหลี่ยงก็ยังไม่เคยได้ความรักจากฟู่เจิ้งแต่อย่างใดเลย เมื่อรักแรกของเขากลับมา สิ่งที่รอเธออยู่คือหนังสือการหย่า "ถ้าฉันมีลูก คุณยังเลือกหย่าไหม?" เธออยากจับโอกาสสุดท้ายนี้ไว้ แต่แล้วมีแต่คำตอบที่เย็นชาว่า "ใช่" เวินเหลี่ยงหลับตาและเลือกที่จะปล่อยมือ ...ต่อมาเธอนอนอยู่บนเตียงคนไข้ด้วยความสิ้นหวังและลงนามในข้อตกลงการหย่า "ฟู่เจิ้ง เราไม่ได้เป็นหนี้กันอีกต่อไปแล้ว..." ชายที่มีความเด็ดขาดและเย็นชามาโดยตลอดนอนอยู่ข้างเตียงขอร้องให้อีกฝ่ายกลับมาด้วยเสียงแผ่วเบา "เหลียง ได้โปรดอย่าหย่าได้ไหม?"

ฉันนี่แหละเศรษฐี

ฉันนี่แหละเศรษฐี

Abelard Evans
5.0

ผมต้องทำงานนอกเวลาทุกวันเพื่อหารายได้ประคองชีวิตและจ่ายค่าเรียนมหาวิทยาลัยด้วยตัวเอง เนื่องจากฐานะครอบครัวยากจนและไม่สามารถส่งเสียผมเข้ามหาวิทยาลัยได้ และตอนเรียนที่มหาวิทยาลัย ผมก็ได้พบกับเธอ-สาวแสนสวยที่หนุ่มๆ ทุกคนในชั้นเรียนต่างก็ใฝ่ฝันถึง ไม่เว้นแม้แต่ผมเอง แต่ผมก็รู้ตัวดีว่าตัวเองไม่คู่ควรกับเธอ ถึงอย่างนั้นก็ตาม ผมก็รวบรวมความกล้าสารภาพกับเธอจนได้ สุดท้ายผมนึกไม่ถึงว่าเธอจะยอมตกลงเป็นแฟนกับผม เธอบอกกับผมว่าอยากได้ของขวัญเป็นไอโฟนรุ่นล่าสุด ผมก็ไปรับงานซักเสื้อผ้าให้เพื่อนร่วมชั้นเรียนเพื่อพยายามเก็บเงินซื้อให้เธอจนได้ และในที่สุดหนึ่งเดือนต่อมา ผมก็ซื้อมาได้จริง ๆ แต่ขณะที่ผมกำลังห่อของขวัญเพื่อนำไปมอบให้เธอ ก็พบว่าเธอกำลังมีอะไรกับหัวหน้าทีมฟุตบอลในห้องล็อกเกอร์ เธอเหมือนเปลี่ยนเป็นอีกคนหนึ่งซึ่งผมไม่เคยรู้จักเลย เธอหัวเราะเยาะความโง่เขลาของผม เหยียดหยามศักดิ์ศรีของผม ปล่อยให้เขาซึ่งตอนนี้ได้กลายเป็นแฟนใหม่ของเธอไปแล้ว ทุบตีผม ผมนอนเจ็บอยู่บนพื้นอย่างสิ้นหวัง ต่อมา จู่ ๆ ผมก็ได้รับโทรศัพท์จากพ่อ ตั้งแต่วันนั้น ชีวิตของผมก็ได้เปลี่ยนแปลงไปอย่างกับหนัามือเป็นหลังมือ ใครจะไปรู้ว่า ผมเป็นลูกชายของมหาเศรษฐี

Happy ที่โสดอีกครั้ง

Happy ที่โสดอีกครั้ง

STARMOON PTE. LTD.
4.9

แต่งงานกันเป็นเวลาสามปี เสิ่มชูคิดว่าต่อให้ป๋อมู่เหนียนจะใจแข็งสักแค่ไหนก็ควรจะอ่อนลงได้ด้วยความรักที่เธอมีกับเขามาโดยตลอด แต่เมื่อเขาบังคับให้เธอคุกเข่าลงในหอบรรพบุรุษของตระกูล เสิ่มชูถึงตระหนักว่าแท้ที่จริง ผู้ชายคนนี้ไม่มีหัวใจ คนที่ไม่มีหัวใจ เธอยังจะอาลัยอาวรณ์อยู่อีกทำไม? ดังนั้น เมื่อป๋อมู่เหนียนขอให้เธอเลือกระหว่างการคุกเข่าและการหย่าร้าง เสิ่มชูจึงเลือกการหย่าร้างไปโดยไม่ได้ลังเล เธอยังสาวยังสวยอยู่เช่นนี้ ทำไมจะต้องมาเสียเวลากับไอ้ผู้ชายคนนี้ด้วย!มิสู้กลับบ้านไปสืบทอดมรดกพันล้านของตระกูลจะดีกว่า

หย่าให้รักร้าวราน

หย่าให้รักร้าวราน

คุณธิดา
5.0

หากความรักของเราเปรียบเหมือนแก้วใบหนึ่ง แก้วใบนี้คงร้าวจนใกล้แตกเต็มที อีกฝ่ายต้องการประคองรักนี้ไว้อย่างอดทน แต่อีกคนกลับทำลายจนหัวใจของเธอย่อยยับแหลกลาน ความอดทนของคนเรามีวันที่สิ้นสุดน่ะ “หย่า” คงเป็นทางออกที่ดีที่สุด ถ้าอย่างนั้นก็เชิญเขาไปในที่ชอบ ๆ ทางใครทางมัน แต่เมื่อเวลาพัดผ่าน ด้วยเหตุผลของกามเทพ ทั้งคู่ได้กลับมาเจอกันอีกครั้ง และเมื่อได้พบหน้าเธอ เขาขอแก้ตัว และบอกเธอว่า เขายังรักเธอ ทว่าในวันที่เธอเดินจากไป เธอมีลูกน้อยติดท้องมาด้วย และปัญหาของคนเป็นแม่ เจ้าเด็กน้อยหนูอยากจะมีพ่อครับ แล้วเธอควรทำอย่างไรต่อไป ++++++++++ คำโปรย เมื่อเข้าไปถึง และเห็นภาพตรงหน้า ปริญเขาไม่ได้อยู่คนเดียว ในอ้อมกอดและวงแขนของเขา มีร่างผู้หญิงคนหนึ่ง และสิ่งที่ทำให้หัวใจของทอดาวสลาย ทั้งสองคนกำลังจูบกัน เพล้ง... ข้าวของในมือร่วงลงไป พร้อมกับร่างของทอดาวที่แทบทรุด เธอเซไปจนปะทะกับฝาบ้าน คนสองคนที่กำลังจูบกันอยู่รีบผละออกจากกันแล้วหันมามอง ทอดาวแทบไม่อยากจะเชื่อสายตาตัวเองด้วยซ้ำไป เธอไม่เคยคิดเลยว่าปริญเขาจะทำแบบนี้กับเธอ ทำอะไรที่แสนทุเรศในบ้านที่เป็นเรือนหอของเธอกับเขา ทอดาวน้ำตาคลอ เธอพยายามประคองสติโดยใช้ฝาผนังเป็นที่พึ่ง ‘แล้วลูกของเราล่ะ และนี่คืออะไร มันหมายความว่ายังไง ทำไมเขาทำแบบนี้กับฉัน’ ความคิดอันแรก ครอบครัวของเธอต้องแตกแยกแล้ว พร้อมกับคำถามเกิดขึ้นมามากมายในหัวของทอดาว เธอหน้าถอดสีซีดจางจนไม่มีสีเลือด สิ่งที่น่าเจ็บปวด เมื่อผู้หญิงคนนั้นเห็นเธอที่เป็นภรรยาของปริญแล้วจะกระดากอายถอยห่างจากสามีของชาวบ้าน แต่ไม่เลย สองมือของหล่อนคนนั้นยังสอดรัดเอาลำตัวและหน้าอกของตัวเองเบียดไปกับผิวแขนของปริญ

บท
อ่านเลย
ดาวน์โหลดหนังสือ