icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon
เร้นรักร้อนพิศวาส

เร้นรักร้อนพิศวาส

Xmaniac

5.0
ความคิดเห็น
60K
ชม
92
บท

พี่ราม - สถาปนิก หล่อเข้ม สูงใหญ่ ละมุนละไม อบอุ่น และ หื่นนนน ! น้ำหนึ่ง - ผู้หญิงตัวเล็กบอบบาง สวยใส ไร้เดียงสา น่ารัก ทั้งสองตกหลุมรักกันและกัน ทุกอย่างคงไปได้สวย ถ้าหากผู้หญิงคนนั้นไม่มีเจ้าของ ที่สำคัญ เจ้าของเธอ คือคนที่เป็น เพื่อนรัก !! ความรัก มันมีอานุภาพร้ายกาจ แรงพิศวาส ยิ่งมีพิษสงรุนแรง เมื่อพลาดให้มันเพียงครั้งเดียว กลับยิ่งโหยหวนถวิลหา เพลิงกามาระอุปะทุเดือด ความต้องการอย่างดิบเถื่อนของหนุ่มวัยฉกรรจ์ รวมกับฝีมืออันจัดเจนช่ำชอง ทำให้ผู้หญิงเรียบร้อยสงบเสงี่ยมคนหนึ่งกลับกลายเป็นสาวเร่าร้อน ที่พร้อมจะตามเขาไปในทุกที่ ทุกท่า ทุกเวลา ทุกสถานที่ !! จิตสำนึกมืดบอด ทั้งที่รู้ว่ามันผิด แต่ก็ยังปล่อยให้เพลิงกามานำพาไป ..แต่ความลับมันไม่มีในโลก.. สุดท้าย มันจะจบอย่างไร มันจะแตกหัก สูญเสีย เจ็บปวด รุนแรงแค่ไหน ไปติดตามกันได้ใน “ เร้นรักร้อนพิศวาส ”

บทที่ 1 พี่ราม

รถจักรยานยนต์ Ducati XDiavel Xtraordinary Nero 2016 สีดำดุเลี้ยวเข้าสู่ลานจอดรถของโรงแรมปุชารายา โรงแรมสไตล์บูติคอันสวยงามกลางกรุง มันถูกจอดนิ่งก่อนคนขับจะถอดหมวกกันน็อคออก เผยให้เห็นใบหน้าหล่อเหลาคมสันอย่างร้ายกาจ คิ้วดกดำเข้ม ตาคม ขนตางอนยาวเป็นแพราวกับผู้หญิง จมูกโด่ง ริมฝีปากหยักโค้ง มีไรเคราครึ้มล้อมกรอบใบหน้ายาว ยิ่งส่งให้เขายิ่งดูหล่อเข้มขึ้นเป็นกอง เขาปลดกระดุมเสื้อแจ็คเก็ตออกแล้วถอด เหลือเพียงเสื้อยืดสีดำด้านในที่ชื้นเหงื่อแนบลู่ไปกับเรือนกายกำยำ มีมัดกล้ามงดงาม แขนส่วนที่เลยออกมาเป็นผิวสีแทนเนียน จากนั้นเขาลงจากรถเพื่อจัดเก็บของให้เข้าที่ จึงเห็นเรือนร่างสูงใหญ่กำยำร่วมเมตรเก้าสิบ ท่

อนล่างห่อหุ้มด้วยกางเกงยีนส์สีน้ำเงินเข้ม รองเท้าหุ้มข้อสีเดียวกับเสื้อยืด

ราม ราชรักษา คือนามของหนุ่มหล่อร้ายกาจผู้นี้ เขายกมือเสยผมลวก ๆ ให้เข้าที่เข้าทางแล้วหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมากดหาชื่อผู้ที่ต้องการแล้วโทรออก เสียงปลายสายตอบกลับมาทันทีที่สัญญาณเตือนดังเพียงสองครั้ง

“ ว่าไงราม มาถึงแล้วเหรอ ”

“ ใช่ ให้รอที่ไหน ”

“ เดินเข้ามาในโรงแรมแจ้งประชาสัมพันธ์ เดี๋ยวเด็กมันจะพาไปห้องรับรอง แล้วจะให้คนเอาเครื่องดื่มไปเสิร์ฟ ถ้ากูจำไม่ผิดมึงกินเอสเปรสโซ่ใช่ป่ะ เย็นหรือร้อนดี ”

“ ร้อน ”

“ พูดมากไม่ได้กลัวดอกพิกุลจะร่วงเหมือนเดิมนะมึง โอเค เดี๋ยวเจอกัน ขอเวลาเคลียร์งานสิบนาที ”

รามกดตัดสายโทรศัพท์แล้วสาวเท้าไปยังประตูของโรงแรม ตรงไปยังเคาน์เตอร์ประชาสัมพันธ์เพื่อแจ้งกับพนักงานต้อนรับ ทันทีที่เงยหน้าขึ้นเแขกผู้มาเยือน พนักงานสาวแท้และสาวเทียมทั้งสองรีบวิ่งเข้ามาแย่งกันบริการอย่างเต็มที่

“ สวัสดีค่ะ ปุราชายายินดีต้อนรับ ไม่ทราบมีอะไรให้ดิฉันรับใช้ค่ะ ”

ชายหนุ่มกระตุกยิ้มมุมปากเล็ก ๆ เพียงเท่านั้นก็ทำให้สาวทั้งสองแทบจะละลายไปต่อหน้า

“ ผมชื่อรามครับ นัดกับคุณนฤบดินทร์ไว้ ”

“ อ๋อ แขกของคุณนฤบดินทร์นี่เอง ถ้าอย่างนั้นเชิญที่ห้องรับรองแขกวีไอพีด้านนี้เลยค่ะ ”

“ ขอบคุณครับ ”

ตอบสั้น ๆ พร้อมรอยยิ้มมุมปากเช่นเคย พนักงานต้อนรับหนึ่งในสองเดินออกมาเชื้อเชิญให้เดินตามไปห้องรับแขกวีไอพีดังว่า ส่งเขานั่งติดกับมุมกระจกที่สามารถมองเห็นวิวด้านนอกได้ จากนั้น บริกรก็เข้ามาเสิร์ฟกาแฟดังที่เพื่อนสอบถามไว้ทางโทรศัพท์

นฤบดินทร์ ปุชารายา คือนามของเพื่อนหนุ่มผู้เป็นทายาทแต่เพียงผู้เดียวของเจ้าของโรงแรมแห่งนี้ ทั้งสองไปเจอกันในคลาสเรียนปริญญาตรีด้านการออกแบบและสถาปัตยกรรมที่ออสเตรเลีย เขาเป็นหนุ่มลูกเสี้ยวหลายเชื้อชาติ บิดาเป็นลูกครึ่งไทยอินเดีย ส่วนมารดามีเชื้อสายไทยจีน นฤบดินทร์รวมรวมข้อดีของแต่ละเชื้อชาติมาไว้ในตัวทั้งหมด หน้าคมเข้มแต่ผิวขาว รูปร่างสูงใหญ่ ความที่รูปหล่อพ่อรวยทำให้เขาเป็นเพลย์บอยตัวฉกาจ

ส่วนราม ราชรักษา หนุ่มไทยแท้คมเข้ม เงียบขรึมพูดน้อย เป็นเด็กกำพร้า เติบโตมาโดยมีลุงและป้าคอยเลี้ยงอย่างไม่สนใจใคร่ดีนัก สุดท้ายก็นำเขาไปฝากไปที่สถานเลี้ยงเด็กกำพร้า ‘ บ้านอ้อมกอด ’

แต่นั่นไม่ใช่ปมด้อยที่จะเอามาบั่นทอนคนใฝ่ดีอย่างราม เขาตั้งใจเรียนจนสามารถสอบทุนเข้าในมหาวิทยาลัยชื่อดังระดับต้น ๆ ของประเทศ เมื่อจบปริญญาตรีก็ยังสอบชิงทุนปริญญาโทไปเรียนเมืองนอกได้ แถมจบด้วยเกียรตินิยมอันดับหนึ่งเสียด้วย

เมื่อเรียนจบ รามทำงานที่โน่น ความมีฝีมือดีมีความรับผิดชอบทำให้ลูกค้าไว้ใจ งานหลั่งไหลเข้ามาไม่ขาด รามไม่ใช่เด็กกำพร้ายากจนอีกต่อไป เขามีรายได้มากมายเป็นหลักสิบล้าน แต่ไม่เคยลืมว่าตนเองเกิดมาจากจุดไหน ยังคงหาโอกาสกลับไปที่สถานเลี้ยงเด็กกำพร้าที่ตนเติบโตมาเสมอ มอบเงินทุนเพื่อปรับปรุงและเป็นค่าใช้จ่ายอยู่ทุกเดือน และไม่เคยลืมส่งเสียลุงกับป้าที่เลี้ยงดูเขามาแม้จะไม่ดีเท่าที่ควร

จนเมื่อเดือนที่แล้ว ป้าของเขาเสียเพราะอุบัติเหตุทางรถยนต์ รามกลับมาจัดการงานศพและอยู่ต่อเพื่อจะพักผ่อนสักสามเดือน นฤบดินทร์ทราบจึงติดต่อไปเพราะมีโครงการจะสร้างโรงแรมแห่งใหม่ที่หัวหิน และอยากได้สถาปนิกมือดีอย่างรามมาร่วมงาน

ชายหนุ่มนั่งนิ่ง ทอดอารมณ์มองออกไปชมวิวด้านนอกที่มีกระจกใสแจ๋วคั่นไว้ สวนสวยที่มีน้ำตกจำลองอยู่ตรงกลางรายล้อมไปด้วยไม้ดอกไม้ประดับที่ได้รับการตกแต่งดูแลเป็นอย่างดีจนออกดอกสะพรั่งงามตา สลับไปด้วยบอนไซต้นเล็ก ๆ ดูน่ารัก ชายหนุ่มยิ้มออกมาเมื่อเห็นต้นไม้จิ๋วพวกนั้น เพราะนึกถึงเด็ก ๆ ที่สถานเลี้ยงเด็กกำพร้าขึ้นมา

อ่านต่อ

หนังสือที่คุณอาจชอบ

หนังสืออื่นๆ ของ Xmaniac

ข้อมูลเพิ่มเติม
บท
อ่านเลย
ดาวน์โหลดหนังสือ