“ลูกจันทร์ไม่มีใคร ก็ไม่ได้หมายความว่าจะยอมเป็นแฟนพี่เหนือ เสียหน่อย” “ตอนนี้ไม่ยอม แต่เดี๋ยวยอมไปเอง” “มั่นใจจริงๆ นะคะ” “พนันกันไหม” เขามองสบตาเธอ ศศิก็มองสบตาเขาไม่หลบ ก่อนจะ เสไปมองทางอื่น เพราะสู้แรงตาเขาไม่ไหว “ไม่ค่ะ ไม่พนัน ไม่อะไรทั้งนั้น” เธอพูดเสียงสั่นๆ เริ่มไม่มั่นใจในตัวเองขึ้นมาอย่างปัจจุบันทันด่วน “กลัวแพ้เหรอ” “ไม่ค่ะ ลูกจันทร์ไม่อยากพนัน” เธอกลัวหัวใจตัวเองมากกว่า แค่นี้ก็ ใจสั่นสะท้านจะแย่อยู่แล้ว “กลัวตกหลุมรักพี่เหรอ” “ไม่ใช่เสียหน่อย” เธอรีบปฏิเสธลิ้นพันกัน
“ทำอะไรน่ะ!” เสียงแข็งๆ ที่เรียกเอาไว้ทำเอาคนที่กำลังปีน ต้นชมพู่อยู่ถึงกับสะดุ้งสุดตัว
“เฮ้ย!” เธอร้องเสียงหลง ก่อนจะพลัดตกลงมาจากต้นชมพู่เพราะตกใจ
“เฮ้ย!” คนที่ร้องเฮ้ย! รอบนี้คือเหมันต์ เขาถลาไปยังร่างที่ตกลงมา เพื่อจะรับเธอเอาไว้ ร่างของเขาจึงโดนเธอทับเอาไว้
“โอ๊ย!” เหมันต์ร้องเสียงหลง ในขณะที่ศศิหลับตาแน่นเพราะคิดว่าคง ตกลงมาแข้งขาหัก แต่ปรากฏว่าเธอไม่ได้รู้สึกเจ็บปวดเลยแม้แต่น้อย พอลืมตาขึ้นก็พบว่าตัวเองนอนทับอยู่บนร่างหนา
“อุ๊ย! เป็นยังไงบ้างคะพี่เหนือ” เธอกับเขารู้จักกันตั้งแต่เด็ก เพราะบิดามารดาเป็นเพื่อนกัน บิดาของเธอรับราชการเลยต้องย้ายที่อยู่บ่อยๆ พอบิดาเกษียณแล้วป่วยหนักจนถึงแก่ชีวิต มารดาจึงพาเธอย้ายกลับมาอาศัยอยู่ที่นี่ ซึ่งเป็นบ้านเก่าแก่ที่ถูกปิดมาหลายปี
ก่อนที่เธอจะย้ายตามบิดาไปเมื่อหลายปีก่อน ตอนนั้นบิดามารดา ของเธอกับบิดามารดาของเหมันต์อยากให้เธอกับเขาหมั้นหมายกัน แต่เหมันต์ปฏิเสธ ผู้ใหญ่เลยไม่ได้บังคับ เธอเองก็ไม่อยากหมั้นทั้งที่ไม่ได้รัก อยากคบหา ดูใจกันมากกว่าจะโดนคลุมถุงชน หลังจากนั้นเธอกับเขาก็ไม่ได้เจอกันอีกเลย
“เจ็บน่ะสิ” เขาบอกเธอ ในขณะที่ศศิตะกายร่างลุกจากการทาบทับร่างของเขาอยู่ เหมันต์ยังนอนอยู่ที่เดิม เขามองเธอนิ่งๆ อย่างใช้ความคิด ก่อนจะนึกขึ้นได้ว่าเธอเป็นใคร
“ลูกจันทร์เหรอ” เขาถามออกมาเหมือนไม่แน่ใจ เธอผิดแผกแตกต่างจากเด็กสาววัยสิบแปดที่อ้วนฉุ แก้มยุ้ย น่ารักคนนั้นอย่างสิ้นเชิง ผู้หญิงตรงหน้าคือหญิงสาวแสนสวย รูปร่างอรชรอ้อนแอ้นบอบบาง
“ลูกจันทร์เองค่ะ” เธอยื่นมือให้เขา เหมันต์ยอมรับความช่วยเหลือจากเธอ แต่กลับแกล้งกระตุกจนร่างน้อยหล่นลงมาในอ้อมแขนของเขาอีกครั้ง
“อุ๊ย!” ศศิร้องเสียงหลงเมื่อตกเข้าไปอยู่ในอ้อมแขนของเขาอีกครั้ง เธอกับเขามองสบตากัน แก้มสาวแดงเรื่ออย่างปัจจุบันทันด่วน
“ปล่อยค่ะพี่เหนือ” เขาโอบกอดเธอเอาไว้แบบนี้ทำเอาเนื้อกายแนบชิดเข้าหากันเกือบจะทุกสัดส่วน
“โดนเด็กขี้เหร่ทับ ปวดไปหมดทั้งตัวเลยครับ”
“คะ?” เธอมองเขาสีหน้าแปลกใจที่โดนเขาแหย่ เหมันต์มองใบหน้าน่ารักนั้นไม่วางตา
“อ้าว... เด็กๆ ทำอะไรกันอยู่ล่ะนั่น” เสียงของคุณนีรนุชทำให้ศศิ รีบตะกายร่างหนีอีกครั้ง เหมันต์ยอมปล่อยร่างน้อยแต่โดยดี ค่อยๆ ลุกขึ้น อย่างเชื่องช้าด้วยท่าทีไม่รีบร้อน
“คือหนูตกจากต้นชมพู่น่ะค่ะ พี่เหนือเลยมาช่วย” เธอรีบบอกในขณะที่หน้าแดงเล็กน้อย
“อ้อ... แล้วเราขึ้นไปบนต้นชมพู่ทำไมล่ะ” คุณทับทิมถามบุตรสาว
“ลูกนกมันตกลงมาน่ะค่ะ หนูเลยเอามันขึ้นไปไว้ในรังเหมือนเดิมน่ะค่ะ”
คนตอบยิ้มให้มารดา
“สวัสดีครับคุณน้า” เหมันต์ยกมือไหว้ทับทิมซึ่งเป็นเพื่อนรักของมารดา ไม่ได้เจอกันหลายปี ท่านยังดูสวยไม่เปลี่ยน
“ไหว้พระเถอะจ้ะ ไม่ได้เจอเหนือหลายปีเลยนะ”
“ครับ” เขารับคำ ผู้ใหญ่จึงพากันเดินเข้าบ้าน ชายหนุ่มเดินตามไปเงียบๆ แอบมองหญิงสาวที่เดินอยู่ตรงหน้าเขาเป็นระยะๆ
“น้าทับทิมจะกลับมาอยู่บ้านแล้วนะ” คุณนีรนุชพูดกับลูกชาย บีบมือเพื่อนเบาๆ เพื่อให้กำลังใจเพื่อนรัก ประพงศ์ซึ่งเป็นสามีของทับทิมนั้นเสียชีวิตกะทันหัน ท่านช่วยเรื่องเงินทำบุญ แต่ไม่ได้ไปร่วมงานเพราะติดธุระ ลูกชาย ก็เดินทางไปต่างประเทศพอดี ท่านได้รับข่าวคราวจากเพื่อนรักปีหนึ่งไม่กี่ครั้งแต่ก็ยังติดต่อกันเรื่อยมา
“ครับ” เหมันต์รับคำ ยิ้มให้ท่าน
“กลับมาอยู่บ้านใกล้ๆ กันก็ดีนะ จะได้ช่วยเหลือกัน” นีรนุชนั้นดีใจที่เพื่อนรักจะกลับมาอยู่ใกล้ๆ กัน ย้ายตามประพงศ์ไปก็ไปอยู่บ้านพักที่ทางราชการจัดให้ พอสิ้นประพงศ์ไปก็ต้องย้ายกลับมาอยู่บ้านของตัวเอง ดีที่ยังมีบ้านเป็นของตัวเอง ไม่เช่นนั้นคงลำบากน่าดู
“น้องเรียนจบแล้ว แต่ยังไม่มีงานทำ เราพอจะฝากฝังน้องให้ทำงานที่บริษัทไหนได้บ้างล่ะเหนือ” คุณนีรนุชเอ่ยถาม จริงๆ ลูกชายก็มีบริษัทเป็นของตัวเองร่วมหุ้นกับเพื่อนๆ แต่ท่านก็ไม่อยากบอกว่าฝากให้ทำงานด้วยกัน ในอดีตเหมันต์เคยปฏิเสธการหมั้นหมายกับศศิ คิดว่าอีกฝ่ายอาจจะอึดอัด ถ้ายัดเยียดให้ไปทำงานด้วยกัน
“ไม่เป็นไรค่ะคุณป้า ลูกจันทร์ว่าจะหางานทำเองน่ะค่ะ ไปสมัครไว้ หลายที่เลย” ศศิรีบบอกคุณนีรนุชด้วยรอยยิ้ม เธอไม่อยากยุ่งเกี่ยวกับเหมันต์นัก กลัวเขาจะหาว่าเธอไปวุ่นวายเป็นภาระเขาอีก
“พอดีเลขาฯ ของผมกำลังจะคลอดน่ะครับ ก็เลยขาดเลขาฯ กำลังจะรับสมัครอยู่พอดี ถ้าลูกจันทร์สนใจ สมัครกับผมก็ได้ครับ” เหมันต์พูดขึ้น ด้วยน้ำเสียงอ่อนน้อมต่อผู้ใหญ่ ศศิหันไปมองเขา ก่อนจะกล่าวปฏิเสธทันที
“ไม่เป็นไรหรอกค่ะพี่เหนือ ลูกจันทร์ไม่อยากรบกวนค่ะ” เธอเกรงใจเขาจริงๆ ที่สำคัญอยากใช้ความสามารถของตัวเองเสียมากกว่า
บทที่ 1 1
25/02/2022
บทที่ 2 2
25/02/2022
บทที่ 3 3
25/02/2022
บทที่ 4 4
25/02/2022
บทที่ 5 5
25/02/2022
บทที่ 6 6
25/02/2022
บทที่ 7 7
25/02/2022
บทที่ 8 8
25/02/2022
บทที่ 9 9
25/02/2022
บทที่ 10 10
25/02/2022
บทที่ 11 11
06/03/2022
บทที่ 12 12
06/03/2022
บทที่ 13 13
06/03/2022
บทที่ 14 14
06/03/2022
บทที่ 15 15
06/03/2022
บทที่ 16 16
06/03/2022
บทที่ 17 17
06/03/2022
บทที่ 18 18
06/03/2022
บทที่ 19 19
06/03/2022
บทที่ 20 20
06/03/2022
บทที่ 21 21
06/03/2022
บทที่ 22 22
06/03/2022
บทที่ 23 23
06/03/2022
บทที่ 24 24
06/03/2022
บทที่ 25 25
06/03/2022
บทที่ 26 26
06/03/2022
บทที่ 27 27
06/03/2022
บทที่ 28 28
06/03/2022
บทที่ 29 29
06/03/2022
บทที่ 30 30
06/03/2022
บทที่ 31 31
06/03/2022
บทที่ 32 32
06/03/2022
บทที่ 33 33
06/03/2022
บทที่ 34 34
06/03/2022
บทที่ 35 35
06/03/2022
บทที่ 36 36
06/03/2022
บทที่ 37 37
06/03/2022
บทที่ 38 38
06/03/2022
บทที่ 39 39
06/03/2022
บทที่ 40 40
06/03/2022
หนังสืออื่นๆ ของ B.J.BEN
ข้อมูลเพิ่มเติม